บททั้งหมดของ ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย: บทที่ 1111 - บทที่ 1120

หากไม่มีท่านผู้เฒ่าตระกูลเฟิงอยู่ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของตระกูลเฟิงไม่สามารถต้านทานตระกูลไป๋ได้เลยภายในยานรบประจัญบานกาแล็กซีสมาชิกหลักทั้งหมดของตระกูลเฟิงกำลังมารวมตัวกันเพื่อหารือถึงมาตรการตอบโต้ทุกคนโต้เถียงกันไปมา แสดงความคิดเห็นของตนมีเพียงแค่ผู้นำตระกูล เฟิงซิงโจวนั่งอยู่ที่นั่น ปล่อยให้พวกเขาเถียงกัน แต่เขาไม่พูดอะไรสักคำ และไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่"ผู้นำตระกูล ตามข้อมูลที่เชื่อถือได้ ตระกูลไป๋ได้ส่งยานรบประจัญบานกาแล็กซีสามลำไล่ตามพวกเรา ดูเหมือนว่าคราวนี้ตระกูลไป๋จะเอาจริง เราควรทำอย่างไรดี? เราจะไปต่อหรือกลับไปที่ตระกูลดี?""ผู้นำตระกูล ครั้งนี้ตระกูลไป๋เตรียมตัวมา ราวกับว่าพวกเขาเตรียมตัวมาเป็นอย่างดีแล้ว พวกเขากำลังรอให้เราไปที่ที่ท่านผู้เฒ่าของเราอาศัยอยู่โดยสันโดษแล้วตามไป""ตระกูลไป๋มีวิธีจัดการกับท่านผู้เฒ่าของเราแล้วหรือ? พวกเขาถึงต้องการเล่นงานพวกเราทั้งหมดในคราวเดียว""เป็นไปไม่ได้! สมาชิกที่รอดชีวิตของตระกูลไป๋เป็นเพียงเด็กน้อยเมื่อเทียบกับท่านผู้เฒ่าตระกูลเฟิงของเรา พวกเขาอายุน้อยกว่าท่านผู้เฒ่าของเราเป็นพันปี พวกเขาจะจัดการกับเขาได้อย่างไร

เสียงนั้นถูกส่งผ่านเครื่องขยายเสียงของยานรบประจัญบานกาแล็กซีและไปถึงด้านล่างไม่นานก็มีเสียงตอบกลับ เสียงชราก็ดังขึ้น"ฉันเข้าใจแล้ว! ให้ตระกูลไป๋ลงมาคุย""ครับ! ท่านผู้เฒ่า! "เฟิงซิงโจวตอบอย่างเคารพจากนั้นเขาก็พูดกับตระกูลไป๋ว่า "ผู้นำตระกูลไป๋ ท่านผู้เฒ่าขอเชิญ"“ผู้นำตระกูลเฟิง ล้อกันเล่นแล้ว เรื่องระหว่างท่านผู้เฒ่านั้นเกินกว่าที่พวกเราผู้เยาว์จะเข้าไปแทรกแซงได้” ไป๋เฟิงถิงตอบพร้อมรอยยิ้มล้อเล่นใช่ไหม!ขอให้เขาลงไปคุยกับท่านผู้เฒ่าตระกูลเฟิงถ้าโดนฆ่าตายล่ะ?ไม่จะยุติธรรมเกินไปหรือเปล่า!ทันทีหลังจากนั้น ประตูทางเข้าของยานรบประจัญบานกาแล็กซีของตระกูลไป่ก็เปิดออกร่างหนึ่งแวบผ่านไปอย่างรวดเร็วในพริบตา มันก็หายไปแล้วเห็นได้ชัดว่าบุคคลสำคัญจากตระกูลไป่มาถึงแล้วทั้งสองคนจะพูดคุยอะไรที่ด้านล่างคนอื่นก็ไม่รู้เหมือนกันพวกเขาไม่ได้รับอนุญาตและทำได้เพียงรอเงียบๆ อยู่นอกดาวเคราะห์เท่านั้นไม่นานหลังจากนั้น"ปัง!!!"ทันใดนั้น ก็มีเสียงดังมาจากด้านล่างตามมาด้วยเสียงคำรามของความโกรธทันที"ตาแก่เฟิง แกมาถึงปรมาจารย์มหาจักรวาลขั้นกลางแล้วจริงๆ เหรอ? จิงติง มาช่วยฉันเร

