All Chapters of หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว: Chapter 261 - Chapter 270

1200 Chapters

บทที่ 261

“พรวด”หม่าหยางพ่นเลือดออกมาอีกคำ เขาเจ็บจนหน้าเหยไปแล้วเขาชี้ไปที่ลู่เฉินด้วยมือที่สั่นอยู่ และพูดอย่างเฉียบขาดว่า “พ่อครับ เขา... เขาทําลายการฝึกฝนของผมไปแล้ว”การเตะเมื่อกี้ ทำให้จุดตันเถียนของเขาแตกโดยตรง“อะไรนะ?”พอได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของหม่าเทียนหาวและคนอื่นๆก็เปลี่ยนไปมากจุดตันเถียนถูกทำลาย และการฝึกฝนเสียหาย ภายหลังจะกลายเป็นคนขยะมิใช่หรือ?“ไอ้เด็กน้อย มึงใจกล้าจัง กล้าทําลายต่ออนาคตของลูกชายกู” หม่าเทียนหาวเบิกตากว้างๆที่ขาหักไปแล้ว ก็ยังเชื่อมกลับมาได้อีก จุดตันเถียนพังไป ก็กลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว“ลู่เฉิน มึงตายแน่ๆ ทั้งครอบครัวมึงตายแน่นอน จากนี้ไป มึงไม่เพียงเป็นศัตรูของตระกลูหม่า ยังเป็นศัตรูของตระกลูซ่างกวน ยิ่งเป็นศัตรูของสำนักสวนอู่“แม้ว่ามึงจะหนีไปที่สุดขอบโลก พวกเราก็จะไม่ปล่อยมึงไป”ซ่างกวนซวงยวี่กัดฟันและใบหน้าเธอเต็มไปด้วยความเกลียดชังผู้ชายของเธอ อนาคตและความสว่างซึ่งเธอพึ่งพิง เพราะการเตะของลู่เฉิน ทำให้แตกละเอียดแล้ว“ภัยพิบัติจากสวรรค์ยังสามารถหลีกเลี่ยงได้ แต่บาปที่ทำขึ้นเองจะไม่มีทางหนีได”ลู่เฉินพูดอย่างเย็นชา “เมื่อเขาหักขาค
Read more

บทที่ 262

“พ่อครับ ทํายังไงดีครับ? ผมพิการไปแล้ว ผมเป็นคนขยะแล้ว”หม่าหยางนอนบนเตียง และร้องครวญครางไม่หยุดถ้าเป็นแค่การบาดเจ็บ เขาย่อมไม่เป็นเช่นนี้แต่จุดตันเถียนเขาถูกทําลาย การฝึกฝนเขาเสียไปหมด อนาคตของเขาก็หายไปอย่างสิ้นเชิง“ลูก อย่าเพิ่งตื่นตระหนก พ่อเรียกคนไปเชิญหมอเทวดามาทันที ไม่ว่าจะใช้เงินเท่าไหร่ ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไร จะต้องรักษาคุณให้หายแน่นอน" หม่าเทียนหาวรับรองทันที“ผมไม่เพียงแต่ต้องรักษาโรค ยังต้องแก้แค้นด้วย ผมจะให้ไอ้คนนั้นชดใช้” หม่าหยางพูดอย่างดุร้าย“พี่หยาง! คุณวางใจได้นะ ฉันจะแก้แค้นแทนคุณแน่นอน”ในเวลานี้ ซ่างกวนซวงยวี่ที่อยู่ข้างๆรับรองว่า “ฉันได้แจ้งให้ศิษย์พี่ใหญ่ทราบแล้ว เขาจะมาถึงในไม่ช้า เมื่อถึงเวลานั้น ไอ้เด็กคนนั้นจะตายอย่างไม่ต้องสงสัย”“ศิษย์พี่ใหญ่?”เมื่อได้ยินคํานี้ หม่าหยางก็ทำหน้าดีใจ “ดีมากเลย มีศิษย์พี่ใหญ่อยู่ แม้ว่าไอ้เด็กคนนั้นจะเก่งแค่ไหน ก็มีแค่ถูกฆ่าเท่านั้น”เขาเพิ่งทะลุเข้าสู้ขั้นเซียนเทียนเมื่อไม่กี่วันก่อน การฝึกฝนเขาไม่มั่นคง ร่างกายยังปรับตัวได้ไม่เต็มที่จึงใช้พลังได้เพียง 50-60 เปอร์เซ็นต์แต่ศิษย์พี่ใหญ่นั้นแตกต่างกัน ศิษย
Read more

