บททั้งหมดของ หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว: บทที่ 861 - บทที่ 870

1200

บทที่ 861

หยุด!หลี่ชิงเหยาไล่ตามไป จับแขนของลู่เฉินไว้ทันที "คุณต้องทำแบบนี้เหรอ? นั่งคุยกันดีๆ ไม่ได้เหรอ?”“ผมรู้สึกว่าไม่จําเป็นแล้ว พูดมากไปก็เป็นเรื่องไร้สาระ อีกอย่างผมก็ยุ่งมาก อย่าเสียเวลาของกันและกันเลยดีกว่า”ลู่เฉินขี้เกียจที่จะพูดมากไป เดินตรงไปที่ประตู“ห้ามไป!”ในเวลานี้ หลี่ชิงเหยาพุ่งขึ้นไปกอดเอวของลู่เฉินจากด้านหลัง และแขนของเธอรัดแน่นการกระทํานี้กล้าหาญมาก สําหรับหลี่ชิงเหยาที่เย็นชามาตลอด ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเธอได้รวบรวมความกล้าหาญมากมายแล้ว“ฉันไม่ให้คุณไป!”หลี่ชิงเหยากอดลู่เฉินอย่างแรง แก้มของเธอแนบบนหลังของเขา เธอพึมพําเบา ๆ ว่า "เรื่องครั้งนี้ ก็ถือว่าฉันผิดแล้วดีไม?”“ฉันรู้ว่าตัวเองมีปัญหาบางอย่าง แต่ฉันจะพยายามไปแก้ไข”“คุณบอกว่าเจียงไป๋เห้อเป็นคนหน้าซื่อใจคด งั้นเขาก็เป็นคนหน้าซื่อใจคด ต่อไปฉันจะไม่พบเขาอีกแล้ว ได้ไหม?”“ฉันกลัวจริง ๆ กลัวจะเสียคุณไป เราสองคนคืนดีกันได้ไหม?”“ฉันจะไม่เอาแต่ใจอีก และจะไม่ตีคุณอีก ฉันสาบานได้”“ตราบใดที่คุณยอมอยู่ต่อ คุณอยากให้ฉันทําอะไรก็ได้”“ฉันไม่ต้องร่ํารวย ไม่ต้องมีอํานาจ ไม่ต้องมีทุกอย่างที่มีอยู่ในตอนนี้”“โอ้ใช่
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 862

เช้าวันรุ่งขึ้น ในวิลล่าเฟิงหยวี่ลู่เฉินนั่งอยู่บนหลังคาและมองดูพระอาทิตย์ที่ขึ้นมาอย่างช้าๆ สีหน้าเขาไม่มีความสุขและความเศร้าโศก ไม่มีความผันผวนใด ๆตั้งแต่บอกลากับหลี่ชิงเหยาในเมื่อคืน เขาก็นั่งอยู่บนหลังคามาตลอด และไม่เคยขยับเขยื้อนเลยตั้งแต่ดึก จนถึงรุ่งสาง จนถึงดวงอาทิตย์ขึ้นอารมณ์ของเขาก็ค่อย ๆ เปลี่ยนจากหวั่นไหวเล็ก ๆ น้อย ๆ ในตอนแรกเป็นความสงบหลังจากนั่งสมาธิข้ามคืน เขาได้คิดออกกับหลายสิ่งหลายอย่างแล้วไม่ยุ่งเกี่ยวกับอดีตอีกต่อไป“ท่านลู่...”ในเวลานี้ เหล่าจางจู่ ๆ ก็กระโดดขึ้นไปบนหลังคาและรายงานว่า "เพิ่งได้รับข่าว คัมภีร์สาวหยกที่คุณกําลังมองหา มีข่าวแล้วครับ”“โอ้ อยู่ที่ไหนล่ะ?" ลู่เฉินยักคิ้วเล็กน้อย“ในมือของกลุ่มพ่อค้าต่างถิ่น เราปรึกษากันแล้ว พวกเขาไม่ยอมขายตรง บอกว่าจะคุยกันต่อหน้า" เหล่าจางตอบ“คุยกันต่อหน้า?”ลู่เฉินพยักหน้า "ได้ เรียกหงชิงเสียป ไปดูด้วยกัน”“ครับ!”เหล่าจางตอบและกระโดดลงไปอย่างรวดเร็ว 1 ชั่วโมงต่อมาบริเวณหน้าร้านจี๋เสียงรถMPVสีดําคันหนึ่งหยุดอย่างช้า ๆ เมื่อประตูรถเปิดออก ลู่เฉินและคนอื่นสองคนก็เดินออกมาอย่างต่อเนื่อง“เฮ่
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 863

