All Chapters of ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน: Chapter 151 - Chapter 160

อาจเป็นเพราะเหตุการณ์ในร้านอาหารมิชลินนั้น?คำพูดของลู่ลี่เซินทำให้สีหน้าของเจียงเวยเปลี่ยนไปโชคดีที่กุงหลี่หลี่ไม่ได้พูดอะไร ซึ่งทำให้เธอสงบอารมณ์ลงเล็กน้อยราคาในหน้าจอสุดท้ายก็หยุดที่ 8.5 พันล้าน!และ 8.5 พันล้านบาทนี้ เป็นคุณนายหนานจิ่นที่อยู่ห้องเถ่าซือเสนอราคาให้เจียงเซิงรู้สึกประหลาดใจและมองแขกผู้มีเกียรติในห้องเถ่าซือด้วยความอยากรู้อยากเห็น คนที่นั่งอยู่หน้าหน้าต่างนั้นกลับเป็นคุณนายหนานจิ่น!ราคาที่เดิมทีหยุดนั้นก็เพิ่มขึ้นกะทันหันก็อีกครั้ง เป็น 9 พันล้าน!ผู้คนในด้านล่างเวทีต่างตกตะลึงเจ้าหน้าที่อึ้งไปพักหนึ่ง จากนั้นค่อยๆ พูดขึ้นว่า "ขอแสดงความยินดีกับแขกผู้มีเกียรติในห้องหงส์บนชั้นสอง ... "เจียงเซิงหันไปมองกู้เฉินกวาง "คุณกู้ คุณ... "กู้เฉินกวางยิ้มเล็กน้อย "ผลงานที่ยอดเยี่ยมคุ้มค่ากับราคานี้"คุณนายหนานจิ่นมองไปที่บุคคลในห้องหงส์และขมวดคิ้วเล็กน้อย เป็นไอ้หมอนั่นจากตระกูลกู้เหรอ?"มูลค่าเพิ่มขึ้นอีกแล้ว!"เจียงเซิงได้ยินเสียงดังจากชั้นล่างจึงหันไปมองที่หน้าจอ 9 พันล้านก็กลายเป็น 10 พันล้านทันทีใครเนี่ยรวยขนาดนี้!"ขอแสดงความยินดีกับแขกผู้มีเกียรติจากห

อาจเป็นเพราะเธอเคยประเมินเธอต่ำเกินไป หญิงชราจึงเขินอายที่เกือบทำผิด แต่เธอยังคงต้องรักษาหน้าไว้ เลยพูดอย่างอวดๆ ว่า "งั้น พรุ่งนี้ให้แฟรงค์นำสัญญามา มาต่ออายุเถอะ ช่องทางจัดซื้อ แทนซาไนต์ ฉันจะแบ่งปันกับเธอ แต่อย่าทำให้ฉันผิดหวังนะ"เจียงเซิงยิ้มออกมา "ค่ะ คุณนาย"ซือเย่เจ๋วจ้องไปยังเจียงเซิง ซึ่งได้รับการชื่นชมอย่างสูงจากคุณนายหนานจิ่นแม้ว่าผู้หญิงตัวน้อยคนนี้ชอบเล่นเล่ห์เหลี่ยม แต่เธอได้รับความยอมรับจากคุณนายหนานจิ่นด้วยความสามรถของเธอเอง ต้องยอมรับว่า เธอมีนิสัยที่เป็นอิสระและแข็งแกร่งนั้นทำให้ผู้คนยากที่จะไม่ชอบเธออย่างไรก็ตาม เขายังรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยอยู่ในใจก็คือผู้หญิงของเขาก็ไม่เคยอยากจะพึ่งพาเขาเลย!***โซราเอาชนะนักออกแบบหน้าใหม่เจียงเวยอย่างง่ายดาย* *หลังจากมีข่าวลือแพร่สะพัดเกี่ยวกับสินค้าประมูลที่เหมือนกันสองชิ้นที่ร้านประมูล ฮัวเซี่ย จิวเวลรี่ เมื่อคืนนี้ โซรา และ เจียงเวย เป็นคนที่ถูกค้นหาอย่างร้อนแรงชาวเน็ตเห็นการเปรียบเทียบระหว่างผลงานทั้งสองชิ้น มันมองออกได้ชัดเจน พวกเขาต่างตั้งคำถามและประชดว่าเจียงเวยที่ลอกเลียนโซรา แต่กลับลอกเลียนแบบแค่ไปบางส่วนไม่

ดวงตาของซือเย่เจ๋วจ้องไปที่คอมพิวเตอร์ของเธอ ซึ่งเป็นวิดีโอกล่าวขอโทษของเจียงเซิ่นพอดีเขาขมวดคิ้วเบา ๆ วางมือบนไหล่ของเธอ และเมื่อปลายนิ้วของเขาสัมผัสกับผิวหนังของเธอ เธอก็ตัวสั่นเล็กน้อย รู้สึกเหมือนถูกไฟฟ้าช็อตชายคนนั้นยืนอยู่ข้างหลังเธอและนวดไหล่ให้เธอเบาๆ หากใครเห็นเหตุการณ์นี้เข้า คงต้องอ้าปากค้างแน่ๆท่านเจ๋วผู้สูงศักดิ์กลับนวดไหล่ให้อื่นงั้นเหรอ?จู่ๆ ซือเย่เจ๋วก็พูดอย่างใจเย็น "คุณอยากให้ผมกลับไปทานข้าวที่ตระกูลเจียงเป็นเพื่อนคุณด้วยไหม?""ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้รับการต้อนรับ ตระกูลเจียง หากคุณต้องการหาเลี้ยงชีพ ให้ไปที่ เจียงเวย... อ๊ะ!"มันเจ็บ!ไอ้ชายชั่วนี้ออกแรงเยอะมาก!ซือเย่เจ๋วโน้มตัวเข้ามาใกล้หูของเธอ "ผมรู้ว่าคุณอิจฉาเจียงเวย แต่ผมไม่เคยคิดริเริ่มที่จะไปตระกูลเจียงกับเจียงเวย แค่เรื่องนี้เพียงอย่างเดียว คุณก็ได้รับชัยชนะแล้ว""ฮ่าฮ่า แล้วใครบ้างที่ทิ้งฉันไว้กลางทางถนนตอนกลางคืนดื่มด่ำล่ะ?"เจียงเซิงประชดประชันซือเย่เจ๋วเม้มริมฝีปากแน่น และทันใดนั้นก็หมุนเก้าอี้ของเธอ เอามือจับที่จับของเก้าอี้แล้วให้เธออยู่ข้างหน้าตัวเอง "ไม่งั้น ผมให้คุณทิ้งผมกลางทางของถนนสัก

