All Chapters of Drunk on Margarita: Chapter 91 - Chapter 100

Hindi ako makasagot sa tanong ni Delgado. Nanatili lang akong nakatingin sa kaniya. Bumubuka ang bibig ko para sana magsalita ako pero itinitikom ko lang iyon muli. Marami akong gustong sabihin pero hindi ko alam kung paano ko sisimulan. Sobrang lakas ng kabog ng puso ko, kulang na lang yata lumabas iyon sa rib cage ko. Bakit ba palagi na lang niya akong ginugulat? Alam kong may nararamdaman siya para sa akin pero hindi ko inaasahan na magtatapat siya ngayon. Exactly one in the morning, Delgado confessed his feelings for for me. I was still in shock, but my heart is jumping in happiness. Ang tagal kong hinintay ang pagkakataong ito. Ang tagal kong hinintay na sabihin niya sa akin na mahal niya ako. Nagtatakang napatingin ako sa kaniya nang bigla itong tumayo at ngumiti sa akin ng malungkot. Tila pinagsakluban ito ng langit at lupa habang hindi maitago ang sakit sa kaniyang mga mata. Nakangiti ito pero hindi iyon umabot sa mga mata nito. Habang ako naman ay parang naistatwa p

Malaki ang ngiti ko nang pumasok ako sa opisina. "Good morning," bati ko sa mga taong nasa labas na naghahanda na para sa trabaho nila. Gulat pa silang napatingin sa akin. Hindi siguro sila sanay na bumabati ako tuwing umaga. Madalas kasi ay diretso lamang ako papasok ng opisina. "Good morning, Ma'am!" sabay-sabay na bati nila. Nginitian ko sila bago ako tuluyang pumasok sa opisina namin. "Ano iyon?" Napalingon ako kay Anji na nagtatakang nakatingin sa akin. Nasa likuran ko ito at mukhang kadarating lang rin. "Ang alin?" Pinakatitigan ako nito. "Ganda ng aura mo ngayon. Parang ang gaan-gaan. In love ka ba?" Natawa ako sa sinabi niya upang hindi niya mahalata na tama ang sinabi niya. "Kanino naman ako ma-iin love?" kunwari ay tanong ko sa kaniya. "Gusto mong mag-name drop pa talaga ako?" naghahamong saad nito. "Kilala mo ang tinutukoy ko. Iyong tumuka sayo dati. Natatandaan mo?" May pilyang ngiti ang mga labi nito. Biglang nanlaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya. Mabili

Naging maayos ang relasyon namin ni Delgado. Wala mang nakakaalam sa trabaho namin tungkol sa amin pero naging smooth naman ang mga araw namin kahit na minsan hindi talaga mawawala ang mga kalokohan niya sa katawan. Ilang beses na ba kaming muntik na mahuli? Pakiramdam ko laging sasabog ang dibdib ko sa kaba. Palagi kaming sabay mag-lunch. Ilang beses na nga akong niyaya nina Anji pero nagdadahilan ako na may baon ako kahit ang totoo ay wala. Isang beses pa lang akong nagbaon at idinamay ko si Delgado na sobrang tuwa pero madalas ay umuorder talaga siya ng kakainin namin. Buti nga walang nagtataka kung bakit ang dami palaging order ng boss namin. Sa loob ng unang linggo namin bilang mag-boyfriend-girlfriend masasabi kong masaya ako kahit na patago lang ang relasyon namin. Daig pa namin ang mga teenagers na nagtatago sa mga magulang namin. Nagtatago naman talaga ako sa magulang niya dahil alam ko na kapag nalaman ng ina niya ang tungkol sa amin hindi ito papayag. Isa iyon sa mga dah

"Mommy! Mommy! Wake up!" malakas na boses ni Love ang nagpagising sa akin. Niyuyogyog pa ako nito sa pagkakahiga ko pero hinila ko lang ito pahiga sa kalapit ko at niyakap ng mahigpit. Nagpupumilit na makawala ito sa pagkakayakap ko ngunit mas hinigpitan ko pa ang yakap ko sa kaniya. Late na ako nakarating kagabi. Tulog na rin siya kaya dumiretso na ako ng higa sa tabi niya. "Mommy!" muling saad nito. Bahagya kong iminulat ang aking mata upang tingnan siya. Bakit ba ang ingay-ingay na agad nito ay ang aga-aga pa? "Hmm?" Inaantok pa talaga ako. "Daddy is calling." Bigla akong napadilat dahil sa sinabi niya. Mabilis akong napatingin sa cellphone ko na umiilaw pero walang tunog sa side table ko. Naka-off nga pala ang ringtone nito kaya hindi tumutunog. Inabot ko ang cellphone ko at sinagot ang tawag. Umupo na rin ako habang ang anak ko naman ay nakasunod ang tingin sa ginagawa ko. Sinukalay ko ang buhok ko gamit ang kamay ko bago sinagot ang tawag. "Hello?" "Did I wake you up?"

"I-i am s-sorry..." Napayuko ako dahil hindi ko kayang salubungin ang tingin niya. "Is she my daughter?!" Napakislot ako sa biglang pagtaas ng boses nito. "IS SHE?" Nag-angat ako ng tingin at tumango sa kaniya. "Y-yes." Wala nang dahilan para itanggi ko pa. Alam kong may ideya na siya, confirmation ko na lang ang hinihingi niya. Napatayo ito sa pagkakaupo habang walang emosyon natumingin sa akin. "Tangina... Sorry ganun na lang ba iyon?" Nagpalakad-lakad ito habang hindi alam kong saan iababaling ang galit na nararamdaman. Tumingin ito sa akin. "Tangina Margarita anak ko iyon, kung hindi ba ako biglang pumarito at hindi ko na rinig ang usapan ninyo wala ka pa ring balak sabihin sa akin ng totoo?" Kung pwede siguro nitong pilipitin ang leeg ko dahil sa galit na nararamdaman kanina pa nito ginawa. Umiigting ang panga nito habang matalim na nakatingin sa akin. "Hindi naman sa ganoon," tanggi ko sa sinabi niya. "Hindi ko namantalaga balak itago sayo ang totoo wala lang akon