หงชิงเสียขมวดคิ้ว "คุณหมายความว่าอะไร? ขายให้เราโดยตรงไม่ใช่เหรอ?”“ช่วงนี้มีคนไม่น้อยมาสอบถามเรื่องคัมภีร์สาวหยก ผมลําบากใจมาก เลือกยากจริง ๆ เลยนัดทุกคนออกมาคุยกันต่อรองราคาด้วยกัน แบบนี้จะยุติธรรมกว่า" หวงซานทงอธิบาย“ยุติธรรมเหรอ?”ลู่เฉินส่ายหัวและยิ้ม "เจ้านายหวงมีคารมคมคายมากจริง ๆ พูดการขึ้นราคาโดยไม่มีพื้นฐานให้สดใหม่แบบนี้นัดผู้ซื้อทั้งหมดออกมาคุยกันต่อหน้า ก็ชัดเจนอยู่แล้วว่าจะอยากให้ทุกคนเสนอราคาด้วยวิธีนี้ ราคาของคัมภีร์สาวหยกจะเพิ่มขึ้นเป็นหลายเท่า การแผนที่ดีจริง ๆ“แขกผู้มีเกียรติยกย่องเกินไปแล้วครับ ผมเป็นแค่นักธุรกิจเล็ก ๆ คนหนึ่ง ย่อมหวังว่าจะหาเงินได้มากขึ้น”รอยยิ้มของหวงซานทงไม่ได้เปลี่ยน แม้ว่าจะถูกเปิดเผย แต่ก็ไม่ผันผวนแม้แต่น้อยเพียงพอที่จะแสดงให้เห็นสิทธิ์ทางจิตวิทยาที่แข็งแกร่ง“ฮึ่ม! ไม่ชอบคนอย่างพวกคุณมากที่สุดแล้ว!”หงชิงเสียทําหน้าดูถูกรีบให้ราคาอย่างตรงไปตรงมาก็จบแล้วไม่ใช่หรือ? ถ้ามีเงินก็ซื้อ ไม่มีเงินก็จากไป มันง่ายแค่ไหน ต้องทําเรื่องเหล่านี้เสียเวลาจริงๆ“เอี๊ยด!”ในขณะที่หลายคนกําลังดื่มชา ประตูห้องก็เปิดอีกครั้งจากนั้น ชายสวมห
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 864

“เฮ่ย ผมเตือนคุณว่าอย่าทําซี้ซั้วนะ!เมื่อเห็นว่าลู่เฉินทําท่าทางจะลงมือ หลี่หยวนฉีก็กลัวจนถอยหลังไปหลายก้าววันนี้เขาออกมาไม่ได้พาบอดี้การ์ดมา มีแต่คนสวยสองสามคนมาด้วยกันเจอคนมุทะลุแบบนี้ รับมือยากจริง ๆ“แขกผู้มีเกียรติทุกท่านครับ อยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขจะนำพาความร่ำรวยมาให้นะครับ”เมื่อเห็นว่าสถานการณ์ไม่ดี หวงซานทงก็ไกล่เกลี่ยด้วยรอยยิ้มทันที "วันนี้ทุกคนมาที่นี่เพื่อคุยธุรกิจ อย่าหมดอารมณ์นะ มีเรื่องอะไร เราค่อยมานั่งคุยกันอย่างดีๆ”“ได้ ในเมื่อเจ้านายหวงพูดแล้ว งั้นผมจะไว้หน้าคุณ”ลู่เฉินพยักหน้าและนั่งลงอีกครั้งวันนี้มาเพื่อคัมภีร์สาวหยก มันไม่สมควรที่จะลงมือจริงๆตัวละครเล็กๆ อย่างหลี่หยวนฉี จัดการเมื่อไหร่ก็ได้“ฮึ่ม! ยังนึกว่าคุณเก่งแค่ไหน ที่แท้ก็เป็นแค่คนเก่งภายนอกเท่นั้น!" หลี่หยวนฉีหัวเราะเยาะเขาคิดว่าลู่เฉินกลัวตัวตนของเขา จึงไม่กล้าลงมือ“แต่งตัวขาดรุ่งริ่ง ยังกล้าท้าทายคุณหลี่เหรอ? ไม่เจียมตัวจริง ๆ”ผู้หญิงที่หยิ่งผยองหลายคนที่อยู่ข้าง ๆ พากันแสดงความรังเกียจสายตาที่มองลู่เฉิน ล้วนได้เพิ่มความดูถูกเหยียดหยามมากขึ้น“เอาล่ะ ในเมื่อแขกผู้มีเกียรติทุกคน
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 865

