All Chapters of หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว: Chapter 871 - Chapter 880

"ท่านอาจารย์! คัมภีร์สาวหยกได้มาจากศิษย์พี่ใหญ่ ฉันเป็นพยานได้""ใช่! ทั้งหมดเป็นคุณงามความดีของศิษย์พี่ใหญ่ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับไอ้ผู้ชายคนนั้นเลย""ศิษย์พี่ชิงเสีย คุณน่าจะจําผิดแล้วใช่ไหม?"สาวกของวังยี่วหนวี่หลายคนพูดที่ละคน พากันเลือกที่จะเอียงข้างชิวหยวีน"คุณ... พวกคุณ!"หงชิงเสียโกรธมากเธอไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าศิษย์น้องพวกนี้จะเป็นเหมือนศิษย์พี่ใหญ่ กลับดําเป็นขาว พูดโกหกอย่างไร้ยางอายไม่มีเหตุผลเลยจริง ๆ"หงชิงเสีย ได้ยินไหม? ดวงตาของมวลชนสว่างไสว ตอนนี้ฉันจะดูว่าคุณยังพูดเล่นลิ้นได้อย่างไร"ชิวหยวีนยิ้มอย่างภาคภูมิใจ ทำสีหน้าเป็นเหมือนดูตัวตลกในวังยี่วหนวี่ นอกจากอาจารย์และผู้อาวุโสหลายคนแล้ว ไม่มีใครกล้าต่อต้านเธอเลยแม้จะเป็นดํา เธอก็สามารถพูดเป็นขาวได้"อาจารย์ โปรดเชื่อฉันเถอะ ฉันไม่ได้โกหก!"หงชิงเสียยังคงไม่เต็มใจ และพยายามให้อาจารย์ตัดสินใจแทนเธอ"หลายคนบอกว่าคุณผิด คุณจะให้ฉันเชื่อคุณได้อย่างไร?"ไป๋ซิ่วพูดด้วยสีหน้าเย็นชา "ฉันเห็นว่าคุณเหม่อลอย หน้าดูเหนื่อย ถ้าไม่มีอะไร ก็กลับไปพักผ่อนที่ห้องเถอะ"พูดจบ เธอก็หันหลังและเดินเข้าไป"อาจารย์!"หงชิงเ

"ฮึ่ม! ยังหน้าซื่อใจคดทีนี้อยู่ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณซ่อนเจตนาร้าย หัวหน้าจะบาดเจ็บหรือ?" คุณย่าเฟิงพูดอย่างเฉียบขาด"ไม่ใช่! ไม่ใช่ฉัน!"หงชิงเสียส่ายหัวเรื่อยๆ "ฉันไม่เคยทําอะไรเลย หลังจากได้คัมภีร์สาวหยกมาแล้ว ฉันก็รีบอุทิศให้กับศิษย์พี่ใหญ่ทันทีแล้ว""หุบปาก!"เมื่อได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของชิวหยวีนก็เปลี่ยนไป เธอรีบวิ่งไปข้างหน้าอย่างรุนแรง ตบหน้าหงชิงเสียสองครั้ง และด่าว่า "คุณมันอีดอก! จะกล้าใส่ร้ายฉันเลยเหรอ? เห็นได้ชัดว่าเป็นคุณที่หลอกอยู่!""ถูกต้อง! เราทุกคนเห็นอย่างชัดเจนว่าคุณเป็นคนที่มอบคัมภีร์สาวหยกให้กับศิษย์พี่ใหญ่!""รู้หน้าไม่รู้ใจ ไม่คิดว่าคุณจะใจกล้าขนาดนี้ กล้าทําร้ายอาจารย์ได้อย่างไร"กลุ่มสาวกวังยี่วหนวี่พากันตำหนิ"เปล่า! ฉันไม่ได้ทำ ฉันไม่มีวันทําร้ายอาจารย์" หงชิงเสียใจร้อนแล้วเธอดิ้นรนโดยอยากจะยืนขึ้น แต่ขยับตัวไม่ได้"อีดอก ยังกล้าแก้ตัวอีกเหรอ? ฉันว่าคุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา เด็กๆ มาทรมานเธอ!" คุณย่าเฟิงออกคําสั่งในไม่ช้าก็มีลูกศิษย์ผู้บังคับใช้กฎหมายหลายคนบังคับกดให้หงชิงเสียลงบนพื้นแส้เหล็กหนามที่เปื้อนน้ําพริกถูกคนนําออกมาแส้เหล็กนั้นถูกส

