All Chapters of หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว: Chapter 1071 - Chapter 1080

ผู้หญิงสองคนมองหน้ากัน เต็มไปด้วยความเป็นปรปักษ์ เห็นได้ชัดว่าไม่ได้ให้ความสำคัญกับคำพูดนี้อย่างจริงจังหลังจากใส่อานม้าและสวมเทียมม้าแล้ว ม้าทั้งสองตัวก็ถูกลากไปยังสนามแข่งในที่สุดตัวหนึ่งเป็นดำ อีกตัวหนึ่งเป็นขาว ความแตกต่างชัดเจนมากมู่หรงเสวี่ยและเพื่อน ๆ ของมู่หรงเยว่ก็แบ่งออกเป็นสองค่าย ต่อต้านซึ่งกันและกัน"น้องเสวี่ย! สู้ ๆ นะ ผมเชื่อว่าคุณจะชนะได้แน่นอน" หลิ่วเยี่ยนหนานให้กำลังใจอยู่ข้าง ๆ"จุยเฟิงชนะมาตลอด ไม่ว่าเป็นม้าตัวไหน ต่อหน้ามันก็ไม่คุ้มค่าที่จะพูดถึงเลย" ฉู่เจี๋ยก็มีความมั่นใจมาก"ใช่ ตราบใดที่ทำงานอย่างมั่นคง จะสามารถชนะเกมนี้ได้อย่างง่ายดายแน่นอน" คนอื่น ๆ ก็พูดคล้อยตามแม้ว่าลู่เฉินไม่ได้พูด แต่ก็เห็นได้ว่าจากความประณีตของม้า จุยเฟิงจะแข็งแกร่งกว่าเฮยหลงจริง ๆแน่นอนว่าต้องพิจารณาเทคนิคของคนขี่ด้วย มู่หรงเสวี่ยมีประสบการณ์มาก ตราบใดที่ไม่เกิดความผิดพลาด โอกาสในการชนะก็มีอยู่มาก"พี่ชิงเหยา คุณคิดว่าม้าสองตัวนี้ ตัวไหนจะวิ่งเร็วกว่า"ในอีกค่ายหนึ่ง เฝิงเมี่ยวจูถามอย่างกระตือรือร้น"ฉันไม่ค่อยเข้าใจกับม้า ดูไม่ออกหรอก" หลี่ชิงเหยาส่ายหัวเล็กน้อยวันนี้เ

มู่หรงเกาเชาเลิกคิ้ว แม้จะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เห็นได้ว่าเฝิงเมี่ยวจูเกลียดคนที่อยู่ตรงหน้านี้มาก "ข้อเรียกร้องของตระกูลมู่หรงต่ำขนาดนี้เมื่อไหร่ แม้แต่คนแบบนี้ก็เข้ามาได้เหรอ""พี่เกาเชา พี่ลู่เฉินเป็นเพื่อนของฉัน" มู่หรงเสวี่ยรีบอธิบาย"เพื่อน?"มู่หรงเกาเชามองขึ้น ๆ ลง ๆ และพูดเบา ๆ ว่า "น้องเสวี่ย คุณต้องรู้ว่าในฐานะของคุณ ไม่ใช่ทุกคนที่มีคุณสมบัติที่จะเป็นเพื่อนของคุณนะ"คนชั้นต่ำของสังคมที่ขายประกัน แม้ยกรองเท้าให้พวกเขาก็ไม่มีสิทธิ์เลย "ผมมีคุณสมบัติหรือไม่จะพูดยาก แต่ลูกพี่ลูกน้องอย่างคุณ เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่คนดีอะไร" ลู่เฉินพูดอีกครั้ง"ใจกล้าจัง!"มู่หรงเยว่เบิกตากว้างและตะคอกว่า "คุณคิดว่าคุณเป็นใคร กล้าใส่ร้ายพี่ชายของฉันหรือ เชื่อไหมว่าฉันจะตบคุณ!"พูดไป ก็ยกแส้ม้าขึ้นพร้อมจะลงมือมู่หรงเกาเชายกมือขึ้นมาห้าม แล้วถามอย่างเย็นชาว่า “ลู่เฉินใช่ไหม ดูเหมือนว่าผมไม่ได้รุกรานคุณ ใครให้คุณใส่ร้ายผมที่นี่""ใส่ร้ายหรือ?"ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มเบา ๆ "เมื่อกี้คุณได้ทำอะไรไป ตัวคุณเองไม่รู้เหรอ คุณใส่ใจอย่างเสแสร้งไปพลาง แอบลงมือไปพลาง ทำให้น้องเสวี่ยตกลงจากม้า คุณคิดว่าไ

