All Chapters of A Billionaire's Purchase: Chapter 1 - Chapter 10

SAMSARA's "I fvcking tried. I swear. I just can't do it. Di ko magets." Halos maluha na ko habang iniexplain sa boss ko kung bakit ako nagkaroon ng breakdown session kanina sa cubicle. "My god, Samsara. Tatanga tanga ka pa rin eh dalawang taon ka na sa industriyang 'to?" Bigla niyang pinikot ang tenga ko kaya napaatras ako. "Aray naman! Abuse yan ah! Report kita tignan mo." Biglang buhos ng emosyon ko. Nung na realize ko kung ano ang lumabas sa bibig ko, mas napaluha ako hanggang sa tuloy tuloy na ang pag tulo ng luha ko. Siguro kulang na lang ay humikbi ako at maglupasay sa sahig ng office. "Anong sinabi mo?" Nanlalaki at nanlilisik ang matang tanong sa akin ng boss ko. Kung likas na malaki ang mata niya, mas lumaki pa to ngayon. May mas ilalaki pa pala 'yon? "Bat kasi nangurot ka? Tama ba yon?" Iyak kong pasabi. Iniimpit ko na rin ang boses ko para hindi na tuluyang lumakas pa ang tinatago kong iyak. "Ikaw ang tatanungin ko, Samsara. Tama bang inaway mo yung costumer? Ayos la

Siguro ay nagtataka kayo kung anong nangyari pag tapos bumisita rito ni Miss Avon. Actually, hindi ko rin alam. Ang alam ko lang ay wala akong nagets. I mean, yung idea? Alam na alam ko. If I ever agreed to accept her offer to join Miss Night and be one of the girls, I have to sell my self to a billionaire. And, yes, gets na gets ko iyon. Pero ang hindi ko lang magets ay kung bakit ako papayag na ibenta ang sarili ko? Hindi ako baliw at lalo nang hinding hindi ako desperada kahit na ano pa ang sitwasyon ko. Mahirap ang buhay pero hindi ko gusto na kahit kailan ay ibenta ang katawan o ang buhay ko para sa malaking pera. "Seriously? Ayan talaga sinabi? Word by word?" Gulat na gulat si Sean sa haba ng kwento ko. Halos siya, hindi rin talaga makapaniwala. "Sinong baliw naman gagawa niyan? Baka naman kasi scam talaga." Nag labas ako ng malalim na hininga, "Hindi, promise. Kung nakita mo lang ang mga pinakita sakin ni Miss Avon, you would know na legit talaga." Totoo naman. From the red

SAMSARA's POVAgad akong nag friend request kay Skyler Han. Agad din naman niya itong inaccept. Kanina pa nga ako nagdadalawang isip na mag message sa kanya. Para kasing nakakahiya.Si Skyler, napaka professional kahit sa social media. Ang mga kasama niya sa picture ay kapwa mayayaman din. They only wear suits or polo in pictures. Hindi ako nakakita ng picture na hindi magara ang suot nila.As per Lemery, she looks so different. Maputi at makinis na siya ngayon, pati ang kulot niyang buhok ay pina diretso niya na rin. Medyo nakakalungkot lang dahil gandang ganda ako sa kulot niyang buhok noon. Para tapusin ang pakikipagtalo ko sa sarili ko ay tinaype ko na lang ang mensahe ko kay Skyler.Samsara Sakura:Good day. You may not know me but I'm sure your wife, Lemery, does. I am her friend from the province. Gusto ko lang sana maitanong kung kumusta na siya. At kung ayos lang, gusto ko sana na makuha ang personal account niya. Salamat, sir Skyler.Nung pinindot ko na ang send ay tsaka na

SAMSARA's POVMag-iilang oras na rin ng naka lapag ako rito sa BGC. Nakapunta na ako rito pero hindi ko talaga kabisado ang lugar na to dahil bukod sa napaka raming tao ay masyado ring malaki ang lugar na ito.Di na nga ako nakapag tanong kay kuyang angkas dahil nagmamadali siya. Paano ay may na-book agad na pasahero. BGC kasi kaya madali lang makapag book ang mga riding app dito.Hindi naman kasi commuter friendly ang lugar kaya no choice kung hindi mag book na lang ng private service para makalibot.Isa ko pang problema ay hindi ko alam kung nasaan ang wolfgang dito. "Bwisit naman. Bakit ba kasi rito pa nag meet?" Reklamo ko sa sarili ko.Nakakahiyang mag tanong dahil lahat ay busy makipag kwentuhan. Also, nakakahiya rin dahil halos sosyal ang mga tao rito. Miski ang mga asong dala dala nila ay halatang sosyal din at hiyang sa dog food pati na sa buwanang vet check up.Mga aso sa lugar namin can not.Ilang minuto na rin akong nagpapalibot libot dito. May limang minuto na lamang ako

LANDON's POVAfter gym, I went straight to my flat to try and take some more sleep before working. When I woke up, Miss Anjie, my secretary had rang my phone seventeen times already and left me one hundred five messages. "Chill, Anjie. What do you want?" I ask the phone screen while I go through her messages one by one.Halos pare-parehas lang naman ang lahat ng sinasabi niya. Puro papers from our partners na kailangan ko nang pirmahan sa lalong madaling panahon.I rolled my eyes as I force myself out of the bed. Nakakatamad kumilos lalo na ngayong maulan. Parang gusto ko na lang na humiga at matulog buong araw.I mean I could do it pero I'm not sure if my father would be happy with that. He wants me to get my life straight. Sabi ko nga eh ako na ang bahala sa buhay ko pero sadyang wala lang talaga siyang tiwala sa akin.Sabi pa nga niya noon, wala raw akong sense of independency. Malay ko ba sa tatay ko kasi as far as I know, I am the best at what I do. Ako naman talaga ang karapat