All Chapters of Akitin Ang Fiance Kong Tomboy: Chapter 61 - Chapter 70

61 Tulala ako habang nakatingin sa kamay niyang nakapulupot sa bewang ko. Ramdam ko rin ang malumanay at mahinahong paghinga niya sa batok ko. Humigpit ang hawak ko sa puting kumot na nakapulupot sa aming dalawa. Napalunok ako at napapikit habang iniisip ang nangyare. We did it again, and this time, I am not drunk, ni hindi nga ako nakainom ng kahit isang baso o patak man lang. At dahil wala ako ni kahit isang patak na nainom na alak wala na akong magiging ibang rason na kesyo nakalimutan ko iyong nangyare. I can't help but think about what is really happening to me and why I am letting this happen. Gusto kong tumayo at umalis na lang gaya ng una kong ginawa, but being beside him right now was something. Komportableng komportable ako at kung pwede nga ay hindi na ako tumayo at manatili na lang sa ganoong posisyon hanggang sa magising siya ay ginawa ko na. Sa subrang komportable ko sa tabi niya ay gusto ko na lang matulog ulit sa ganoong posisyon. What's with him? Anong meron sa k

63“What is it again?” Halos mamula ang mukha ko nang marinig ko ang hindi makapaniwalang boses ni Mommy mula sa kabilang linya.“You want to learn how to cook? What the? Seriously? Are you okay? Are you sick? Ano? Mataas ang lagnat? Nagdedeliryo? Should I call your dad para madala ka namin sa Hospital?” Gusto ko ng patayin ang tawag nang marinig ang tuloy tuloy na tanong ni Mommy.“Mommy, ang oa.”“Oa? Paano ako hindi magiging oa? Bigla bigla kang tatawag para papuntahin ako diyan para ano? Para turuan kang magluto? Like, are you real? Are you really my daughter?”Umuwi kami sa penthouse niya pagkatapos naming kumain ng almusal, laking pasalamat ko nang wala pa ang lola niya noong umalis kami dahil kung nandoon siya ay baka mahirapan nanaman kami sa pag-alis.Nagpaalam din naman siya agad pagdating namin dito sa penthouse niya dahil may trabaho pa siya at may meeting pa. Wala akong magawa kung hindi ang titigan ang bawat sulok ng penthouse niya at halos malibot ko na nga ang lahat.

65And who is he think he is? Bakit ko siya susundin? Magdinner siya mag-isa niya! Subrang kapal ng mukha niya na nahili na nga siya tapos ganoon pa? Mag dinner? Gago!“Baba o aakyatin kita diyan para buhatin pababa? Choose.” Nagulat ako nang marinig ang boses niya sa gilid nang halos dalawang oras na ako sa loob ng kwarto.I saw a tiny thing there and it's a intercom! At kailan pa nagkaroon ng intercom dito o nandoon na ba iyon dati at ngayon ko lang napansin? Lumapit ako roon at pinindot iyon.“Kumain ka mag isa mo! Hindi ako gutom. Busog ako kasi pumunta kami ni Luigi sa bagong bukas na restaurant! Ang bait ni Luigi no? Nag date kami sa labas!” Why am I saying that? I fvcking don't know.As naman magiging affected siya kung sabihin ko siya ng ganoon!Naupo ako sa kama habang nakatitig roon. I wait him to talk again, pero ilang minutong wala akong narinig doon. Nang pipindutin ko na iyon para magsalita ay hindi ko natuloy.I look at the door when Zacky's entered. Gamit niya ang mari

67I hate staying in Manila. I always say that, but I don't know why those remaining days that I stayed in Manila felt like just one day for me now. It seems like those days ended so quickly. Sa subrang bilis matapos ang araw na iyon, hiniling ko na sana tumigil iyong oras. Ang hilingin na sana tumigil iyong oras ay isang malaking kalokohan. Why would I wish that if I fvcking don't want to stay in Manila? That's really insane.I stared at my phone when our professor left the classroom. I can't believe that I survived that quiz in chemistry because of Zacky. My remaining days in Manila, tinulungan ako ni Zacky sa mga activities ko. Nakita niya na nahihirapan ako, so even though he was so busy with his company, he still made time to teach me.Marami akong hindi maintindihan at talagang aaminin kong mahina ako pagdating sa Chemistry, and Zacky patiently taught me everything. Magaling siya magturo at pati ang hindi pa namin naaaral ay tinuro niya sa akin. Edi siya na ang matalino! Doon

69Tahimik na ako buong byahe habang ang isang kamay niya ay nakapahinga pa rin sa kandungan ko.Pagkarating namin, I was about say na magpaluto na lamg siya kay Manang ng dinner namin dahil sa gusto ko na talagang maligo, pero bago ko pa iyon masabi ay agad siyang lumabas at sinara ang pinto. He didn't even look at me at talagang lumabas lang agad siya.Natigilan ako at hindi maiwasang magtaka. Sinundan ko siya ng tingin habang nanatili sa kinauupuan. Teka. May ginawa ba ako? Bakit parang galit siya? I immediately went out to chase him and say what I wanted to say, but when I saw him go straight to the kitchen, I didn't continue chasing him, naisip ko na baka gutom lang siya at hindi na makapaghintay. Instead of following him, I just walked to my room to take a shower, biglang pakiramdam ko ay aglagkit na ng katawan ko.I saw his things on my room at ang excitement na naramdaman ko na matutulog ulit katabi niya ay talagang umibabaw.We didn't do that again after that, who will kiss f