“สาวนี่ ทำไมถึงไม่ฟังคำแนะนําล่ะ"มู่หรงเกาเชาถอนหายใจยาว ๆ ทำท่าจนใจมาก"ในเมื่อพวกคุณมีความคิดเห็นแตกต่างกัน ในความเห็นของฉัน สู้แข่งใหม่อีกรอบดีกว่า เพิ่มชิปอีกหน่อย ถ้าใครชนะคนนั้นก็จะเป็นคนตัดสินใจ เป็นอย่างไรบ้าง" เฝิงเมี่ยวจูเสนอ"ฉันนั้นไม่มีปัญหา ขึ้นอยู่กับว่ามู่หรงเสวี่ยจะกล้าหรือไม่"มู่หรงเยว่ไม่ได้ปฏิเสธ มองไปที่มู่หรงเสวี่ยอย่างยั่วยุ "น้องเสวี่ยเพิ่งได้รับบาดเจ็บ จะขี่ม้าอีกได้อย่างไร นี่ไม่ใช่ทำให้คนอื่นลําบากใจเหรอ" มู่หรงเกาเชจงใจทำหน้าบึ้ง"ถ้ามู่หรงเสวี่ยไม่ได้ เปลี่ยนเป็นคนอื่นก็ได้ รอบตัวเธอมีเพื่อนมากมายอย่างนี้ มาสักคนก็ไม่มีปัญหา"มู่หรงเยว่เงยหน้าขึ้น สายตามองผ่านไปทีละคน “เฮ่ย ใครจะกล้าสู้กับฉัน เกมละ50ล้าน ถ้าแพ้ก็ให้เงิน ถ้าชนะก็รับจุยเฟิงไป"พอคำพูดนี้พูดออกมา ฉู่เจี๋ย หลิ่วเยี่ยนหนานและคนอื่น ๆ ก็มองหน้ากันเกมละ50ล้านบาท เดิมพันนี้ใหญ่ไปหน่อยทักษะการขี่ม้าของพวกเขาแย่กว่ามู่หรงเสวี่ยเล็กน้อยที่สำคัญคือจุยเฟิงได้รับบาดเจ็บแล้ว จะไม่สามารถวิ่งได้อีกในระยะเวลาอันสั้นแต่ในทั้งสนามม้า ก็หาม้าที่ยอดเยี่ยมตัวที่สองที่สามารถแข่งขันกับเฮยหลงได้แล

