บททั้งหมดของ หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี: บทที่ 41 - บทที่ 50

คุณยายจ้านได้รับงานฝีมือของไห่ถงซึ่งถักด้วยผ้าไหมทองแดง ฝีมือการถักทอของเธอนั้นสวยเสมือนงานแท้ หญิงชราถึงขนาดวางเอาไว้ตามจุดเตะตาต่าง ๆ ในบ้าน แม้ว่าของพวกนั้นจะไม่ได้มีราคาแพง แต่เป็นความตั้งใจของหลานสะใภ้ของเธอเวลามีลูกค้าเข้ามาเยี่ยมชมสินค้าเหล่านั้นที่ร้าน ต่างก็ชมฝีมือการถักของไห่ถงเป็นเสียงเดียวกัน คุณยายจ้านเองก็ถือโอกาสช่วยไห่ถงขายงาน ทำให้ลูกค้าหลายคนที่เข้ามาต้องซื้อติดไม้ติดมือกลับไปด้วยตลอด จนกลายเป็นเพิ่มยอดขายในร้านออนไลน์ไปด้วยแบบไม่รู้ตัว"คุณยายจ้าน ดื่มน้ำก่อนค่ะ"เซินเสี่ยวจวินรินน้ำให้คุณยายจ้านแก้วนึง"ขอบคุณจ้า วันนี้หนูจวินก็อยู่ร้านด้วยหรอ""เฮ้อ ถ้าไม่ใช่เพราะโดนคุณแม่บ่นเรื่องแต่งงาน หนูก็คงไม่หนีมาหลบภัยที่ร้านหรอกค่ะ เอะอะก็นัดให้หนูไปดูตัวอยู่นั่นแหละ ตอนนี้หนูเริ่มรู้สึกตัวเองเป็นแค่สินค้ายังไงก็ไม่รู้ เดี๋ยวเย็นนี้จะให้หนูไปนัดบอดที่ร้านกาแฟXXอีกแล้วนะคะ นี่หนูก็กำลังตื๊อให้ถงถงไปเป็นเพื่อนอยู่ค่ะ"ทันใดนั้นแววตาของคุณยายจ้านก็เปล่งประกาย รอยยิ้มประหลาดผุดขึ้น "แต่ยายเข้าใจคุณแม่ของเรานะ เพราะยายเองก็กำลังปวดหัวที่หลานชายคนอื่น ๆ ยังไม่มีแฟนแต่งงาน

เซินเสี่ยวจวินหัวเราะชอบใจมากขึ้น เธอชอบอารมณ์ขันของคุณยายจ้าน เสี่ยวจวินยังไม่เคยเจอจ้านหยินตัวเป็น ๆ แต่จากที่ฟังเพื่อนรักพูดชายหนุ่มเป็นคนเย็นชา เธอจึงไม่เข้าใจว่าคุณยายจ้านเลี้ยงหลานคนนี้ด้วยวิธีไหนกันแน่ ทำไมหมอนั่นถึงต่างจากคุณยายแบบลิบลับขนาดนี้ไม่นาน จ้านอี้เฉินก็มาถึงเขามาเพื่อรับคุณผู้หญิผู้เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของบ้าน ซึ่งคุณผู้หญิงของเขาก็ย้ำแล้วย้ำเล่าว่าให้เขาขับรถที่ราคาถูก ๆ มาแต่รถคันที่ถูกที่สุดในโรงจอดรถที่บ้าน ก็เป็นคันที่เอาไว้ให้สำหรับคนใช้ขับไปจ่ายตลาด ซึ่งราคาก็เจ็ดหลักอยู่ดี ครั้นจะไปซื้อคันใหม่เอาตอนนี้ก็ไม่ทัน จ้านอี้เฉินจึงต้องยืมรถปิ๊กอัพของคนสวนมารับคุณยายแทน"พี่สะใภ้ ผมมารับคุณยายกลับบ้านครับ"จ้านอี้เฉินเดินเข้าร้านมาก็เอ่ยทักทายไห่ถง"จ้า ขับรถดี ๆ นะ คุณยายถึงบ้านแล้วส่งข้อความบอกหนูหน่อยนะคะ" ไห่ถงกำชับสองยายหลาน แล้วยื่นงานฝีมือสองชิ้นที่เพิ่งถักเสร็จวันนี้ให้พวกเขา ชิ้นที่เธอมอบให้จ้านอี้เฉินคือกระถางต้นไม้ทองสัมฤทธิ์ มีความหมายว่าขอให้ร่ำรวยจ้านอี้เฉินไม่ได้ปฏิเสธ ในบ้านก็มีงานฝีมือของพี่สะใภ้เต็มไปหมด ซึ่งเขาเองก็ชอบเยี่ยมชม เขาคิดว่าถึงแ

