บททั้งหมดของ เสด็จลุงห้ามใจไม่ไหว: บทที่ 171 - บทที่ 180

ในช่วงเช้าระหว่างงานเลี้ยงพระจันทร์เต็มดวง ป้าม่านเข้ามาเคาะประตูบ้านเด็กสาวนอนหลับลึกมาหลายวันแล้ว เธอไม่สามารถปลุกเธอด้วยการเคาะประตูเบาๆ เธอต้องทุบประตูด้วยหมัดหลัวจินชูหาวและลุกขึ้นไปเปิดประตู ป้าหมานเข้ามาพร้อมกับลมหนาวและพึมพำว่า "พวกเขาควรถูกขอให้เฝ้าดู คุณต้องตื่นตอนกลางคืนและไม่มีใครรอคุณอยู่"“ตอนกลางคืนฉันนอนไม่หลับ” หลัวจินซูหลับไปอีกครั้ง “ยังเด็กและมีไตที่ดี”เมื่อคืนฉันคุยกับ จื่ออี ดึกเกินไป โดยถามเกี่ยวกับวังของตระกูลนาตาลของนางสนมจักรพรรดิ ผู้ปกป้องประเทศมันเป็นนิกายหนึ่งจริงๆ แต่น่าเสียดายที่มันมักจะอยู่บนจุดสูงสุดของพายุ ตอนนี้ ผู้คนกำลังเหี่ยวเฉาและมีเพียงความทรงจำเท่านั้นที่เหลืออยู่ในคฤหาสน์ผู้พิทักษ์นอกจากนี้ นางสนมของจักรพรรดิยังมีชีวิตที่ยากลำบาก เธอท้องสามครั้ง และครั้งสุดท้ายที่ลูกของเธออายุเกินเจ็ดเดือนเธอเกิดก่อนกำหนดแต่เสียชีวิตในวัยทารกฉันรู้สึกเสียใจกับนางสนมของจักรพรรดิ ดังนั้นฉันจึงพักอยู่ครึ่งคืน และตอนนี้ฉันง่วงนอนมาก“อย่านอนนะ ได้เวลาลุกขึ้นแต่งตัวแล้ว” ป้าม่านพูดด้วยรอยยิ้ม"ไม่จำเป็นต้องเช้าขนาดนี้" หลัวจินล้มตัวลงนอนแล้วมองท้องฟ้า

ล่อจี่งซูคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "มาทำสิ่งนี้กันเถอะ ฉันจะออกจากเฉินฉือจงและกลับมาที่จุดสิ้นสุดของตำหนัก ซินอี๋จะอยู่ที่นี่เพื่อปกป้องคุณ คุณสามารถมั่นใจได้"เจ้าหญิงคนโตมองไปที่ซิงหมาง ซิงหมางกระซิบคำพูดสองสามคำ และเจ้าหญิงคนโตก็ขมวดคิ้วหลังจากที่ซิงหมางพูดจบ เธอก็พูดว่า: "ถ้าเป็นเช่นนั้น ฉันก็จะไปเหมือนกัน ท้ายที่สุดแล้ว โพสต์จากวังของเจ้าชายหซู่ ก็ถูกส่งไปยังวังเจ้าหญิงของเราด้วย"ในความเป็นจริงอวี๋ซิงหมาง เล่าให้เธอฟังเกี่ยวกับเรื่องอื้อฉาวที่จัดโดย หยุนจิ้นเฟิงในวันนี้ เจ้าหญิงคนโตกลัวว่าจี่งซู จะถูกควบคุมดังนั้นเธอจึงต้องการติดตามเธอเพื่อให้แน่ใจว่าจี่งซู จะจากไปได้อย่างราบรื่นนอกจากนี้ เธอยังต้องการดูว่าใบหน้าของเจ้าหญิงหซู่ หายดีจริงหรือไม่ข่าวเรื่องการทำให้เสียโฉมของเจ้าหญิงหซู่แพร่กระจายไปทั่วเมืองหลวงมานานแล้วแพทย์ของจักรวรรดิและผู้ที่มาเยี่ยมเขาล้มเหลวที่จะรักษาความลับใบหน้าของเจ้าหญิงหซู่เป็นแผลมากจนอดไม่ได้ที่จะเรียกฆาตกรว่าโหดร้าย และคำพูดเหล่านี้ก็แพร่กระจายไปตามธรรมชาติจินชูเข้าไปก่อนเพื่อบอกซินยี่สองสามคำ จากนั้นจึงออกมา ปิดประตูและบอกพวกเขาว่าอย่าเข้

