บทที่ 1175

"มีอะไรอยู่ที่นี่? "เซี่ยมู่ถามด้วยความสับสน

"ถ้าแม่เดาไม่ผิด น่าจะมีใครสักคนอยู่ในใจของลูก"

"ใครกัน?"

"ผู้ชายคนหนึ่ง!"

เซี่ยมู่ตกตะลึงไปชั่วขณะ

เธอก้มหัวลงและมองไปที่หน้าอกของตัวเอง

"อา!!!"

เมื่อรู้ว่าเสด็จแม่ของเธอหมายถึงอะไร เธอก็ร้องออกมาด้วยความตกใจ

“สะ...เสด็จแม่ ท่าน....ท่านกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร?” เซี่ยมู่พูดติดขัด ใบหน้าของเธอแดงก่ำด้วยความเขินอาย

คำพูดของเธอค่อนข้างติดขัด บ่งบอกถึงความตึงเครียดภายในของเธอ

“ลูกยังอ้างว่าไม่มีอะไรอยู่เหรอ? ตั้งแต่วินาทีที่แม่เริ่มถามคำถามลูก ลูกก็แสดงท่าทีประหม่า มู่มู่ ลูกเป็นลูกสาวของแม่ ลูกคิดว่าแม่ไม่รู้ว่าลูกคิดอะไรอยู่เหรอ?” หลิวนิ่งเหยียนหยอกล้อ

"เสด็จแม่ ฉันไม่รู้จริงๆ นะ…"

ในขณะนั้น ใบหน้าของเซี่ยมู่ไม่เพียงแต่แดงเท่านั้น แต่คอของเธอยังแดงก่ำอีกด้วย

"มู่มู่ ในวัยของลูก มันเพิ่งเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวความรักของลูก การมีใครสักคนอยู่ในใจนั้นเป็นเรื่องปกติ เช่นเดียวกับแม่ของลูกได้พบกับเสด็จพ่อของลูก แต่แม่แค่อยากรู้ว่าผู้ชายแบบไหนที่ทำให้ลูกคิดถึงเขามากขนาดนั้น เป็นเวลานานขนาดนี้ ลูกช่วยเล่าเรื่องของเขาให้แม่ฟังได้ไหม?"