Semua Bab หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว: Bab 1041 - Bab 1050

ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยเลือด มือและเท้าหักไปหลายแห่ง ท้องของเธอถูกกระแทกอย่างรุนแรง น้ำคร่ำแตกและมีเลือดไหลออกจากท้อง"พี่สะใภ้ บ่าวเอ๋อร์!"ลู่เฉินตะโกนสองเสียง ทั้งคู่ก็หมดสติอยู่ ไม่มีปฏิกิริยาใด ๆเขาไม่กล้าลังเล รีบลงจากรถ แล้วดึงประตูที่ผิดรูปออกอย่างแรง อุ้มหลินจวนกับบ่าวเอ๋อร์ออกมาทั้งคู่ได้รับบาดเจ็บสาหัส ลู่เฉินได้แต่ทำด้วยมือสองข้าง ใช้เข็มเงินห้ามเลือด รักษาอาการบาดเจ็บด้วยลมปราณ ช่วยรักษาชีวิตทั้งสองคนไว้ก่อนค่อยว่ากัน"ท่านลู!"ในเวลานี้ ลูกศิษย์ของแก๊งฉีหลิงกี่คนก็ล้อมตัวมาอย่างใจร้อนพวกเขาเป็นบอดี้การ์ดที่ลู่เฉินจัดให้อยู่ข้าง ๆ ฉาวซวนเฟย และแอบปกป้องมาตลอดเมื่อเห็นว่าเกิดอุบัติเหตุรถชนก็รีบลงจากรถทันที"เร็วเข้า! รีบพาพวกเธอไปโรงพยาบาล!"หลังจากทำให้สถานการณ์มั่นคงแล้ว ลู่เฉินก็รีบอุ้มหลินจวนกับบ่าวเอ๋อร์ขึ้นรถ แล้วสั่งให้ศิษย์แก๊งฉีหลิงพาทั้งสองคนไปรักษาที่โรงพยาบาลจากนั้นเขาก็ไปเปิดประตูรถอีกด้านหนึ่ง และอุ้มฉาวซวนเฟยที่เวียนหัวออกมา"บ่าวเอ๋อร์...พวกเธอเป็นยังไงบ้าง" ฉาวซวนเฟยถามอย่างอ่อนแอ"พวกเธอได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย แต่จะไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต วาง

"เกี่ยวกับเรื่องนี้ ผมได้อธิบายให้พ่อและลุงใหญ่ของคุณแล้ว แผนที่ขุมทรัพย์ถูกขโมยไปในเมื่อหลายปีก่อน ตอนนี้หายตัวไปแล้ว" ฉาวก้วนกล่าว"ลุงสาม ถ้าคุณจะพูดแบบนี้ก็ไม่น่าสนใจแล้ว"ฉาวอี้หมิงจับกล้วยลูกหนึ่งและเริ่มปอกเปลือกอย่างช้า ๆ "แผนที่ขุมทรัพย์ล้ำค่าอย่างนั้น คุณได้ให้ความสำคัญมากกว่าชีวิตด้วยซ้ำ จะถูกขโมยไปได้อย่างไร ไม่ใช่คุณที่ซ่อนไว้ด้วยตัวเองและพร้อมที่จะยืดคนเดียวใช่ไหม""คุณสงสัยผมอยู่เหรอ แล้วหลักฐานล่ะ" ฉาวก้วนขมวดคิ้วเล็กน้อย"ลุงสาม ถ้าไม่อยากให้คนอื่นรู้ งั้นตัวคุณเองก็อย่าไปทำสิ ความจริงเป็นอย่างไร ทุกคนก็เข้าใจกันโดยปริยาย"ฉาวอี้หมิงกัดกล้วยคำหนึ่ง แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ในฐานะผู้น้อย ผมแนะนําให้คุณมอบออกมาเร็ว ๆ นี้ มิฉะนั้นไม่มีใครสามารถรับประกันได้ว่าเรื่องวันนี้ จะเกิดขึ้นอีกครั้งหรือไม่"พอคําพูดนี้พูดออกมา สีหน้าหลายคนก็เปลี่ยนไปโดยเฉพาะฉาวซวนเฟย โกรธจัดในชั่วพริบตา เธอรีบวิ่งไปข้างหน้าคว้าคอเสื้อของฉาวอี้หมิงไว้ แล้วพูดด้วยความโกรธว่า “คุณเพิ่งพูดว่าอะไรนะ อุบัติเหตุทางรถยนต์ในวันนี้เป็นฝีมือของคุณเหรอ?""อย่าตื่นเต้นขนาดนั้นสิ ผมแค่พูดอย่างลวกๆ"ฉาวอี