ผู้เฒ่าเจียงรู้สึกอายเล็กน้อยและทำได้เพียงพูดเบาๆ ว่า "ฉันแก่แล้วเลยสมองไม่คาอยดีแล้วไง?"ผู้เฒ่าเจียงก็งงเช่นกัน นังตัวดีคนนี้สามารถเชิญท่านเจ๋วมาที่บ้านได้จริงๆ ไหนบอกว่าเวยเวยมีความสัมพันธ์ที่ดีที่สุดกับท่านเจ๋วไม่ใช่เหรอ?ทั้งผู้เฒ่าเจียงและเซียวหลานต่างตื่นเต้นมาก แต่เจียงหลินกลับแตกต่างออกไป ตั้งแต่วินาทีแรกที่เธอเห็นเขา ดวงตาของเจียงหลินก็เอาแต่จับจ้องไปที่ซือเย่เจ๋วผู้ชายคนนี้หล่อมากเขาหล่อกว่าผู้ชายที่เธอเคยเห็นมาตั้งไม่รู้กี่เท่า"เซิงเซิง"เจียงเซิ่นที่กำลังเดินลงบันไดก็ตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นเธอ เขาคิดว่าเธอไม่อยากกลับมาอีกเลยเสียอีก..."ฉันพาคุณซือ มากินข้าว สะดวกไหม?"เจียงเซิงมองไปที่พ่อของเธอ และรู้สึกประหลาดใจที่พบว่าพ่อของเธอดูซีดเซียวกว่าเดิมมาก และแม้แต่ปกติไม่ค่อยมีผมหงอกนั้น ตอนนี้ก็ออกมาไม่น้อยเลยก่อนที่เจียงเซิ่นจะตอบ ผู้เฒ่าเจียงก็รีบก้าวไปข้างหน้าและพูดว่า "แน่นอนว่าสะดวกสิ ท่านเจ๋วมาทานข้าวที่บ้านตระกูลเจียงของเรา เป็นเกียรติของเรามากๆ นะ"หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็หันกลับไปสั่งให้เซียวหลานให้คนรับใช้เตรียมอาหารเพิ่ม"พี่เจียงเซิง"หญิงสาวที่ดูไร้

หลังกินอาหารเสร็จ ผู้เฒ่าเจียงเสนอให้ซือเย่เจ๋วและเจียงเซิงค้างที่นี่หนึ่งคืน เดิมทีเจียงเซิงต้องการปฏิเสธ แต่ซือเย่เจ๋วกลับตอบตกลงแล้วผู้เฒ่าเจียงรู้สึกยินดีอย่างยิ่งที่ซือเย่เจ๋วเต็มใจที่จะอยู่ต่อ "ท่านเจ๋ว หากคุณต้องการอะไร สั่งได้ตามสบายเลย ทำตัวเหมือนอยู่บ้านตัวเองก็ได้เลย"เมื่อเห็นว่าซือเย่เจ๋วไม่ได้สนใจเธอ ชายชราก็ฝืนยิ้มให้เจียงเซิงอยากจะพูดอะไร แต่ซือเย่เจ๋วก็มองดูเธอแล้วพูดว่า "ผมอยากเยี่ยมชมห้องนอนเก่าของคุณ"ห้องนอนเก่า?เจียงเซิงอึ้งไปพักหนึ่ง เธอออกจากตระกูลเจียงไปแล้วหกปี และไม่ได้กลับมาใช้ชีวิตที่นี่อีกเลยเจียงเซิ่นพูดช้าๆ "ห้องนอนเก่าของเซิงเซิงยังเก็บไว้อยู่ตลอด ฉันจะให้คนไปทำความสะอาดตอนนี้เลย"ต่อมา เจียงเซิงมาที่ห้องที่เธอเคยอาศัยอยู่มาก่อน การตกแต่งภายในห้องก็เหมือนเดิม และข้าวของหลายอย่างยังไม่อยู่ที่เดิมเลยเพียงแต่ว่า เตียงนี้เล็กกว่าเตียงในห้องนอนของซือเย่เจ๋วซือเย่เจ๋วมองไปรอบๆ ห้องนอนที่เธอเคยอาศัยอยู่ และสายตาของเธอก็ตกไปที่รูปถ่ายที่วางอยู่บนตู้เป็นรูปภาพของเจียงเซิงตอนที่เธอยังเป็นเด็กผู้หญิงคนนี้สวยมากตั้งแต่เด็ก และเธอก็ดูคล้ายกับนวนนว