All Chapters of Reviving Our Scars: Chapter 1 - Chapter 10

ALIYA'S POVHindi ko alam kung mahihiya ba ako o magagalit dahil sa lalaking iyon. Malay ko bang sa kaniya 'yon. Tsk!Kinuha ko na ang dalawang malalaking bag at aalis na sa lugar nang may dalawang lalaking papalapit sa akin. Lumingon-lingon pa ako kung sa akin ba sila papalapit at napagtanto kong sa akin nga dahil sa akin sila nakatingin. Ni hindi ko nga sila kilala kaya nakapagtataka lang na papalapit sila.Akma na akong tatakbo nang hawakan nila ang magkabilang braso ko. Hindi na nga ako nakapalag pa dahil mabigat ang mga dala kong bag."Teka lang naman mga kuya, hindi ko kayo kilala kaya bakit niyo ako kinukuha?" mahinahon lang ang pagkakasabi ko habang pilit na iwinawaksi ang aking mga braso sa kanilang mga makakapal na kamay. "Teka lang, ano ba? Sisigaw ako, isa, dalawa, tatlo, aba ayaw niyo talaga akong bitawan ah."Nagpupumiglas na ako pero wala silang pakialam. Ipinasok na nga nila ako sa loob ng itim na van. Akala ko pa naman ay puting van ang nangunguha, hindi nasabi sa bal

ALIYA'S POV"Saan natin siya ibababa, sir?" tanong ng drayber sa katabi ko. Medyo nakalayo na rin kami sa bodega na 'yon. Ngayon ko lang din nalaman na amo pala nila itong lalaking katabi ko."Diretso tayo sa bahay," sagot nito."Huwag na," pagtutol ko. "Sa bahay ko na lang. Doon niyo na lang ako ihatid," dugtong ko kahit wala naman talaga akong matutuluyan ngayon.Tiningnan ako ng katabi ko at ng isa pang lalaki na sa tingin ko ay kaedad ko lang. Guwapo rin ang isang ito ah at mukhang mas mabait kesa sa katabi ko."Mukhang may bahay ka pa sa lagay mong 'yan?" wika niya. Natahimik ako dahil sa sinabi niya. "Tingnan mo nga ang sitwasiyon mo. Sabi mo kanina ay dala mo lahat ng mga gamit mo so, bakit dala-dala mo lahat ng mga gamit mo kung may bahay ka pa?" tanong niya sa akin.Gusto kong umiyak sa mga oras na 'to dahil sa sinabi niya. Oo, aaminin ko, wala na akong matutuluyan dahil pinalayas ako sa tinitirhan ko. Gusto ko sanang sabihin sa kaniya pero huwag na lang. Mas magmumukha lang

ALIYA'S POV"Ayan, mas maganda na itong kuwarto," nakangiting wika ko nang mailagay na sa isang maliit na mesa sa tapat ng sofa ang flower vase. "Mas maganda na ang aking umaga gayong makakakita ako ng puting rosas sa oras na magising ako."Pagkatapos nito ay naligo na muna ako dahil sa tingin ko ay iba na ang amoy ko. Malaki ang banyo na may shower na at palikuran. Mayroon ding bathtub. Nagsimula na nga akong maghubad. Nang mahubad na lahat ng aking kasuotan ay sisimulan ko na ang pagligo.Nilibot ko ang aking paningin dahil hinahanap ang pambukas ng shower. Ngayon ko lang napagtanto na hindi pala ako marunong magbukas ng shower. Nasanay ba naman ang isang tulad ko sa balde o 'di kaya'y planggana.Naisipan kong baka puwede ako makahingi ng tulong kay Jacobe sa pagbubukas ng shower. Oo, tama, si Jacobe nga ang kailangan ko ngayon. Sana ay nandiyan lang siya sa tabi-tabi. Akma na akong lalabas nang maalalang wala pala akong saplot. Naku po! Agad na kinuha ko ang tuwalya at itinapis sa

ALIYA'S POVAgad na nag-inat ako nang ako'y magising. Umiyak ako kagabi pero maganda ang tulog ko. Napangiti ako nang maalala ang nangyari kagabi. Niyakap niya ako. Sa wakas ay pinansin na niya ako ulit. Nagkausap kami. Iyon na ba ang simula ng pagiging namin sa isa't-isa? Sana nga.Bumaba na ako ng kama at pumasok sa banyo. Pansin ko ang bahagyang pamamaga ng aking mga mata nang humarap ako sa salamin. Grabeng iyak ko pala kagabi. Buti na lang talaga at dumating si Gavin dahil kung hindi, hindi ko talaga alam ang aking gagawin.Naghilamos na ako at lumabas na ng banyo. Inayos ko na ang aking sarili bago lumabas ng kuwarto. Nang madaanan ang hapag-kainan ay nakita ko si Gavin na nakaupo sa kaniyang puwesto. Mag-isa lang ito na siya namang nais niya. Ang pagkain niya ay halatang hindi pa niya nagagalaw. Mukhang may hinihintay ata siya. Sino kaya?Dahan-dahan akong lumapit sa refrigerator para kumuha ng maiinom nang mapatigil ako."Buti naman gising ka na," wika ng isang pamilyar na bos

ALIYA'S POVBumalik na nga ako sa malaking bahay at dali-daling pumasok sa aking silid. Ang mga tauhan ni Gavin ay wala na sa sala kaya nang dumaan ako ay napakatahimik na.Wala na akong ibang ginawa sa silid kundi ang humiga. Paminsan-minsan ay pinupuntahan ko ang balkonahe para doon makalanghap ng sariwang hangin. Nang hapong iyon ay nakatulog pala ako kaya nang magising ay takipsilim na. Nag-inat ako ng aking mga braso atsaka bumaba na sa kama. Nagdadalawang-isip pa ako kung lalabas ako o hindi pero sa huli ay lumabas na lang ako. Sigurado akong wala pa si Gavin ngayon dahil ang uwi ng lalaking iyon ay mamayang alas otso. Eh alas sais pa lang.Dahan-dahan lang ang bawat hakbang ko at sobrang tahimik. Pinuntahan ko ang kusina kung saan naghahanda na ng mga pagkain sina Nanay Elsie. Sumilip lang ako at pagkatapos ay umalis na. Baka makaistorbo lang ako.Hindi ko talaga alam ang gagawin ko. Nagpalibot-libot na ako sa buong bahay. Bawat bulaklak na makikita ko sa loob ay lalapitan ko