Chapter 92

Hindi ako makasagot sa tanong ni Delgado. Nanatili lang akong nakatingin sa kaniya. Bumubuka ang bibig ko para sana magsalita ako pero itinitikom ko lang iyon muli. Marami akong gustong sabihin pero hindi ko alam kung paano ko sisimulan.

Sobrang lakas ng kabog ng puso ko, kulang na lang yata lumabas iyon sa rib cage ko.

Bakit ba palagi na lang niya akong ginugulat?

Alam kong may nararamdaman siya para sa akin pero hindi ko inaasahan na magtatapat siya ngayon.

Exactly one in the morning, Delgado confessed his feelings for for me.

I was still in shock, but my heart is jumping in happiness. Ang tagal kong hinintay ang pagkakataong ito. Ang tagal kong hinintay na sabihin niya sa akin na mahal niya ako.

Nagtatakang napatingin ako sa kaniya nang bigla itong tumayo at ngumiti sa akin ng malungkot. Tila pinagsakluban ito ng langit at lupa habang hindi maitago ang sakit sa kaniyang mga mata.

Nakangiti ito pero hindi iyon umabot sa mga mata nito. Habang ako naman ay parang naistatwa p