“Ama!” bigla may sumigaw matapos magsalita ang aroganteng babae.Napatingin si Caroline at matandang lalake sa isang middle-aged na lalake na nakasuot ng suit at leather shoes na nagmamadali palapit sa kanila at kinakabahan.Nabigla si Caroline ng makita ang lalake, iniisip, “Hindi ba’t siya si Joseph Gull mula sa Merlin School?”Nakilala niya ang lalake dahil sa paghahanap niya ng school para sa mga bata. Isa siyang principal ng isang internationally acclaimed na school kabilang na ang elementary, middle at high school.Lumapit si Joseph sa matandang lalake at nagtanong, “Ama, bakit ka pumunta dito ng mag-isa?”Ngumiti si Sam Gull at sumagot, “Napagdesisyunan ko maglakad-lakad at tignan ang bagong import na materyales para sa damit ng mga bata.Ngumiti si Joseph at bumuntong hininga. “Ama, puwede naman na ako na ang gumawa nito.”“Hindi kailangan,” sambit ni Sam. “Nakahanap na ako ng nararapat na fashion company.”Habang nakangiti, humarap si Sam kay Caroline at nagtanong, “Mi

Dalawang putok ng baril ang agad na narinig pagkatapos.Takot na sumigaw si Caroline.Ngunit, nanatiling seryoso ang ekspresyon ni Evan habang hawak niya ang braso ni Caroline at ginabayan siyang maupo sa sahig.Nagsimulang magtakbuhan ang mga bisita sa paligid, itinutulak ang mga upuan. Tumama ang mga upuan sa mga tao.Mahigpit na hinawakan ni Evan si Caroline at kalmadong nagsalita. “Huwag ka matakot. Isasama kita mula dito.”Narinig ni Evan ang sigaw ni Alex mula sa likod. “Evan! Sa likod mo!”Agad na tumalikod si Evan at nakakita ng payat na lalake na sinusubukan siyang saksakin gamit ang patalim. Kaya, hinatak niya si Caroline para protektahan.Nahiwa ng lalake ang braso ni Evan. Nanlaki ang mga mata ni Caroline at sumigaw “Evan!”Sumigaw ang umaatake, “P*ta! Dapat kayo mamatay! Gusto ko patayin ang mga capitalist na tulad ninyo!”Walang pakielam na tinignan ni Evan ang braso niya at sinipa ang umaatake sa dibdib bago pa siya makahiwa muli.Kasabay nito, bumagsak siya

Sinabi ni Kenny, “Sige! Huwag mo kalimutan ang sinabi mo. Kung hindi, masasaktan ka nanaman.”Tumango si Caroline at umakyat patungo sa kuwarto ng mga anak niya.Nagkukuwento si Neil ng istorya sa mga bata ng mahina ang boses ng makita niyang pumasok si Caroline. Agad niyang sinenyasan si Caroline na maging tahimik.Matapos iyon, ibinaba niya ang libro at tahimik na lumabas ng kuwarto. Isinara niya ang pinto at nag-aalalang nagtanong, “Carol, namumutla ka. Anong nangyari?”Hinawakan ni Caroline ang mukha niya at sinabi ang totoo, “Wala. May kriminal lang sa exhibition.”“Kriminal?” tumaas ang boses ni Neil, tinignan niya si Caroline at hinawakan ang mga kamay, “Nasaktan ka ba?”Ibinaba niya ang mga kamay ni Neil, “Neil, okay lang ako. Huwag ka mag-alala. Natakot lang ako.”Nakahinga ng maluwag si Neil “Masaya akong marinig iyon. Natakot ako.”Ngumiti si Caroline bago naging seryoso. “Neil, parating na ang susunod na linggo.”Nanlumo si Neil. “Alam ko. Ioorganisa ko ang birthda

Galit na tinapakan ni Paige ang paa ni Alex. “Alam ko ang iniisip mo!”Napapikit sa sakit si Alex at hinawakan ang paa niya. “Hindi ka ba puwede maging mahinhin?”“Oh, nandidiri ka na sa akin ngayon huh?” tumaas ang boses ni Paige. “Oo, ganoon ako. Bakit mo hinihiling na magbago ako?“At huwag mo ako kulitin kung mas gusto mo ng mahinhin na babae. Pug, huwag mo ako galitin ngayon!”Matapos magtagumpay sa pagtuon ng atensyon ni Paige sa ibang bagay, ngumiti si Alex at huming ng tawad. “Okay. Ako ang mali. Lapit ka. Hayaan mong yakapin kita.”Sumimangot si Paige bago yumakap kay Alex.Walang masabi si Caroline at Evan sa pag-uusap nila.Nakaramdam ng panghahamak si Evan ng humarap siya at kinuha ang tongs mula kay Caroline, “Ako na,” sambit niya.Dahil hindi kumportable ang pakiramdam ni Caroline, tahimik siyang umusog sa kabilang banda para kumain ng prutas.*Ang triplets ay nasa loob ng tent at magkakaharap.Nagkrus ang mga kamay ni Liora habang nakatitig kay Axel. “Axel, m

Pinunasan ni Liora ang mga luha niya at bumaba mula sa mga braso ni Paige. Habang humihikbi, lumapit siya kay Olivia.Tinignan ni Olivia si Liora at nagulat habang palapit ang bata sa kanya. “Uy bata, bakit ka umiiyak?”Nanginig ang maliit na katawan ni Liora habang nauutal siya, “Pasensiya na. Nagsinungaling ako sa iyo. Hindi ka talaga niya hinahanap. Nagsinungaling ako para lumapit ka. Patawad.”Sinabi ni Olivia, “Okay lang. Nasimulan naman na ang apoy, kaya mauuna na ako bumalik. Huwag ka na umiyak, bata.”Lumapit si Caroline kay Olivia at humingi ng tawad. “Pasensiya na sa abala. Patawad dahil sa ikinilos ng anak ko.”“Okay lang! Huwag mo na ito isipin!” kumaway lang si Olivia at umalis.Tinignan ni Caroline si Liora at sinabi, “Kailangan mo humingi ng tawad sa isa pang tao.”Yumuko si Liora at humarap kay Evan, “Masama— Patawad!”Matapos makita ang mga nangyari, naintindihan ni Evan kung anong nangyayari.Itinaas niya ang kamay niya at tumigil sandali bago ito inilagay sa