เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1179
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1180
แต่เมื่อเวลาผ่านไปความเป็นจริงค่อยๆ จางหายไปทุกวันนี้ หยินจุนหลินคิดว่าบนดาวเคราะห์ปาเค่อเล็กๆ แห่งนี้ ก็ไม่ได้แย่เนื่องจากระยะทางระหว่างครอบครัวพวกเขาจึงมาตรวจสอบแค่ครั้งเดียวในทุกๆ หลายปีเขาเป็นจักรพรรดิแห่งดาวงดวงนี้เพลิดเพลินกับอาหารอร่อยๆ บนดาวเคราะห์ปาเค่อ พร้อมทั้งสาวสวยคำพูดของเขาคือคำสั่งของจักรพรรดิไม่มีใครกล้าฝ่าฝืนนี่ไม่ดีกว่าการเล่นเป็นผู้น้อยทุกวันในอาณาเขตจักรพรรดิหรอกหรือ?หยินจุนหลินตัวสั่นและหายใจเข้าลึกๆ วันเหล่านี้ช่างสบายเหลือเกิน มันเกือบจะเหมือนสวรรค์ในขณะนั้น เครื่องมือสื่อสารก็ดังขึ้นอย่างกะทันหัน"มีอะไร?" หยินจุนหลินพูดต่อด้วยความไม่พอใจเล็กน้อยขณะที่เขาถาม"นายท่าน ผู้มีอิทธิพลจากตระกูลมาเยือนครับ""ผู้มีอิทธิพล? เขาเป็นใคร?""ผมไม่รู้! แต่สิ่งที่แน่ชัดคือบุคคลนี้มีสถานะในตระกูลสูงมาก เพราะพวกเขามาบนยานรบดวงดาราของตระกูล""อะไรนะ? อยู่บนยานรบดวงดาราของตระกูลเหรอ? ตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ไหน?" หยินจุนหลินลุกขึ้นยืนทันใดและถามด้วยความตกใจ“พวกเขาอยู่ข้างหลังผม กำลังจะลงจอดแล้วครับ”“โอเค โอเค! ฉันจะรีบไปทันที” หยินจุนหลินพูดอย่างรีบร้อนก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1181
เนื่องจากดาวเคราะห์ปาเค่ออยู่ห่างไกลจากอาณาเขตจักรพรรดิและมีมูลค่าต่ำดังนั้นตระกูลหยินจึงไม่ได้ลงทุนด้วยทรัพยากรมหาศาลที่จำเป็นในการสร้างสถานีสื่อสารที่นี่ดังนั้นเครือข่ายบนดาวเคราะห์ปาเค่อจึงยังไม่สามารถเชื่อมต่อกับอาณาเขตจักรพรรดิได้ซึ่งทำให้ข้อมูลของพวกเขาช้ามากและไม่ทราบถึงเหตุการณ์สำคัญล่าสุดในอาณาเขตจักรพรรดิโลกก็เหมือนกันโลกมีเพียงระบบของหลินตงเป็นตัวกลาง ซึ่งสามารถเชื่อมต่อเครือข่ายได้ทั้งสองด้านไม่อย่างนั้นโลกต้องการสร้างเครือข่ายระหว่างโลกและอาณาเขตจักรพรรดินอกจากนี้ยังต้องใช้เงินลงทุนจำนวนมากเพื่อสร้างสถานีฐานการสื่อสารขนาดใหญ่ในขณะที่เชื่อมต่อเครือข่ายทั้งสองเข้าด้วยกัน หลินตงยังจำกัดผู้ใช้อินเทอร์เน็ตของโลกให้เข้าถึงเฉพาะข้อมูลผิวเผินเกี่ยวกับกาแล็กซีทางช้างเผือกเท่านั้น โดยห้ามเข้าถึงข้อมูลที่ลึกซึ้งกว่านอกจากนี้ เขายังใช้ฟังก์ชันการปกปิดของระบบเพื่อป้องกันไม่ให้ตำแหน่งของโลกถูกเปิดเผยต้องบอกเลยว่าระบบนี้สุดยอดจริงๆเขาไม่รู้ว่าใครเป็นคนสร้างผลิตภัณฑ์จากอารยธรรมระดับเทพ แม้แต่อารยธรรมระดับเก้าก็ไม่สามารถอนุมานได้ ทั้งสองฝ่ายอาจดูเหมือนอยู่ห่างกั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1182
