84 “You're joking,” mariing ani ko dahil hindi ko na alam ang gagawin ko at sasabihin sa sinabi niya. Pakiramdam ko may mali na sa tenga ko at iba na ang naririnig. I don't even know what I am going to think. “Buntis? Sino? Ako?” Tinaasan niya ako ng kilay, pero bigla siyang huminga ng malalim. “Sa ating dalawa ikaw ang nakakakilala sa sarili mo. At bakit naman ako magbibiro? Anong mapapala ko? The doctor said na maselan ang pagbubuntis mo, reason why I called your parents right away.” Napasinghap ako. Napailing ako, pero napatulala na lang nang maalala kong hindi pa ako nadatnan at hindi ko na nga maalala kung kailan ako huling nadatnan. I don't know what to think, or even do after that. Hirap akong iproseso sa isip ko ang nangyari dahil kahit kailan ay hindi naman iyon dumako sa isip ko. Yes, we did it, but… what? Buntis ako. And who is the father? Shìt! Damn it! Do you even have the guts to ask that? To ask who the father is? Of course that fvcking liar is your child'
85 7 Years Later “So you are here because?” Nagkatinginan kami ni Mommy nang marinig ang pagmamaldita na naman ni Alie dahil nakita si Luigi sa lamesa. Kakarating niya lang galing sa eskwelahan at sinundo siya ni Tita Nheya, pero unang napansin niya ay si Luigi na nakikipagtawanan kay Daddy. Tita Nheya just sighed and didn't say anything, ganoon din naman si Mom and Dad na halos lahat sila ay ini-spoil ang anak ko. “Alie, we already talked, right?” mahinahon kong saway sa kanya, but she didn't even look at me and just looked straight to Luigi na hirap na atang lunukin ang kinakain dahil kay Alie. “I’m asking you why you are here again?” Pag-uulit pa niya sa tanong at tinignan ng masama si Luigi. Well, hindi lang naman kay Luigi siya ganoon. Halos lahat ng lumalapit sa aking lalaki ay pinagmamalditahan niya na akala mo naman ay sobrang habulin ng lalaki ang Mommy niya. Napakamot si Luigi at napatikhim. “Well, I just got my free time after my concert yesterday so—” “I d
It hurts me to see her like this. Siya ang naging lakas ko noong mga panahong sobrang nadurog ako sa lahat ng mga nangyari sa buhay ko, but right now, seeing her like this, begging to see her father and begging to have a complete family makes me want to cry. “I already told you, right? I left the Philippines while he didn't know that I was pregnant with you. He doesn't know about your existence, Anak. I'm sorry, but I don't know how to tell him about you,” I said full of apologies, which made her cry more.“Mommy, please,” she cried more, as if that was the only thing she wanted right now and she didn't care about anything else.I already told her that her father doesn't know about her existence. Sinabi ko iyon kasabay ng pagsasabi ko kung sino ang ama niya. Just like what I said, I don't want to lie or feed her a lie that eventually can hurt her. Hindi ko lang sigurado kung nakuha ba niya nang maayos ang ibig sabihin noon.It's hard for me to say that to her because I know that it c
“Mommy, is he playing basketball? What is his hobby? Does he have many jerseys?” Walang katapusang tanong ni Alie sa akin habang nilalagay ko sa taas ang mga maleta namin.Kanina pa siya tanong ng tanong nang nasa bahay pa kami. I can also see how curious she is. Maya't maya ang pagtatanong na para bang si Zacky na lang ang laman ng isip niya ngayon.She’s already sitting on her assigned chair, but she kept asking about Zacky. May ningning ang mga mata niya habang nagtatanong tungkol kay Zacky at sa mga gusto nito.“Mommy!” Tawag pa niya nang wala siyang marinig na sagot galing sa akin. I looked at her nang maayos ko ng mabuti ang maleta.“Alie,” mahinahon kong tawag sa pangalan niya.“Do you think he will agree if I ask him to play basketball with me?” Tanong pa niya.I sighed and sat beside her.“If I'm going to answer all your questions, you wouldn't get time to rest on this flight,” I said and then she pouted.“Well, fine. If you don't want to talk about my dad, then fine, mommy.