บทที่ 263

"โอ๊ย!"ในช่วงเวลาสั้นๆ ของความตกตะลึง หม่าหยางก็กรีดร้องอย่างหนักหน่วงเสียงร้องดังสนั่นหวั่นไหวทั่วทุกที่"ไอ้สัตว์เอ้ย มึงกล้าดียังไง!"พอหม่าเทียนหาวเห็น ก็โกรธจนตาลุกเป็นไฟเขาไม่คิดว่าลู่เฉินจะบ้าคลั่งได้ขนาดนี้ ได้ฟันแขนลูกชายของเขาข้างหนึ่งต่อหน้าทุกคนกล้ารังแกคนอื่นเกินไปแล้ว!"มึงมึงมึง.......มึงช่างกล้าหาญมากนัก กล้าทำร้ายพี่หยางหรอ"ซ่างกวนซวงอวี่ เบิกตากว้าง ทั้งตกตะลึกทั้งโกรธเป็นเพียงแค่คนธรรมดาคนหนึ่งกล้าดียังไงมาทำผิดและยั่วยุผู้มีอำนาจเหนือกว่า อยากตายแล้วหรอ"แซ่ลู่ วันนี้มึงจบเห่แล้ว พระเจ้าก็ช่วยไรมึงไม่ได้ "หม่าติงหลานตะโกนไม่หยุดหย่อนราวกับคนบ้าคลั่งครั้งที่แล้วเธอถูกทําให้อับอายขายขี้หน้า วันนี้ถึงคราโชคร้ายของพี่ชายเธอถ้าหากไม่แก้แค้น ภายภาคหน้าตระกูลหม่าจะมีหน้าไปเจอคนอื่นได้ยังไง"ปล่อยเขา"ลู่เฉินเอ่ยปากอย่างเยือกเย็น"ปล่อยแม่มึงสิ! กล้าทําร้ายพี่ชายกู มึงต้องชดใช้อย่างสาสม!" หม่าติงหลานกัดฟันพูดลู่เฉินไม่พูดพร่ำทำเพลง เพียงแค่ถือดาบขึ้นมา แล้วชี้ไปทางแขนอีกข้างหนึ่งของหม่าหยางแล้วค่อยๆฟันลงแสงดาบแวบเข้ามา เลือดไหลนองเต็มไปทุกที่
Read more

