บททั้งหมดของ หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว: บทที่ 661 - บทที่ 670

"ลุงฉาว สำหรับเรื่องนี้คุณมีแผนอะไรไหมครับ?" ลู่เฉินถาม"ในเมื่อท่านพ่อมดดําจะมา ผมย่อมต้องเตรียมตัวก่อนกำหนด เพื่อป้องกันเหตุอะไรขึ้น ผมจะใช้เงินจํานวนมาก จ้างผู้มีฝีมือจำนวนหนึ่งในสังคมมาปกป้อง" ฉาวก้วนมีสีหน้าจริงจังท่านพ่อมดดําไม่เพียงแต่ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้จนแข็งแกร่ง และเขายังถนัดทางด้านการใช้เวทมนต์คถาด้วยพึ่งเพียงนักสู้ทมิฬของตระกูลฉาวยังไม่เพียงพอ ดังนั้นจำเป็นต้องขอความช่วยเหลือจากภายนอกวิธีนี้ไม่เพียงแต่จะเพิ่มความแข็งแกร่ง และยังช่วยลดการสูญเสียของตระกูลฉาวได้อีกด้วย"ลุงฉาว ท่านพ่อมดดําไม่ได้มีเพียงคนเดียว เขายังมีลูกศิษย์มากมาย และแต่ละคนมีฝีมือไม่ธรรมดา ในด้านนี้ คุณต้องพิจารณาด้วย" ลู่เฉินพูดเตือน"อืม ผมจะระวังให้ดี หลายวันมานี้ตระกูลฉาวจะใช้กฎอัยการศึกเพื่อป้องกันไม่ให้มีพวกคนชั่วเข้ามา" ฉาวก้วนพยักหน้า"พ่อคะ ฉันจําได้ว่าคุณปู่เคยพูดว่า ตระกูลฉาวของเราดูเหมือนจะมีไพ่ลับใบหนึ่ง มันคืออะไรกันแน่คะ?" ฉาวซวนเฟยถามด้วยความตื่นตระหนก"เป็นคนคนหนึ่ง" ฉาวก้วนลดเสียงลง"คนเหรอคะ? ใครล่ะ?" ฉาวซวนเฟยยิ่งอยากรู้มากขึ้น"เมืองเจียงหนานมีผู้ฝึกร่างขั้นจงซือทั้งห้า แ

"ผู้รอดชีวิตเพียงหนึ่งเดียว?"เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ลู่เฉินและฉาวซวนเฟยมองกันและกัน แสดงสีหน้าประหลาดใจพวกเขาคาดไม่ถึงจริง ๆ ว่าท่านพ่อมดดําก็แซ่ฉาวด้วย!และยังเป็นพี่น้องร่วมบรรพบุรุษตระกูลฉาว ไม่น่าแปลกใจที่อีกฝ่ายจะรู้ความลับมากมายขนาดนี้"ทั้งสามสายเดิมทีก็เกิดมาจากรากเหง้าเดียวกัน เพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว ท่านพ่อมดดํากลับมาทำร้ายคนสายเลือดเดียวกัน ช่างไร้มนุษยธรรมจริง ๆ!" ฉาวซวนเฟยโกรธจนตบโต๊ะพอรู้ความจริงเธอก็ยิ่งโกรธมากขึ้นหากทั้งสองฝ่ายมีความเกลียดชังกันอย่างลึกซึ้ง นําไปสู่สถานการณ์นี้ งั้นก็พอให้อภัยได้สุดท้ายเพื่อแผนที่ขุมทรัพย์ส่วนหนึ่ง จึงแอบทําร้ายตระกูลฉาวมาหลายปี บ้าไปแล้วจริง ๆ"ความโลภของมนุษย์นั้นไม่มีที่สิ้นสุด แผนที่ขุมทรัพย์เองก็เป็นสิ่งล่อใจมากเกินไป หากท่านพ่อมดดําไม่สามารถนำแผนที่ขุมทรัพย์มาถึงมือ ก็คงจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด" ฉาวก้วนพูด"ทั้งสามสายได้หายไปสายหนึ่งแล้ว ก็หมายความว่าแผนที่ขุมทรัพย์ก็หายไปส่วนหนึ่ง แม้ว่าท่านพ่อมดดําจะทําทุกวิถีทางเพื่อให้ได้แผนที่ขุมทรัพย์ในมือเราแล้ว จะมีประโยชน์อะไร ไม่ใช่ว่าสิ่งที่ไม่สมเหตุสมผลไปตั้งมากและสุดท้ายก็ทนไม่ได้