พรมแดงปูไปหลายร้อยเมตร จากประตูคฤหาสน์ไปยังห้องรับแขกโดยตรงวันนี้เป็นวันที่ฉาวจูนขึ้นครองตำแหน่งหัวหน้าตระกูลฉาว เมื่อก่อนเป็นการยอมรับภายใน ตอนนี้เป็นการเปิดเผยอย่างเป็นทางการ เลือกที่จะประกาศต่อสาธารณะดังนั้น ตระกูลฉาวจึงเชิญแขกอย่างกว้างขวางและจัดงานเลี้ยงฉลองทุกคนที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลฉาว หรือต้องการประจบสอพลอตระกูลฉาว ต่างพากันเดินทางมาแสดงความยินดีตระกูลฉาวได้เปลี่ยนหัวหน้าตระกูลใหม่ กองกำลังโดยรอบส่วนใหญ่ต้องมาแสดงความเคารพกับหัวหน้าคนใหม่อีกครั้งในขณะนี้ ภายในห้องประชุมคนสำคัญของตระกูลฉาวที่นำโดยฉาวจูนได้รวมตัวกันแล้วแต่จำนวนคนน้อยกว่าเมื่อก่อนมากหลังจากการเปลี่ยนแปลงหลายวันมานี้ สมาชิกหลักเกือบครึ่งหนึ่งถูกกำจัดออกไปแล้ว คนที่สามารถนั่งที่นี่ได้ ส่วนใหญ่เป็นคนสนิทและคนที่ต้องพึ่งพากับฉาวจูน"พี่ใหญ่ หลังจากวันนี้ไป คุณก็เป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นหัวหน้าของตระกูลฉาวแล้ว ขอแสดงความยินดีด้วย"ฉาวเปียวแสดงความคารวะ และกล่าวยินดีก่อน"หัวหน้าฉลาดหลักแหลมและสง่างาม เป็นผู้นำที่ดีของตระกูลฉาว!""ถูกต้อง! ผมเชื่อว่าในอนาคต ภายใต้การนําของหัวหน้า ตระกูลฉาวจะ

ลู่เฉินตอบรับอย่างง่าย ๆ"ขอบคุณค่ะ"ผู้หญิงในชุดสีน้ำเงินยิ้มอย่างสุภาพ แล้วให้เพื่อนสองคนนั่งลงไม่มีทางเลย ที่นี่มีที่ว่างมากที่สุด และลู่เฉินแต่งตัวเรียบง่าย ดูเข้ากันได้ง่ายมากกว่าเมื่อเข้ากัน ไม่น่าจะมีอะไรเครียดมาก"พี่หล่อคะ ฉันชื่อจื่อหลัน คนนี้ชื่อเย่เหลย แล้วคนนี้ชื่อเฉินฉวน ไม่รู้ว่าคุณชื่ออะไรคะ"ผู้หญิงในชุดสีน้ำเงินได้แนะนําทีละคน แล้วริเริ่มสอบถาม นิสัยดูมีชีวิตชีวามาก"รู้จักกันโดยบังเอิญ ไม่ต้องบอกชื่อกัน" ลู่เฉินพูดอย่างเย็นชาเขามาที่นี่เพื่อฆ่าคน ไม่ใช่เพื่อคบเพื่อน"เอ่อ..."รอยยิ้มของจื่อหลันแข็งทื่อเล็กน้อย ดูค่อนข้างอึดอัด"เฮ้ย คุณเย่อหยิ่งอะไรกัน"เย่เหลยที่อยู่ข้าง ๆ ทนดูไม่ได้แล้ว เธอพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจว่า "แค่ถามชื่อคุณไม่ใช่เหรอ มีอะไรพิเศษบ้าง ดูการแต่งตัวของคุณ ไม่เหมือนคนรวยอะไรเลย มีความมั่นใจมาจากไหนที่ให้คุณมาเย่อหยิ่งล่ะ""ถูกต้อง! ท่าทางคนจนแบบนี้ มันเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รู้จักกับพวกเราเลย" เฉินฉวนก็แสดงสีหน้าดูถูกเช่นกัน"ช่างมันเถอะ พูดให้น้อยลงนะ"เมื่อเห็นว่าสถานการณ์ไม่ดี จื่อหลันก็เริ่มไกล่เกลี่ย"หลันหลัน ผู้ชายธรรมดา

"กำเริบเสิบสาน!""ใจกล้าจัง!""กล้าก่อเรื่องที่ตระกูลฉาว ผมว่าคุณเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่แล้ว"หลังจากตกตะลึงเล็กน้อย แขกทุกคนก็ตำหนิอย่างโกรธเคือง แต่ละคนเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง และพยายามแสดงตัวเองยามของตระกูลฉาวที่ได้ยินเสียงก็รีบเข้ามาล้อมทันที"รับชีวิตผม คุณคู่ควรไหม"ฉาวอี้หมิงทำหน้ามืดครึ้ม "ถ้าบอดี้การ์ดของคุณคนนั้นอยู่ อาจยังมีโอกาสอยู่บ้าง แต่ด้วยไอ้ขยะอย่างคุณคนเดียว ยังกล้าตะโกนต่อหน้าผม นี่มันหาทางตายเองจริง ๆ"แม้ว่าก่อนหน้านี้จะได้รับบทเรียนจากเหล่าจาง แต่เมื่อเผชิญกับลู่เฉิน เขามีความมั่นใจมากในบรรดาเพื่อนวัยเดียวกัน นอกจากสัตว์ประหลาดอย่างซ่างกวนหงแล้ว ยังมีใครจะเก่งกว่าเขาได้อีกล่ะ"ไอ้เด็กน้อย วันนี้เป็นวันที่ผมขึ้นครองตำแหน่งหัวหน้าตระกูล ผมไม่อยากฆ่าคน ถ้ารู้จักชั่วดี ก็รีบปล่อยให้จับทันที!" ฉาวจูนตะคอกด้วยเสียงต่ำเขารู้ว่าลู่เฉินมีความสามารถนิดหน่อย แล้วได้สร้างแก๊งอะไรด้วยแต่เมื่อเทียบกับตระกูลฉาวแล้ว มันไม่คุ้มค่าที่จะพูดถึงเลยยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้เขายังได้รับการสนับสนุนจากตระกูลซ่างกวน"วันนี้ฉาวอี้หมิงต้องตาย ถ้าใครจะกล้าขวางผม ผมจะไม่แสดงความเม