บทที่ 48

จ้านหยินนึกถึงวิดีโอที่คุณยายส่งให้เขา ไห่ถงตั้งใจถักทองานฝีมือและมีเสน่ห์เป็นพิเศษ

เขาไม่ยอมรับว่าตัวเขาดูหลายครั้ง ในใจเขานั้นยอมรับว่าผู้หญิงคนหนึ่งทำสิ่งหนึ่งด้วยความมั่นใจ และรอบตัวก็เปล่งเต็มไปด้วยเสน่ห์ ราวกับมีแม่เหล็กขนาดใหญ่ที่ดึงดูดสายตาคนรอบข้าง

คนบอกว่าผู้หญิงที่มีความมั่นใจจะโฉมฉาย

ความมั่นใจสามารถเห็นได้จากตัวของไห่ถงตลอดเวลา

เธอเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งมากและพึ่งพาตนเอง

"ฉันอายุก็ขนาดนี้แล้วยังไม่รู้เลยว่าหึงหวงรสชาติเป็นไง ต่อไปก็คงจะไม่รู้... คุณยังไม่นอน?"

ทันใดนั้น จ้านหยินก็เห็นไห่ถงเดินเข้าออกมาจากระเบียง เขาตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง

จากนั้น จ้านอี้เฉินก็พูดว่า: "ผมกำลังเตรียมตัวไปนอนแล้ว ก่อนนอนนึกถึงพี่ใหญ่ขึ้นมาก็เลยโทรหา ผมค่อยไปนอนทีหลัง"

จ้านหยินวางสาย

จ้านอี้เฉิน：“......”

"ฉันนั่งอยู่ที่ระเบียง หลับไปโดยไม่รู้ตัว คุณคุยโทรศัพท์กับคนอื่นทำให้เสียงดัปลุกฉันตื่น"

จ้านหยินขมวดคิ้วและพูดว่า "ต้องกลางคืนมีน้ำค้างลง ระวังหนาวครับ"

"ขอบคุณที่เป็นห่วงค่ะ"

ไห่ถงหาว "คุณจ้าน ฉันไปนอนก่อนค่ะ"

และไม่ได้คุยจ้านหยินเกี่ยวกับเรื่องคืนนี้มากนัก

จ้านหยินก็ไม่ได้พูดอะไ