บททั้งหมดของ เสด็จลุงห้ามใจไม่ไหว: บทที่ 291 - บทที่ 300

ดวงจันทร์แกว่งราวกับตะขอบนท้องฟ้า เต็นท์ดอกชบาก็ทำให้คุณอบอุ่นตลอดทั้งคืน!ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเนอน่าหลังจากที่พระจันทร์เสี้ยวซ่อนตัวอยู่ในเมฆ ทั้งสองก็กอดกันและพูดคุยกัน"ยังจำข่าวตอนที่อันจีได้รับบาดเจ็บหรือไม่？เจ้าชายหลู่ต้องการสร้างต้นกำเนิดของผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ในต้าเเยน และพวกเขาก็เริ่มดำเนินการแล้ว"จินซูถามว่า“ดำเนินการอย่างไร？”“เมื่อวานมีแม่ลูกคู่หนึ่งมาที่เมืองหลวง เด็กชายคนนั้นหน้าเหมือนผู้สำเร็จราชการมาก เเละเมื่อตอนที่หยุนจินเฟิงพาลูกชายของเจ้าชายหลู่ออกไปเล่น แม่ลูกคู่นั้นก็หยุดพวกเขาไว้ สุดท้ายหยุนจินเฟิงก็สั่งให้ใครคนไปจัดการสองแม่ลูกคู่นั้น”จินซูขมวดคิ้ว ไอ่โง่หยุนจินเฟิงนี่ อาจคิดว่าตัวเองมีอำนาจเหนือผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์แล้วละสิ“ใบหน้าของผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์เพียงด้านเดียวก็ดูดีแล้ว และนี่จะบอกความคล้ายคลึงได้อย่างไร”"ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน แต่อันจีบอกว่าเหมือนมากเลย ตั้งแต่คิ้ว ตา แก้มและปาก แทบจะเหมือนกันเลย"จินซูคิดว่าพวกเขาต้องใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อตามหาบุคคลนี้ ผู้คนจากรัฐฮุยได้ออกปฏิบัติการ จะไม่เหมือนฐานะต่ำแบบหยุนจินเฟิงฉันอดไม่

คุณชายกัวยิ้มอย่างเย็นชา "เหงื่อไม่ออกเหรอ?"ชิงเฉี่ยวหนาวมากจนตัวสั่นเมื่อเห็นเจ้าชายกัว เธอเหงื่อออกตรงไหน?แต่เจ้าชายหมิ่นเหงื่อออกเล็กน้อยจริง ๆ และดูเหมือนว่าเขาใช้ความแข็งแกร่งภายในของเขานี่เป็นการกลั่นแกล้งเจ้าชายกัวเพราะเขามีความแข็งแกร่งภายในน้อยหรือเปล่า?ชิงเชี่ยวยักไหล่ ไร้เดียงสามากเขาช่วยจัดเรียงข้อมูลที่อ่านแล้ว เมื่อเห็นว่าหน้าอกและแขนของพวกเขาดูขัดตา เขาจึงถอดเสื้อผ้า งอแขน และเหยียดกล้ามเนื้อหน้าอกออกกัวและหมิ่นมองหน้ากันเงียบ ๆ แล้วรีบสวมเสื้อผ้าใส่อย่างรวดเร็วซินยี่ออกไปข้างนอกนานกว่าหนึ่งชั่วโมงก่อนถึงจะกลับมา เธอเคาะประตูของจินชูและขอให้เธอปกป้องเจ้าชายเพราะเธอกำลังจะแตะต้องหลิวต้าอันจินซูพันเสื้อคลุมของเขาแน่นแล้วถามด้วยเสียงต่ำ:"ทำไมใช้เวลานานขนาดนั้น"ซินยี่เดินอย่างรวดเร็ว“มันถูกซ่อนไว้อย่างลับๆ ไม่ได้อยู่ภายในพระราชวังชู มันถูกวางไว้ที่ลานด้านนอก มียามมากมาย ฉันไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม ฉันจะใช้การล่องหนเท่านั้นหลังจากยืนยันตำแหน่งแล้ว”“เห็นชัดหรือยัง?”“ดูให้ชัดๆ พรุ่งนี้เช้าจะได้เห็นใบหน้าที่เหมือนกับเด็กน้อยทุกประการ ใครเห็นก็บอกว่าเป็นพ่อลูกกัน