บทที่ 264

"ลู่เฉิน คนที่มึงต้องการ พวกกูปล่อยไปแล้ว ตอนนี้เป็นเวลาของมึงแล้ว" หม่าเทียนหาวอดทนต่อความโกรธถ้าไม่ได้กลัวขนาดนั้น เขาจะรู้สึกอัดอั้นใจได้ขนาดนี้หรอ"ใครบอกว่ากูจะปล่อย"ลู่เฉินไม่ได้หมายความว่าจะหยุดแม้แต่น้อย "มัดคุณหนูเฉาและทําร้ายตระกูลเฉา มึงคิดว่าเรื่องนี้จะจบแล้วหรอ""แซ่ลู่ กูจะเตือนมึงว่าได้คืบอย่าเอาศอก"หม่าเทียนหาวสีหน้าไม่ดีนัก "ที่นี่เป็นถิ่นของตระกูลหม่า ถ้ากูไม่อนุญาต พวกมึงคิดว่าจะหลบหนีได้หรอ ฝันไปเถอะ!ตอนนี้ กูจะให้โอกาสมึง ปล่อยลูกหยางเดี่ยวนี้ เรื่องก่อนหน้านั้น กูจะไม่คิดบัญชีกับมึงไม่อย่างงั้น พวกมึงอย่าคิดที่จะรอดในวันนี้!"พอเอ่ยคำนี้ออกมา ซ่างกวนซวงอวี่ก็ขู่ว่า "ใช่ รีบปล่อยพี่หยางเดี่ยวนี้นะ ไม่งั้นมึงจะได้เป็นศัตรูกับทั้งตระกูลซ่างกวน!"ลู่เฉินไม่ได้เอ่ยปากอะไร แต่กลับมองไปที่เฉาซวนเฟยเพียงแค่อีกฝ่ายพยักหน้า เขาก็พร้อมที่จะตัดหัวของหม่าหยางอย่างไม่ลังงเล"แขนขาด2ท่อน ก็ให้คิดซะว่าเป็นบทเรียน ไว้ชีวิตแกชั่วคราวละกัน" เฉาซวนเฟยเอ่ยปากเบาๆแม้ว่าเธออยากจะฆ่าหม่าหยางอย่างมาก แต่อีกฝ่ายก็เป็นลูกศิษย์ที่ฝือมือดีของซวนอู่เหมินและมีความเกี่ยวข้อง
Read more

บทที่ 265

ขณะเดินออกจากวิลล่าเทียนหาวฉาวซวนเฟยที่เพิ่งแสดงอย่างแข็งแก่รง ร่างกายอ่อนแออย่างกะทันหัน และเกือบจะอ่อนตัวลงกับพื้นลู่เฉินตอบสนองอย่างรวดเร็ว เขารีบประคองเธอไว้ แล้วพุดด้วยความเป็นห่วงว่า "เกิดอะไรขึ้น? ไม่สบายตรงไหน?""ทั้งตัวอ่อนแอ เดินไม่ไหวเล็กน้อยแล้ว" ฉาวซวนเฟยส่ายหัวเธอเพิ่งตึงเครียดมาตลอด ตอนนี้ผ่อนคลายอย่างกะทันหัน เธอกลับรู้สึกร่างกายอ่อนแอ"คุณหนูคะ ฉันมาแบกคุณเถอะ!"หันปิงเดินไปข้างหน้าทันทีและอาสาสมัคร"คุณได้รับบาดเจ็บสาหัส ไม่สะดวกหรอก"ฉาวซวนเฟยปฏิเสธทันที"ไม่มีอะไร เป็นแค่บาดเจ็บเล็กน้อย ไม่เป็นอะไรนะคะ"หันปิงตบหน้าอกโดยไม่สนใจ"ฉันบอกว่าคุณบาดเจ็บสาหัสก็บาดเจ็บสาหัส!"ฉาวซวนเฟยเปลี่ยนสีหน้าและสายตาเธอเปลี่ยนเป็นไม่ดี"อ๊ะ?"หันปิงตกตะลึง แล้วมองไปที่ลู่เฉินที่อยู่ข้าง ๆ ดูเหมือนจะตอบสนองมา เธอเลยรีบพยักหน้า "โอ้ ใช่ๆๆ ฉันเวียนหัวนิดหน่อย""ผมมาดีกว่า"ลู่เฉินจำใจเล็กน้อย และอุ้มฉาวซวนเฟยขึ้นมาโดยตรงแม้ว่าคนตรงหน้าจะมีบุคลิกที่แข็งแกร่ง แต่สุดท้ายก็เป็นเพียงผู้หญิงเท่านั้นหลังผ่านเรื่องถูกลักพาตัว คาดว่าน่าจะอยู่ในอาการตกใจ "คืนนี้ ขอบคุณนะ"
Read more

