บทที่ 159

หลังกินอาหารเสร็จ ผู้เฒ่าเจียงเสนอให้ซือเย่เจ๋วและเจียงเซิงค้างที่นี่หนึ่งคืน เดิมทีเจียงเซิงต้องการปฏิเสธ แต่ซือเย่เจ๋วกลับตอบตกลงแล้ว

ผู้เฒ่าเจียงรู้สึกยินดีอย่างยิ่งที่ซือเย่เจ๋วเต็มใจที่จะอยู่ต่อ "ท่านเจ๋ว หากคุณต้องการอะไร สั่งได้ตามสบายเลย ทำตัวเหมือนอยู่บ้านตัวเองก็ได้เลย"

เมื่อเห็นว่าซือเย่เจ๋วไม่ได้สนใจเธอ ชายชราก็ฝืนยิ้มให้

เจียงเซิงอยากจะพูดอะไร แต่ซือเย่เจ๋วก็มองดูเธอแล้วพูดว่า "ผมอยากเยี่ยมชมห้องนอนเก่าของคุณ"

ห้องนอนเก่า?

เจียงเซิงอึ้งไปพักหนึ่ง เธอออกจากตระกูลเจียงไปแล้วหกปี และไม่ได้กลับมาใช้ชีวิตที่นี่อีกเลย

เจียงเซิ่นพูดช้าๆ "ห้องนอนเก่าของเซิงเซิงยังเก็บไว้อยู่ตลอด ฉันจะให้คนไปทำความสะอาดตอนนี้เลย"

ต่อมา เจียงเซิงมาที่ห้องที่เธอเคยอาศัยอยู่มาก่อน การตกแต่งภายในห้องก็เหมือนเดิม และข้าวของหลายอย่างยังไม่อยู่ที่เดิมเลย

เพียงแต่ว่า เตียงนี้เล็กกว่าเตียงในห้องนอนของซือเย่เจ๋ว

ซือเย่เจ๋วมองไปรอบๆ ห้องนอนที่เธอเคยอาศัยอยู่ และสายตาของเธอก็ตกไปที่รูปถ่ายที่วางอยู่บนตู้

เป็นรูปภาพของเจียงเซิงตอนที่เธอยังเป็นเด็ก

ผู้หญิงคนนี้สวยมากตั้งแต่เด็ก และเธอก็ดูคล้ายกับนวนนว