เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1118
บทที่เกี่ยวข้อง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1119
"แกเป็นท่านผู้เฒ่าของตระกูลเฟิง ดังนั้นทุกสิ่งที่ตระกูลเฟิงทำคือการตัดสินใจของแก?" หลินตงถามอีกครั้ง!"ฉันไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร? ตระกูลเฟิงของฉันล่วงเกินคุณได้ยังไงร? ได้โปรดพูดออกมา หากเป็นความผิดของตระกูลเฟิงของเรา เราจะขอให้พวกเขาขอโทษอย่างแน่นอน" ตาแก่เฟิงกล่าวอย่างสุภาพหากคนธรรมดากล้าพูดกับเขาแบบนี้ตาแก่เฟิงคงไม่สุภาพขนาดนั้นอย่างแน่นอน บางทีเขาอาจจะเป็นฝ่ายลงมือและทำให้อีกฝ่ายพิการก่อนก็ได้แต่เขาไม่สามารถมองคนสวมหน้ากากที่ปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหันนี้ออกนอกจากนี้ การลงมืออย่างเงียบงันเช่นนี้ตาแก่เฟิงก็ยังต้องปฏิบัติด้วยความระมัดระวังท้ายที่สุดแล้ว ทางช้างเผือกนั้นใหญ่และกว้างเกินไปมีดาวเคราะห์พื้นเมืองที่มีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่นับไม่ถ้วน มีผู้คนอยู่เต็มไปหมด นอกจากพวกเขาเขาไม่เชื่อว่าความแข็งแกร่งระดับปรมาจารย์มหาจักรวาลช่วงกลางขั้นสูงสุดของเขาจะอยู่ยงคงกระพัน"ดี! เมื่อแกพูดแบบนั้น ฉันจะไม่ยุ่งวุ่นวายอีกต่อไป แกไม่ต้องกังวลว่าฉันจะเป็นใคร! อย่างไรก็ตาม ฉันฆ่าเฟิงซิงเจี้ยน เขาพาตัวนายน้อยของตระกูลเฟิงของแกไปและวางแผนที่จะประทับตราทาสบนดาวเคราะห์พื้นเมืองที่มีสิ่งมีช
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1120
นี่มันเกิดบ้าอะไรกันแน่?เมื่อกี้ เขารู้สึกชัดเจนว่าไม่มีพลังต่อดาบเล่มนี้ และคิดว่าตัวเองคงจะตายแล้วแต่ตอนนี้เขากลับไม่ได้รับอันตรายใดๆหรือเป็นแค่กลอุบาย พื่อทำให้กลัวเท่านั้นหัวใจของตาแก่เฟิงผ่อนคลายลงทุกคนที่นั่น รวมถึงสองยักษ์ใหญ่ของตระกูลไป๋ หันความสนใจไปที่ตาแก่เฟิงพวกเขาเห็นทุกสิ่งที่หลินตง เพิ่งมือลงทำแต่เฟิงเหล่ากุ้ยไม่ได้ถูกฆ่าด้วยดาบ อย่างที่พวกเขาจินตนาการไว้ กลับกันเขายังปกติดีนี่มันแค่คุยโม้ แต่ทำไม่ได้จริงพอทุกคนเริ่มสับสน"ตึง!!!"มีเสียงดังขึ้นทุกคนหันตามเสียงและมองไปรอบๆนี่....???ทุกคนจ้องมองทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้าด้วยความงุนงง ทุกคนตะลึงกันหมดพวกเขาเห็นว่าดาวเคราะห์ที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าของตาแก่เฟิง ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน และตอนนี้กำลังเคลื่อนตัวไปทางแต่ละด้านด้วยพื้นผิวที่ถูกตัดอย่างเรียบร้อยและสม่ำเสมอ ราวกับว่ามันถูกผ่าเปิดออกด้วยของมีคมบางอย่างของมีคม???จากนั้น ฝูงชนก็หันกลับมามองหลินตงอีกครั้ง หรือพูดให้ถูกต้องกว่านั้นคือ มองไปตรงดาบยาวสีแดงในมือของเขาคงไม่ใช่ขอวงมีคมหรอกนะ?เป็นไปได้ไหมว่าการฟันอย่างไม่ตั้งใจของชายสวมหน้ากากคนนี้ก่อนห