หยุนเส้าหยวนปรากฏตัวและไม่มีใครสนใจสิ่งที่เขาพูดสมาชิกในตระกูลอูบ้าไปแล้ว ไม่เหมาะสมอย่างยิ่งที่จะพูดถึงลุงของพวกเขาที่นี่ในตระกูลแบบนี้ หากผู้เป็นพ่อและแม่ของเขาไม่ยืนกราน เขาจะไม่มีวันแต่งงานกับลูกสาวของตระกูลหวู่เขามองไปที่อูชือหลางและพูดอย่างเย็นชาว่า "เว่ยซวงจิ้นมีความผิด แต่ในฐานะจอมพลอย่างลั่วฉีเป่ยนั้นไม่เข้าใจทุกอย่างอย่างชัดเจนและไม่มีทางจัดการกับความยากลำบากได้ ใช่ไหม"อูชือหลางโต้กลับทันที "ความผิดพลาดมาจากไหน ในการต่อสู้ข้างหน้า ชีวิตและความตายอยู่ในอันตราย แต่เว่ยซวงจิ้นนั้นฆ่าคนดีและได้รับการยกย่อง ซึ่งทำให้เกิดความไม่พอใจอย่างกว้างขวางในหมู่ประชาชน และเปิดเผยกลยุทธ์ทางทหาร แค่ทหารไม่รู้ ถ้ารู้ จะไม่ขำตายเลยเหรอ”หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็เยาะเย้ยและพูดว่า "เจ้ายังรู้ทุกอย่างและกำลังสืบสวนคดีนี้อยู่ไม่ใช่เหรอ ไม่มีกษัตริย์แห่งหซู่ที่สามารถพูดแบบนั้นได้หากเขาเคยอยู่ในสนามรบ"หยุนจิ้นเฟิงตบโต๊ะ "หุบปาก"เมื่อเห็นว่าใบหน้าของเขาซีดเผือด นายกัวก็รู้ว่าเขากำลังจะโกรธ ดังนั้นเขาจึงรีบเปลี่ยนเรื่องทันที "วันนี้เป็นวันที่ดี ท่านกำลังพูดถึงอะไรอยู่ นอกจากนี้ ทักษะทางการแพ

การแสดงนี้ดีมากจนเส้าหยวนหลับลึกในขณะที่รับชมเมื่อเขาตื่นมาได้ครึ่งเรื่องของการแสดง คนรอบข้างก็ปรบมือให้และเขาก็ปรบมือด้วยพร้อมพูดว่า "ดีจริง ๆ ดีจริง ๆ"เมื่อกษัตริย์จินเห็นว่าอาของจักรพรรดิ์ก็ปรบมือเช่นกัน เขาก็พูดอย่างตื่นเต้น: "ขับร้องได้ไพเราะมาก ฉากนี้ช่างน่าทึ่ง องค์ชายน้อยออกไปโดยไม่เปิดเผยตัวตนเพื่อกำจัดการทุจริตและสอบสวนคดีเก่า ๆ เพื่อให้ทุกคนในโลกสามารถ น้อมรับพระมหากรุณาธิคุณของจักรพรรดิ”หยุนเส้าหยวนแตะหัวของเขาแล้วพูดอย่างน่าสงสาร: "เจ้าเด็กโง่"กษัตริย์จินหยุนมู่เฟิงอายุมากกว่าเขาด้วยซ้ำ แต่เขาไม่รู้สึกไม่เชื่อฟังเลยเมื่อเขาถูกตบหัวและเรียกว่าเด็กโง่รัศมีของเส้าหยวนนั้นแข็งแกร่งและท่าทางของเขาในวันนี้ก็น่าประทับใจเช่นกันและรัศมีแห่งความเป็นราชาของเขาจะทำให้ผู้คนไม่สนใจอายุของเขาหยุนมู่เฟิงไม่รู้ว่าทำไมลุงของจักรพรรดิถึงพูดแบบนี้ แต่นั่นไม่ใช่ความหมายของฉากนี้ใช่ไหมในที่สุดเส้าหยวนก็เห็นจี่งซู เธอนั่งอยู่ทางขวาสุดโดยแยกตัวไปจากผู้คนเธอบังเอิญมองข้ามไป และเธอไม่มีพัดอยู่ในมือเพื่อปกปิดใบหน้า ดังนั้นเธอจึงมองเห็นได้ทันทีดวงตาของเขาตื่นเต้นราวกับเด็ก ๆ และจี่ง

จริง ๆ แล้วรางวัลนั้นได้รับการมอบให้นานแล้ว แต่นางสนมของจักรพรรดิยืนกรานที่จะให้รางวัลอีกครั้งต่อหน้าทุกคนขันทีคลี่รายการรางวัลและอ่านว่า: "นางสนมผู้สูงศักดิ์ตอบแทนเจ้าหญิงแห่งหซู่ด้วยกล่องไข่มุกจากแดนทักษิณ"“นางสนมผู้สูงศักดิ์ตอบแทนเจ้าหญิงหซู่ด้วยผ้าไหมและผ้าซาตินยี่สิบชิ้น”“นางสนมผู้สูงศักดิ์จะตอบแทนเจ้าหญิงแห่งหซู่ด้วยกล่องเครื่องประดับอาเกต”“นางสนมของจักรพรรดิมอบทองคำสีแดงคู่หนึ่งและที่ติดผมประดับอัญมณีแก่เจ้าหญิงแห่งหซู่”“นางสนมจักรพรรดิได้ถวายดอกไม้มรกตคู่หนึ่งที่มีลายดอกบัวบนศีรษะแก่องค์หญิงหซู่”จี่งซู่และเส้าหยวนมาถึงในขณะที่ขันทีกำลังอ่านรายการของขวัญและยืนอยู่นอกประตู พวกเขารอจนกระทั่งขันทีอ่านจบในที่สุดและเสียงของเขาก็เกือบจะแหบแห้งก่อนจะค่อย ๆ เข้ามาเธอจ่ายคืนทุกอย่างที่เธอให้ฉันและอ่านหนังสือมากมาย แต่จริง ๆ แล้วเธอไม่ได้ให้อะไรมากมายเลยบางอย่างก็ไร้ค่ามากนางสนมเว่ยจ้องไปที่ล่อจี่งซูและในที่สุดดวงตาของเธอก็เย็นชาแม่นมกอดเจ้าชายแล้วก้าวออกไป เจ้าหญิงหซู่ขยิบตาให้พี่เลี้ยงที่อยู่ข้าง ๆ เธอแม่นมเข้าใจจึงก้าวเข้ามากอดเจ้าชายแล้วบอกถึงเวลาให้นมแขกในหอเจ