All Chapters of หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี: Chapter 1071 - Chapter 1080

"คุณหนูของพวกเราคือ คนที่ไม่สามารถทนเห็นสองพี่น้องไห่ประสบความสำเร็จได้"เย่เจียนีกะพริบตา สองพี่น้องไห่เป็นคนทำให้อีกฝ่ายขุ่นเคืองงั้นเหรอ?แต่พวกเขาจะตามหาเธอเพื่ออะไร?เธอไม่มีความสามารถที่จะจัดการหรือแก้แค้นสองพี่น้องไห่ได้เลย"คุณหนูเย่ มาพร้อมกับพวกเรา แล้วคุณจะได้รู้"เย่เจียนีตอบ: "ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคุณเป็นใคร ถ้าฉันไปกับคุณ ใครจะรู้ว่าคุณจะทำอะไรกับฉัน คุณใส่หน้ากาก ฉันเลยมองไม่เห็นใบหน้าของคุณเลย เว้นแต่คุณจะถอดหน้ากากและให้ฉันถ่ายรูปส่งไปให้สามีของฉัน ฉันจะไม่ไปไหนกับคุณ""ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน พวกคุณสองคนก็หนีไปไหนไม่ได้เหมือนกัน"“คุณหนูเย่ ต้องขอโทษด้วย แต่พวกเราถอดหน้ากากไม่ได้ ถ้าคุณปฏิเสธที่จะไปกับพวกเรา คุณหนูของพวกเราจะมาเอง และผลที่ตามมาจะเลวร้ายกว่ามาก เธออารมณ์ร้ายมาก”"หยุดพูดเรื่องไร้สาระกับเธอสักที แค่ทำให้เธอหมดสติแล้วเอาตัวเธอไปซะ" ชายอีกคนพูดอย่างใจร้อนเมื่อเย่เจียนีได้ยินเขาพูดแบบนี้ เธอหันหลังกลับและอยากวิ่งหนี หลังจากเดินเพียงสองก้าว คอของเธอก็เจ็บแปลบและหมดสติ เธอไม่มีโอกาสแม้แต่จะตะโกนขอความช่วยเหลือด้วยซ้ำชายผู้ทำให้เย่เจียนีหมดสติได้ยกเธอ

"โจวหยาง... โจวหยางยังเป็นเด็ก... นอกจากนี้ สิทธิ์การเลี้ยงดูเขาเป็นของไห่หลิง หงหลินแค่จ่ายค่าเลี้ยงดูเพียง15,000 บาททุกเดือน และเขาจะไม่ต้องจ่ายอีกหลังจากโจวหยางอายุครบ 18 ปี ในอนาคต หากโจวหยางต้องการซื้อบ้านหรือรถ เขาก็จะไม่ต้องจ่ายอีกต่อไป เขาจะไม่ต้องต่อสู้เพื่อทรัพย์สินของครอบครัว แม้ว่าเขาจะยังมีชีวิตอยู่ก็ตาม""หัวใจของคนสามารถเปลี่ยนแปลงได้ตลอด มีแค่ความตายเท่านั้น ที่จะทำให้ไม่สามารถแย่งทรัพย์สินของครอบครัวกับลูกชายของคุณ"เย่เจียนี: "....แต่ฉันยังไม่มีลูกชาย แม้แต่ลูกสาวก็ยังไม่มี""คุณเป็นหมันเหรอ?"เย่เจียนีตกใจผู้หญิงที่อยู่ฝั่งตรงข้ามหัวเราะ “ดูเหมือนว่าแม้คุณหนูเย่จะมีศีลธรรมบกพร่อง แต่คุณก็ยังมีความเป็นมนุษย์เหลืออยู่บ้าง ฉันแค่บอกแผนการของฉันกับคุณ ฉันไม่เคยบอกว่าอยากให้โจวหยางตาย”“ฉันตั้งใจจะใช้โจวหยางล่อไห่ถง ความสัมพันธ์ระหว่างน้ากับหลานแน่นแฟ้นมาก สำหรับโจวหยาง ฉันเชื่อว่าไห่ถงจะมาพบฉันตามลำพัง”สิ่งที่เธอต้องการจริงๆ คือให้ไห่ถงพบเธอตามลำพังเย่เจียนีถอนหายใจด้วยความโล่งอกเธอเก่งเรื่องการขโมยสามีของคนอื่น แต่เธอไม่มีความกล้าที่จะทำร้ายลูกของใคร"คุณร

ไห่ถงกลับมาที่ร้านหนังสือตอนบ่ายสองครึ่งจ้านหยินเป็นคนไปส่งเธอเอง“วันนี้ฉันต้องไปกินเลี้ยงกับลูกค้า”ก่อนที่ไห่ถงจะลงจากรถ จ้านหยินก็พูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่นและใจเย็นตามปกติของเขาไห่ถงหันมามองเขาและถามโดยสัญชาตญาณ: “ตอนบ่ายคุณจะออกจากออฟฟิศกี่โมง ดื่มให้น้อยลงตอนมื้อเย็น และอย่าดื่มตอนท้องว่าง มันจะเมาง่ายกว่าและไม่ดีต่อสุขภาพ”“ฉันกินยามาสามวันแล้ว ฉันจะไม่ปวดท้องอีก”ไห่ถงตอบอย่างรวดเร็ว "แม้ว่ากระเพาะของคุณจะสบายดี แต่คุณก็ยังต้องดูแลมัน ฉันจะนำบางอย่างมาให้คุณกินก่อนออกจากออฟฟิศ คุณต้องกินบางอย่างก่อนไปทานอาหารเย็น แต่ยังไงก็ตาม พยายามอย่าดื่มมากเกินไป ดีที่สุดคืออย่าดื่มเลย""ก็ได้ ฉันจะฟังคุณ แล้วคุณค่อยเอาอาหารมาให้ฉันก่อนที่ฉันจะทำงานเสร็จ แล้วฉันจะรอคุณ"จ้านหยินพูด ดวงตาสีดำของเขาเป็นประกายสดใสในขณะที่เขามองไปที่ไห่ถงไห่ถงเข้าใจความหมายของเขาในทันทีและหันกลับไปจูบใบหน้าของเขา หลังจากจูบแล้ว เธอก็บีบใบหน้าของเขาเล่นๆ เมื่อจ้านหยินจะทำอะไร เธอก็ไถลตัวลงจากรถเหมือนปลาไหล ทำให้จ้านหยินไม่สามารถจับเธอได้จ้านหยินพูดบางอย่างกับเธอ แต่เธอไม่ได้ยิน ที่จริงแล้ว จ้านหยินไม่ไ