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1121
ไป๋จิงติงจ้องมองหลินตงไม่ไกลนักเธอมีสีหน้าตกใจเธอรู้ถึงความแข็งแกร่งของตาแก่เฟิงขั้นสูงสุดในช่วงกลางของปรมาจารย์มหาจักรวาลแต่เขาไม่สามารถต้านทานดาบธรรมดาของชายคนนี้ได้เลยหรือ?และพลังของดาบเล่มนี้ก็น่ากลัวเกินไปเช่นกันไม่ใช่หรือ?ไป๋จิงติงรู้สึกว่าในบรรดาผู้คนทั้งหมดที่เธอรู้จัก มีเพียงเจ้ากรมวังเท่านั้นที่อาจมีพลังที่จะต่อสู้กับบุคคลนี้แม้แต่รองเจ้ากรมวังทั้งสองคนของพระราชวังหมิงเยว่ ก็ยังไม่สามารถทำได้คนแบบนี้จะมาปรากฏตัวที่นี่ได้อย่างไร?และตามความตั้งใจของเขา เป็นเพียงเพราะตระกูลเฟิงต้องการประทับตราทาสบนดาวเคราะห์พื้นเมือง ที่เขาบังเอิญพบเจอพละกำลังที่น่าเหลือเชื่อความยุติธรรมนั้นล้นหลามคนแบบนี้หายากจริงๆเมื่อกลับไปที่พระราชวังหมิงเยว่ เธอจะไม่ลืมถามเจ้ากรมวังว่า รู้จักคนๆ นี้หรือไม่การสวมหน้ากากสีเงินและถือดาบยาวสีแดงนั้นควรจะจดจำได้ง่ายท้ายที่สุดแล้ว มีเพียงไม่กี่คนในกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดที่สามารถไปถึงจุดสูงสุดของปรมาจารย์มหาจักรวาลได้ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อพิจารณาจากรูปร่างของเขาแล้ว เขาไม่น่าจะแก่เกินไป อย่างน้อยก็ไม่ใช่ชายชรา ไม่ใช่แค่วัยกลางคนห
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1122
ตระกูลเฟิงต้องพินาศเป็นแน่หลินตงมองไปที่ดาวเคราะห์ขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงหน้า ซึ่งกำลังถูกแบ่งครึ่งและแยกออกจากกันไม่มีมนุษย์อาศัยอยู่บนดาวเคราะห์ดวงนี้ ซึ่งหลินตงสัมผัสได้ล่วงหน้าด้วยพลังจิตวิญญาณของเขา ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่กล้าทำเช่นนี้หลินตงยังคงพึงพอใจกับพลังของดาบเล่มนี้มากการผสมผสานระหว่างดาบกำราบมาร และทักษะการต่อสู้ชั้นยอด วิชาดาบกำราบมาร น่าประทับใจจริงๆกุญแจสำคัญคือเขาไม่ได้ใช้ความแข็งแกร่งแม้แต่น้อย เขาแค่ใช้ดาบอย่างสบายๆ โดยต้องการลองพลังของการผสานดาบกำราบมารกับวิชาดาบกำราบมารไม่คาดคิดว่ามันจะสร้างพลังทำลายล้างที่ยิ่งใหญ่ได้เช่นนี้เมื่อท่านผู้เฒ่าตระกูลฟิงตายไป สิ่งที่เหลืออยู่ก็คือสมาชิกหลักของตระกูลลมเท่านั้นหลินตงหันไปมองยานรบประจัญบานกาแล็กซีของตระกูลเฟิงเพียงแวบเดียว สมาชิกหลักของตระกูลเฟิงก็หวาดกลัวจนหัวใจแทบหยุดเต้นหลินตงเป็นเพียงตัวแทนของความตายในสายตาของพวกเขา"เนื่องจากตระกูลเฟิงของแกปฏิบัติต่อผู้อื่นเหมือนมดและสามารถเหยียบย่ำพวกเขาจนตายได้ตามต้องการ ฉันจะปฏิบัติต่อแกเหมือนมดและเหยียบย่ำพวกแกจนตายได้ตามต้องการได้ใช่ไหม?"หลังจากหลินตงถามคำถามนี้เสร
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1123
