All Chapters of หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี: Chapter 911 - Chapter 920

จ้านยินเอาทรัพย์สินส่วนตัวของเขา รวมถึงหุ้นในจ้านซื่อกรุ๊ปเอกสารการโอนหุ้น บัญชีธนาคาร ใบรับรองทรัพย์สินของอสังหาริมทรัพย์ทั้งหมดภายใต้ชื่อของเขา ร้านค้า ฯลฯ ใส่ไว้ในแฟ้มเอกสารเพื่อส่งให้ไห่ถง""แม้ว่าฉันจะโอนหุ้นให้คุณ คุณก็ไม่จำเป็นต้องดูแลบริษัท ฉันจะบริหารจ้านซื่อกรุ๊ปต่อไปเอง และเงินที่ฉันหามาได้ ก็จะเป็นของคุณ ฉันแค่ทำงานเพื่อคุณ ไม่ว่าคุณต้องการเงินมากแค่ไหนหรือคุณต้องการกลายเป็นเศรษฐีนี ฉันก็จะพยายามทำงานอย่างสุดความสามารถ เพื่อให้คุณไปถึงระดับความสำเร็จนั้นได้""ตราบใดที่คุณเต็มใจ คุณสามารถร่วมมือกับฉัน เพื่อจัดการขั้นตอนต่างๆ และทรัพย์สินทั้งหมดเหล่านี้จะถูกโอนเป็นชื่อของคุณ ฉันจะไม่เก็บไว้สักชิ้นเลย แค่ให้เงินค่าขนมกับฉันทุกเดือนก็พอ""เมื่อก่อนฉันคอยกรีดกันคุณ เพราะกลัวว่าคุณจะพยายามที่จะเอาเงินของฉันไป ตอนนี้ฉันจึงยอมให้เงินคุณทั้งหมดนั้น เพื่อเป็นการพิสูจน์ว่าฉันเชื่อใจคุณ และการกระทำของฉันทั้งหมดนี้ ก็เป็นการขอโทษคุณและสัญญาว่าจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก"ไห่ทงไม่ได้ดูใบรับรองทรัพย์สินของเขาอีก และยัดมันกลับเข้าไปในแฟ้มเอกสาร จากนั้นจ้องเขา แต่ยังคงเงียบอยู่"ถง

"งัันฉันจะพาคุณไปดูบ้านของพวกเราได้ไหม?"บ้านที่จ้านหยินพูด หมายความถึงบ้านที่เขาซื้อก่อนแต่งงานนั่นเองเขามักจะซื้อวิลล่าขนาดใหญ่ และยังมีสวนหน้าและหลังวิลล่ามีเพียงบ้านในเขตโรงเรียนที่เขาซื้อเท่านั้นที่เป็นตึกสูง ตอนที่เขาซื้อบ้านหลังนี้ เขาโสดอยู่ แต่เขารู้ดีว่าพวกผู้ใหญ่ไม่สามารถปล่อยให้เขาเป็นโสดไปตลอดชีวิตได้ เขาจะต้องแต่งงานและมีลูก และเพื่อความสะดวกในการศึกษาของลูกๆ เขาจึงเลือกซื้อบ้านในเขตโรงเรียน เอาไว้หลายแห่งไม่ว่าลูกของเขาจะเข้าเรียนที่โรงเรียนใด เขาก็มีบ้านอยู่ในเขตการศึกษา ซึ่งสะดวกสำหรับพวกเขาในการไปโรงเรียน"คุณงานไม่ยุ่งเหรอ?""แค่ไม่กับคุณ ฉันไม่ยุ่งเท่าไหร่"ไห่ถง: "....ไว้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์นะ คุณไม่ต้องทำงาน และฉันก็ไม่ต้องเปิดร้าน แล้วค่อยว่ากัน"เธอไม่อยากเบียดเบียนเวลาทำงานของเขาคำพูดของจ้านยินเป็นแค่การลองใจ และตอนนี้ที่เขาได้รู้ผลลัพธ์แล้ว จึงแค่สูดหายใจเข้าลึกๆไห่ถงยินดีที่จะตามเขาไปดูบ้านที่เขาซื้อไว้ก่อนหน้านี้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเธอยังคงมองเขาเป็นสามีอยู่ และพวกเขายังคงเป็นสมาชิกในครอบครัวกันอยู่อีกแม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะยังอยู่แยกกันก็ตาม

ไห่ถงอุ้มหยางหยางและเดินไปที่ด้านหน้ารถ เธอปลดล็อกรถ เปิดประตู และวางหยางหยางไว้ในที่เบาะนั่งสำหรับเด็ก จากนั้นหันหน้าไปพูดกับจ้านหยินที่ยืนอยู่ด้านหลังว่า “ฉันจะไปก่อนนะ”จ้านหยินจ้องเธออย่างลึกซึ้ง และพูดออกมา "อืม"เขาเหลือบมองรถของเธอ แล้วพูดว่า “เปลี่ยนเป็นรถคันอื่นดีกว่าไหม”ไห่ถงขึ้นรถและสตาร์ทรถแล้ว ก็กดกระจกหน้าต่างลดงมา แล้วพูดกับเขาว่า “นี่เป็นรถคันแรกที่คุณให้ฉัน"สายตาของจ้านหยินลึกซึ้งยิ่งขึ้นเธอขับรถออกไปเขาหยุดนิ่งจ้องมองรถของเธอ แล่นออกไปอาชียืนอยู่ห่างออกไปพร้อมทีมบอดี้การ์ด เพราะกลัวที่จะเข้าใกล้มากเกินไปดูเหมือนว่าคุณชายน้อยกับนายหญิงจะหยุดทะเลาะกันแล้ว แต่ทั้งคู่กลับห่างเหินและเย็นชากัน แถมยังขาดความรักที่หวานชื่นและเอาใจใส่กันอย่างเคยจนกระทั่งรถของไห่ถงลับสายตาไป จ้านหยินก็โบกมือบอดี้การ์ดรีบวิ่งเข้ามา"กลับบริษัท"จ้านหยินพูดด้วยเสียงทุ้มอาชีแจ้งให้คนขับขับรถออกมา จ้านหยินก็ขึ้นไปบนรถโรลส์-รอยซ์ โดยมีบอดี้การ์ดรายล้อมอยู่ และมุ่งหน้ากลับบริษัทอย่างอลังการอีกด้านหนึ่ง ไห่ถงก็มุ่งหน้าตรงไปที่ร้านอาหารเช้าของพี่สาวการตกแต่งร้านอาหารเช้าของไห่