หลังจากที่เจ้าชายหมิ่นพูดเช่นนี้ เขาก็ถอยกลับไปให้เจ้าชายกัวพูด เขาหายใจเข้าและโกรธมากเจ้าชายกัวก้าวไปข้างหน้าใบหน้าของเขาเข้มขึ้น"เจ้าชายแห่งหรูหนานได้รับชัยชนะในที่สุด แต่ก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส แม้ว่าเจ้าชายหลู่จะแพ้ แต่เขาก็ไม่ได้มีส่วนร่วมโดยตรงในหลาย ๆ เรื่อง เขาวางแผนเพียงเบื้องหลังเท่านั้น หลังจากความพ่ายแพ้ เขาใช้จั๊กจั่นสีทองเพื่อหนีออกจากเปลือกและทำให้หญิงสาวสวยสวยงาม” ดังนั้นจึงรวมเฉพาะเจ้าชายคนที่สองและญาติของเขาเท่านั้น กษัตริย์ยังคงมีอิทธิพลอย่างมากในราชสำนักและผู้ติดตามของเขามีมากกว่าครึ่งหนึ่ง"“แม้ว่าผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์จะมีอำนาจดูแลประเทศได้ แต่คนที่ใช้ได้มีไม่มากนักและเป็นการยากที่จะรักษาไว้ได้ นอกจากนี้ เจ้าชายหรูหนานยังได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่เจ้าชายหลู่กลับเข้าใกล้จักรพรรดิองค์ใหม่และ ก่อให้เกิดความสัมพันธ์ระหว่างจักรพรรดิหนุ่มกับพระราชินีและผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ท้ายที่สุด จักรพรรดิยังทรงพระเยาว์และฟังคำพูดของเจ้าชายหลู่ พระมารดาเป็นผู้หญิงในวังหลังและไม่มีความคิดเห็นอิสระ เธอตกใจกลัวจนตาย คำพูดแห่งความเหนือกว่าของเจ้าชายหลู่ ตอนนี้ผู้สำเร็จราชการแทนพระอง

สถานที่เจรจาอยู่ที่วัดหงลู่หัวหน้าเจ้าหน้าที่ในการเจรจาของรัฐแยนคือหยุนจินเฟิง โดยได้รับความช่วยเหลือจาก ขุนนางใหญ่เว่ยและวัดหงลู่รัฐฮุยนำโดยผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ และพาทูตไปที่โต๊ะเจรจานี่เป็นงานสำคัญงานแรกหลังจากต้นปีนี้ และทุกคนในราชสำนักก็ให้ความสนใจกันอย่างมากนอกจากความสนใจของราชสำนักแล้ว นักธุรกิจยังมีความกังวลอย่างมากเนื่องจากเกี่ยวข้องกับเสบียงอาหาร ถ้าหากซื้อเหล็กดิบเสบียงอาหารก็จะเพิ่มขึ้น อุปทานอาหารของประเทศก็อาจจะตึงตัวและราคาก็จะสูงขึ้นด้วยแม้ว่าญัตติลดราคาจะไม่ผ่าน แต่นักธุรกิจก็ไม่ไว้วางใจราชสำนักมากนัก ท้ายที่สุด หากไม่มีประกาศพวกเขาก็จะไม่รู้อะไรเลยตราบใดที่การแลกเปลี่ยนเมล็ดพืชเป็นเหล็กดิบยังคงเหมือนเดิม ปริมาณเมล็ดข้าวที่ส่งไปยังรัฐฮุยก็จะไม่เพิ่มขึ้น และสามารถรักษาสมดุลเดิมได้ความมั่นคงของราคาอาหารและอุปทานมีความสำคัญมาก และมีความสัมพันธ์กับราคาของสินค้าโภคภัณฑ์อื่นๆ ทั้งหมดวันนี้ หยุนจินเฟิงสวมเครื่องแบบอย่างเป็นทางการ มีปกเสื้อทรงกลมและเข็มขัด และมีมงกุฎเก้าสีบนศีรษะ มงกุฎแต่ละอันประดับด้วยลูกปัดหยกเก้าเม็ดห้าสี เขาดูสง่างามและตรงไปตรงมา มีสง่า

ขันทีตู้ไปที่วังของเจ้าชายซู่เพื่อแจ้งคำสั่งของฝ่าบาท ให้เขาไปยอมรับผิดแต่หยุนจินเฟิงไม่เต็มใจที่จะไป โดยบอกว่าเขาได้เตรียมการไว้แล้วและจะสามารถให้รัฐฮุยลดราคาลงได้อย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงขอให้ขันทีตู้กลับไปรายงานแต่สำหรับงานเลี้ยงนี้ เขากลับตกลงจะเลี้ยง นี่เป็นโอกาสให้เขาพาแม่ลูกไปที่นั่นไม่ใช่หรือ?ยิ่งกว่านั้นไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีกแค่เอาไปให้ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ดูสิแล้วเขาจะกลัวตายเมื่อนึกถึงสิ่งนี้จึงพูดกับขันทีตู้ว่า“ถ้าผมไม่ไปขอโทษก็ขอให้ลุงไปเถอะครับ แต่ผมจะไปร่วมงานเลี้ยงด้วย”หลังจากพูดอย่างนั้นแล้ว เขาก็ขอให้พวกขุนนางออกไปต้อนรับแขก แล้วตัวเองก็จากไปขันทีตู้ติดต่อกับเขามาเป็นเวลานานและรู้ว่าเขาเป็นคนอารมณ์ไหนรวมทั้งทรงพระกรุณาต่อเขาด้วยบัดนี้ฝ่าบาททรงพระพิโรธและทรงสาปแช่งหลายครั้ง ซ้ำยังเคยตบหน้ามาก่อนด้วย แต่หลังจากความโกรธคลายลง พระองค์ก็กลับเป็นบุตรที่ดีในกำมือของพระองค์อีกครั้งเนื่องจากเป็นการดีที่เขาจะเข้าร่วมงานเลี้ยงจึงเป็นการเหมาะสมกว่าที่จะขอให้ราชารัฐเว่ยขอโทษส่วนที่เขาบอกว่าเขาจะทำให้รัฐฮุยลดราคาได้แน่นอน ผมไม่อยากจะเชื่อเลยดังนั้น เขาจึงหั