หลินตงและสหายของเขามาถึงเหมืองที่ใกล้ที่สุดซึ่งเป็นจุดแวะพักแรกของพวกเขาดาวเคราะห์ปาเค่อผลิตแร่ชนิดหนึ่งที่สามารถกลั่นเป็นโลหะเกรดต่ำได้ แม้ว่ามูลค่าจะไม่สูง แต่ถ้ามีปริมาณมากก็สามารถแลกเปลี่ยนเป็นเงินจำนวนมากได้เช่นกันไม่อย่างนั้นตระกูลหยินคงไม่ส่งคนมาคุ้มกันที่นี่มากมายขนาดนี้งานหลักของหยินจุนหลินคือควบคุมการทำเหมืองพื้นเมืองที่นี่และแยกแร่ออกมาเป็นโลหะ ตระกูลหยินจะมาเก็บแร่ทุกๆ สองสามทศวรรษเหมืองที่หลินตงและกลุ่มของเขามาถึงนั้นค่อนข้างใหญ่ โดยมีผู้คนจากดาวเคราะห์ปาเค่ออย่างน้อยหลายพันคนถูกควบคุมที่นี่ในฐานะทาสเหมืองเมื่อคุณเข้าใกล้ คุณจะได้ยินเสียงสบประมาทต่างๆ จากสมาชิกตระกูลหยิน"เร่งมือหน่อย! แกไม่ได้กินข้าวหรือไง? ถ้ายังชักช้าอยู่ ฉันจะหักขาแก!""มองอะไรอยู่? คิดว่าไม่มีงานทำรึไง? พยายามปกป้องมันงั้นเหรอ? อยากโดนตีงั้นเหรอ?""ปัง ปัง ปัง!!!""โอ้! ฉันไม่กล้า ฉันไม่กล้า""นายท่าน มีคนหมดสติไป""ไอ้ขยะเปียก! แกเป็นลมเพราะทำงานเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้เหรอ? ใครก็ได้ยกมันออกไปและโยนมันไปให้สัตว์ป่ากิน อย่ามาเกะกะที่นี่""ครับ นายท่าน!""ติงๆ ตังๆ!!"เสียงด่าทอนับไม่ถ้วน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1183
“อ๊าก!!!”การเสียชีวิตอย่างกะทันหันของผู้ดูแลตระกูลหยิน...ทำให้สาวสวยที่รับใช้พวกเขากรีดร้องขึ้นมาทันทีในเวลาเดียวกัน มันยังดึงดูดความสนใจของทาสเหมืองแร่จำนวนนับไม่ถ้วนอีกด้วย ทุกคนหยุดงาน มองไปที่ผู้ดูแลที่ตายไปแล้ว จากนั้นจึงหันไปหาหลินตงและกลุ่มปาหรู่ควบคุมตัวเองมาตั้งแต่เข้ามาในดาวเคราะห์ปาเค่อจนกระทั่งเขาเห็นภาพนรกตรงหน้า เขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไปคนเหล่านี้ล้วนเป็นสมาชิกในเผ่าของเขาครั้งหนึ่ง พวกเขาเคยใช้ชีวิตอย่างไร้กังวลและสงบสุขแต่ตอนนี้ พวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานอย่างไม่มีที่สิ้นสุด แทบจะเอาชีวิตไม่รอดใช้ชีวิตแต่ละวันอย่างสิ้นหวังอย่างที่สุด โดยไม่มีความหวังสำหรับอนาคตหลินตงยังคงนิ่งเงียบเขารู้ว่านี่คือช่วงเวลาของปาหรู่หลังจากสงบสติอารมณ์แล้วปาหรู่คุกเข่าต่อหน้าหลินตงก่อนแล้วโค้งคำนับสามครั้ง จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นและเผชิญหน้ากับชาวพื้นเมืองนับไม่ถ้วนที่ไร้ความรู้สึกแห่งดาวเคราะห์ปาเค่อ“สวัสดีชาวเผ่าทุกคน ฉันชื่อปาหรู่ พ่อของฉัน ปาปู เคยเป็นผู้นำของดาวเคราะห์นี้ เมื่อก่อนเราใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและไร้กังวล...”"แต่ตั้งแต่ที่พวกคนชั่วมาที่นี่ วันเวล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1184
