เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่1045
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1046
"เชี่ย! อะไรล่ะ?"เมื่อหัวมนุษย์กลิ้งออกมา ทุกคนก็ตกใจ และถอยไปข้างหลังโดยไม่รู้ตัวหลังจากเห็นสถานการณ์อย่างชัดเจนแล้ว แต่ละคนก็ยิ่งตกตะลึงอย่างอธิบายไม่ได้วันนี้เป็นวันดีที่ฉาวจูนขึ้นครองตำแหน่ง ทำของแบบนี้เป็นของขวัญ มันจะตั้งใจหักหน้าไม่ใช่หรือไม่!นี่ไม่ถือว่าเป็นการหักหน้าแล้ว แต่เป็นการยั่วยุที่โจ่งแจ้ง"ใคร ใครจะใจกล้าขนาดนี้ คาดไม่ถึงว่าจะกล้าส่งหัวคนตาย!" ฉาวจูนโกรธจัดอารมณ์ที่ดีแต่เดิมก็ถูกทำลายไปทันที"ไอ้สัตว์ คุณทำงานยังไงล่ะ"ฉาวเปียวโกรธจัด และตบหน้าผู้ดูแลอย่างแรงในฐานะที่เป็นผู้ดูแลของตระกูลฉาว แม้แต่การตรวจสอบก็ยังไม่ทำ ก็ส่งของมาให้อย่างลวกๆถ้าเกิดมีลูกระเบิดอยู่ในนั้นล่ะ"ผม... ผมคิดว่ามันเป็นแค่แขกธรรมดา ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้"ผู้ดูแลคุกเข่าลงบนพื้นและตัวสั่นเทาเห็นว่าคนนั้นยิ้มแย้มแจ่มใส เขายังนึกว่าเป็นแขกที่มาประจบหัวหน้า ใครจะไปคิดว่าข้างในจะมีหัวมนุษย์อยู่ล่ะ"คุณยังตะลึงทำอะไรอยู่ รีบไปตรวจสอบสิ!"ฉาวเปียวเตะผู้ดูแลจนล้มลงกับพื้น ผู้ดูแลกล่าวว่าครับซ้ำๆ และจากไปอย่างรวดเร็ว"พ่อ ผมรู้จักคนที่ตายคนนี้ เขาเป็นคนสนิทของผม"ในเวลานี้ ฉาวอ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1047
ลู่เฉินตอบรับอย่างง่าย ๆ"ขอบคุณค่ะ"ผู้หญิงในชุดสีน้ำเงินยิ้มอย่างสุภาพ แล้วให้เพื่อนสองคนนั่งลงไม่มีทางเลย ที่นี่มีที่ว่างมากที่สุด และลู่เฉินแต่งตัวเรียบง่าย ดูเข้ากันได้ง่ายมากกว่าเมื่อเข้ากัน ไม่น่าจะมีอะไรเครียดมาก"พี่หล่อคะ ฉันชื่อจื่อหลัน คนนี้ชื่อเย่เหลย แล้วคนนี้ชื่อเฉินฉวน ไม่รู้ว่าคุณชื่ออะไรคะ"ผู้หญิงในชุดสีน้ำเงินได้แนะนําทีละคน แล้วริเริ่มสอบถาม นิสัยดูมีชีวิตชีวามาก"รู้จักกันโดยบังเอิญ ไม่ต้องบอกชื่อกัน" ลู่เฉินพูดอย่างเย็นชาเขามาที่นี่เพื่อฆ่าคน ไม่ใช่เพื่อคบเพื่อน"เอ่อ..."รอยยิ้มของจื่อหลันแข็งทื่อเล็กน้อย ดูค่อนข้างอึดอัด"เฮ้ย คุณเย่อหยิ่งอะไรกัน"เย่เหลยที่อยู่ข้าง ๆ ทนดูไม่ได้แล้ว เธอพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจว่า "แค่ถามชื่อคุณไม่ใช่เหรอ มีอะไรพิเศษบ้าง ดูการแต่งตัวของคุณ ไม่เหมือนคนรวยอะไรเลย มีความมั่นใจมาจากไหนที่ให้คุณมาเย่อหยิ่งล่ะ""ถูกต้อง! ท่าทางคนจนแบบนี้ มันเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รู้จักกับพวกเราเลย" เฉินฉวนก็แสดงสีหน้าดูถูกเช่นกัน"ช่างมันเถอะ พูดให้น้อยลงนะ"เมื่อเห็นว่าสถานการณ์ไม่ดี จื่อหลันก็เริ่มไกล่เกลี่ย"หลันหลัน ผู้ชายธรรมดา
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1048
"ฮะ?"ลู่เฉินส่งเสียงอย่างกะทันหันทำให้สามคนที่รอบตัวเขาหันมามองต่างมีสีหน้าแปลก ๆ และสายตาตกตะลึง"เฮ่ย คุณพูดเรื่องไร้สาระอะไรอยู่ คนที่กำลังจะตายอะไร"เย่เหลยมองขึ้น ๆ ลง ๆ สีหน้ายิ่งดูถูกมากขึ้นผู้ชายคนนี้ ทำไมจะแป็นหมือนคนโง่เลย"ไอ้เด็กน้อย คุณจะไม่อิจฉาฉาวอี้หมิงใช่ไหม รู้ว่าคนอื่นดีกว่าคุณ เลยพูดจาหยาบคายทีนี้?" เฉินฉวนพูดอย่างสงสัย"ฮึ่ม! ที่ตัวเองไม่มีความสามารถก็ช่างเถอะ กลับชอบอิจฉาคนอื่น น่าขยะแขยงจริง ๆ" เย่เหลยกอดอก ใบหน้าเต็มไปด้วยความรังเกียจเธอเกลียดผู้ชายใจแคบแบบนี้ที่สุดเลย"ไอ้เด็ก ถ้ามีความกล้า ก็พูดเสียงดังหน่อยสิ พูดจาลับหลังจะถือว่าเป็นคนเก่งอะไรได้ล่ะ" เฉินฉวนยิ้มอย่างเย็นชา"ถูกต้อง! ถ้ามีความกล้าก็ท้าทายฉาวอี้หมิงแบบตาต่อตา ซ่อนตัวอยู่ข้างหลังอย่าขี้ขลาด จะแตกต่างจากคนขยะตรงไหน" เย่เหลยเบ้ปากแม้ว่าจื่อหลันจะไม่ได้พูดอะไร แต่ก็แอบส่ายหัว สำหรับลู่เฉิน เธอเริ่มเกลียดนิดหน่อยแล้วลู่เฉินไม่ได้สนใจทั้งสามคน แต่หยิบขวดไวน์บนโต๊ะขึ้นมา และชั่งน้ำหนักด้วยมือเล็กน้อย"ฉาวอี้หมิง!"ลู่เฉินจะโกนเสียงดังอย่างกะทันหัน ทำให้ผู้ชมตกใจ"ใคร ใครจะกล้าเรีย
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1049
"กำเริบเสิบสาน!""ใจกล้าจัง!""กล้าก่อเรื่องที่ตระกูลฉาว ผมว่าคุณเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่แล้ว"หลังจากตกตะลึงเล็กน้อย แขกทุกคนก็ตำหนิอย่างโกรธเคือง แต่ละคนเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง และพยายามแสดงตัวเองยามของตระกูลฉาวที่ได้ยินเสียงก็รีบเข้ามาล้อมทันที"รับชีวิตผม คุณคู่ควรไหม"ฉาวอี้หมิงทำหน้ามืดครึ้ม "ถ้าบอดี้การ์ดของคุณคนนั้นอยู่ อาจยังมีโอกาสอยู่บ้าง แต่ด้วยไอ้ขยะอย่างคุณคนเดียว ยังกล้าตะโกนต่อหน้าผม นี่มันหาทางตายเองจริง ๆ"แม้ว่าก่อนหน้านี้จะได้รับบทเรียนจากเหล่าจาง แต่เมื่อเผชิญกับลู่เฉิน เขามีความมั่นใจมากในบรรดาเพื่อนวัยเดียวกัน นอกจากสัตว์ประหลาดอย่างซ่างกวนหงแล้ว ยังมีใครจะเก่งกว่าเขาได้อีกล่ะ"ไอ้เด็กน้อย วันนี้เป็นวันที่ผมขึ้นครองตำแหน่งหัวหน้าตระกูล ผมไม่อยากฆ่าคน ถ้ารู้จักชั่วดี ก็รีบปล่อยให้จับทันที!" ฉาวจูนตะคอกด้วยเสียงต่ำเขารู้ว่าลู่เฉินมีความสามารถนิดหน่อย แล้วได้สร้างแก๊งอะไรด้วยแต่เมื่อเทียบกับตระกูลฉาวแล้ว มันไม่คุ้มค่าที่จะพูดถึงเลยยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้เขายังได้รับการสนับสนุนจากตระกูลซ่างกวน"วันนี้ฉาวอี้หมิงต้องตาย ถ้าใครจะกล้าขวางผม ผมจะไม่แสดงความเม
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1050