การส่งเสียงของเธอได้ดึงดูดสายตาทั้งหทดทันทีสาวงามภูเขาน้ำแข็งคนนี้ไม่ค่อยพูดตั้งแต่เข้าสนามม้าเลยเป็นท่าทางที่ปฏิเสธคนให้อยู่ห่างออกไปหลายพันไมล์เสมอ ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ง่าย ๆตอนนี้กลับช่วยลู่เฉิน น่าแปลกใจจริง ๆ"พี่ชิงเหยา คุณช่วยผู้ชายคนนี้ทำไมล่ะ" เฝิงเมี่ยวจูมีสีหน้าตกตะลึงสำหรับคนที่มีนิสัยเย็นชา การกระทำนี้ค่อนข้างผิดปกติอย่างเห็นได้ชัด"ฉันแค่อยากรู้อยากเห็นเท่านั้น อยากเห็นว่าเขามีความมั่นใจจากไหนที่เอาชนะการแข่งม้าครั้งนี้ได้" หลี่ชิงเหยาพูดอย่างสงบเธอพูดอย่างนี้ แต่ในใจเธอกลับมีความแปลกเล็กน้อย เมื่อกี้เธอเกือบจะโพล่งออกมาโดยไม่ได้คิด เธออยากปกป้องคนแปลกหน้าคนนี้โดยไม่รู้ตัวมันแปลกไปหน่อยจริงๆ"ในเมื่อคุณหลี่มีความสนใจขนาดนี้ งั้นก็ให้ผู้ชายคนนี้ได้เปรียบแล้ว" มู่หรงเกาเชายิ้มอย่างสุภาพ"เห็นแก่หน้าคุณหลี่ ฉันจะให้โอกาสคุณแพ้ ขึ้นหลังม้าเลย!"มู่หรงเยว่นั่งขึ้นบนหลังเฮยหลง และมองลู่เฉินอย่างสูงส่งด้วยสายตาที่ดูถูกมาก50ล้านที่ส่งถึงบ้าน ถ้าไม่รับก็จะโง่ไปเลย แถมยังหาเรื่องสนุกได้บ้างลู่เฉินมองหลี่ชิงเหยาอย่างมีความหมาย แต่ไม่ได้พูดอะไร พอก้าวขาเดียวก็นั่

แต่ก็แปลกประหลาดมาก"เป็นไปได้อย่างไร ม้าแคระจะวิ่งเอาชนะม้าชั้นเลิศได้หรือ""เกิดอะไรขึ้น แค่นี้ก็ชนะได้เหรอ""มู่หรงเยว่ทำอะไรอยู่ วิ่งไปยังจุดสิ้นสุดโดยตรงก็จบแล้วไม่ใช่เหรอ ทำอะไรช้าๆอยู่ล่ะ"เมื่อลู่เฉินชนะแล้ว ก็เกิดความปั่นป่วนไปทั่วทุกคนมีท่าทางตกตะลึง และยากที่จะยอมรับได้ก่อนเริ่มต้น พวกเขาเชื่ออย่างแน่วแน่ว่ามู่หรงเยว่จะชนะแน่นอนในความเป็นจริง กระบวนการแข่งม้าก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ เฮยหลงนำหน้าตลอดทางแต่ไม่มีใครคาดคิดได้ว่าในนาทีสุดท้าย เฮยหลงจะเกิดอุบัติเหตุ ไม่ยอมวิ่งแล้วแล้วนี่คืออะไร?การหยุดงานประท้วง?เง้างอด?"ชนะแล้ว พี่ลู่เฉินชนะแล้ว"หลังจากตกตะลึงสั้น ๆ มู่หรงเสวี่ยก็เชียร์และยิ้มอย่างมีความสุขทันทีเธอไม่เคยคิดเลยว่าลู่เฉินที่เลือกม้าแคระจะชนะได้มันแปลกประหลาดจริงๆ!"ผู้ชายคนนี้โชคดีจริง ๆ ชนะอย่างอธิบายไม่ถูกแล้ว" หลิ่วเยี่ยนหนานไม่พอใจเล็กน้อย"เซี่ย ทำไมล่ะ ทำไมม้าแคระก็ชนะได้" ฉู่เจี๋ยทั้งไม่ยอมและอิจฉารู้งี้ว่าจะชนะง่ายขนาดนี้ เมื่อกี้เขาก็ควรไปแข่งแล้ว แบบนี้ไม่เพียงแต่จะทำตัวเด่นได้เท่านั้น แต่ยังได้รับความโปรดปรานจากมู่หรงเสวี่ยด้วย