หากทุกคนถูกจับจนหมดอีกไม่นานก็คงไม่มีใครเหลืออยู่ในเหมืองแร่แล้วพวกเขาหาทาสเหมืองแร่ได้เรื่อยๆ ก็ต่อเมื่อเก็บคนพวกนี้ไว้และขยายพันธุ์ต่อไปเท่านั้นตอนแรกหยินจุนหลินไม่รู้เรื่องนี้จึงทำให้จำนวนคนบนดาวเคราะห์ปาเค่อลดลงอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งต่อมาพวกเขาค่อยๆ ตระหนักถึงความร้ายแรงของปัญหานี้ถ้าไม่มีคนบนดาวเคราะห์ปาเค่ออีกแล้ว พวกเขาจะถูกเรียกตัวกลับเข้าตระกูลหยินอย่างแน่นอนและวิถีชีวิตอันสุขสบายของเขาจะต้องสิ้นสุดลงนั่นคือตอนที่คิดแผนนี้ขึ้นมาให้คนบนดาวเคราะห์ปาเค่อที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดสืบพันธุ์ลูกหลานของพวกเขา ถ้าไม่มีคนอยู่ในเหมืองแร่ พวกเขาจะไปยึดชุมชนแห่งสองแห่งและจับมาเป็นทาสเหมืองแร่การทำซ้ำวัฏจักรนี้จะทำให้ชีวิตอันสุขสบายของเขายืนยาวขึ้นได้หลังจากช่วยเหลือทาสเหมืองแร่ หลินตงและพวกสามคนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งใจ พวกเขาไม่ต้องกังวลมากนักเกี่ยวกับการหาคนอื่นอย่างน้อยคนเหล่านั้นก็จะไม่ได้ตกอยู่ในอันตรายพวกเขายังวางแผนที่จะพักผ่อนหนึ่งคืนและออกตามหาผู้คนในวันถัดไปหลินตงเพิ่งกลับไปที่ยานรบดวงดารา"ตื้ดๆ!!!"ทันใดนั้นเครื่องมือสื่อสารก็ดังขึ้นเมื่อเปิดออกก็เป็นข้อ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1185
หลินตงมองดูข้อความของเซี่ยมู่แล้วก็เริ่มครุ่นคิดอีกสามเดือน องค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนจะจัดงานเลี้ยงระดับรัฐบนดวงดาวจักรพรรดิ? กองกำลังทั้งหมดในกาแล็กซีทางช้างเผือกจะไปฉลองด้วยหรือเปล่า?งานเลี้ยงระดับรัฐของอาณาจักรกาแล็กซีจะจัดขึ้นเพียงครั้งเดียวในรอบสิบปีไม่ใช่หรือ?นี่ยังไม่ถึงเวลานี่?และขนาดก็ไม่น่าจะใหญ่โตได้ขนาดนี้ที่น่าแปลกใจคือ กองกำลังทั้งหมดในกาแล็กซีทางช้างเผือกจำเป็นต้องเข้าร่วมหลินตงรู้สึกโดยสัญชาตญาณว่างานเลี้ยงระดับรัฐครั้งนี้อาจจะไม่ธรรมดานักมันน่าจะเกี่ยวข้องกับการปรากฏตัวของเเศษซากอาณาจักรสวรรค์แต่เรื่องนี้มันเกี่ยวอะไรกับเขาล่ะ?เซี่ยมู่เชิญเขามาทำอะไร?หลินตงคิดอย่างรอบคอบเขาเดาความคิดของเซี่ยมู่ได้คร่าวๆการเชิญเขาไปงานเลี้ยงระดับรัฐเป็นเรื่องโกหก การพบเขาเป็นเรื่องจริงการไปงานเลี้ยงระดับรัฐเป็นเพียงข้ออ้างเท่านั้นการไม่ไปย่อมดีกว่ากองกำลังทั้งหมดในกาแล็กซีทางช้างเผือกจะเข้าร่วมงานเลี้ยงระดับรัฐนี้ และแน่นอนว่าจะมีผู้มีอิทธิพลมากมายหากมีเรื่องอื้อฉาวกับองค์หญิงสิบเก้า หลินตงจะโด่งดังขึ้นมากไม่ว่าเขาจะไปที่ไหนในอนาคต เขาจะกลายเป็นจุดสนใจ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1186