ไห่ถงคิดย้อนกลับไปถึงความสัมพันธ์ของเธอกับจ้านหยินและตระหนักว่าเธอแทบจะไม่เคยเอาใจเขาเลยเมื่อเห็นว่าเซินเสี่ยวจวินทำให้ซูหนานมีความสุขได้ง่ายเพียงใด ไห่ถงจึงคิดว่าเมื่อเธอเอาอาหารเย็นไปให้จ้านหยินในภายหลัง เธอสามารถซื้อของขวัญเล็กๆ น้อยๆ ให้เขาได้เช่นกัน นั่นจะทำให้เขาอารมณ์ดีขึ้นอย่างแน่นอน"เสี่ยวจวิน เราจะกินอะไรเป็นมื้อเย็นดี?”ไห่ถงถามเซินเสี่ยวจวินตอบว่า “ตั้งแต่ไห่หลิงเชิญเราไปกินข้าวเที่ยง ฉันก็ไม่ได้ซื้อของชำเลย เธออยากกินอะไรเป็นมื้อเย็นไหม ฉันไปซื้อให้เดี๋ยวนี้”"เธอมีคนเชิญไปกินข้าวเย็นคืนนี้ด้วย ฉันต้องเอาอาหารเย็นไปให้คุณจ้านของฉันเพื่อที่ท้องของเขาจะได้ไม่ปวดอีกต่อไป แต่คืนนี้เขามีงานสังสรรค์อีก ฉันกลัวว่าเขาจะดื่มในขณะท้องว่างและทำให้ท้องของเขาแย่ลงอีก พวกคุณสองคนคุยกันได้ในขณะที่ฉันไปซื้อของ"ทั้งเซินเสี่ยวจวินและซางเสี่ยวเฟยพยักหน้าหลังจากไห่ถงจากไป ซางเสี่ยวเฟยอิจฉาเธอและพูด: "ฉันอิจฉาถงถงมาก ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเธอและจ้านหยินที่จะเป็นคู่รักธรรมดา จ้านหยินเป็นคนทะนงในศักดิ์ศรีมาก และมีเพียงถงถงเท่านั้นที่ทำลายบรรทัดฐานของเขาไปนับไม่ถ้วน"“ย้อนกลับไปเมื่อ

"พ่อเธอซื้อที่จอดรถตรงไว้หรือไง? เธอเป็นคนเดียวที่ได้รับอนุญาตให้จอดรถที่นี่หรือเปล่า?"หนิงซีฉีผู้โกรธแค้นเธอและไห่ถงผู้ไม่ยอมแพ้ใครเธอไม่มีความประทับใจที่ดีต่อคุณหนูสองหนิงเลยหลังจากพูดไม่ออก หนิงซีฉีก็พูดอย่างแข็งกร้าว: "นี่คือทางเข้าร้านดอกไม้ของหนิงอวิ๋นชู ฉันเป็นน้องสาวของเธอ ดังนั้นฉันจึงจอดรถได้""คุณหนูสองหนิงยังคงรู้ว่าหนิงอวิ๋นชูเป็นพี่สาวของตัวเอง แต่เธอยังทำแบบนี้กับพี่สาวของคุณในงานเลี้ยงของตระกูลตงในคืนนั้น?"หนิงซีฉีถูกพ่อแม่ตามใจจนเคยตัว รังแกและทำร้ายหนิงอวิ๋นชูเพื่อความสนุก เธอพูดอย่างมั่นใจ: "นังตาบอดคนนั้นเป็นความบันเทิงของฉันเท่านั้น"ไห่ถงรู้สึกอยากสั่งสอนบทเรียนดีๆ ให้เธอพี่น้องจะทำกันแบบนี้ได้ยังไง?อาจกล่าวได้ว่าคุณนายหนิงในฐานะแม่คนไม่ได้อบรมสั่งสอนลูกๆ ของเธออย่างดีหนิงอวิ๋นชูไม่ได้ตาบอดมาตั้งแต่กำเนิด แต่ล้มป่วยหนักเมื่ออายุได้สิบหกปี คุณนายหนิงเป็นคนใจร้ายและไม่สนใจเธอ ส่วนประธานหนิงก็ยุ่งอยู่กับการทำธุรกิจและแทบไม่ได้อยู่บ้าน เธอป่วยหนักจนเกือบตาย ป้าห่างๆ ของเธอเองเป็นคนไปเยี่ยมครอบครัวของเธอและเห็นหนิงอวิ๋นชูป่วย เธอจึงถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลอ