บททั้งหมดของ หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว: บทที่ 1151 - บทที่ 1160

"เอ่อ..."รองผู้จัดการหญิงรู้สึกแค่หายใจหยุด เท้าทั้งสองข้างแขวนอยู่บนท้องฟ้าทันที แล้วหน้าแดงไปหมมดความกลัวของความตายแผ่กระจายไปทั่วหัวใจเธอไม่ได้คาดคิดว่าผู้หญิงผมหงอกที่ไม่ได้พูดอะไรสักคำนี้ จะมีพลังมากที่จะยกเธอขึ้นด้วยมือเดียวเธอไม่สงสัยเลยว่าตราบใดที่อีกฝ่ายออกแรง คอของเธอก็จะหักโดยตรง"ไม่ถึงขนาดต้องฆ่าหรอก ตบสองสามครั้ง และสั่งสอนบ้างก็ช่างมันเถอะ" ลู่เฉินเอ่ยปาก"ได้"จ้าวหงยิงพยักหน้า แล้วก็ตบหน้าไป 2 ครั้ง ตบจนรองผู้จัดการหญิงเวียนหัว ฟันร่วง เลือดกำเดาไหลพอตบเสร็จก็ทิ้งไปนอกประตูเหมือนโยนทิ้งขยะ"แค่กๆ..."รองผู้จัดการหญิงไออย่างรุนแรง ใบหน้าบวมแดงมาก สักพักกว่าจะตอบสนองได้"พวก... พวกคุณรังแกคนมากเกินไปจริง ๆ ฉันจะไม่ปล่อยพวกคุณไปเด็ดขาด"รองผู้จัดการหญิงมีสีหน้าดุร้าย พูดพลางวิ่งลงชั้นล่างแต่ทันทีที่เธอมาถึงบันได เธอก็ชนกับคนกลุ่มหนึ่ง แล้วล้มลงบนพื้นทันที ส่งเสียงร้องไม่หยุด"ใครวะ? ใครแม่งตาบอดแล้ว กล้ามา..."รองผู้จัดการหญิงลุกขึ้นมาแล้วก็พร้อมจะตะโกนด่า สุดท้ายพอเห็นคนที่มาก็ตกตะลึงทันที แล้วยิ้มอย่างประจบสอพลอทันที "คุณหลี่ ป้าจาง พวกคุณมาแล้วเหรอ

ฉาวซวนเฟยกับ หลี่ชิงเหยาสบตากัน เผชิญหน้ากัน ต่อสู้อย่างดุเดือดด้วยสายตาผู้หญิงสองคนที่มีรูปร่างหน้าตาแตกต่างกันไป แต่สวยสุดยอดเหมือนกัน ในขณะนี้ได้แสดงให้เห็นถึงความปรารถนาอันแรงกล้าที่จะชนะ"คุณฉาว ฉันไม่อยากโต้เถียงกับคุณ ถูกหรือผิดผู้คนจะรู้ในใจ พวกคุณยึดห้องเราไว้ ถ้าไม่ยอมจากไป งั้นก็อย่าโทษฉันที่แจ้งตํารวจมาจัดการ" หลี่ชิงเหยาพูดอีกครั้งน้ำเสียงสงบ แต่ก็แข็งแกร่งมาก"จะแจ้งตํารวจใช่ไหม เชิญตามสบายเลย"ฉาวซวนเฟยยิ้มเล็กน้อย ไม่กลัวแม้แต่น้อย"ลูก คนเหล่านี้ไร้ยางอายจริง ๆ ฉันว่าไม่ต้องเกรงใจกับพวกเขา เรียกคนมาไล่พวกเขาออกไปโดยตรงเลย" จางชุ่ยฮัวโกรธเล็กน้อย"ใช่ เห็นได้ชัดว่าเป็นห้องที่เราจองไว้ ทําไมพวกเขาถึงยึดครอง รังแกคนมากเกินไปจริง ๆ" ถานหงก็ตะโกนตามเวลานี้ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของร้านได้ค่อย ๆ รวมตัวกันมาเมื่อเห็นฉากนี้ จางชุ่ยฮัวก็ตะโกนทันทีว่า "พวกคุณยังตกตะลึงทําอะไรอยู่ เร็วเข้า ไล่พวกเขาทั้งหมดออกไป!""ได้ยินไหม รีบไล่ไปให้หมด!" หลิวฟางตะโกนอย่างต่อเนื่อง"จะสู้เหรอ ผมจะสู้เป็นเพื่อน!"ลู่เฉินก้าวไปข้างหน้า2 ก้าวมาขวางหน้าฉาวซวนเฟยจ้าวหงยิงไม่ได