บทที่ 266

ช่วงเช้าของวันที่ 2 ภายในโรงพยาบาลผิงอันล่เฉินตื่นนอนตั้งแต่เช้าและหลังจากล้างหน้าอย่างง่าย ๆ ก็เริ่มทําอาหารเช้ายังคงเป็นบะหมี่มะเขือเทศผัดไข่ที่เขาทำได้ดีทำน้ำซุปก่อน แล้วค่อยต้มบะหมี่ ทำเสร็จแล้วค่อยโรยหน้าด้วยต้นหอมซอยเรียบง่ายแต่กลิ่นหอม"ว้าว หอมจังเลย"บะหมี่มะเขือเทศผัดไข่ของลู่เฉินเพิ่งวางบนโต๊ะ ก็มีคนหนึ่งเดินเข้ามาที่ประตูมันคือหลี่ชิงเหยาวันนี้เธอสวมสูทเล็ก ๆ ที่เหมาะสม และใส่รองเท้าส้นสูงสีดําผมยาวของเธอมัดเป็นหางม้า เผยให้เห็นคอที่ขาวทำให้เธอดูทั้งสวยงามและคูล"บะหมี่มะเขือเทศผัดไข่?"หลี่ชิงเหยามองอย่างตั้งใจและทำหน้าดีใจ "ลู่เฉิน คุณรู้ได้อย่างไรว่าฉันยังไม่ได้กินอาหารเช้า? ในเมื่อมันทำให้ฉัน งั้นฉันก็ไม่เกรงใจแล้วนะ"พูดจบ เธอก็นั่งลงและพร้อมที่จะกิน"บะหมี่ชามนี้ไม่ใช่..."ลู่เฉินอ้าปาก เขากำลังจะพูดอะไรประตูห้องนอนก็เปิดออกอย่างหะทันหัน เผยให้เห็นใบหน้าที่สวยงามใบหนึ่ง"คุณสามี! ฉันหิวแล้ว บะหมี่ต้มเสร็จหรือยัง?"ฉาวซวนเฟยสวมเสื้อเชิ้ตขนาดใหญ่ เธอบิดขี้เกียจ แสดงให้เห็นถึงสายหน้าอกของเธออย่างเต็มที่"ฮะ?"เกือบจะในเวลาเดียวกัน สายตาของฉาว
Read more

บทที่ 267

ฉาวซวนเฟยยักไหล่ แล้วนั่งที่โต๊ะ ยกบะหมี่มะเขือเทศผัดไข่มาที่ตรงหน้าตัวเอง แล้วมองย้อนกลับไปและยิ้ม "ขอบคุณบะหมี่ของคุณสามีค่ะ คุณอ่อนโยนจริง ๆ""คุณเข้าใจผิดแล้ว บะหมี่ชามนี้เป็นของฉัน"หลี่ชิงเหยานําบะหมี่กลับมาอีกครั้ง "สามปีแล้ว ฝีมือของลู่เฉิน ฉันกินไม่เบื่อ เขาก็รู้ว่าฉันชอบกินบะหมี่มะเขือเทศผัดไข่มากที่สุด""คุณหลี่ อย่าหลงตัวเองเลย อดีตผ่านไปหมดแล้ว บะหมี่ชามนี้ ตอนนี้เป็นของฉันแล้ว" ฉาวซวนเฟยไม่ยอมอ่อนข้อให้และแย่งบะหมี่กลับมา"คุณฉาว แย่งสิ่งที่คนอื่นชอบ ไม่ใช่นิสัยที่ดีนะ นี่เป็นรสชาติที่ฉันชอบ เหมาะกับฉันเท่านั้น!""ใครบอกว่าฉันไม่ชอบบะหมี่มะเขือเทศผัดไข่แล้ว? ตราบใดเป็นบะหมี่ที่ลู่เฉินทำ ฉันก็ชอบทั้งนั้น""ฮึ่ม! ความชอบไม่หมายถึงว่าเหมาะสม""เหมาะหรือไม่ ขึ้นอยู่กับฉันเอง"ผู้หญิงสองคนพูดไป ก็เริ่มทะเลาะกันบะหมี่ชามหนึ่ง แย่งไปแย่งมา ไม่มีใครยอมหยุดราวกับว่าการยอมถอยเพียงก้าวเดียวก็จะเสียสมบัติสำคัญอะไรไปล่เฉินมองสองคนที่ทะเลาะกันไม่หยุด แค่รู้สึกปวดหัวความสุขแบบนี้ เขาทนไม่ไหวจริง ๆ"พี่หวางเสวียน คุณว่าคุณฉาวกับคุณหลี่กําลังทําอะไรอยู่ล่ะ? เพื่อบะหมี่หนึ
Read more