เมื่อพวกเขาเข้ามาแทรกแซงกาแล็กซีทางช้างเผือก สิ่งต่างๆ จะกลายเป็นเรื่องยุ่งยากอย่างแท้จริงแม้แต่เสด็จพ่อและเสด็จพี่ก็อาจตกอยู่ในอันตรายได้หลังจากหลินตงอ่านข้อความของเซี่ยมู่หลินตงก็คิดกับตัวเองว่ามันเป็นอย่างที่เขาเดาไว้จริงๆเมื่อเศษซากอาณาจักรสวรรค์กล้าที่จะโจมตีองค์หญิงสิบเก้าเซี่ยมู่ เขารู้สึกว่าคนเหล่านี้ไม่ดีไม่อย่างนั้นคงจะไม่กล้าลงมืออย่างเปิดเผยเด็ดขาดตอนนี้มันได้ยืนยันการคาดเดาของเขาแล้วแม้แต่อาณาจักรก็รู้สึกถึงอันตรายดูเหมือนว่าเศษซากอาณาจักรสวรรค์จะได้พบกับพันธมิตรที่แข็งแกร่งในครั้งนี้ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการเอาทุกอย่างที่เป็นของพวกเขากลับคืนมาสำหรับเผ่ามังกรเก้าหัวหลังจากฟังเซี่ยมู่ครั้งที่แล้วหลินตงก็ได้เรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้จากศาลาดาวตกเช่นกันแต่เขายังไม่รู้มากนักเกี่ยวกับเรื่องนี้ตราบใดที่มันเป็นข้อมูลที่ละเอียดกว่านี้ ศาลาดาวตกไม่อาจใช้เหรียญกาแลกติกแลกได้ แต่ต้องการการแลกเปลี่ยนสมบัติวิเศษอื่นๆ แทนหลินตงก็ไม่มีทางเลือกเช่นกันจะให้เขาแลกข้อมูลกับดาบกำราบมารงั้นเหรอ?เขาไม่โง่ขนาดนั้นเว้นแต่เขาจะสติไม่ดีไปแล้วดาบนั้นเป็นอาวุธขั้นสู
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1187
ในขณะที่เซี่ยมู่กำลังวิตกกังวลมีคนเดินเข้าไปในห้องนอนของเธอมีเพียงคนเดียวในกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดที่กล้าเข้าไปในห้องนอนขององค์หญิงสิบเก้าเซี่ยมู่โดยไม่เคาะประตูนั่นคือจักรพรรดินีหลิวนิ่งเหยียน ซึ่งเป็นแม่แท้ๆ ของเซี่ยมู่นั่นเองนอกจากเธอแล้ว องค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนยังต้องเคาะประตูก่อนเข้าไปด้วย เนื่องจากลูกสาวของเขาโตมากแล้วไม่ต้องพูดถึงคนอื่น ไม่มีใครกล้าทำเช่นนี้ เว้นแต่พวกเขาไม่อยากรักษาชีวิต"ลูกคิดอะไรอยู่ ลูกสาวที่รักของแม่" หลิวนิ่งเหยียนเดินไปหาเซี่ยมู่และกระซิบที่หูของเธอทันที"อ๊าก!!!"เซี่ยมู่ตกใจกับเสียงที่ดังขึ้นกะทันหัน"เสด็จแม่! เสด็จแม่ทำให้ลูกกลัวแทบตาย" เซี่ยมู่พูดด้วยแก้มป่อง"ถ้าแม่ไม่พูด ลูกคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าการที่ใครสักคนเข้ามาในห้องนั้นเป็นอันตรายแค่ไหน จะเป็นยังไงถ้าคนไม่ดีมา"เซี่ยมู่กลอกตา"เสด็จแม่ นี่คือห้องส่วนตัวของลูก ใครอีกที่กล้าเข้ามาเงียบๆ แบบนี้นอกจากเสด็จแม่""โอเค โอเค มันเป็นความผิดของจักรพรรดินีผู้นี้ บอกสิว่าเมื่อกี้ลูกมัวแต่คิดอะไรอยู่? ถึงมัวนั่งเหม่ออยู่ได้"“ไม่...ลูกไม่ได้คิดอะไรเลย!”"ลูกกำลังคิดถึงหลินตงคนนั้นอ
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1301
ณ โลกยานรบปลายแหลมสีดำมากกว่าสิบลำได้มาถึงพื้นผิวโลกแล้ว"นายน้อย ตอนนี้เราอยู่สูงจากพื้นผิวหนึ่งกิโลเมตรแล้ว""โอเค! แจ้งให้ทุกคนเตรียมพร้อมสำหรับการประทับตราทาสทันที" จูหงจื่อกล่าวด้วยความตื่นเต้น"ครับ! นายน้อย"ในขณะที่ยานรบมากกว่าสิบลำจอดอยู่กลางอากาศเพื่อเตรียมการประทับตราทาสบนโลกเสียงสุดท้ายของหลินตงบนดวงดาวจักรพรรดิก็ดังขึ้นอีกครั้ง"นอกจากนี้! จากนี้ไป กาแล็กซีทางช้างเผือกจะไม่อนุญาตให้มีประทับตราทาสอย่างลับๆ อีก ในอดีตไม่เป็นไร แต่หากฉันค้นพบในอนาคต ฉันจะฆ่าเก้าชั่วโคตรอย่างไม่ไว้หน้าใคร"จูหงจื่อสับสนสีหน้าตื่นเต้นของเขาแข็งค้างเช่นเดียวกับเฟิงเฮิงที่อยู่ข้างๆ เขาไม่ใช่แค่พวกเขาเท่านั้นคนอื่นๆ ที่มาพร้อมกับจูหงจื่อต่างก็สับสนและหยุดการกระทำของพวกเขากาแล็กซีทางช้างเผือกจะไม่อนุญาตให้มีการประทับตราทาสอีกตอนนี้พวกเขาไม่ได้เตรียมการประทับตราทาสบนโลกอยู่หรอกเหรอ?