หลังจากจัดการกับตระกูลเฟิงจนเสร็จสิ้นแล้ว จิตใจของหลินตงก็ผ่อนคลายลงมากในที่สุดก็ได้ล้างแค้นครั้งใหญ่ ให้กับหลินตงอีกคนกับโลกในอีกมิติเวลาได้ ถือได้ว่าเป็นชดชเยให้ตัวเขาในวัยชราต้องรู้ว่า หลินตงและโลกในอีกมิติเวลานั้น ถูกประทับตราทาสโดยตระกูลเฟิงได้สำเร็จ และไม่สามารถพลิกสถานกดารณ์ได้อีกหลายชั่วอายุคนพลังจากการประทับตราทาสนั้นได้ผลักดันให้เฟิงรั่วก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุดที่ไม่อาจจินตนาการได้ ทำให้เขากลายเป็นอัจฉริยะที่ไม่มีใครทัดเทียมในกาแล็กซีแม้จะผ่านมาหลายพันปีแล้ว เขาก็ยังได้รับตำแหน่งเจ้าแห่งกาแล็กซี ซึ่งสามารถอธิบายได้ว่าเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่น่าเสียดายที่ในมิติเวลานี้ เฟิงรั่วได้ลงไปคุยกับรากมะม่วงตั้งแต่เนิ่นๆ แล้วตอนนี้ตระกูลเฟิงก็ถูกทำลายล้างไปแล้วเช่นกันท่านผู้เฒ่าและสมาชิกหลักของตระกูลเฟิงตายเกือบหมดแล้ว และคนที่เหลือไม่สามารถก่อปัญหาใดๆ ได้นอกจากนี้ ตระกูลไป๋จะไม่เก็บพวกเขาไว้มหาอำนาจเข้าใจหลักการของการกำจัดรากเหง้าดีกว่าใครๆหลินตงไม่จำเป็นต้องกังวลกับเรื่องนี้อีกต่อไปเขากลับไปที่ยานรบแปดเหลี่ยมอย่างรวดเร็วทันทีที่เขาเข้ามา เย่ชิงหวู่ก็ทักทายเขาและตะ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1124
เขาไม่เพียงแต่เพิ่มความแข็งแกร่งของเขาให้ถึงระดับปัจจุบันเท่านั้น แต่เขายังได้รับดาบกำราบมารอันทรงพลังด้วยตระกูลเฟิงถูกทำลาย และตอนนี้พวกเขาทั้งสองก็ไร้ประโยชน์แล้วเดิมที หลินตงไม่ใช่คนกระหายเลือดแต่เขาไม่สามารถปล่อยพวกเขาไปได้เลยเพราะพวกเขารู้ตำแหน่งที่แน่นอนของโลกหลินตงจะไม่ยอมให้มีภัยคุกคามที่อาจเกิดขึ้นเช่นนี้เกิดขึ้น แม้แต่น้อยเฟิงจิ่วจงลุกขึ้นยืนทันทีและจ้องมองหลินตงเมื่อเขาเห็นหลินตงและเย่ชิงหวู่มาถึง โดยกล่าวว่า "หลินตง แกต้องการอะไรกันแน่ มีอะไรก็บอกมา แกควรปล่อยพวกเราไปโดยเร็ว ไม่อย่างนั้นตระกูลเฟิงของฉันจะไม่ปล่อยแกไป""ตระกูลเฟิงล่มสลายไปแล้ว และฉันมาที่นี่เพื่อส่งแกไป ไม่นานแกก็จะได้พบกับคนที่แกรัก" หลินตงกล่าวอย่างไร้อารมณ์"เป็นไปไม่ได้! ตระกูลเฟิงของฉันมีท่านผู้เฒ่าระดับยักษ์ใหญ่ มันจะล่มสลายไปได้ยังไง?" เฟิงจิ่วจงเถียงกลับเสียงดัง"หลินตง แกกำลังพูดไร้สาระ! เราไม่เชื่อแก ปล่อยเราไป ไม่อย่างนั้นแกจะต้องตายศพไม่สวย และโลกจะถูกทำลาย ชาวโลกทุกคนจะถูกแกฆ่า แกจะเป็นคนบาปของโลก เป็นคนทรยศ....."ก่อนที่เฟิงจื่อเยว่จะพูดจบ สายตาอันเย็นชาของหลินตงก็จ้องไปที่เธอ ท
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1125
