All Chapters of Akitin Ang Fiance Kong Tomboy: Chapter 81 - Chapter 90

I don't know how I ended up in front of our newly built house here in Manila. Ilang beses akong muntik ng bumangga at ilang beses na ring sinita. Nanghihina akong tinignan ang bahay. I'm planning to go here with Zacky, nasabi ko nga kay Mommy kanina, but now, I was here alone.I want to hear from them about that. Hindi pa ako nakakalabas sa kotse ay bumukas na ang gate at nakita ko ang papalabas ng isa pang kotse na ginagamit nito rito sa Manila.Bumukas ang pinto non at lumabas si Mom at Dad. They looked at the car and I know that they know that it's me who is inside. Paniguradong alam na nila ang nangyari. I'm sure, Zacky already called them, o kung hindi man, ang driver ang tumawag.Kinatok ni Dad ang bintana. I looked their way at kitang-kita ko ang galit sa mukha ni Daddy. I wiped my tears and opened the door.“What the hell are you thinking again? Bakit tinakbo mo ang kotse? Hindi mo ba alam ang salitang aksidente? I always tell you too—”“Please,” mahinang ani ko rason ng pagkat

Ramdam ko na kanina pa ang mga matang nakatingin sa akin. I don't want to look their way, but I can sense how they start watching me. Siguro napansin na nila ako kaya nakatingin na sila. Alam ko na hindi ko naman dapat sila idamay sa nararamdaman ko, pero they also know that.Sabagay, mas matagal naman nilang kilala si Keisha. Siguro na mas gusto nila na siya ang maengage sa kuya nila.Hindi ko maiwasang isipin na halos lahat sila ay pakitang tao lang ang pinakita sa akin. I know that i shouldn't thinking that way, pero hindi ko mapigilan."Pwede naman talaga tayong lumipat. Saka alam kong dito mo gusto kasi nasabi ko sayo na dito lang ako nakakagalay ng maayos dahil walang gaanong pumupunta rito na mga reporter. I can disguise."Napabuntong hininga ako at tipid na tinignan siya.“Dito na tayo. Ayos lang talaga. Saka ako pa ba itong mag-iinarte? Ako na nga itong nag aya ng wala sa oras." Hinaluan ko ng pagtawa ang sinabi ko dahil gusto kong ipakita na ayos lang talaga, pero inilingan

85 7 Years Later “So you are here because?” Nagkatinginan kami ni Mommy nang marinig ang pagmamaldita na naman ni Alie dahil nakita si Luigi sa lamesa. Kakarating niya lang galing sa eskwelahan at sinundo siya ni Tita Nheya, pero unang napansin niya ay si Luigi na nakikipagtawanan kay Daddy. Tita Nheya just sighed and didn't say anything, ganoon din naman si Mom and Dad na halos lahat sila ay ini-spoil ang anak ko. “Alie, we already talked, right?” mahinahon kong saway sa kanya, but she didn't even look at me and just looked straight to Luigi na hirap na atang lunukin ang kinakain dahil kay Alie. “I’m asking you why you are here again?” Pag-uulit pa niya sa tanong at tinignan ng masama si Luigi. Well, hindi lang naman kay Luigi siya ganoon. Halos lahat ng lumalapit sa aking lalaki ay pinagmamalditahan niya na akala mo naman ay sobrang habulin ng lalaki ang Mommy niya. Napakamot si Luigi at napatikhim. “Well, I just got my free time after my concert yesterday so—” “I d

“Mommy, is he playing basketball? What is his hobby? Does he have many jerseys?” Walang katapusang tanong ni Alie sa akin habang nilalagay ko sa taas ang mga maleta namin.Kanina pa siya tanong ng tanong nang nasa bahay pa kami. I can also see how curious she is. Maya't maya ang pagtatanong na para bang si Zacky na lang ang laman ng isip niya ngayon.She’s already sitting on her assigned chair, but she kept asking about Zacky. May ningning ang mga mata niya habang nagtatanong tungkol kay Zacky at sa mga gusto nito.“Mommy!” Tawag pa niya nang wala siyang marinig na sagot galing sa akin. I looked at her nang maayos ko ng mabuti ang maleta.“Alie,” mahinahon kong tawag sa pangalan niya.“Do you think he will agree if I ask him to play basketball with me?” Tanong pa niya.I sighed and sat beside her.“If I'm going to answer all your questions, you wouldn't get time to rest on this flight,” I said and then she pouted.“Well, fine. If you don't want to talk about my dad, then fine, mommy.

Sa sinabi niyang iyon ay napabalik ako sa huwisyon. Kumunot ang noo ko at parang biglang kumulo ang dugo ko, hindi, mali dahil talagang kumulo ang dugo ko sa narinig ko mula sa kanya.“What?” Hindi ko maiwasang matawa habang naitanong iyon sa kanya. Kumulo na ang dugo ko, pero natigilan ako at napasulyap sa pinto kung saan pumasok si Alie, gumalaw iyon ng walang tunog at nakita ko ang buhok niya. Sumilip siya. Shit! Sumilip siya!Hindi siya nakikita ni Zacky dahil medyo nakatalikod siya sa parteng iyon, but damn!Pinagpawisan ako at hindi alam ang gagawin.“By the way, ikaw talaga ang sadya ko because I heard that you're back. Nice. After 7 years, you came back,” natawa ito ng walang ka amor amor.What the hell? Ano bang sadya talaga niya? Napahawak ako ng nariin sa lamesa nang makita na ng tuluyan ang mata ni Alie.“I just want to inform you that my life without you was perfect. It's damn perfect. I am happy with the woman I'm with right now.”Napunta ang atensyon ko sa kanya. Nagpin