บทที่ 268

"คุณหลี่ครับ คุณมาหาผม มีเรื่องอะไรเหรอ?"เมื่อเห็นว่าบรรยากาศตึงเครียดเล็กน้อย ในที่สุดลู่เฉินก็อดพูดไม่ได้แล้ว"ทําไม ไม่มีอะไรก็มาหาคุณไม่ได้หรือ?"หลี่ชิงเหยาทำท่าเป็นเหมือนดูชายนอกใจเธออยู่"ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น" ล่เฉินค่อนข้างอึดอัด"ได้แล้ว พูดเรื่องจริงจังเถอะ คุณรู้จักหมอเจียงไม่ใช่เหรอ? ฉันอยากเชิญเขามารักษาโรค" ในที่สุดหลี่ชิงเหยาก็เข้าประเด็น"รักษาโรคเหรอ?"ลู่เฉินกวาดตาขึงๆ ลงๆ แล้วก็จับชีพจรอีกครั้ง เขาพูดอย่างสงสัยว่า "นอกจากมีประจําเดือนผิดปกติแล้ว คุณไม่มีปัญหาอะไรอีกแล้ว ปกติควบคุมอารมณ์ กินอาหารเย็นให้น้อยลงก็พอ""คุณประจําเดือนผิดปกติต่างหาก"หลี่ชิงเหยาถมึงตาใส่และใบหน้าของเธอก็แดงก่ำ "ฉันไม่ได้บอกว่ารักษาโรคให้ฉัน เป็นญาติคนหนึ่งของบ้านฉัน เมื่อวานจู่ๆก็เป็นลม บอกมาตลอดว่าปวดหัว พอไปถึงโรงพยาบาลก็ตรวจไม่พบอะไรผิดปกติ ได้แต่ลองหาหมอเจียงแล้ว""ที่แท้ก็เป็นแบบนี้"ลู่เฉินพยักหน้าอย่างเข้าใจ "ถ้าแค่ไปรักษาโรค ก็ไม่ต้องรบกวนหมอเจียงหรอก ผมก็ทําได้""คุณ?" หลี่ชิงเหยาสงสัยเล็กน้อย "คุณทําได้ไหม?""โรงพยาบาลของผมเปิดมาหลายปีแล้ว ถ้าไม่มีความสามารถ
Read more