อาณาเขตจักรพรรดิดาวมหึมานี่คือพื้นที่อยู่อาศัยตระกูลอันดับสองแห่งแปดตระกูลใหญ่ในอาคารห่างไกลที่ห่างไกลจากที่อยู่อาศัยหลักของตระกูลโหลวบนดาว นายน้อยสามโหลวกำลังนอนเงียบๆ อยู่ข้างในหลังจากกลับมาที่ตระกูล ร่างกายที่พิการของเขาทำให้เขาไร้การฝึกฝน เขาจึงถูกจัดให้อยู่ที่นี่และสามารถหาคนรับใช้เพียงไม่กี่คนมาคอยรับใช้เขาเท่านั้นนี่เป็นความแตกต่างอย่างมากจากการปฏิบัติต่อนายน้อยสามโหลวก่อนหน้านี้มหาอำนาจบางแห่งมักจะเป็นเช่นนี้เมื่อมีค่า ให้เลื่อนตำแหน่งคุณไปยังตำแหน่งที่สูงกว่าเมื่อไร้ค่า พวกเขาจะโยนคุณเข้าไปในเงามืดโดยไม่ลังเลนายน้อยสามโหลวเคยเป็นหนึ่งในสามทายาทอันดับต้น ๆ ของตระกูลโหลว และเป็นคู่แข่งที่แข็งแกร่งในตำแหน่งผู้นำตระกูล ด้วยการสนับสนุนจากสมาชิกหลักของตระกูลมากมาย เขาได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษในทุกสิ่งอย่างเป็นธรรมชาติตอนนี้เขากลายเป็นคนไร้ประโยชน์แล้ว เขาจึงสูญเสียคุณค่าของตัวเองและไม่ได้รับความสนใจจากตระกูลอีกต่อไปโยนเขาไปที่ไหนก็ได้ที่เขาต้องการ เขาจะไม่รู้สึกกังวลกับสิ่งที่เห็น และปล่อยให้เขาจัดการเองตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาแม้แต่สมาชิกหลักของครอบครัวที่สนับสน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1126
หลังจากจัดการคนทั้งสี่แล้ว นายน้อยสามโหลวก็เลียริมฝีปาก รู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยราวกับว่าเขาไม่ได้อิ่มกับอาหารอันโอชะหายากและต้องการมากกว่านี้ในฐานะผู้สืบทอดสามอันดับแรกของตระกูลโหลว นายน้อยสามโหลวได้ลิ้มรสอาหารแปลกใหม่มานับไม่ถ้วนในชีวิตของเขาอสูรดาราเองก็ยังกินหลายประเภทแม้ว่าในบรรดาอสูรดารานั้น ถูกจัดอยู่ในอันดับต่ำ แต่โดยพื้นฐานแล้ว พวกมันอยู่ในอับดับหลักร้อยแต่ก็เป็นอะไรที่พิเศษเช่นกันไม่ใช่ทุกคนที่จะจ่ายไหวอย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนและหลังจากกิน นายน้อยสามโหลวก็รู้สึกว่าพละกำลังของเขาเพิ่มขึ้นอีกครั้งความรู้สึกนี้ช่างน่ารื่นรมย์ทั้งทางร่างกายและจิตใจดูเหมือนว่าทั้งร่างกายและจิตวิญญาณจะได้รับการชำระล้างตราบใดที่คุณลองสักครั้ง ใครๆ ก็ต้องตกหลุมรัก"รู้สึกเป็นยังไงบ้าง?"เสียงหนึ่งดังขึ้นในหูของนายน้อยสามโหลวณ จุดหนึ่ง ชายชุดดำก็มาถึงด้านหลังเขาแล้วนายน้อยสามโหลวไม่แปลกใจเลยเหมือนกับรู้ว่าชายชุดดำจะปรากฏตัวขึ้นเมื่อนานมาแล้ว"ดีมาก! ร่างกายของฉันเต็มไปด้วยพลัง ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน มันน่าทึ่งจริงๆ" นายน้อยสามโหลวพูดด้วยรอยยิ้ม"คุณสาม
บทล่าสุด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1299
เต่ายักษ์ลึกลับปรากฏตัวขึ้นในกาแล็กซีทางช้างเผือก มุ่งหน้าสู่ใจกลางกาแล็กซี มุ่งหน้าสู่ทิศทางของดวงดาวจักรพรรดิขณะนี้ ภายในอาคารอันงดงามบนหลังเต่าชายและหญิงกำลังเล่นหมากรุกกันชายคนนี้มีอายุประมาณยี่สิบเจ็ดหรือยี่สิบแปดปี มีรูปร่างหน้าตาหล่อเหลา สวมเสื้อผ้าสีขาวและถือพัด ใครก็ตามที่เห็นเขาจะต้องชื่นชมเขาอย่างไม่ลังเลว่า คนหล่อนี่หลุดมาจากนิยายเรื่องไหนคนนี้เป็นคนที่ดึงดูดใจคนทุกวัยอย่างแน่นอน สามารถดึงดูดใจสาวๆ และผู้หญิงได้นับไม่ถ้วนส่วนผู้หญิงคนนี้ดูแก่กว่าผู้ชายประมาณสิบปี แต่งกายเหมือนสาวสวยวัยกลางคนแม้ว่าเธอจะดูเหมือนสาวสวยวัยกลางคนก็ตามแต่ผิวที่เปิดเผยออกมา กลับขาวผ่อง เต่งตึงและมีสีอมชมพูมากกว่าเด็กสาววัยแรกแย้มเธอเป็นหญิงงามที่มีเสน่ห์ไร้กาลเวลา ตั้งแต่วัยหนุ่มไปจนถึงชายวัยกลางคน หากได้พบเจอ คงต้องตกอยู่ในมนต์เสน่ห์ของเธอแม้ว่าทั้งสองจะกำลังเล่นหมากรุกอยู่ แต่เกมที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาไม่ใช่เกมหมากรุก แต่เป็นแผนที่จักรวาลสามมิติชื่อของชายหนุ่มรูปหล่อคือเฉินจิงจื่อหานหญิงสาวสวยอีกคนชื่อไป๋หลี่เหยียนหงทั้งสองคนคือผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลในตำนานในใจของทุกคน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1298
"น้องซีเยว่! เธอมีพลังที่แข็งแกร่งที่สุด อาณาจักรนิรันดรคืออะไร? เจ้าแห่งกาแล็กซีคืออะไร? "ยุนซีถามต่อไปจ้าวซวนและกลุ่มของเธอหันกลับไปมองหวงฝู่ซีเยว่อีกครั้ง"แม้ว่าฉันจะมีพละกำลังที่แข็งแกร่งบนโลก แต่เมื่อฉันออกจากโลก พลังของฉันก็ยังเล็กกระจ้อยร่อย ดังนั้น ฉันจึงไม่ค่อยแน่ใจว่าอาณาจักรนิรันดรเป็นของอาณาจักรแบบใด สำหรับเจ้าแห่งกาแล็กซี จากความหมายที่แท้จริงของสิ่งที่หลินตงพูด เขาน่าจะเป็นผู้ปกครองกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดแล้ว" หวงฝู่ซีเยว่ไม่แน่ใจปกครองกาแล็กซีทางช้างเผือก???ยุนซี จ้าวซวน ลู่เซียวเซียว ซ่งเจีย และหานชือหยุนจ้องมองหวงฝู่ซีเยว่ด้วยดวงตากลมโต ไม่สามารถเชื่อได้กาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดนี้ ใหญ่แค่ไหน?สำหรับพวกเธอ มันไร้ขอบเขตหลินตงอยู่ห่างจากโลกไปนานแค่ไหนแล้ว?เขาได้เป็นเจ้าแห่งกาแล็กซีทางช้างเผือกแล้วงั้นเหรอ?นี่มันเหลือเชื่อจริงๆ!"พี่ซีเยว่ คุณพูดความจริงหรือเปล่า? พี่หลินตงได้เป็นเจ้าแห่งกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดแล้วจริงๆ เหรอ? เขาไม่ได้ออกไปจากโลกนานเลยใช่ไหม? มนุษย์ต่างดาวพวกนี้ก็ไม่ดีเหมือนกัน"เอาล่ะ... จริงๆ แล้วฉันไม่ค่อยแน่ใจ แต่จากสิ่งที
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1297
ณ สุดขอบกาแล็กซีทางช้างเผือก โลก!เวลาได้ย้อนกลับไปยังช่วงเวลาที่หลินตงเพิ่งเข้าสู่อาณาจักรนิรันดร"ฉันหลินตง! วันนี้ฉันบรรลุสู่ความเป็นนิรันดร์ จากนี้ไปฉันคือเจ้าแห่งกาแล็กซี ทุกสิ่งทุกอย่างในทางช้างเผือกจะได้รับการปกป้องโดยฉัย หากใครกล้าเข้ามาโดยไม่ได้รับเชิญและทำลายระเบียบของทางช้างเผือกของฉัน