Hello, pasensya na, may work po kasi ako kaya hindi ko kaya ng maraming chapters isang bagsakan. Kailangang kumayod dahil hindi po ako disney princess, pero salamat pa rin sa pagbabasa ng akda ko. Before Valentines po target ko mataapos ito. Sana kayanin.
Naging maayos ang relasyon namin ni Delgado. Wala mang nakakaalam sa trabaho namin tungkol sa amin pero naging smooth naman ang mga araw namin kahit na minsan hindi talaga mawawala ang mga kalokohan niya sa katawan. Ilang beses na ba kaming muntik na mahuli? Pakiramdam ko laging sasabog ang dibdib ko sa kaba. Palagi kaming sabay mag-lunch. Ilang beses na nga akong niyaya nina Anji pero nagdadahilan ako na may baon ako kahit ang totoo ay wala. Isang beses pa lang akong nagbaon at idinamay ko si Delgado na sobrang tuwa pero madalas ay umuorder talaga siya ng kakainin namin. Buti nga walang nagtataka kung bakit ang dami palaging order ng boss namin. Sa loob ng unang linggo namin bilang mag-boyfriend-girlfriend masasabi kong masaya ako kahit na patago lang ang relasyon namin. Daig pa namin ang mga teenagers na nagtatago sa mga magulang namin. Nagtatago naman talaga ako sa magulang niya dahil alam ko na kapag nalaman ng ina niya ang tungkol sa amin hindi ito papayag. Isa iyon sa mga dah
Napanganga ako dahil sa sinabi niya. "Are you proposing to me?" hindi makapaniwalang tanong ko sa kaniya. Bigla itong umiling. "Nope, I want to give you the best proposal you deserve. I know that I am guilty of tricking you into being my girlfriend, so I want to make it right in my proposal. But if you want, we can get married right now. I know a mayor who can officiate a civil wedding," malaki ang ngiting saad nito. Inirapan ko siya. "Paano mo ako bibigyan ng best wedding proposal kung niyaya mo na akong magpakasal sa mayor ngayon?" kunwari ay pagtataray ko sa kaniya. "I was just kidding, but If you want-" "Stop. You can't propose to me yet. Our relationship is still new. Paano kung makahanap ka pa ng mas better sa akin?" "No one is better than you because for me you are already the best," wika nito at inabot ang isang kamay ko. "You are the most beautiful woman I know. No one can bet you in my eyes." Pinipigilan kong mapangiti sa kilig dahil sa sinabi niya kaya kinagat ko ang
"Mommy! Mommy! Wake up!" malakas na boses ni Love ang nagpagising sa akin. Niyuyogyog pa ako nito sa pagkakahiga ko pero hinila ko lang ito pahiga sa kalapit ko at niyakap ng mahigpit. Nagpupumilit na makawala ito sa pagkakayakap ko ngunit mas hinigpitan ko pa ang yakap ko sa kaniya. Late na ako nakarating kagabi. Tulog na rin siya kaya dumiretso na ako ng higa sa tabi niya. "Mommy!" muling saad nito. Bahagya kong iminulat ang aking mata upang tingnan siya. Bakit ba ang ingay-ingay na agad nito ay ang aga-aga pa? "Hmm?" Inaantok pa talaga ako. "Daddy is calling." Bigla akong napadilat dahil sa sinabi niya. Mabilis akong napatingin sa cellphone ko na umiilaw pero walang tunog sa side table ko. Naka-off nga pala ang ringtone nito kaya hindi tumutunog. Inabot ko ang cellphone ko at sinagot ang tawag. Umupo na rin ako habang ang anak ko naman ay nakasunod ang tingin sa ginagawa ko. Sinukalay ko ang buhok ko gamit ang kamay ko bago sinagot ang tawag. "Hello?" "Did I wake you up?"