ไม่อย่างนั้นด้วยความแข็งแกร่งที่จำกัดของตระกูลเฟิง พวกเขาก็เป็นเพียงมดที่แข็งแกร่งกว่าเล็กน้อยในสายตาของพระราชวังหมิงเยว่ผู้คนของสองตระกูลใหญ่ต่างรอคอยผลของการต่อสู้ด้วยความคิดของตนเองการต่อสู้ของบุคคลระดับยักษ์ใหญ่นั้นน่ากลัวอย่างแท้จริงแม้ว่าพวกเขาจะอยู่ไกลพอสมควรแต่คลื่นลมที่เกิดขึ้นเป็นครั้งคราวก็ทำให้พวกเขารู้สึกหายใจไม่ออกได้แข็งแกร่งเกินไป!ไม่ต้องพูดถึงการแทรกแซง พวกเขาไม่สามารถต้านทานผลที่ตามมาได้ด้วยซ้ำ“บึ้ม!!!”“ปัง!!!”เสียงปะทะและเสียงคำรามต่างๆ ดังมาจากด้านล่างอย่างต่อเนื่องไม่มีใครรู้สถานการณ์การต่อสู้ที่แน่ชัดตอนนี้ตระกูลเฟิงค่อยๆ สงบลงจากความตื่นเต้นของพวกเขาท้ายที่สุด ท่านผู้เฒ่าของเราก็แก่แล้วและการต่อสู้ระยะยาวไม่ใช่เรื่องดีสำหรับพวกเขาเมื่อเกิดอุบัติเหตุกับท่านผู้เฒ่าของเรา ผลที่ตามมาอาจไม่สามารถจินตนาการได้ในขณะที่ทุกคนกำลังรอคอยอย่างใจจดใจจ่อทันใดนั้น ก็มีร่างหนึ่งโผล่ออกมาจากด้านล่างด้วยความเร็วแสงความเร็วนั้นเร็วมากจนทุกคนเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้าอย่างเลือนลาง ตามมาด้วยเสียงดังสองครั้งที่เข้ามาในหู"ปัง!!!""บรึ้ม!!!"ร่างนี้ชนกับ

"ไอ้แก่โรคจิต แกต้องคิดให้ดี ถ้าวันนี้แกฆ่าฉันจริงๆ พระราชวังหมิงเยว่จะต้องสูญเสียผู้อาวุโสไปหนึ่งคน ปรมาจารย์พระราชวังจะต้องสืบสวนจนถึงที่สุดอย่างแน่นอน ตระกูลเฟิงของแกสามารถต้านทานความโกรธแค้นของพระราชวังหมิงเยว่ได้หรือเปล่า? อย่าตัดอนาคตของตระกูลเฟิงทั้งหมดเพียงเพราะแรงกระตุ้นชั่ววูบ" ไป๋จิงติงขู่"เธอเป็นสมาชิกของพระราชวังหมิงเยว่ ฉันจะไม่ฆ่าเธอ แต่สมาชิกคนอื่นๆ ของตระกูลไป๋จะต้องตาย! ตราบใดที่เธอไม่ตาย พระราชวังหมิงเยว่จะไม่ดำเนินการใดๆ ต่อตระกูลเฟิงของฉัน" ตาแก่เฟิงกล่าวด้วยฟันที่กัดแน่น"ถ้าแกยังให้ฉันมีชีวิตอยู่ และเมื่อฉันมีพละกำลังเพียงพอ ฉันจะทำลายตระกูลเฟิงของแกและแก้แค้น ฉันยังเด็กและมีเวลาอีกมากมาย ถ้าทุกอย่างเป็นเช่นนี้ ครอบครัวของพวกเราทั้งสองก็จะไม่มีจุดจบที่ดี ทำไมแกไม่ปล่อยพวกเราไปตอนนี้ และจากนี้ไป ทุกคนจะไม่ยุ่งเกี่ยวกันอีก?" ไป๋จิงติงแนะนำอย่างรวดเร็วเธอกลัวจริงๆ ว่าตาแก่เฟิงจะลงมือโดยหุนหันพลันแล่นและฆ่าทุกคนในตระกูลไป๋ในกรณีนั้น แม้ว่าจะแก้แค้นในอนาคต จะมีประโยชน์อะไร?ตระกูลไป๋จะไม่รอดเช่นกันในท้ายที่สุด ทั้งสองตระกูลจะต้องประสบกับความเสียหายตาแก่เฟิ

นี่มันเกิดบ้าอะไรกันแน่?เมื่อกี้ เขารู้สึกชัดเจนว่าไม่มีพลังต่อดาบเล่มนี้ และคิดว่าตัวเองคงจะตายแล้วแต่ตอนนี้เขากลับไม่ได้รับอันตรายใดๆหรือเป็นแค่กลอุบาย พื่อทำให้กลัวเท่านั้นหัวใจของตาแก่เฟิงผ่อนคลายลงทุกคนที่นั่น รวมถึงสองยักษ์ใหญ่ของตระกูลไป๋ หันความสนใจไปที่ตาแก่เฟิงพวกเขาเห็นทุกสิ่งที่หลินตง เพิ่งมือลงทำแต่เฟิงเหล่ากุ้ยไม่ได้ถูกฆ่าด้วยดาบ อย่างที่พวกเขาจินตนาการไว้ กลับกันเขายังปกติดีนี่มันแค่คุยโม้ แต่ทำไม่ได้จริงพอทุกคนเริ่มสับสน"ตึง!!!"มีเสียงดังขึ้นทุกคนหันตามเสียงและมองไปรอบๆนี่....???ทุกคนจ้องมองทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้าด้วยความงุนงง ทุกคนตะลึงกันหมดพวกเขาเห็นว่าดาวเคราะห์ที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าของตาแก่เฟิง ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน และตอนนี้กำลังเคลื่อนตัวไปทางแต่ละด้านด้วยพื้นผิวที่ถูกตัดอย่างเรียบร้อยและสม่ำเสมอ ราวกับว่ามันถูกผ่าเปิดออกด้วยของมีคมบางอย่างของมีคม???จากนั้น ฝูงชนก็หันกลับมามองหลินตงอีกครั้ง หรือพูดให้ถูกต้องกว่านั้นคือ มองไปตรงดาบยาวสีแดงในมือของเขาคงไม่ใช่ขอวงมีคมหรอกนะ?เป็นไปได้ไหมว่าการฟันอย่างไม่ตั้งใจของชายสวมหน้ากากคนนี้ก่อนห