"คุณหนูเซิน นั้งก่อนเถอะครับ"เขารู้สึกตื่นเต้นมากที่ ได้แสดงออกถึงความรู้สึกว่าตัวเองเหนือกว่า จนทำให้เขาไม่เต็มใจที่จะจากเซินเสี่ยวจวินไป“คุณหลานคะ ฉันขอโทษค่ะ ฉันคิดว่าเราไม่เหมาะสม เราอย่ามาพบกันอีกเลยค่ะ”เซินเสี่ยวจวินพูดออกไปโดยไม่อ้อมค้อมและดึงไห่ถงออกไประหว่างเดินอยู่เพื่อนของเธอก็หยุดและหยุดเดินกะทันหัน"ถงถง เป็นอะไร?""สามีฉัน""ห้ะ?"ก่อนที่เซินเสี่ยวจวินจะทันโต้ตอบ จ้านหยินก็เดินมาหาพวกเขาทั้งสองแล้ว ดวงตาสีดำสนิทของเขาจ้องไปที่ไห่ถง และมุมปากของเขาก็ยกขึ้นเล็กน้อย ไห่ถงรู้สึกได้ถึงการยิ้มเหน็บแนมจากเขาเขาเหน็บแหนมเธอเรื่องอะไร?ไห่ถงหันไปมองคุณหลานที่ตามออกมา จึงเข้าใจทันที เธออธิบายออกมาหนึ่งประโยคอว่า "เพื่อนของฉันเสี่ยวจวินมานัดบอด ฉันมาเป็นเพื่อนเธอค่ะ"เธอไม่รีบหาคนใหม่จ้านหยินยังคงไม่ได้พูดอะไรในที่สุดเซินเสี่ยวจวินก็ได้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของสามีเพื่อนที่แต่งงานสายฟ้าแลบ เท่มาก หล่อมาก!เธอกลัวว่าจ้านหยินจะเข้าใจผิดไห่ถง จึงช่วยอธิบายด้วยจ้านหยินจึงพูดอย่างเย็นชา "รีบกลับบ้าน"ไห่ถงตอบกลับ อืม และถามเขาต่อว่า "คุณมาที่นี่ได้อย่างไรคะ?""คุณ

จ้านหยินนึกถึงวิดีโอที่คุณยายส่งให้เขา ไห่ถงตั้งใจถักทองานฝีมือและมีเสน่ห์เป็นพิเศษเขาไม่ยอมรับว่าตัวเขาดูหลายครั้ง ในใจเขานั้นยอมรับว่าผู้หญิงคนหนึ่งทำสิ่งหนึ่งด้วยความมั่นใจ และรอบตัวก็เปล่งเต็มไปด้วยเสน่ห์ ราวกับมีแม่เหล็กขนาดใหญ่ที่ดึงดูดสายตาคนรอบข้างคนบอกว่าผู้หญิงที่มีความมั่นใจจะโฉมฉายความมั่นใจสามารถเห็นได้จากตัวของไห่ถงตลอดเวลาเธอเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งมากและพึ่งพาตนเอง"ฉันอายุก็ขนาดนี้แล้วยังไม่รู้เลยว่าหึงหวงรสชาติเป็นไง ต่อไปก็คงจะไม่รู้... คุณยังไม่นอน?"ทันใดนั้น จ้านหยินก็เห็นไห่ถงเดินเข้าออกมาจากระเบียง เขาตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งจากนั้น จ้านอี้เฉินก็พูดว่า: "ผมกำลังเตรียมตัวไปนอนแล้ว ก่อนนอนนึกถึงพี่ใหญ่ขึ้นมาก็เลยโทรหา ผมค่อยไปนอนทีหลัง"จ้านหยินวางสายจ้านอี้เฉิน：“......”"ฉันนั่งอยู่ที่ระเบียง หลับไปโดยไม่รู้ตัว คุณคุยโทรศัพท์กับคนอื่นทำให้เสียงดัปลุกฉันตื่น"จ้านหยินขมวดคิ้วและพูดว่า "ต้องกลางคืนมีน้ำค้างลง ระวังหนาวครับ""ขอบคุณที่เป็นห่วงค่ะ"ไห่ถงหาว "คุณจ้าน ฉันไปนอนก่อนค่ะ"และไม่ได้คุยจ้านหยินเกี่ยวกับเรื่องคืนนี้มากนักจ้านหยินก็ไม่ได้พูดอะไ

จ้านหยินพูดอย่างเย็นชาซางเสี่ยวเฟยเป็นแก้วตาดวงใจของประธานชางซื่อกรุ๊ปและเป็นน้องสาวฝาแฝดของประธานซางหวู่เหิง เธอเป็นที่รักครอบครัวซางและเป็นลูกสาวของคนรวยที่มีค่าที่สุดในกวนเฉิง"สงครามหยิน คุณรอก่อน"ซางเสี่ยวเฟยเหมือนนึกอะไรบางอย่างออก หมุนตัววิ่งกลับไปที่รถสปอร์ตของเธอ หยิบดอกกุหลาบสีสันสดใสช่อใหญ่จากรถสปอร์ตเธอวิ่งกลับมาพร้อมกับดอกกุหลาบช่อใหญ่นั้น เอาดอกกุหลาบช่อนั้นยัดเข้าไปในรถ และเธอพูดว่า "จ้านหยิน ฉันให้ดอกไม้ช่อหนึ่งกับคุณ คุณกับพี่ใหญ่ของฉันผิดใจกัน แต่ฉันก็ยังรักคุณ ฉันคิดว่าฉันควรสารภาพกับคุณ และให้คุณรู้ว่าฉันเป็นรักแท้ของคุณ"ไม่สามารถพูดได้ว่าชางซื่อกรุ๊ปและจ้านซื่อกรุ๊ปเป็นศัตรูกัน แม้ว่าพวกเขาจะมีส่วนร่วมกันในธุรกิจบางประเภทก็ตาม ดังคำโบราณที่ว่า เพื่อนร่วมงานมักต่างอิจฉากัน ดังนั้น ทั้งสองกรุ๊ปมีการต่อสู้แย่งชิงกันในโลกธุรกิจและความสัมพันธ์ไม่ค่อยราบรื่นเท่าไหร่บังเอิญว่า ซางเสี่ยวเฟยเป็นน้องสาวของซางหวู่เหิง ซึ่งตกหลุมรัก จ้านหยินตั้งแต่แรกเห็นในงานเลี้ยงเมื่อหลายปีก่อน เนื่องจากความขัดแย้งทางธุรกิจระหว่างทั้งสองกรุ๊ป ทำให้ไม่เพียงแต่พี่ชายเท่านั้น รวมถึง