อย่าโทษฉันที่ไร้ความปรานี"เสียงของหลินตงเดินทางผ่านระยะทางที่ไม่มีที่สิ้นสุดและไปถึงหูของทุกคนบนโลกรวมถึงจูหงจื่อและกลุ่มของเขาที่เพิ่งมาถึงโลก"อะไรนะ? มีคนเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นเจ้าแห่งกาแล็กซี? เป็นไปได้ยังไงกัน?" เฟิงเฮิงอุทานด้วยความตกใจ"หลินตงเป็นใคร? คนแรกในกาแล็กซีทางช้างเผือกที่เข้าสู่อาณาจักรนิรันดรควรเป็นองค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนไม่ใช่หรือ? หลินตงผู้นี้มาจากไหน? ทำไมเราถึงไม่รู้จัก? เมื่อไหร่กันที่คนแข็งแกร่งเช่นนี้จึงปรากฏตัวในกาแล็กซีทางช้างเผือก?" จูหงจื่อเองก็ไม่เชื่อเช่นกันแต่การสามารถส่งเสียงในระยะไกลเช่นนี้ เป็นสิ่งที่เฉพาะผู้แข็งแกร่งในอาณาจักรนิรันดรเท่านั้นที่ทำได้แม้แต่องค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนก็ยังไม่สามารถทำได้พลังของอาณาจักรนิรันดรนั้นน่าทึ่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1296
ยิ่งไปกว่านั้น ด้วยตัวตนและความแข็งแกร่งในปัจจุบันของหลินตง การกำจัดกองกำลังใดๆ ในกาแล็กซีทางช้างเผือกก็เป็นเรื่องง่ายซึ่งรวมถึงอาณาจักรกาแล็กซีด้วยหลังจากการทำลายล้าง การสร้างอำนาจใหม่มาอาณาจักรกาแล็กซีก็เป็นเรื่องง่ายมากเช่นกัน"พวกคุณเข้าใจไหม?" หลินตงถามเป็นครั้งสุดท้าย"เข้าใจแล้ว!!!" กองกำลังทั้งหมดของดวงดาวจักรพรรดิตอบเสียงดัง"เข้าใจแล้ว! เซี่ยอวิ๋นชวน ฉันจะฝากเรื่องในกาแล็กซีทางช้างเผือกไว้กับคุณ ฉันจะไปก่อน ชิงหวู่ ส่วนคุณจะรอฉันอยู่บนดวงดาวจักรพรรดิไปก่อน"หลังจากหลินตงพูดจบ เขาก็ฉีกรอยแยกในอากาศตรงหน้า จากนั้นก็เดินเข้าไปและหายตัวไปต่อหน้าทุกคนจนกระทั่งรอยแยกในอากาศปิดลง ผู้แข็งแกร่งบนจักรพรรดิสตาร์จึงถอนหายใจด้วยความโล่งใจและลุกขึ้นช้าๆเผชิญหน้ากับอาณาจักรนิรันดรแรงกดดันยังคงค่อนข้างสูงแม้ว่าอาณาจักรนิรันดรผู้นี้จะไม่มีความเป็นศัตรูต่อพวกเขาก็ตามในจำนวนนั้น ยังมีกองกำลังจำนวนเล็กน้อยที่ถูกอาณาจักรสวรรค์โน้มน้าวได้สำเร็จ และในเวลานี้ พวกเขากำลังเหงื่อท่วมตัวเมื่อหลินตงเข้าสู่อาณาจักรนิรันดร เขาได้กลายเป็นเจ้าแห่งกาแล็กซีหลี่เทียน ท่านผู้นำแห่งอาณาจักรส
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1295
หลินตงมองดูทุกคนบนดวงดาวจักรพรรดิคุกเข่าลงและโค้งคำนับเขาด้วยท่าทางตื่นเต้นเขารู้ว่าเมื่อพลังของเขาแข็งแกร่งขึ้น ภาระที่เขาแบกรับก็หนักขึ้นด้วยนี่คือสิ่งที่เราเรียกว่ายิ่งพลังมากเท่าไหร่ ความรับผิดชอบก็ยิ่งมากเท่านั้น!ในตอนแรก เขาต้องการปกป้องครอบครัวและเพื่อนฝูงของเขาเท่านั้น และปล่อยให้พวกเขามีชีวิตที่ดีแค่ค่อยๆ พัฒนาความแข็งแกร่งของเขา เขาก็กลายเป็นผู้พิทักษ์ต้าเซี่ย ต่อมา เมื่อหายนะครั้งใหญ่มาถึง เฟิงรั่วก็บุกเข้ามาบนโลกและเริ่มปกป้องมันอีกครั้ง ตอนนี้ เมื่อเผชิญหน้ากับเผ่ามังกรเก้าหัวในอสูรกาแล็กซีและความทะเยอทะยานของพวกมันที่จะกักขังมนุษย์ไว้ในกาแล็กซี เขาต้องปกป้องทั้งกาแล็กซีทั้งหมดนี้เกิดขึ้นทีละขั้นตอนพร้อมกับพลังที่เพิ่มขึ้นของเขาจริงๆ แล้ว หลินตงเองก็ไม่มีความทะเยอทะยานใดๆเขาไม่ต้องการเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดในกาแล็กซีทางช้างเผือก และเขาไม่ต้องการเป็นเจ้าแห่งกาแล็กซีด้วยเพียงแต่ว่าความแข็งแกร่งของเขามาถึงจุดนี้แล้ว และเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทำถ้าเขาไม่ต้องการหากมีความสามารถ หลินตงก็คงไม่สามารถเฝ้าดูอย่างช่วยอะไรไม่ได้ในขณะที่มนุษย์ในกาแล็กซีทางช้างเผื