"อะไรนะ!"เมื่อมองไปที่ฉาวอี้หมิงที่นอนคว่ำบนพื้นเหมือนสุนัขที่ตายแล้ว ทุกคนก็ตกใจหมดนายทหารระดับสูงของกองทัพเสือ ผู้มีพรสวรรค์โดดเด่น จะแพ้อย่างนี้หรือเกิดอะไรขึ้นทุกคนมองหน้ากัน และตกใจมากพวกเขายังคิดว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะไม่มีข้อกังขา ควรเป็นฉาวอี้หมิงที่เอาชนะแต่คาดไม่ถึว่าแค่เผชิญหน้ากัน ฉาวอี้หมิงก็ล้มลงแล้วช่องว่างนี้ใหญ่ไปหน่อยจริงๆ"ผม...ผมดูไม่ผิดใช่ไหม ฉาวอี้หมิงแพ้ไปแล้วเหรอ"เฉินฉวนเบิกตากว้าง ไม่กล้าเชื่อเล็กน้อยเขาคิดว่าลู่เฉินเป็นการหาทางตายเอง แต่ไม่คิดว่าจะเป็นคนทำตัวคมในฝัก"เป็นไปได้อย่างไร เขา เขา เขา... ทำไมเขาถึงเก่งขนาดนี้?"ใบหน้าของเย่เหลยเต็มไปด้วยความตกใจและปากสั่นขึ้นเธอรับไม่ได้ คนจนที่แต่งตัวธรรมดา จะมีอะไรมาเอาชนะคนสูงส่งอย่างฉาวอี้หมิงได้"พระเจ้า รุนแรงขนาดนี้เหรอ"จื่อหลันปิดปากด้วยความประหลาดใจ ในดวงตาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อตอนแรกเธอคิดว่าลู่เฉินเสแสร้งเกินไป และไม่รู้ที่ตายเล็กน้อยด้วยซ้ำ ตอนนี้เธอเพิ่งจะเข้าใจว่าอีกฝ่ายมีความสามารถที่แท้จริง"ไม่ได้เห็นออกมาจริง ๆ ว่าไอ้เด็กคนนี้จะเป็นผู้เก่งอยู่!"ฉาวจูนทำหน้าบึ้ง และขมวด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1051
เมื่อฉาวจูนออกคำสั่งแล้ว ยามของตระกูลฉาวทั้งหมด และกองกำลังที่ซ่อนเร้นทั้งหมดก็ออกมาสักพักหนึ่ง ทั้งตระกูลก็โกลาหล"เร็วเข้า ล้อมรอบไว้ อย่าปล่อยให้ไอ้เด็กคนนี้หนีไปเด็ดขาด!""แม่งเอ้ย กล้าโหยกเหยกในตระกูลฉาว เบื่อที่จะมีชีวิตแล้วจริง ๆ"“......”มีคนมารวมตัวกันในทุกทิศทางมากขึ้นเรื่อย ๆ และแต่ละคนก็ถืออาวุธด้วย ก้าวร้าวมากลู่เฉินเพิ่งเดินออกจากห้องรับแขกไปไม่ไกล ก็ถูกล้อมรอบไว้แล้วคนเกือบสองร้อยคนจ้องมองเขาอย่างดุเดือดส่วนใหญ่เป็นทหารยามของตระกูลฉาว ส่วนน้อยเป็นยามมืดชั้นยอดและทหารบางคนของกองทัพเสือทหารเหล่านี้ ล้วนเป็นคนสนิทของฉาวอี้หมิงในฐานะนายทหารระดับสูง ยังคงมีคนร้อยคนที่อยู่ภายใต้การควบคุมของเขา"ไอ้คนที่แซ่ลู่ รีบปล่อยลูกผมไป ไม่งั้นวันนี้คุณจะตายแน่!" ฉาวเปียวตะคอกด้วยความโกรธ"ไอ้เด็กน้อย คุณถูกล้อมรอบไว้แล้ว ไม่มีทางหนีได้เลย ปล่อยคนไปเดี๋ยวนี้ ผมยังคิดได้ว่าจะไว้ชีวิตคุณ" ฉาวจูนขู่"ผมต้องการแค่ชีวิตของฉาวอี้หมิง ทุกคนที่ไม่เกี่ยวข้อง หลีกไปให้หมด!" ลู่เฉินทำหน้าเย็นชา"ไอ้เด็กน้อย ใกล้จะตายแล้วคุณยังไม่รู้ตัว เบิกตากว้างมองไปรอบ ๆ ดูสิ ตอนนี้ใครเป็นคนต
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1052
