"ซ้อมผมจนตายเหรอ"เมื่อได้ยินอย่างนั้น เหลยเป้าก็ตกตะลึงก่อน แล้วก็หัวเราะฮา ๆตาม เหมือนได้ยินเรื่องตลกอะไรบนหน้าคนรอบข้างก็เต็มไปด้วยความหยอกล้อ มองด้วยสายตามองคนโง่"ผู้ชายคนนี้บ้าไปแล้วหรือ กล้าพูดกับเหลยเป้าแบบนี้เหรอ ไม่กลัวตายหรือ" หลิวฟางมีสีหน้าตกตะลึง"ฮึ่ม! ไม่รู้ที่ตาย ยั่วยุเหลยเป้าในที่สาธารณะ คิดว่าตัวเองอยู่นานไปจริง ๆ" หลูยี่ยิ้มอย่างเย็นชาเหลยเป้าเป็นใครล่ะ?ชนชั้นสูงของสมาคมโลก และได้รับการสืบทอดจากหัวหน้าเหลย บุคคลอัจฉริยะเช่นนี้จะฆ่าผู้ชายที่เกาะผู้หญิงกิน มันไม่ใช่เรื่องง่ายเหรอ"เหลยเป้าสู้กับหนึ่งร้อยคนด้วยคนเดียวได้ และปราบปรามคนทั้งหมดในที่เกิดเหตุได้ บุคคลแบบนี้ ใครจะหยุดได้ล่ะ แต่ลู่เฉินคนนี้ไม่เพียงแต่ไม่ฉวยโอกาสหลบหนีไป แถมยังต้องรีบไปรนหาที่ตายเอง โง่จริง ๆ" ถานหงส่ายหัวและเป็นท่าทางมองดูคนตาย"ฮึ่ม! พึ่งว่าตัวเองจะสู้เก่งเล็กน้อย ก็หยิ่งผยองต่างๆ ฉันว่าที่ตายไปก็สมน้ำหน้าแล้ว" จางชุ่ยฮัวกอดอก ดูดีใจในความโชคร้ายของคนอื่น"คนหนุ่มไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ พอถูกตีจนพิการ ก็รู้ว่าเก่งแล้ว" จางหงเหมยเยาะเย้ยเมื่อกี้เหลยเป้าฆ่าคนไปเยอะ รุนแรงจนขวา
อ่านเพิ่มเติม