บทที่ 269

"คุณเหรอ?"หลังจากเห็นลู่เฉินแล้ว หลี่มู่หยวี่ก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึงและใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจลู่เฉินก็แสดงใบหน้าแปลก ๆ น่าประหลาดใจมากเขาไม่คาดคิดว่าญาติในปากของหลี่ชิงเหยาจะเป็นสองสงกรานต์นี้ศัตรูพบกันบนถนนแคบ"อย่างไร พวกคุณรู้จักกันเหรอ"หลี่ชิงเหยามองซ้ายมองขวา ดูแปลก ๆ เล็กน้อย"ทําไมถึงเป็นการรู้จักกันเท่านั้น"หลี่มู่หยวี่กัดฟันพูด "ผู้ชายคนนี้ ก็คือคนที่ตีเราเมื่อวาน!""อะไรนะ"พอคําพูดนี้ออกมา หลายคนก็ตกตะลึง"มู่หยวี่ คุณ... ดูไม่ผิดใช่ไหม" จางชุ่ยฮัวถามอย่างลึกซึ้ง"จะมองผิดได้อย่างไร หน้าของผู้ชายคนนี้ เปลี่ยนแปลงเป็นสีเทาฉันก็รู้จัก และฉันสงสัยว่าแม่ฉันปวดหัวก็เพราะเขาตบนั้น!" หลี่มู่หยวี่มีสีหน้าดุร้าย"ใช่แล้ว เขาต้องทําให้ฉันมีปัญหาแน่ ๆ รีบให้คนมาจับเขา!" จ้าวจวี๋ที่บนเตียงผู้ป่วยคํารามตลอดอย่างที่เรียกว่าคนเกลียดมาพบกัน ต่างคนต่างหน้าแดงเรื่องเมื่อวาน ทําให้เธอคิดในใจมาตลอด"ลู่เฉิน เกิดอะไรขึ้น ทําไมคุณถึงตีคนนะ" หลี่ชิงเหยาตกตะลึงเล็กน้อยคิดว่าจะทำให้ลู่เฉินมาโชว์หน้าได้ โดยไม่คิดว่าทั้งสองฝ่ายยังมีความแค้นกันอยู่"ผมตีพวกเขา เพราะพวก
Read more

บทที่ 270

พอคําพูดนี้พูดออกมา ทั้งสามคนก็มีสีหน้าดีใจแค่ฟังชื่อเสียงนี้ก็รู้แล้วว่ามีภูมิหลังที่ไม่ธรรมดาหมอเทวดาแบบนี้ ถึงจะคู่ควรกับตัวตนของพวกเธอเลย"หลี่ห้าว หมอหลิวเป็นคนสําคัญในเมืองจงโจว คุณเชิญท่านมาได้อย่างไรหรอ?" จางชุ่ยฮัวถามอย่างอยากรู้อยากเห็น"ผมย่อมไม่มีความสามารถนี้หรอก คนที่เชิญหมอหลิวมา จริง ๆ แล้วเป็นคุณชายหลงครับ" หลี่ห้าวกล่าวด้วยรอยยิ้ม"คุณชายหลง?"ตาของจางชุ่ยฮัวเปล่งประกายชื่อจริงของคุณชายหลงคือหลงอ้าว เขาเป็นขุนนางของเมืองจงโจว ร่ำรวยและมีอํานาจมากในแวดวงการทหารและการเมือง ล้วนมีเส้นสายมากสิ่งที่สําคัญที่สุดคือตระกูลหลงและตระกูลหลี่ในเมืองเจียงเป่ยมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดมากและทางเมืองเจียงเป่ยนั้น ก็ตั้งใจที่จะจับคู่หลงอ้าวแต่งงานกับลูกสาวของเธอมากกล่าวอีกนัยหนึ่งคือ ตราบใดที่ลูกสาวของเธอเห็นด้วย อีกไม่นานก็สามารถแต่งเข้าตระกูลรวยในเมืองจงโจวได้เมื่อถึงเวลานั้น ครอบครัวของพวกเขาจะก้าวหน้าอย่างราบรื่น"คุณชายหลงใส่ใจจริง ๆ รู้ว่าแม่ฉันป่วย จึงรีบเชิญหมอเทวดามา""เร็วเข้า... หมอหลิวคะ ไปทางนี้คะ"หลี่มู่หยวี่พูดพลาง เชิญชายชราในเสื้อคลุมยาวมาที่เตี
Read more
PREV
1
...
2526272829
...
120
DMCA.com Protection Status