"ให้เวลาอีกสักหน่อยแล้วกันนะ" ตบหลังน้อง แล้วเก็บใบรับรองทรัพย์สินทั้งหมดกลับเข้าไปในแฟ้มเอกสาร แล้วพูดว่า” ของพวกนี้สำคัญมาก อย่าเก็บไว้ที่บ้านเช่าพี่เลย ถึงแม้ว่าพี่จะเช่าบ้านที่ดีมากก็ตาม แต่คนที่อยู่ตึกเดียวกัน ก็มาหลายพ่อพันแม่""และการรักษาความปลอดภัยไม่ดีเท่าหมิงหยวนฮวา การ์เด้น เธอเอาของพวกนี้กลับบ้านเธอกับจ้านหยินไปซะ และซื้อตู้เซฟแล้วล็อคเอาไว้ มันจะปลอดภัยกว่า เพราะนี่คือทรัพย์สินทั้งหมดของจ้านหยินเลยนะ"หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ไห่ถงก็พูดว่า "ฉันจะโทรหาคุณยายทีหลังและเอาของพวกนี้ไปให้เธอ ให้เธอเก็บไว้อย่างปลอดภัย เพราะบ้านของพวกเขาก็จะปลอดภัยกว่า""โอเค"ไห่หลิงไม่ขัดข้องและถามน้องสาวว่า “เธออยากอยู่ที่นี่ เพื่อทานอาหารกลางวันไหม?”"ฉันอยากจะไปคฤหาสน์ตระกูลซางหาคุณป้าหน่อย และจะอยู่ที่บ้านของเธอเพื่อทานอาหารเย็นเลย""ไปหาคุณป้ามีเรื่องอะไรเหรอ?"ไห่หลิงถามด้วยความเป็นห่วงว่า "มีเรื่องอะไรอยากให้คุณป้าช่วยเหรอ?"คุณนายซางเป็นญาติและยังเป็นบุคคลที่มีสถานะสูงในกวนเฉิงด้วย หลังจากที่พวกเเธอได้พบกับนางซาง สองพี่น้องก็ไม่ได้แสวงหาผลประโยชน์จากการที่เป็นหลานของคุณนายซาง และ

ไห่หลิงระเบิดหัวเราะอย่างโกรธจัดและพูดว่า “ฉันทำให้อะไรให้คุณเสียงานหรือเปล่า? ถ้าไม่ใช่เพราะความโลภของคุณเอง คุณจะใช้กลอุบายพวกนั้นกับฉันไหม? เป็นตัวของคุณเองต่างหากที่ทำให้คุณเสียงาน และก็โทษใครไม่ได้ทั้งนั้น"เธอพูดอย่างเย็นชา “ฉันก็เสียใจเหมือนกัน ที่ตาบอดมองไม่เห็นไอ้ชาติหมาในตัวคุณตั้งแต่เนิ่นๆ และไม่หย่ากับคุณเร็วกว่านี้ โจวหงหลิน ฉันบอกคุณได้เลยว่า ฉันจะไม่มีวันเสียใจที่หย่ากับคุณไปตลอดชีวิต"โจวหงหลินจ้องเธอตาขวาง และพูดว่า "แม้ว่าฉันจะไม่โลภ เธอก็มีจ้านหยินคอยช่วยเหลือ ฉันก็ยังจะเสียงานอยู่ดี! มีคนบอกว่าหนึ่งวันคือร้อยวันของความเห็นใจกันต่อคู่สามีภรรยา และพวกเราแต่งงานกันมาก็หลายปีแล้ว แต่คุณช่างใจดำและขุดหลุมฝังฉัน"ตอนที่หย่ากัน เขาขอให้เธออย่าใช้หลักฐานเหล่านั้นเพื่อแก้แค้นเขาหลังหย่ากันแล้ว เธอก็ตอบตกลง แต่เพียงสัญญาว่าจะไม่แก้แค้นเขาอีก แต่ไม่รวมถึงไห่ถงและสามีนี่มันจงใจอย่างเห็นได้ชัด"คุณรู้ไหมว่าจ้านหยินคือนายน้อยจ้าน? คุณรู้ไหมว่านายน้อยจ้าน ทำให้ฉันน้ำตาตกใน เสียงาน และทำลายอนาคตของฉันได้""ฉันจะไปรู้ตัวตนที่แท้จริงของจ้านหยินได้อย่างไร? "ไห่หลิงพูดแย้ง" ในฐา