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1294
หยวนหมิงเพิ่งพูดจบเสียงหยาบดังขึ้น"ฮ่าๆ... หยวนหมิง แมลงสาบเก้าหัวอย่างแกก็มีวันตกต่ำเหมือนกัน? พี่หลิน อย่ากลัวแมลงสาบเก้าหัวพวกนี้เลย พวกเราเผ่าวานรยักษ์สนับสนุนคุณ ฉันไม่คาดคิดว่าคุณจะมีพลังต่อสู้ที่แข็งแกร่งขนาดนี้ในตอนที่คุณก้าวเข้าสู่ความเป็นนิรันดร์ แม้ว่าคุณจะอยู่ห่างไกล แต่คุณก็ยังสามารถตัดหัวกายาทองคำนิรันดร์ของหยวนเซิงได้ คนรุ่นใหม่นั้นน่าเกรงขรามจริงๆ!"ผู้พูดคือไท่ซาน ผู้นำเผ่าของวานรยักษ์วานรยักษ์และมังกรเก้าหัวเป็นศัตรูคู่อาฆาตกันในอสูรกาแล็กซีความแตกต่างของความแข็งแกร่งระหว่างสองเผ่าพันธุ์นั้นไม่ต่างกันมากความขัดแย้งในระดับเล็กมักเกิดขึ้น"ไท่ซาน แกอยากประกาศสงครามหรือเปล่า?" หยวนหมิงถามด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก“สงครามก็สงคราม! พวกเราซึ่งเป็นวานรยักษ์คิดว่าจะกลัวแมลงสาบเก้าหัวงั้นเหรอ?” ไท่ซานกล่าวอย่างไม่เกรงกลัวผู้นำเผ่าที่เป็นศัตรูสองคนเริ่มเผชิญหน้ากันอย่างไรก็ตาม ไม่มีการลงมือลงไม้กัน แค่เพียงโต้เถียงกันไปมาผลที่ตามมาจากการที่อาณาจักรนิรันดรสองคนทำสงครามกันนั้นไม่อาจคาดเดาได้แม้ว่าพวกเขาต้องการจะทำสงคราม เผ่าพันธุ์อื่นในอสูรกาแล็กซีก็จะเข้ามาขัดขวาง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1293
หยวนเซิงต้องการถอนกายาทองคำนิรันดร์กลับและจากไปหลินตงไม่เห็นด้วยเขาเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรในวันนี้ แต่การแสดงพลังของเขายังไม่จบเนื่องจากมีคนมาปรากฏตัวเขาจะไม่คว้าโอกาสเพื่อการทดสอบได้อย่างไรและหลังจากไปถึงอาณาจักรนิรันดรแล้วหลินตงยังต้องการดูด้วยว่าช่องว่างระหว่างตัวเขาและอาณาจักรนิรันดรคนอื่นๆ เป็นอย่างไรหากพลาดโอกาสครั้งนี้ไป การจะหาคู่ต่อสู้ระดับเดียวกันในอนาคตก็คงเป็นเรื่องยากหลินตงเคลื่อนไหวอย่างไม่ใส่ใจ และดาบกำราบมารจากลานพระราชวังหลวงก็พุ่งเข้าใส่มือของเขาอย่างรวดเร็วในขณะที่ถือดาบกำราบมาร ดาบยาวสีแดงขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นในมือของกายาอรหันต์ทองคำนิรันดร์ของหลินตงด้วยดาบกำราบมารยังสามารถเผยกายได้เหมือนกับเทคนิคกายาทองคำนิรันดร์อาวุธศักดิ์สิทธิ์นั้นสมกับเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์อย่างแท้จริง"วิชาดาบกำราบมาร!!!"หลินตงส่งเสียงคำรามต่ำๆ ในใจจากนั้นร่างหลักก็ฟันดาบกายาทองคำนิรันดร์ก็ฟันดาบออกไปเช่นกันดาบสีแดงพุ่งผ่านท้องฟ้าและบินไปทางอสูรกาแล็กซีความเร็วของดาบสีแดงนั้นเร็วมาก จนแม้แต่อวกาศก็ไม่สามารถทนต่อแรงกดดันของแรงนี้ได้ไม่ว่าจะผ่านไปที่ใดก็ตาม และมันก็เร