MARGARITA Nanatili kaming naglalangoy ng anak ko sa swimming pool. "Love," tawag sa akin ng anak ko. Napangiti ako sa kaniya at lumangoy palapit sa kinauupuan niya. I missed her calling me love. Madalas kasi sa text na lang niya ako tinatawag ng ganoon hindi gaya dati na mas madalas niya akong tawaging love kaysa mommy. Naalala ko pa na ilang beses ni Delgadong pinagselosan ang anak ko dahil love ang tawag nito sa akin at iyon din ang pangalan nito sa cellphone ko. "Yes, love?" "Is daddy going to live us too in your house?" kunot-noong tanong nito. Umahon ako sa tubig at umupo sa tabi niya. "What do you mean?" Nakarinig ako nang dumating na sasakyan pero binaliwala ko iyon. Baka si Sylvia lang o isa sa mga driver na itusan ni Mama. Maliban na lang kung bisita ito ng aking ina. "We have a house in the province, we will live there, is daddy will live with us? He is rich. I saw, he owns a tall building. Will daddy live in a small house with us?" Napatingin ako sa anak ko. Hindi
"I-i am s-sorry..." Napayuko ako dahil hindi ko kayang salubungin ang tingin niya. "Is she my daughter?!" Napakislot ako sa biglang pagtaas ng boses nito. "IS SHE?" Nag-angat ako ng tingin at tumango sa kaniya. "Y-yes." Wala nang dahilan para itanggi ko pa. Alam kong may ideya na siya, confirmation ko na lang ang hinihingi niya. Napatayo ito sa pagkakaupo habang walang emosyon natumingin sa akin. "Tangina... Sorry ganun na lang ba iyon?" Nagpalakad-lakad ito habang hindi alam kong saan iababaling ang galit na nararamdaman. Tumingin ito sa akin. "Tangina Margarita anak ko iyon, kung hindi ba ako biglang pumarito at hindi ko na rinig ang usapan ninyo wala ka pa ring balak sabihin sa akin ng totoo?" Kung pwede siguro nitong pilipitin ang leeg ko dahil sa galit na nararamdaman kanina pa nito ginawa. Umiigting ang panga nito habang matalim na nakatingin sa akin. "Hindi naman sa ganoon," tanggi ko sa sinabi niya. "Hindi ko namantalaga balak itago sayo ang totoo wala lang akon
Napatingin ako kay Delgado. Hindi ko alam kung ano ang ibig niyang sabihin. Pinahid ko ang mga luha sa mata ko. Siguro mugto na ang mga mata ko. Baka ang pangit-pangit ko na sa paningin niya. "Are you going to force me to marry you?" kinakabahang tanong ko. Napalunok ako ng ngumisi siya. "What comes to your mind that I will do that?" Ganoon naman talaga sa mga nababasa kong libro dati. Ganoon nga ang ginawa ni Dwayne kay Rebecca. Siya pa nga ang umayos ng papel noong dalawa kaya hindi na nakapagtataka kung gagayahin niya. Pero kunsabagay bakit naman niya ako yayaing magpakasal? Galit nga siya sa akin. Baka nga makipag-break na siya dahil sa ginawa ko. Kahit hindi niya sabihin alam kong galit siya. Ramdam ko iyon sa walang emosyong mukha niya. "Hindi ba?" Wala na ba siyang planong pakasalan ako? As in? "Do you want to marry me?" balik -tanong nito. Mabilis na umiling ako. "No?" Sabubong ang kilay na tanong nito. Tumango ako. "Yes?" "Ano ba talaga ang gusto mo?" pag-iia
"Are you crazy?" hindi makapaniwalang saad ko habang nanlalaki ang mga mata. Nanlaki ang mga mata ko nang nagsimulang hawakan nito ang sinturon. "What are you doing?" nahihintakutang tanong ko sa kaniya. "You said you will do everything I want," walang emosyong sagot nito pero hindi nakaligtas sa paningin ko ang mapaglarong kislap ng mata nito na agad din namang nawala. "Are you crazy? Hindi ganiyan ang ibig kong sabihin," medyo malakas na ang boses na saad ko. "Kalimutan mo na ang lahat ng sinabi ko. Wala na akong pakialam kong hindi mo ako patawarin. Tumuwad ka mag-isa mo," inis na saad ko sa kaniya. Sa dami ng sasabihin niya iyon pa talaga. Mukha ba akong fan ng spank me daddy? Seryoso akong kinakausap siya pero umandar na naman ang pagiging gago niya. Hinding-hindi ako tutuwad sa kaniya. Kahit luhod pa iyan, hindi ko gagawin. Akmang aalis na ako pero bigla niya akong hinawakan sa kamay at bago pa ako makapagsalita ay dumampi na ang labi niya sa labi ko. Itinulak ko siya per
Kinaabukasan ay bumalik nga si Delgado. Pero nanatili akong nasa loob lang ng kwarto namin ng anak ko. "Mommy, daddy said we will go out. Why are you still not changing your clothes?" kunot noong tanong sa akin ni love. "Hindi ba at bonding time ninyo ng daddy mo today? Kaya hindi sumasama si mommy I will give both of you time to bond together," sagot ko a kaniya. Nakita ko naman ang pagsalubong ng kilay ni Delgado. Tila hindi nito nagustuhan ang sinabi ko. "You will go with us" "But-" "Change or I will help you to do that. I am willing to lend my hand." Wala na akong nagawa magsabihin iyon ni Delgado kundi ang tumayo sa kinauupuan ko at magtungo sa kwarto namin ng anak ko. Tamad na pumasok ako sa bathroom para maligo. Wala naman talaga akong balak na sumama sa kanila pero mukhang hindi naman nila ako tatantanan kaya wala akong choice. "What are you wearing?" salubong ang kilay na tanong ni Delgado nang makababa na ako. Bihis na bihis na rin ang anak ko. "Dress," sagot ko nama