All Chapters of Akitin Ang Fiance Kong Tomboy: Chapter 91 - Chapter 100

Hindi ko alam kung paano natapos ang meeting na iyon. Daddy told everyone na ako ang maghahandle ng kompanya, pero sa tulong at gabay niya pa rin. Marami pa siyang sinabi, but my attention is on my daughter, Alie. Hindi niya inalis ang titig kay Zacky kahit wala naman nang ibang sinabing iba si Zacky. He just remained silent after Alie spoke. Ilang beses niyang tinignan si Alie, siguro ay naramdaman ang mariing titig sa kanya. I sighed because I never imagined or even thought that this was going to happen today. After the meeting, he immediately left the conference room, siguro ay talagang gustong gusto na niyang makita ang pinakamamahal niyang babae na kanina lang ay pinagmamalaki niya. Is it Keisha? Well, wala naman dapat akong pakialam doon, pero hindi ko maiwasang makuryuso at mapaisip kung siya ba. Napaisip ako at naging kuryoso, hindi dahil I am still bitter about what happened, but because pumasok sa isip ko na maaari siyang makilala ni Alie. Si Alie. I never thought tha

Halos hindi ko magawang i-focus ang attention sa mga sunod na ginawa ko. Tinignan ko ang oras. It's already 11 a.m at ala una ang meeting ko kasama sila.Luigi called me to ask how's my day, just his usual question to me tuwing tumatawag siya sa akin. Sinabi ko na ayos naman at talagang iniwasan ko nang banggitin sa kanya ang totoong nangyari. After that, the call ended because, like me, he is also busy.“Miss Callie, magpapadeliver po ba ako ng lunch niyo o kakain po kayo sa labas?” Dad's secretary asked.“Magpadeliver na lang po ako,” sambit ko at agad naman siyang nagtanong kung anong gusto kong lunch. After I said that, agad na siyang lumabas para tumawag at umorder.Nang dumating ang pagkain, agad na akong kumain. It's already 10 minutes before 1 p.m. at talagang hindi ko maiwasang kabahan dahil napag-alaman kong istrikto raw pagdating sa negosyo si Mr. Sanchez, isa sa makakasama namin sa project. “Pinapasabi po raw ni Mr. Villanueva na sa restaurant na lang daw po kayo mag-meet

May anak siya? I never ask anyone about Zacky's life so I also don't know if that child is his son. Hindi naman nagbabanggit si mom and dad tungkol sa kanya dahil talagang ayoko rin noong makarinig ng tungkol sa kanya. Hindi ko maiwasang mag-alala sa nararamdaman ni Alie sa nakita niya. I know that she is in pain and it also makes me in pain. Nakagat ko ang labi at napatitig sa harap ko. May pagkakahawig sila nong bata, so anak niya talaga? “We—” Without even knocking, Zacky entered dad’s office, but immediately stopped talking when he saw Alie sitting on the sofa.Isang oras na mula noong dumating kami at isang oras na rin mula noong nakita namin siya na may kasamang bata. Lihim kong tinignan ang likod niya dahil baka kasama niya iyong bata, but I sigh nang siya lang ang pumasok.Alie looked at Zacky, and Zacky looked at Alie, but she immediately looked away and just focused on her iPad.The meeting was rescheduled for today, but it’s still an hour before the meeting starts kaya hi

“Oh, you are going somewhere?” I glanced at the door when I heard that. Dad and Mom looked at Luigi when they also heard him.They were the first to greet Luigi, and Luigi greeted them back. After that, Luigi looked at me again and smiled at Alie, who was already ready to leave the house.“Wala po akong trabaho ngayon, Tita. I just want to spend time here today, pero mukhang may pupuntahan kayo. I think next time na lang,” he said, kitang kita ko na parang hiyang hiya siya sa pagpunta ngayon dito gayong may pupuntahan naman kami.I glanced at Alie beside me when I heard her deep sigh. I couldn't help but laugh when I saw the expression on her face. She was frowning deeply while looking at Luigi, so I playfully pinched her cheek. When she looked at me, she sighed again.“Kakain lang kami sa labas. Tamang-tama lang that you are here. Sumama ka na rin. Pupunta na kasi sila bukas sa probinsya kaya sinamantala na naming kumain sa labas,” Mom said to Luigi.Napakamot na lang sa ulo si Luigi

"A big basketball court!” Binitawan ni Alie at masayang tumakbo papunta sa gitna ng court.“Careful, Alie!” tanging sambit niya lang dahil sa pagtakbo nito. Napangiti na lang ako nang makita ko kung gaano siya kasaya.Pinapanood ko lang si Alie na ngayon ay pinulot ang isang bola sa gilid.“Parehong pareho talaga kayo.” Napatingin naman ako kay Budoy nang sabihin niya iyon.Pinanliitan ko siya ng tingin. “Bakit ka nga pala nandito? Hindi ba may trabaho ka?”Hindi na nagtatrabaho si Budoy dito dahil isa na siyang pulis. Sa ngayon nga ay suot-suot niya ang uniform niya. Seven years and everything has really changed. Hindi ko naman maiwasang maging masaya sa narating niya.Hinarap niya ako at tinignan ng masama, pero dahil alam ko naman ang ibig sabihin ng tingin na iyon ay natawa na lang ako.“Siyempre dahil darating kayo. Seven years, Callie. Seven years akong walang balita sa'yo gayong best friend mo ako,” biglang sambit niya at dahil sa pagsimangot niya ay nagmukha siyang batang nagm