"อ๊ะ จะมาอีกหรือ"เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ฉาวอี้หมิงกลัวจนตัวสั่น เกือบจะกระโดดขึ้นมา "ลุงใหญ่ กระสุนนั้นไม่มีดวงตาอย่างคนเรา คุณอย่าทำมั่วซั่วนะ!"แม่งเอ๊ย!ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป เขายังไม่ตายด้วยน้ำมือของลู่เฉินเลย ก็ถูกคนของตัวเองฆ่าตายก่อนแล้วนอกจากนี้ ผู้เก่งในการฝึกร่างขั้นเซียนเทียน มีความสามารถในการหลบกระสุนอยู่แล้วไหนจะโดนยิงง่ายขนาดนั้นได้ล่ะ"พี่ใหญ่ ใจเย็นๆก่อน ชีวิตของอี้หมิงสำคัญกว่านะ"ฉาวเปียวก็กลัวมากจนรีบปลอบใจเขากลัวจริง ๆ ว่าฉาวจูนจะวู่วาม และเปิดฉากยิงโดยตรง เมื่อถึงเวลานั้น ลูกชายของเขาจะถูกยิงเป็นรังผึ้งอย่างแน่นอน"แน่นอนว่าผมเป็นห่วงความปลอดภัยของอี้หมิง แต่ถ้าไม่ฆ่าไอ้เด็กคนนี้ไป ตระกูลฉาวจะมีหน้าออกไปได้อย่างไร" ฉาวจูนขมวดคิ้ว"ไอ้เด็กคนนี้เก่งมาก ต้องเชิญมือดีมาปราบปราม" ฉาวเปียวลดเสียงลง"มือดีเหรอ สักครู่นี้จะไปจ้างมือดีที่ไหน ผมว่ารุมกันไปโดยตรง และฟันให้ตาย แบบนี้จะได้ไม่ฆ่าผิด" ฉาวจูนทำท่าโบกฟัน"พี่ใหญ่ ให้ผมคุยกับไอ้เด็กคนนี้ก่อน ถ้าสามารถให้เขายอมแพ้โดยไม่ต่อสู้ได้ ก็จะดีสุด" ฉาวเปียวพูดด้วยเสียงต่ำ"ให้เวลาคุณสามนาที จัดการเขาให้เสร็จ" ฉาวจู
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1053
นักสู้เหล่านี้ทั้งหมดสวมชุดสีดํา และมีผ้าสีแดงผูกอยู่บนหัว ในเสื้อผ้าที่หน้าอกยังได้เย็บปักรูปกิเลนเห็นได้ชัดว่าเป็นสาวกของแก๊งฉีหลิงเลย!"รุมล้อมให้หมด!"เหล่าจางอยู่แถวหน้า หลังจากเตะคนที่ขวางทางไปหลายคน แล้วก็สั่งให้สาวกของแก๊งฉีหลิงล้อมรอบคนของตระกูลฉาวทั้งหมดไว้จะพูดถึงกองกำลัง แก๊งฉีหลิงที่ผสมผสานผู้ยอดฝีมือของแก๊งใหญ่ 4 แก๊ง ในแง่ของจำนวนคน ต้องแซงหน้าตระกูลฉาวมากเมื่อวิ่งเข้ามา ฉากนั้นน่ากลัวมาก และทำให้ที่เกิดเหตุสงบลงทันทีฝูงชนที่มุงดูยิ่งเหมือนหลีกเลี่ยงงูพิษอยู่ พากันถอยกลับไป"พวกคุณเป็นใคร กล้าบุกรุกตระกูลฉาวได้อย่างไร"เมื่อมองไปที่ฝูงชนที่ล้อมรอบมา ฉาวจูนอดไม่ได้ที่จะตําหนิ"เป็นแก๊งฉีหลิง พวกเขาเป็นคนของแก๊งฉีหลิง!"มีคนในตระกูลฉาวอุทานออกมา"อะไรนะ แก๊งฉีหลิงเหรอ"พอคำพูดนี้พูดออกมา หลายคนก็เปลี่ยนสีหน้าไปแม้ว่าเวลาการก่อตั้งของแก๊งฉีหลิงจะสั้น แต่บารมีของแก๊งก็ดังไปทั่วนครเอกของมณฑลมานานแล้วแก๊งฉีหลิงที่ก่อตั้งโดย 4 แก๊งใหญ่รวมกัน จะไม่ธรรมดาโดยธรรมชาติ รวมกับมีผู้เก่งที่ลึกลับบางคนคอยดูแล มันจะดุจเสือติดปีกเลยจะพูดถึงอิทธิพล แม้กระทั่งจะอยู่เหน
บทล่าสุด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
"ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
"น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
"คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
"ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่