หลายคนมองตามไป มองเธอขึ้น ๆ ลง ๆ “ฮึ่ม! ห้าพันล้านจะน่าทึ่งมากหรือ? ผมเสน7.5 พันล้าน!”หลี่หยวนฉีมาประมูลอีกครั้งตระกูลหลี่ไม่มีอะไรมาก ก็คือมีเงินเยอะโดยเฉพาะช่วงนี้ เขาได้ได้ลาภลอยเป็นหลายพันล้าน ตอนนี้เงินเยอะจนไม่มีที่ใช้แล้ว“ฉันเสนอหมื่นล้าน!”หงชิงเสียไม่ยอมอ่อนข้อให้เงินทุนที่วังยี่วหนวี่สามารถระดมได้ประมาณอยู่ที่25พันล้านตราบใดที่สามารถรับคัมภีร์สาวหยกได้ จ่าย25พันล้านทั้งหมดไปก็ไม่มีปัญหา“แหม! มาท้าทายกูเหรอ? กูต้องดูว่า แกมีความสามารถอะไร กูเสนอสิบห้าพันล้าน!หลี่หยวนฉีตะโกนเสียงดัง ก้าวร้าวมากเมื่อราคานี้พูดออกมา หลายคนเลือกที่จะยอมแพ้โดยตรง และลุกขึ้นจากไปแม้ว่าคัมภีร์สาวหยกจะเป็นสมบัติ แต่ก็มีข้อเสียที่ใหญ่ที่สุด ซึ่งจํากัดเฉพาะการใช้โดยผู้หญิงเท่านั้นทุ่มไปหลายพันล้านเพื่อง้อเจ้าชู้ ก็ไม่มีปัญหาอะไรแต่ถ้าทุ่มเป็นหลายพันล้านก็ไม่คุ้มค่าแล้ว“หงชิงเสีย วังยี่วหนวี่จะจ่ายเงินได้เท่าไหร่?”ลู่เฉินถามอย่างกะทันหัน“ประมาณ25พันล้าน เกิดอะไรขึ้น?”หงชิงเสียยักคิ้วเบา ๆ“อึน ดีมาก”ลู่เฉินพยักหน้า และยกมือขึ้นทันที "เราเสนอ25พันล้านบาท”“อ๊ะ?”พอค
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 866

เมื่อมองดูท่าทางกวนตีของหลี่หยวนฉี หงชิงเสียก็โกรธมาก แทบจะลงมือแล้วกลับเป็นลู่เฉิน สีหน้าสงบ ไม่มีความสุขหรือความเศร้าโศก เหมือนกําลังดูตัวตลกอยู่“ไอ้เด็ก ไม่มีเงินก็ออกไปเถอะ ยังตะลึงมาทําอะไรอยู่ที่นี่? รอให้กินฟรีเหรอ?" หลี่หยวนฉีเยาะเย้ย“ฮึ่ม! กล้าต่อต้านกับคุณหลี่ ดูถูกตัวเองจริง ๆ”“แม้แต่50พันล้านก็นำออกมาไม่ได้ น่าอายจริง ๆ”ผู้หญิงหยิ่งผยองกี่คนพากันพูดคล้อยตาม ต่างแสดงสีหน้าดูถูกเหยียดหยามราวกับว่าเงินอยู่ในสายตาของพวกเธอ เป็นเพียงตัวเลขเท่านั้น“รังแกคนมากเกินไป รังแกคนมากเกินไปจริง ๆ”หงชิงเสียกัดฟันและโกรธมาก เธอหันหน้ามาถามว่า “ลู่เฉิน คุณมีเงินเท่าไหร่? ยืมให้ฉันทั้งหมด วันนี้ฉันต้องรับคัมภีร์สาวหยกมาให้ได้ และทําลายความเย่อหยิ่งของผู้ชายคนนี้อย่างรุนแรง!”“ยืมเงิน?”ลู่เฉินสัมผัสตัวของตัวเองขึ้น ๆ ลง ๆ แล้วส่ายหัวว่า "ขอโทษนะ ผมไม่ได้เอาเงินมา แล้วเล่าจางล่ะ?”“ผมก็ไม่มีด้วยกัน”เหล่าจางกางมือเงินเพื่อเลี้ยงตัวเองตอนแก่เล็กน้อยนั้นของเขา ยังไม่พอยัดซอกฟันเลย“ไม่ได้มั้ง? คุณมีวิลล่าหลังใหญ่ขนาดนั้น คุณเอาเงินออกมาเล็กน้อยไม่ได้เลยเหรอ?”หงชิงเสียขมว
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 867

หลี่หยวนฉีถมึงตาใส่ ดูไม่พอใจมากออกไปข้างนอก มครจะไม่ไว้หน้าเขา เรียกว่าคุณหลี่ล่ะ?เรียกชื่อตรง กำเริบเสิบสานจริง ๆ“ที่แท้คุณก็คือหลี่หยวนฉี”หลังจากยืนยันเป้าหมายแล้ว สายตาของผู้นําสวมหน้ากากก็เย็นลง และแทงมีดไปโดยตรง“ฉึก!”ใบมีดแทงเข้าที่ท้อง หลี่หยวนฉีตกตะลึงไปโดยตรงตาทั้งสองข้างเบิกกว้าง ไม่กล้าเชื่อเล็กน้อยนี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย?ไม่พูดอะไรก็แทงคน บ้าไปแล้วหรือ?“อ๊ะ...!”หลังจากตอบสนองมา หลี่หยวนฉีก็ตะโกนโหวกเหวก ถอยหลังไปหลายก้าว เขาอุ้มท้องที่ได้รับบาดเจ็บ ใบหน้าเต็มไปด้วยความกลัว "คุณ...พวกคุณเป็นใคร?”“คนที่ฆ่าคุณ!”ชายสวมหน้ากากหลายคนบีบคั้นทีละขั้นตอนและเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า“ผมไม่มีความบาดหมางกับพวกคุณ ทําไมต้องฆ่าผมด้วย?”หลี่หยวนฉีเหงื่อออกมามากมาย และตื่นตระหนกมาก“เอาเงินของคนอื่นก็ต้องช่วยขจัดภัยพิบัติ คุณได้ล่วงเกินคุณหลิ่วชิง นั่นก็ควรตาย!" ผู้นําสวมหน้ากากตะคอก“หลิ่วชิงอะไร? ผมไม่รู้จักเลย พวกคุณเข้าใจผิดหรือเปล่า?" หลี่หยวนฉีอึ้งไปครู่หนึ่ง“ฮึ่ม! ยังกล้าแกล้งอีกเหรอ? คุณหลิ่วเป็นคนของสำนักเสินยี ครั้งที่แล้วอยู่นอกหุบเขาราชายา คุณทําลายโฉมห
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 868

หลี่หยวนฉีตายแล้ว ตาโดยตาไม่หลับหลังจากฆ่าคนเสร็จ ชายสวมหน้ากากหลายคนก็จากไป ไม่ได้สร้างปัญหาอื่นส่วนลู่เฉินที่เป็นตัวการ ไม่ใช่แค่แก้แค้น แต่ยังรับคัมภีร์สาวหยกที่มีราคาหมื่นล้านมาฟรีเรียกได้ว่าเป็นความสุขสองเท่าจริง ๆเขาก็คงเดาได้ว่าชายหน้ากากที่จากไปก่อนหน้านี้ น่าจะเป็นหลิ่วชิงที่ถูกทําลายโฉมหน้าไม่อย่างนั้นเวลาเจอเขา คงไม่มีปฏิกิริยาขนาดนั้น“แขกผู้มีเกียรติสามคนครับ ขอแสดงความยินดีด้วยครับ ขอแสดงความยินดีกับความมั่งคั่งที่ตกลงมาจากฟ้า”หวงซานทงทำการคารวะและยิ้มเหมือนเดิม“ต้องขอบคุณเจ้านายหวง พวกเราถึงจะได้เปรียบใหญ่ขนาดนี้”ลู่เฉินยิ้มอย่างมีความหมายลึกซึ้งเมื่อกี้หวงซานทงไม่มีการเคลื่อนไหวอะไรมาตลอด เห็นได้ชัดว่าต้องดูหลี่หยวนฉีโชคร้าย และรับคืนคัมภีร์สาวหยกแต่น่าเสียดาย วางแผนอย่างไรก็สู้ชะตาไม่ได้ ในที่สุดคัมภีร์สาวหยกก็ตกอยู่ในมือของเขาแล้ว“ขอถามแขกท่านผู้มีเกียรติว่าท่านชื่ออะไรครับ?" หวงซานทงถามด้วยความเคารพ“ลู่เฉิน”“คุณลู่ครับ ดูว่าท่านพูดจาไม่ธรรมดา ไม่เหมือนคนธรรมดาเลย หวังว่าในอนาคตเราจะมีโอกาสร่วมมือกันได้อีก" หวงซานทงริเริ่มแสดงความเป็นมิตร“
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 869