ถ้ามีคนอื่นพูดแบบนี้ พวกเขาจะไม่สนใจสักนิดแต่คนที่พูดคือนายท่านหลิน หลินตง ผู้เพิ่งเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรเป็นเจ้าแห่งกาแล็กซีหากเขารู้เรื่องนี้เข้าพวกเขาทั้งหมดจะถูกฆ่าเก้าชั่วโคตรใครกล้าละ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1300
ในความเห็นของเขา อารยธรรมระดับกลางเหล่านี้ไม่มีค่าอะไรเลยแม้แต่ในอาณาจักรนิรันดร ก็ยังเป็นระดับต่ำสุดอย่างเซียนเดินดิน ไม่ถึงขั้นถึงระดับเทพเจ้าไร้เทียมทานด้วยซ้ำ ไม่ต้องพูดถึงระดับสูงสุดของอาณาจักรนิรันดรอย่างราชันย์อมตะเลย"จื่อหาน! อย่าคิดแบบนี้เด็ดขาด! แม้ว่าจุดเริ่มต้นของนายจะสูงมาก ถึงระดับที่หลายคนไม่สามารถบรรลุได้ในช่วงชีวิต แต่นายก็ไม่สามารถหยิ่งผยองหรือชะล่าใจได้ เราต้องมีทัศนคติที่ถ่อมตัวเพื่อก้าวต่อไป"“โอเค! ป้าหง คุณเป็นผู้อาวุโส และคุณมีสิทธิ์ตัดสินใจเด็ดขาด!” เฉินจิงจื่อหานพูดอย่างหมดหนทางคราวนี้เขาที่ออกเดินทาง และแม่ของเขาบอกให้เขาฟังไป๋หลี่เหยียนหงห้ามตามทำใจตัวเอง ห้ามตัดสินใจเองด้วยตัวเองตามอำเภอใจมิฉะนั้น อย่าคิดที่จะมีโอกาสออกมาอีกครั้งในอนาคตดังนั้น เฉินจิงจื่อหานจึงต้องทำตามการจัดการของไป๋หลี่เหยียนหงไม่ว่าเธอจะพูดว่าจะไปที่ไหนก็ไปที่นั่น"นายนี่นะ!"ไป๋หลี่เหยียนหงยิ้มและไม่พูดต่อหากอารยธรรมระดับกลางมีผู้ที่อยู่ในระดับนิรันดร์อยู่แล้ว แน่นอนว่าจะไม่สั่งให้เธอไปเสียเวลาที่นั่นเพราะว่ามันไม่คุ้มค่า!!!กาแล็กซีอารยธรรมระดับกลางมีอาณาจักรนิรัน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1299
เต่ายักษ์ลึกลับปรากฏตัวขึ้นในกาแล็กซีทางช้างเผือก มุ่งหน้าสู่ใจกลางกาแล็กซี มุ่งหน้าสู่ทิศทางของดวงดาวจักรพรรดิขณะนี้ ภายในอาคารอันงดงามบนหลังเต่าชายและหญิงกำลังเล่นหมากรุกกันชายคนนี้มีอายุประมาณยี่สิบเจ็ดหรือยี่สิบแปดปี มีรูปร่างหน้าตาหล่อเหลา สวมเสื้อผ้าสีขาวและถือพัด ใครก็ตามที่เห็นเขาจะต้องชื่นชมเขาอย่างไม่ลังเลว่า คนหล่อนี่หลุดมาจากนิยายเรื่องไหนคนนี้เป็นคนที่ดึงดูดใจคนทุกวัยอย่างแน่นอน สามารถดึงดูดใจสาวๆ และผู้หญิงได้นับไม่ถ้วนส่วนผู้หญิงคนนี้ดูแก่กว่าผู้ชายประมาณสิบปี แต่งกายเหมือนสาวสวยวัยกลางคนแม้ว่าเธอจะดูเหมือนสาวสวยวัยกลางคนก็ตามแต่ผิวที่เปิดเผยออกมา กลับขาวผ่อง เต่งตึงและมีสีอมชมพูมากกว่าเด็กสาววัยแรกแย้มเธอเป็นหญิงงามที่มีเสน่ห์ไร้กาลเวลา