เมื่อมองดูจาง ชุ่ยฮัว ที่หยิ่งยโส ลู่เฉินก็รู้สึกตลกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เมื่อพิจารณาจากคำพูด การกระทำ และการแต่งกายของเธอ จาง ชุ่ยฮัว ต้องได้พบกับบุคคลผู้สูงศักดิ์ ซึ่งทำให้ครอบครัวของเธอร่ำรวยในทันที ไม่ใช่แค่มีเงินแต่ยังมีอำนาจและสถานะด้วย ในอดีต เมื่อเขาไม่มีรากฐาน เขาก็เย่อหยิ่งและครอบงำทุกรูปแบบ ตอนนี้เขาแข็งแกร่งขึ้นแล้ว เขาก็ยิ่งควบคุมไม่ได้ ด้วยการแสดงดังกล่าว ลู่เฉินจึงไม่แปลกใจเลย “เฮ้ ได้ยินที่ฉันคุยกับเธอหรือเปล่า รีบตีราคาหน่อยสิ ฉันยุ่งมาก เลยไม่มีเวลาอยู่กับเธอ!” จาง ชุ่ยฮัวชูบัตรทองไว้ระหว่างสองนิ้วของเธอ ค่อนข้างเหมือนกับผู้หญิงที่ร่ำรวย “ฉันเกรงว่าคุณไม่สามารถจ่ายราคาที่ฉันเสนอได้” ลู่เฉินส่ายหัว“ไม่สามารถจ่ายได้เหรอ?” เมื่อได้ยินสิ่งนี้ จาง ชุ่ยฮัวก็ยิ้มทันทีโดยดูเหมือนคนงี่เง่า: "ลู่! คุณตาบอดจริงๆ! คุณรู้ไหมว่าตอนนี้สถานะของเราเป็นอย่างไร คุณรู้ไหมว่าตอนนี้เรามีเงินเท่าไหร่? ดูสิ่งนี้ คุณไม่มีบัตรทอง เงินในนั้นสามารถฆ่าคุณได้!” “ถูกต้อง! วันนี้แตกต่างจากอดีต สถานะปัจจุบันของพวกเราเป็นระดับที่ท่านจะไม่มีวันไปถึงได้ตลอดชีวิต ท่านจะคอยมองดูพวกเ

คําพูดของหลูยี่พูดอย่างหยิ่งผยอง แสบแก้วหูมาก ไม่ไว้หน้าใด ๆ เลยลู่เฉินที่แต่เดิมยังตั้งใจจะเล่าด้วยเหตุผล สีหน้าก็เย็นลงทันทีไม่น่าแปลกใจที่พนักงานจะเย่อหยิ่งอย่างนี้ ที่แท้เจ้านายก็เป็นพวกเดียวกัน"เฮ้ย ได้ยินไหม ให้พวกคุณไสหัวไปเลยนะ!"หลิวฟางอาศัยอิทธิพลคนอื่นอยู่ข้างหลัง"ตึกเทียนเซียงนี่น่าเกรงขามมากจริง ๆ กล้าไล่แขกออกจากร้านไป ดูเหมือนว่าพวกคุณไม่อยากทำกิจการแล้ว" ลู่เฉินพูดอย่างเย็นชา"ไม่ใช่ไม่ทำกิจการ แต่ไม่ทำกิจการของพวกคุณ"หลูยี่พูดอย่างมีเหตุผล "ตึกเทียนเซียงเป็นอาณาเขตของผม ผมเป็นคนตัดสินใจทุกอย่าง ตอนนี้ผมไม่พอใจพวกคุณมาก จํากัดพวกคุณให้ออกไปภายในหนึ่งนาที มิฉะนั้นก็อย่าโทษผมว่าไม่เกรงใจ!"พอคําพูดนี้พูดออกมา ทุกคนก็ส่งเสียงโห่ร้องและให้พวกลู่เฉินออกไป"ไอ้คนที่แซ่ลู่ เป็นไงบ้าง เจ้านายเอ่ยปากแล้ว พวกคุณยังอยู่ที่นี่ทำไม ไม่อายเหรอ"จางชุ่ยฮัวกอดอกและยิ้มอย่างเย็นชาที่ทะเลาะจะชนะไม่ได้ ที่พูดกันด้วยเหตุผลก็ชนะไม่ได้ งั้นก็ไม่พูดดีกว่า อาศัยอำนาจมากลั่นแกล้งโดยตรง"ฮึ่ม! บางคนไร้ยางอายจริง ๆ ที่ไล่ก็ไม่ไป เหมือนหมาตัวหนึ่งเลย" ถานหงเริ่มพูดอย่างเหน็บแนมขึ

"จะสู้ใช่ไหม"เมื่อมองไปที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่วิ่งขึ้นไปข้างหน้า เหล่าจางก็ยิ้มอย่างดุเดือด "พี่น้องทั้งหลาย ให้เวลาพวกคุณสามนาที ยืดกล้ามเนื้อ!""โอเค!"สาวกแก๊งฉีหลิงตื่นเต้นขึ้นมาทันที ต่างก็พุ่งเข้าหากันอย่างกระตือรือร้นเหล่าจางเป็นหัวหน้านิกายคนชั่ว ลูกน้องของเขาล้วนเป็นคนจากคุกดําที่โหดร้ายนับเป็นกลุ่มคนที่ทรงพลังที่สุดในทั้งแก๊งฉีหลิง โดยเฉพาะหลังจากการฝึกพิเศษจากลู่เฉิน ความแข็งแกร่งของพวกเขาก็ยิ่งพัฒนาขึ้นอย่างมาก สู้ร้อยคนด้วยคนเดียวเองก็ไม่มีปัญหาเลยอย่าพูดว่าเผชิญหน้ากับกลุ่มเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยธรรมดา แม้ว่าจะเผชิญหน้ากับนิกายใหญ่ๆบนสังคม พวกเขาก็ไม่กลัวเลยเป็นไปตามคาด พอคนสองฝ่ายสู้กัน ก็ตัดสินความชนะได้แล้วสาวกของนิกายคนชั่วซ้อมให้รปภ.ทุกคนล้มลงได้อย่างง่ายดายไม่ถึงสามนาที รปภ. 20-30คนก็นอนอยู่กับพื้นกันหมด ขยับตัวไม่ได้"ไอ้ขยะ! เป็นขยะทั้งหมด!"เมื่อเห็นฉากนี้ หลูยี่ก็โกรธมากนึกว่าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่จ้างมาเหล่านี้จะทนได้สักพัก ไม่คิดว่าพอเผชิญหน้าก็ไม่ไหวแล้วช่างน่าขยะเหลือเกิน"รื้อต่อ ทุบตรงนี้ให้หมดเลย!"เหล่าจางไ