“ผมแค่พูดอย่างลวกๆ ถ้าไม่ให้แกะก็ช่างมันเถอะ" ลู่เฉินยักไหล่แม้ว่าคัมภีร์สาวหยกจะดี แต่ก็เหมาะสําหรับการฝึกฝนของผู้หญิงเท่านั้น ที่เขารับไว้ก็ไร้ประโยชน์เลย แค่อยากรู้อยากเห็นเท่านั้น“ฮึ่ม! ถือว่าคุณรู้จักชั่วดี!”หงชิงเสียถอนหายใจด้วยความโล่งอกเล็กน้อยแม้จะอึดอัดเล็กน้อย แต่ก็ต้องยอมรับว่าครั้งนี้สามารถหาคัมภีร์สาวหยกได้ ทั้งหมดอาศัยความช่วยเหลือจากลู่เฉินหลังจากกลับไปแล้ว เธอต้องพูดจาไพเราะต่อหน้าอาจารย์ เพื่อช่วงชิงรางวัลให้เขา20 นาทีต่อมารถหยุดอยู่ที่ประตูวิลล่าเฟิงหยวี่ทันทีที่ทั้งสามคนลงจากรถ ก็เห็นว่าชิวหยวีนพาลูกศิษย์หญิงหลายคนมาต้อนรับอย่างตื่นเต้น“ศิษย์น้องชิงเสีย ได้ยินว่าคุณได้คัมภีร์สาวหยกมาแล้ว ของอยู่ที่ไหน? รีบให้ฉันดูหน่อยสิ!" ชิวหยวีนมีสีหน้าตื่นเต้น“อยู่นี่ ศิษย์พี่ใหญ่โปรดดูเลยค่ะ!”หงชิงเสียส่งกล่องไม้ที่บรรจุคัมภีร์สาวหยกไปชิวหยวีนรับมาดู แล้วก็ตื่นเต้นทันที "ดี ๆ เป็นคัมภีร์สาวหยกจริง ๆ เยี่ยมไปเลย!”“ขอแสดงความยินดีกับศิษยพี่ใหญ่ค่ะ ประสบความสำเร็จในการค้นหาสมบัติล้ำค่าของแก๊ง!”สาวกหญิงหลายคนที่อยู่ข้างหลังต่างชื่นชม“ครั้งนี้หาคัมภีร์ส
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 870

“ศิษย์พี่ใหญ่?”เมื่อมองไปที่ชิวหยวีนที่ประจบ หงชิงเสียจะอธิบายได้ว่าใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความตกตะลึงเธอไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าอีกฝ่ายจะพูดแบบนี้ออกมาทั้งๆที่เธอไม่ได้ทำอะไรเลย แค่ต้อนรับที่ประตูปรากฏว่าในชั่วพริบตา ก็ยกคุณงามความดีให้กับตัวเองทั้งหมดสำหรับความทุ่มเทของพวกเขา ยิ่งไม่ได้กล่าวถึงแม้แต่คําเดียวรังแกคนไปหน่อยแล้วจริงๆ“ฮะ?”ลู่เฉินขมวดเล็กน้อยแม้ว่าเขาจะไม่สนใจคุณงามคุณงามอะไร แต่ก็ยังไม่พอใจเล็กน้อยที่ถูกคนอื่นวางแผน“ได้ ชิวหยวีน คุณไม่ได้ทําให้อาจารย์ผิดหวังจริง ๆ”ไป๋ซิ่วพยักหน้าอย่างปลื้มใจ "วันนี้จําคุณูปการอันยิ่งใหญ่ของคุณไว้ชั่วคราว เมื่อฉันฝึกคัมภีร์สาวหยกให้สำเร็จแล้ว จะได้สอนให้คุณทั้งหมดอย่างแน่นอน”“ขอบคุณอาจารย์ค่ะ”ชิวหยวีนมีสีหน้าดีใจมากสิ่งที่เธออยากได้ก็คือประโยคนี้ การได้รับการฝึกฝนจากอาจารย์ มีค่ามากกว่ารางวัลอะไร“ศิษย์พี่ใหญ่ คุณลืมพูดอะไรไปแล้วใช่ไหม?" หงชิงเสียเตือนประโยคหนึ่งในฐานะที่เป็นศิษย์พี่น้องของอาจารย์เดียวกัน เธอไม่รับรางวัลก็ได้ ยังไงก็ทํางานแทนอาจารย์แต่ลู้เฉินลำบากไป ไม่สามารถทําให้คนอื่นเสียเปรียบได้นะ“พูดอะไร
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
8586878889
...
120
DMCA.com Protection Status