ตั้งแต่วัยหนุ่มไปจนถึงชายวัยกลางคน หากได้พบเจอ คงต้องตกอยู่ในมนต์เสน่ห์ของเธอแม้ว่าทั้งสองจะกำลังเล่นหมากรุกอยู่ แต่เกมที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาไม่ใช่เกมหมากรุก แต่เป็นแผนที่จักรวาลสามมิติชื่อของชายหนุ่มรูปหล่อคือเฉินจิงจื่อหานหญิงสาวสวยอีกคนชื่อไป๋หลี่เหยียนหงทั้งสองคนคือผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลในตำนานในใจของทุกคน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1298
"น้องซีเยว่! เธอมีพลังที่แข็งแกร่งที่สุด อาณาจักรนิรันดรคืออะไร? เจ้าแห่งกาแล็กซีคืออะไร? "ยุนซีถามต่อไปจ้าวซวนและกลุ่มของเธอหันกลับไปมองหวงฝู่ซีเยว่อีกครั้ง"แม้ว่าฉันจะมีพละกำลังที่แข็งแกร่งบนโลก แต่เมื่อฉันออกจากโลก พลังของฉันก็ยังเล็กกระจ้อยร่อย ดังนั้น ฉันจึงไม่ค่อยแน่ใจว่าอาณาจักรนิรันดรเป็นของอาณาจักรแบบใด สำหรับเจ้าแห่งกาแล็กซี จากความหมายที่แท้จริงของสิ่งที่หลินตงพูด เขาน่าจะเป็นผู้ปกครองกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดแล้ว" หวงฝู่ซีเยว่ไม่แน่ใจปกครองกาแล็กซีทางช้างเผือก???ยุนซี จ้าวซวน ลู่เซียวเซียว ซ่งเจีย และหานชือหยุนจ้องมองหวงฝู่ซีเยว่ด้วยดวงตากลมโต ไม่สามารถเชื่อได้กาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดนี้ ใหญ่แค่ไหน?สำหรับพวกเธอ มันไร้ขอบเขตหลินตงอยู่ห่างจากโลกไปนานแค่ไหนแล้ว?เขาได้เป็นเจ้าแห่งกาแล็กซีทางช้างเผือกแล้วงั้นเหรอ?นี่มันเหลือเชื่อจริงๆ!"พี่ซีเยว่ คุณพูดความจริงหรือเปล่า? พี่หลินตงได้เป็นเจ้าแห่งกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดแล้วจริงๆ เหรอ? เขาไม่ได้ออกไปจากโลกนานเลยใช่ไหม? มนุษย์ต่างดาวพวกนี้ก็ไม่ดีเหมือนกัน"เอาล่ะ... จริงๆ แล้วฉันไม่ค่อยแน่ใจ แต่จากสิ่งที
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1297
ณ สุดขอบกาแล็กซีทางช้างเผือก โลก!เวลาได้ย้อนกลับไปยังช่วงเวลาที่หลินตงเพิ่งเข้าสู่อาณาจักรนิรันดร"ฉันหลินตง! วันนี้ฉันบรรลุสู่ความเป็นนิรันดร์ จากนี้ไปฉันคือเจ้าแห่งกาแล็กซี ทุกสิ่งทุกอย่างในทางช้างเผือกจะได้รับการปกป้องโดยฉัย หากใครกล้าเข้ามาโดยไม่ได้รับเชิญและทำลายระเบียบของทางช้างเผือกของฉัน อย่าโทษฉันที่ไร้ความปรานี"เสียงของหลินตงเดินทางผ่านระยะทางที่ไม่มีที่สิ้นสุดและไปถึงหูของทุกคนบนโลกรวมถึงจูหงจื่อและกลุ่มของเขาที่เพิ่งมาถึงโลก"อะไรนะ? มีคนเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นเจ้าแห่งกาแล็กซี? เป็นไปได้ยังไงกัน?" เฟิงเฮิงอุทานด้วยความตกใจ"หลินตงเป็นใคร? คนแรกในกาแล็กซีทางช้างเผือกที่เข้าสู่อาณาจักรนิรันดรควรเป็นองค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนไม่ใช่หรือ? หลินตงผู้นี้มาจากไหน? ทำไมเราถึงไม่รู้จัก? เมื่อไหร่กันที่คนแข็งแกร่งเช่นนี้จึงปรากฏตัวในกาแล็กซีทางช้างเผือก?" จูหงจื่อเองก็ไม่เชื่อเช่นกันแต่การสามารถส่งเสียงในระยะไกลเช่นนี้ เป็นสิ่งที่เฉพาะผู้แข็งแกร่งในอาณาจักรนิรันดรเท่านั้นที่ทำได้แม้แต่องค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนก็ยังไม่สามารถทำได้พลังของอาณาจักรนิรันดรนั้นน่าทึ่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1296
ยิ่งไปกว่านั้น ด้วยตัวตนและความแข็งแกร่งในปัจจุบันของหลินตง การกำจัดกองกำลังใดๆ ในกาแล็กซีทางช้างเผือกก็เป็นเรื่องง่ายซึ่งรวมถึงอาณาจักรกาแล็กซีด้วยหลังจากการทำลายล้าง การสร้างอำนาจใหม่มาอาณาจักรกาแล็กซีก็เป็นเรื่องง่ายมากเช่นกัน"พวกคุณเข้าใจไหม?" หลินตงถามเป็นครั้งสุดท้าย"เข้าใจแล้ว!!!" กองกำลังทั้งหมดของดวงดาวจักรพรรดิตอบเสียงดัง"เข้าใจแล้ว! เซี่ยอวิ๋นชวน ฉันจะฝากเรื่องในกาแล็กซีทางช้างเผือกไว้กับคุณ ฉันจะไปก่อน ชิงหวู่ ส่วนคุณจะรอฉันอยู่บนดวงดาวจักรพรรดิไปก่อน"หลังจากหลินตงพูดจบ เขาก็ฉีกรอยแยกในอากาศตรงหน้า จากนั้นก็เดินเข้าไปและหายตัวไปต่อหน้าทุกคนจนกระทั่งรอยแยกในอากาศปิดลง ผู้แข็งแกร่งบนจักรพรรดิสตาร์จึงถอนหายใจด้วยความโล่งใจและลุกขึ้นช้าๆเผชิญหน้ากับอาณาจักรนิรันดรแรงกดดันยังคงค่อนข้างสูงแม้ว่าอาณาจักรนิรันดรผู้นี้จะไม่มีความเป็นศัตรูต่อพวกเขาก็ตามในจำนวนนั้น ยังมีกองกำลังจำนวนเล็กน้อยที่ถูกอาณาจักรสวรรค์โน้มน้าวได้สำเร็จ และในเวลานี้ พวกเขากำลังเหงื่อท่วมตัวเมื่อหลินตงเข้าสู่อาณาจักรนิรันดร เขาได้กลายเป็นเจ้าแห่งกาแล็กซีหลี่เทียน ท่านผู้นำแห่งอาณาจักรส
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1295
หลินตงมองดูทุกคนบนดวงดาวจักรพรรดิคุกเข่าลงและโค้งคำนับเขาด้วยท่าทางตื่นเต้นเขารู้ว่าเมื่อพลังของเขาแข็งแกร่งขึ้น ภาระที่เขาแบกรับก็หนักขึ้นด้วยนี่คือสิ่งที่เราเรียกว่ายิ่งพลังมากเท่าไหร่ ความรับผิดชอบก็ยิ่งมากเท่านั้น!ในตอนแรก เขาต้องการปกป้องครอบครัวและเพื่อนฝูงของเขาเท่านั้น และปล่อยให้พวกเขามีชีวิตที่ดีแค่ค่อยๆ พัฒนาความแข็งแกร่งของเขา เขาก็กลายเป็นผู้พิทักษ์ต้าเซี่ย ต่อมา เมื่อหายนะครั้งใหญ่มาถึง เฟิงรั่วก็บุกเข้ามาบนโลกและเริ่มปกป้องมันอีกครั้ง ตอนนี้ เมื่อเผชิญหน้ากับเผ่ามังกรเก้าหัวในอสูรกาแล็กซีและความทะเยอทะยานของพวกมันที่จะกักขังมนุษย์ไว้ในกาแล็กซี เขาต้องปกป้องทั้งกาแล็กซีทั้งหมดนี้เกิดขึ้นทีละขั้นตอนพร้อมกับพลังที่เพิ่มขึ้นของเขาจริงๆ แล้ว หลินตงเองก็ไม่มีความทะเยอทะยานใดๆเขาไม่ต้องการเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดในกาแล็กซีทางช้างเผือก และเขาไม่ต้องการเป็นเจ้าแห่งกาแล็กซีด้วยเพียงแต่ว่าความแข็งแกร่งของเขามาถึงจุดนี้แล้ว และเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทำถ้าเขาไม่ต้องการหากมีความสามารถ หลินตงก็คงไม่สามารถเฝ้าดูอย่างช่วยอะไรไม่ได้ในขณะที่มนุษย์ในกาแล็กซีทางช้างเผื