"ไสหัวไป!"คําตอบของฉาวซวนเฟยนั้นง่ายและตรงไปตรงมาชิงเฟิงที่เพิ่งจะยิ้มแย้มแจ่มใสก็แข็งทื่อไปในทันทีเขาไม่คาดคิดว่าอีกฝ่ายจะไม่ไว้หน้าแบบนี้ต้องรู้ก่อนว่าเขาเป็นศิษย์เอกของสำนักอู๋จี๋และได้รับการยอมรับว่าเป็นอัจฉริยะทางศิลปะการต่อสู้ปกติไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็เป็นที่ต้องการอย่างมาก ไม่มีใครกล้าดูถูกวันนี้โชคดีที่เขามาสู่ขอเอง กลับได้รับเพียงไสหัวไป ก็หน้าเสียทันที"ซวนเฟย! ห้ามหยาบคาย!"ฉาวก้วนตําหนิอย่างรุนแรงทันที รีบพูดอย่างละอายใจทันทีว่า "หลานชายคนดี ลูกสาวของผมหุนหันพลันแล่น พูดไม่คิด คุณอย่าเก็บเอามาใส่ใจเลยนะ"ดีไม่ดีอย่างไรก็เป็นถึงศิษย์เอกของสำนักอู๋จี๋ มากน้อยแค่ไหนก็ต้องไว้หน้าบ้าง"หัวหน้าตระกูลฉาว ผมถามว่าตัวเองหน้าตาสง่างาม มีความสามารถโดดเด่น เป็นลูกเขยตระกูลฉาวของคุณ คงไม่ถือว่าหวังสูงจะคบผู้ที่มีฐานะสูงกว่าหรอกมั้ง ตอนนี้ผมมาสู่ขอด้วยความจริงใจ หรือว่าพวกคุณมีทัศนคติแบบนี้เหรอ?" ชิงเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย"หลานชายคนดีเข้าใจผิดแล้ว จริง ๆ แล้วลูกสาวของผมมีคู่แต่งงานมานานแล้ว พวกคุณสองคน จึงพูดได้แค่ว่ามีโชคชะตาได้พานพบแต่ไร้วาสนาต่อกัน" เฉาก้วนส่ายหัว"คู่แ

"เริ่มต่อสู้?"เมื่อได้ยินดังนั้น ฉาวก้วนก็ลุกขึ้นทันทีว่า "ท่านพ่อมดดํามาถึงแล้วใช่หรือไม่?""มาก็ดีแล้ว! ทุกท่าน ไปจับโจรมาลงโทษกับผม! " เฉาอี้หมิงตะโกนอย่างกระฉับกระเฉง"จับโจร!""จับโจร!"ตระกูลฉาวทุกคนกระแทกโต๊ะและยืนขึ้นด้วยความโกรธ ท่าทางก้าวร้าวเป็นอย่างมาก"เข้าใจผิดแล้ว! เข้าใจผิดแล้ว! "เมื่อดูสถานการณ์แล้ว ทหารยามของตระกูลฉาวก็รีบอธิบายทันทีว่า "ไม่ใช่ท่านพ่อมดดํา แต่เป็นผู้มีฝีมือที่เราเชิญมาเกิดความขัดแย้งกัน ตอนนี้กําลังต่อสู้กันในห้องจัดเลี้ยง""ห้ะ?"พอคําพูดนี้ออกมา ทุกคนก็ขมวดคิ้วนึกว่าเป็นศัตรูตัวฉกาจกันมาตั้งนาน ที่แท้เป็นการต่อสู้ภายในคนของตัวเองน่าเสียดายที่พวกเขาตื่นเต้นมากขนาดนี้ ท่าทางเลือดเดือดพล่านเสียอารมณ์จริงๆ"ไป ไปดูสิ!"ฉาวก้วนไม่ได้พูดอะไรมาก รีบพาคนกลุ่มหนึ่งออกจากห้องโถงประชุมหากการต่อสู้ภายในไม่จัดการให้ดี ก็อาจทําให้เกิดภัยพิบัติครั้งใหญ่ได้ในขณะนี้ ภายในห้องจัดเลี้ยงของตระกูลเฉาคนในสังคมจํานวนมาก กําลังรวมตัวกันกินและดื่มทุกอย่างในนั้นมีผู้คนหลากหลายแบบ จากทุกสาขาอาชีพไม่ว่าจะแบบไหนก็มีหมดแทบทุกประเภทเมื่อมองไปรอบ ๆ

"ไป๋ลู่ทั้งสาม? ฮ่าฮ่า... ก็แค่ตัวตลกเท่านั้น"ชายหนวดเคราแสดงความรังเกียจออกมาและเตะทั้งสามคนที่ล้มลงกับพื้นจนลอยไป"ฮะ?"เมื่อมองดูสามคนที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสและอาเจียนเป็นเลือด ผู้มีฝีมือด้านการต่อสู้ทั้งหลายก็อดไม่ได้ที่จะตกใจแม้ว่าไป๋ลู่ทั้งสามจะไม่ใช่บุคคลชั้นนํา แต่ก็ค่อนข้างมีชื่อเสียงในสังคม มิฉะนั้นก็คงจะไม่ถูกเชิญเข้าบ้านโดยตระกูลฉาวแต่ใครก็คาดไม่ถึงว่า ทั้งสามคนร่วมมือกันเพียงแค่ชายหนวดเคราใช้สองสามกระบวนท่าก็รับมือไม่ได้แม้แต่น้อยจะเห็นได้ว่าอีกฝ่ายมีความแข็งแกร่งเพียงใด"คุณ...คุณเป็นใครกันแน่?" ไป๋ลู่ทั้งสามทั้งตกใจและหวาดกลัว"ยกหูขึ้นฟังให้ดี กูก็คืออันธพาลของเมืองเจียงเป่ย หวางเฟิง!" ชายหนวดเคราพูดอย่างภาคภูมิใจ"อันธพาลหวางเฟิงเหรอ"พอคําพูดนี้ออกมา หลายคนก็แสดงสีหน้ากลัวออกมาโดยเฉพาะไป๋ลู่ทั้งสามยิ่งหวาดกลัวมากขึ้นไปอีกต้องรู้ว่าหวางเฟิงเป็นผู้มีฝีมือสูงส่งมาแต่กําเนิดและมีชื่อเสียงมากในเมืองเจียงเป่ยเพราะมีพลังและแข็งแกร่งและมีวิธีการโหดเหี้ยม ทำให้คนเรียกว่าอันธพาลเรียกได้ว่าเป็นพวกวายร้ายที่แค่พูดถึงก็ทำให้หวาดกลัวได้หากรู้ชื่ออีกอีกฝ่ายตั้ง