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1292
ทันใดนั้นก็มีเสียงเข้ามาในหูของเขา"เซียนเดินดินหลิน! ฉันคือผู้อาวุโสสูงสุดของเผ่ามังกรเก้าหัว - เซียนเดินดินหยวนเซิง เพื่อเห็นแก่หน้าของฉัน โปรดยกโทษให้เด็กๆ เหล่านี้ พวกเขาต่างก็โง่เขลาและได้ล่วงเกินกาแล็กซีของคุณ เผ่ามังกรเก้าหัวของเรายินดีที่จะชดเชยอย่างงาม"สายตาของหลินตงมองตามทิศทางของเสียง ผ่านความว่างเปล่าที่ไม่มีที่สิ้นสุด และเห็นสัตว์ประหลาดที่ใช้กายาอรหันต์ทองคำนิรันดร์ด้วยสัตว์ประหลาดตัวนี้มีหัวคล้ายงูเก้าหัวต่างจากหัวงู หัวทั้งเก้าหัวมีเขาเล็กๆ งอกออกมาสองเขาแล้วนี่คืออาณาจักรนิรันดรของเผ่ามังกรเก้าหัว"ผู้อาวุโสสูงสุด ช่วยเราด้วย พวกเรายังไม่อยากตาย" หยวนหลินตะโกนเสียงดังแม้ว่ามังกรเก้าหัวจะเป็นหนึ่งในสิบเผ่าพันธุ์ที่ทรงพลังที่สุดในอสูรกาแล็กซีแต่หากสี่อาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นต้องตายในคราวเดียว แม้ว่าจะไม่สามารถทำให้เกิดการบาดเจ็บใดๆ ก็ตาม มันก็ยังคงเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่นี่คืออาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้น เสาหลักของของมังกรเก้าหัว ไม่ใช่คนธรรมดาๆและยังมีเผ่าพันธุ์ที่เป็นศัตรูในอสูรกาแล็กซีอีกด้วยหลินตงเยาะเย้ยอีกฝ่ายและพูดว่า "เผ่ามังกรเก้าหัวของแกเป็นเพีย
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1291
ความพยายามของหลี่เทียนและสหายของเขาที่จะหลบหนีจากกาแล็กซีทางช้างเผือกไม่สามารถหนีรอดจากหลินตงได้มองดูคนทั้งห้าวิ่งหนีด้วยความตื่นตระหนกหลินตงพูดอีกครั้งและพูด: "เผ่ามังกรเก้าหัว เนื่องจากพวกแกกล้าส่งคนมาสร้างความโกลาหลในกาแล็กซีทางช้างเผือกของเรา อาณาจักรนิรันดรครึ่งขั้นสี่คนต้องตกตายอยู่ที่นี่"หลังจากพูดจบ กายาทองคำนิรันดร์ของหลินตงก็หันเล็กน้อยและหันหน้าไปทางทิศทางที่หลี่เทียนและคนอื่นๆ กำลังหลบหนี โดยคว้าความว่างเปล่าด้วยมือขวาของเขาในระหว่างกระบวนการนี้ รอยร้าวในอวกาศปรากฏขึ้นตรงหน้ามือขวาของหลินตงหลินตงยื่นมือของเขาเข้าไปในรอยร้าวในอวกาศโดยตรงและต่อหน้าหลี่เทียนและคนอื่นๆ ที่กำลังหลบหนี รอยร้าวในอวกาศขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นทันใดมือของหลินตงยื่นออกมาจากด้านในหลี่เทียนและคนอีกห้าคนจ้องมองไปที่มือยักษ์สีทองที่โผล่ออกมาจากรอยร้าวในอวกาศอย่างกะทันหันข้างหน้าอย่างว่างเปล่า ทุกคนตะลึง"นี่....นี่... นี่คืออะไร? มันคือ....."หลี่เทียนยังไม่ได้พูดเสียงสั่นเครืออีกเสียงตามมา"กายาทองคำนิรันดร์!!!" หยวนหลินเบิกตากว้างและพูดด้วยความตกใจก่อนที่พวกเขาจะทันได้ทันตั้งตัวมือยั