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1294
หยวนหมิงเพิ่งพูดจบเสียงหยาบดังขึ้น"ฮ่าๆ... หยวนหมิง แมลงสาบเก้าหัวอย่างแกก็มีวันตกต่ำเหมือนกัน? พี่หลิน อย่ากลัวแมลงสาบเก้าหัวพวกนี้เลย พวกเราเผ่าวานรยักษ์สนับสนุนคุณ ฉันไม่คาดคิดว่าคุณจะมีพลังต่อสู้ที่แข็งแกร่งขนาดนี้ในตอนที่คุณก้าวเข้าสู่ความเป็นนิรันดร์ แม้ว่าคุณจะอยู่ห่างไกล แต่คุณก็ยังสามารถตัดหัวกายาทองคำนิรันดร์ของหยวนเซิงได้ คนรุ่นใหม่นั้นน่าเกรงขรามจริงๆ!"ผู้พูดคือไท่ซาน ผู้นำเผ่าของวานรยักษ์วานรยักษ์และมังกรเก้าหัวเป็นศัตรูคู่อาฆาตกันในอสูรกาแล็กซีความแตกต่างของความแข็งแกร่งระหว่างสองเผ่าพันธุ์นั้นไม่ต่างกันมากความขัดแย้งในระดับเล็กมักเกิดขึ้น"ไท่ซาน แกอยากประกาศสงครามหรือเปล่า?" หยวนหมิงถามด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก“สงครามก็สงคราม! พวกเราซึ่งเป็นวานรยักษ์คิดว่าจะกลัวแมลงสาบเก้าหัวงั้นเหรอ?” ไท่ซานกล่าวอย่างไม่เกรงกลัวผู้นำเผ่าที่เป็นศัตรูสองคนเริ่มเผชิญหน้ากันอย่างไรก็ตาม ไม่มีการลงมือลงไม้กัน แค่เพียงโต้เถียงกันไปมาผลที่ตามมาจากการที่อาณาจักรนิรันดรสองคนทำสงครามกันนั้นไม่อาจคาดเดาได้แม้ว่าพวกเขาต้องการจะทำสงคราม เผ่าพันธุ์อื่นในอสูรกาแล็กซีก็จะเข้ามาขัดขวาง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1293
หยวนเซิงต้องการถอนกายาทองคำนิรันดร์กลับและจากไปหลินตงไม่เห็นด้วยเขาเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรในวันนี้ แต่การแสดงพลังของเขายังไม่จบเนื่องจากมีคนมาปรากฏตัวเขาจะไม่คว้าโอกาสเพื่อการทดสอบได้อย่างไรและหลังจากไปถึงอาณาจักรนิรันดรแล้วหลินตงยังต้องการดูด้วยว่าช่องว่างระหว่างตัวเขาและอาณาจักรนิรันดรคนอื่นๆ เป็นอย่างไรหากพลาดโอกาสครั้งนี้ไป การจะหาคู่ต่อสู้ระดับเดียวกันในอนาคตก็คงเป็นเรื่องยากหลินตงเคลื่อนไหวอย่างไม่ใส่ใจ และดาบกำราบมารจากลานพระราชวังหลวงก็พุ่งเข้าใส่มือของเขาอย่างรวดเร็วในขณะที่ถือดาบกำราบมาร ดาบยาวสีแดงขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นในมือของกายาอรหันต์ทองคำนิรันดร์ของหลินตงด้วยดาบกำราบมารยังสามารถเผยกายได้เหมือนกับเทคนิคกายาทองคำนิรันดร์อาวุธศักดิ์สิทธิ์นั้นสมกับเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์อย่างแท้จริง"วิชาดาบกำราบมาร!!!"หลินตงส่งเสียงคำรามต่ำๆ ในใจจากนั้นร่างหลักก็ฟันดาบกายาทองคำนิรันดร์ก็ฟันดาบออกไปเช่นกันดาบสีแดงพุ่งผ่านท้องฟ้าและบินไปทางอสูรกาแล็กซีความเร็วของดาบสีแดงนั้นเร็วมาก จนแม้แต่อวกาศก็ไม่สามารถทนต่อแรงกดดันของแรงนี้ได้ไม่ว่าจะผ่านไปที่ใดก็ตาม และมันก็เร