"กล้าดูถูกหัวหน้าของฉัน วันนี้ฉันต้องหักขาคุณนะ"สายตาของคุณย่าเฟิงเย็นลง กลายเป็นเงาเศษจับไปทางลู่เฉินในฐานะที่เป็นผู้เก่งในการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนในช่วงหลัง ความแข็งแกร่งของเธอรองจากหัวหน้าไป๋ซิ่ว ซึ่งเทียบเท่ากับผู้อาวุโสกี่คน"รนหาที่ตาย!"เมื่อเห็นว่าลู่เฉินถูกโจมตี เหล่าจางทำหน้ามืดครึ้ม จู่ ๆ ก็พุ่งตัวไปข้างหน้า รับฝ่ามือของคุณย่าเฟิง"บูม!"ได้ยินเพียงเสียงระเบิดดังสนั่นเหล่าจางถอยสองก้าวติดต่อกัน แล้วยืนนิ่งอย่างมั่นคงส่วนคุณย่าเฟิงเหมือนถูกรถชน กระเด็นตรงไปไกลกว่าสิบเมตร ชนบนต้นไม้ใหญ่อย่างแรง แล้วอาเจียนเป็นเลือดไม่หยุดทันที"อ๊ะ?"เมื่อเห็นฉากนี้ สาวกของวังยี่วหนวี่ต่างเปลี่ยนสีหน้าไปมากความแข็งแกร่งของคุณย่าเฟิง ในทั่ววังยี่วหนวี่ สามารถติด 5 อันดับแรกได้นะในบรรดาลูกศิษย์หลายคนที่อยู่ที่นี่ ไม่มีใครสู้มันได้แต่ผู้แข็งแกร่งเช่นนี้ กลับถูกชายชราผอมแห้งคนหนึ่งทุบตีอย่างรุนแรงจนอาเจียนเป็นเลือด น่ากลัวจริง ๆนาทีนี้ แม้แต่ไป๋ซิ่วก็นิ่งสงบไม่ได้แล้วไม่คิดว่าวิลล่าเฟิงหยวี่เล็ก ๆนี้ จะมีผู้เก่งอย่างนี้ซ่อนอยู่"ฮึ่ม! ไม่เจียมตัวจริง ๆ"เหล่าจางส่งเสียงฮึ

รับสายไปฟัง เสียงที่รีบร้อนของฉาวอานอานก็ดังขึ้นอย่างรวดเร็ว"ลู่เฉิน! แย่แล้ว เกิดเรื่องขึ้นกับพี่สาวของฉัน!""เกิดเรื่องเหรอ?"ลู่เฉินขมวดคิ้ว "เกิดอะไรขึ้น?""คลังสมบัติของตระกูลถูกขโมย พี่สาวของฉันเป็นผู้ต้องสงสัยรายใหญ่ที่สุด พวกเขาจะทรมานพี่ฉันด้วยกฎของตระกูล!" ฉาวอานอานตื่นตระหนก"คุณพยายามถ่วงไว้ เดี๋ยวผมไป"ลู่เฉินไม่กล้าลังเล หลังจากวางสายแล้ว ก็รีบพาเหล่าจางไปที่ตระกูลฉาวทันที......ในขณะนี้ ภายในหอบรรพบุรุษของตระกูลฉาวฉาวซวนเฟยถูกคนกลุ่มหนึ่งปิดกั้นไว้ที่ประตู และอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกผู้ใหญ่ในตระกูลแต่ละคนเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง และตําหนิอย่างต่อเนื่อง"ฉาวซวนเฟย คุณใจกล้าจัง คุณกล้าดียังไงที่สมคบคิดกับคนนอกมาขโมยคลังสมบัติของตระกูล นี่มันจิตใจเหี้ยมโหดเยี่ยงหมาป่าชัดๆ""พื้นฐานร้อยปีของตระกูลฉาว ตอนนี้ถูกคุณทําลายไปเกือบครึ่งแล้ว คุณควรรับผิดชอบอย่างไร?""ไอ้สัตว์ แกมันไอ้สัตว์ ทําไมตระกูลฉาวถึงเลี้ยงคนเนรคุณอย่างแกแบบนี้"ทุกคนพากันด่าไม่หยุดนอกจากโกรธแล้ว ยังมีความแค้นมากกว่า"ฉันอธิบายมาหลายครั้งแล้ว ฉันไม่ได้ขโมยคลังสมบัติ และยิ่งไม่ได้สมค

"ฮะ?"หลังจากเห็นผู้ชายแล้ว ฉาวก้วนและฉาวซวนเฟยก็ขมวดคิ้วในเวลาเดียวกัน ในใจรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย"ลุงสาม คนนี้คุณควรรู้จักใช่ไหมครับ?"ฉาวอี้หมิงเดินวนรอบผู้จัดการ พูดด้วยน้ําเสียงหนักแน่นว่า "คนนี้พาสมบัติหลบหนีไป บังเอิญถูกผมสกัดกั้น หลังจากสอบปากคำโดยการทรมาน เขาได้สารภาพตามความจริงและยอมรับความผิดแล้ว กุญแจของคลังสมบัตินี้ก็คือหลักฐาน""เฮ่ย คุณยังอึ้งทําอะไรอยู่? รีบบอกให้ทุกคนทราบดิ นี่เป็นโอกาสของคุณที่จะการสร้างคุณงามความดีในขณะที่มีผิดนะ!"ฉาวจื่อยวนเดินไปข้างหน้าและเตะใส่ผู้ชายหนึ่งที"มันไม่เกี่ยวกับผม...ไม่เกี่ยวกับผมเลยครับ!"ผู้ชายคุกเข่าลงบนพื้นด้วยเสียง “ปัง” และชี้ไปที่ฉาวซวนเฟยแล้วตะโกนว่า "เป็นคุณหนูใหญ่! เธอสั่งให้ผมทํา ผมแค่ปฏิบัติตามคําสั่ง ผมไม่รู้อะไรเลย ขอร้องพวกคุณไว้ชีวิตผมด้วยเถอะ!"พูดพลาง ยังโขกหัวลงกับพื้นไม่หยุด"คุณพูดเรื่องไร้สาระอะไรอยู่? ฉันสั่งให้ทําเรื่องแบบนี้เมื่อไหร่?" สีหน้าของฉาวซวนเฟยมืดลง"คุณหนูใหญ่ เรื่องถูกเปิดเผยแล้ว ท่านก็อย่าดื้อรั้นอีก มอบสมบัติให้เร็ว ยังสามารถลงโทษเบา ๆ ได้นะ" ชายคนนั้นทําหน้าเสียใจ"คุณใจกล้าจัง ใครให