"So you are going to handle your family’s company?" he asked curiously while driving. I looked at Alie, who is now sleeping in the backseat. Siguro ay nakaramdam na siya ng pagod."Habang nandito lang ako sa Pilipinas. Na-guguilty na rin ako dahil hindi ko sila matulungan sa company gayong ako lang naman ang maaasahan nila," sagot ko.Napatango siya. "Good luck. I know you can handle it well.""Sana nga," sambit ko at tumingin sa labas ng kotse. Sobrang lala ng traffic lalo na't rush hour na. Sa sobrang traffic, talagang mapapatunayan ko na nasa Pilipinas na talaga ako.Sa kabila ng mga panahong ayaw kong bumalik dito, may mga panahon ding gusto kong bumalik, lalo na sa probinsya. Si Kuya. I already don't have any nightmares, even my scares on the balcony, lahat ng iyon wala na, but it doesn't mean that I already forgot him.Hinatid kami ni Luigi sa bahay, and dad and mom were waiting for us. Nakahanda na rin ang hapag. When they saw Alie in Luigi's arms, they immediately came closer.
Sa sinabi niyang iyon ay napabalik ako sa huwisyon. Kumunot ang noo ko at parang biglang kumulo ang dugo ko, hindi, mali dahil talagang kumulo ang dugo ko sa narinig ko mula sa kanya.“What?” Hindi ko maiwasang matawa habang naitanong iyon sa kanya. Kumulo na ang dugo ko, pero natigilan ako at napasulyap sa pinto kung saan pumasok si Alie, gumalaw iyon ng walang tunog at nakita ko ang buhok niya. Sumilip siya. Shit! Sumilip siya!Hindi siya nakikita ni Zacky dahil medyo nakatalikod siya sa parteng iyon, but damn!Pinagpawisan ako at hindi alam ang gagawin.“By the way, ikaw talaga ang sadya ko because I heard that you're back. Nice. After 7 years, you came back,” natawa ito ng walang ka amor amor.What the hell? Ano bang sadya talaga niya? Napahawak ako ng nariin sa lamesa nang makita na ng tuluyan ang mata ni Alie.“I just want to inform you that my life without you was perfect. It's damn perfect. I am happy with the woman I'm with right now.”Napunta ang atensyon ko sa kanya. Nagpin
Hindi ko alam kung paano natapos ang meeting na iyon. Daddy told everyone na ako ang maghahandle ng kompanya, pero sa tulong at gabay niya pa rin. Marami pa siyang sinabi, but my attention is on my daughter, Alie. Hindi niya inalis ang titig kay Zacky kahit wala naman nang ibang sinabing iba si Zacky. He just remained silent after Alie spoke. Ilang beses niyang tinignan si Alie, siguro ay naramdaman ang mariing titig sa kanya. I sighed because I never imagined or even thought that this was going to happen today. After the meeting, he immediately left the conference room, siguro ay talagang gustong gusto na niyang makita ang pinakamamahal niyang babae na kanina lang ay pinagmamalaki niya. Is it Keisha? Well, wala naman dapat akong pakialam doon, pero hindi ko maiwasang makuryuso at mapaisip kung siya ba. Napaisip ako at naging kuryoso, hindi dahil I am still bitter about what happened, but because pumasok sa isip ko na maaari siyang makilala ni Alie. Si Alie. I never thought tha
Kinabukasan ay nagpaiwan si Alie. Mommy will stay at home at gusto ngang magpaiwan na talaga ni Alie. Matamlay pa rin ito pagkagising niya. Mom prepared her favorite food, pero pati pagkain ay parang wala siyang gana. “Don't worry. Ako na ang bahala sa kanya,” she said when she saw me hesitate to go to work. “Thanks, Mom. If she wants to go to the office, please pakihatid na lang,” sambit ko na agad naman niyang ikinatango. “Sige na. Nakahanda na iyong sasakyan. Iyong susi, kunin mo na lang kay Manong. Please, drive safe,” she said and kissed my cheeks. After that, nilapitan ko ulit si Alie na matamlay na nanonood ng anime sa TV kahit na nagpaalam na ako kanina. “Alie, please tell lola if you need something, okay? If you want to go to the office, tell lola,” sambit ko sa kanya. She smiled at me, but she still looked so sad. “I will, Mom. You can go, you have many works to do, right?” she said. “Okay,” I said and kissed her forehead. Mabigat man ang loob kong umalis ng