All Chapters of The Seduction's Game : Chapter 21 - Chapter 30

Rumampada ako papunta sa kitchen niya at pumwesto sa mesang may nakahain na na pagkain. Nagutom ako dahil sa pintong nasira dahil sa kalokohan ng haduf na lalaki. Paasa rin ang pintong iyon, akala ko naman mabubuksan ko na. Hindi pala. Mana sa may-ari, eh. Hindi pa naman ako sanay na mag-stay sa flat ng iba. Ang creepy ng pakiramdam.Baka nga ay talagang nuknukan din ako ng kaartehan sa katawan. O kaya naman ako iyong introvert pero malandi. Ay ewan, 'di ko din ma-gets ang sarili ko."Akala ko ba busog ka?" sarkastiko niyang tanong at umupo na sa upuang kaharap ko."May busog bang kumakain palang?" pagtataray ko pa. Napabuntonghininga naman siya. Pabagsak kong binitiwan ang kutsara't-tinidor dahil sa ginawa niyang iyon."Problem?" inosente niyang tanong."Seriously? In front of these foods? Alam mo bang bwiset ang gano'n?""So, I'm bwiset?""Yes, you are! Punyeta." Ibinulong ko na lang ang huling salita."So, ano ka na lang na nagmumura sa harap ng pagkain?" nang-iinsulto niya ding

"Maghanap? Akala mo gano'n kadali iyon? Palibhasa madali lang para sa'yong manakit dahil alam mong maraming nagkakandarapa sa'yo. Pakibawas ako sa listahan mo.""Ayaw mo na ba?""Malandi lang ako pero 'di ako martyr. Isa pa, hindi rin madaling maging kabit," asik ko at nangalumbaba pa. Nasa hita ko nakapatong ang siko kong pinampatungan ko din ng panga ko."Bakit? Masama bang mahalin si Eli...""Blahblablah," putol ko sa sasabihin niya. Nakita kong napasimangot siya. Naiinis ko siyang tinitigan. Bakit parang ang ang-ang niya talaga? Nasabi ko naman na nasasaktan ako dahil sa mahal niya iyong isa pero inuulit-ulit pa talaga. Sarap sambunutan ulit, eh."Shane...""Blahblah."Bahala ka diyan, ikaw ang nagtulak sa akin para ipakita ang totoo kong ugali. Hindi talaga ako mabait, hindi ako mapagpasensiya, hindi ako malandi, hindi ako clingy, hindi rin ako open sa lahat ng tao at bagay pero ng dahil sa kanya ay naging gano'n ako. Siguro oras na rin para ibalik ko ang dating ako. Ang Shane

Isa lamang ako sa pinagkaitan ng tadhana na maitama ang pagkamamaling ginawa ko. Pero kung husgahan niya ako ay para bang hindi naging maganda ang samahan namin noon. "Hey, bitch!" rinig kong saad ng boses babae at kasabay niyon ay ang pagbukas ng pinto ng Flat ko. Kaagad kong pinunasan ang aking mga luhang nagsisilandas nang makita ang mukha ni Beatrice Solomon. "What the hell? Bakit... Wanna drink? Parang gusto ko ring magpakalasing ngayon. Samahan mo ako," kaagad nitong liko sa usapan. Alam kong gusto nitong itanong kong anong nangyayari sa akin. "Uhm, babalik na lang ako kapag, uhm, okay ka na. Cheer up, bitch! Kapag hindi mo na kaya ang sakit, oras na para bumitiw ka na," sabi pa nito at umalis na. Sinamsam ko ang aking sarili at pilit na naglakad papunta sa aking kwarto. Lahat yata ng parte ng katawan ko ay naging manhid.Pinili ko na lang na magkulong ulit kaysa ang kulitin ng mga kasamahan ko. Sa ayaw at sa gusto ko ay batid ko rin namang malalaman nila ang totoong nangyari

"In another life, I would make you staySo I don't have to say you were the one. that got away. The one that got away"Emosyonal kong sinabayan ang kantang nagpi-play sa kukuti. Napasandal na lang ako dahil pakiramdam ko ay naubos ang lakas ko sa pagbabalik tanaw na iyon.Kung kaya ko lang gumawa ng time machine ay ginawa ko na. Wala rin palang silbi ang kakayahan kong mag-imbento dahil sarili kong problema ay 'di ko magawam ng paraan."Gabi na."Dali-dali akong nagpunas ng luha tsaka nilingon ang taong nagsalita. Nanlumo ako ng makitang kasama niya pa rin si Eliza."Yeah, I know. Wala naman kasing stars kapag umaga." Pinigilan kong maging sarkastiko. Saan naman kaya niya patutulogin itong girlfriend niya? Sa flat niya? Oh my...self. Zsss.Hindi naman ako 'yong mabubuntis kung sakali kaya bakit ako mamomoblema? Duh?"Matulog ka na.""Dito ba kayo magdi-date?" diretsong usisa ko. Mukha naman kasing atat siya na paalisin ako."Yeah." Itinuro niya pa ang blanket na nakalatag. Merong pil

"Shane...""Ang kulit mo naman, eh!" sigaw ko na talaga at paniguradong humahaba na ang nguso ko. Ayaw ko talaga ng pinipilit, nakakabwiset."Ipakuha na lang natin :yan sa agent...""Ayoko ring may pumasok sa kotse ko na ibang tao.""Ako na lang ang kukuha."Ang kulit talaga! Bakit ba ganito siya? Ganito ba ang epekto ng seminar na dinalohan niya? Meron pa silang tinalakay na Art of Pangungulit? "Kamusta ang seminar?" Iba ko na lang sa usapan."I'll tell you pagdating natin sa camp."Gusto ko na namang mapabusangot."Iwan mo na ako dito, please? Ipasundo mo na lang ako kay Silang o kay Trice."Walang sali-salitang isuot niya ulit ang helmet at pinaharurot na ang sasakyan. Padilim na pala. Hindi naman ako takot sa multo o aswang kaya ayos lang kahit gabi na ako sunduin. Pero mukhang konting sundot lang ng sa langit ay uulan agad. Masama yata ang panahon.Siguro ay nasa sampung minuto palang ang nakalilipas ay nakikita ko na ang kotse na pamilyar na pamilyar sa akin. Butete talaga! Ba