ไห่ถงตื่นมาด้วยความหิวเมื่อเธอตื่นขึ้น เธอมักจะเอื้อมมือไปข้างๆ เธอแต่ไม่รู้สึกถึง "หมาป่า" นั้นเธอหันศีรษะไปมองและเห็นว่าหมอนข้างเธอว่างเปล่าแม้แต่ใต้ผ้าห่มก็ไม่มีความอบอุ่น หมาป่านั่นคงตื่นแล้วไห่ถงคิดว่าตอนนี้เป็นแค่ช่วงเช้า แต่เมื่อเธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา เธอก็ตกตะลึงและลุกขึ้นนั่งทันทีเกือบเที่ยงแล้ว!ไม่น่าแปลกใจเลยที่เธอรู้สึกหิวเธอเพิ่งตื่นหลังจากนอนหลับจนถึงตอนนี้ เป็นเรื่องแปลกที่เธอจะไม่หิวจ้านหยินก็ไม่ได้โปลุกเธอเช่นกันไห่ถงรีบหยิบเสื้อผ้าและเข้าห้องน้ำเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า หลังจากอาบน้ำแล้ว เธอไม่ได้แต่งหน้าและรีบวิ่งลงบันไดพร้อมกับโทรศัพท์ของเธอขณะที่เธอกำลังลงบันได โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นเป็น "หมาป่า" นั่น"จ้านหยิน"ไห่ถงหยุดเพื่อรับสาย และทันทีที่เธอรับสาย เธอก็บ่นเบาๆ : "คุณไม่ได้ปลุกฉันตอนที่คุณตื่น ฉันเพิ่งตื่นเมื้อกี้นี้เอง ตอนนี้เที่ยงแล้ว"จ้านหยินหัวเราะคิกคักที่ปลายสาย "คุณนอนหลับสบายมาก ฉันเลยไม่อยากปลุกคุณ ฉันโทรหาคุณเซินและบอกว่าคุณเหนื่อยเล็กน้อยและจะไปที่ร้านในตอนบ่าย"ไห่ถงรู้สึกว่าถ้าจ้านหยินพูดแบบนั้นกับเซินเสี่ยวจวิน เธอคงเข
Baca selengkapnya