All Chapters of พลิกชะตารัก มรดกเซียน: Chapter 531 - Chapter 540

แม้ว่าที่นี่คือเมืองหลัวไห่ไม่ใช่เมืองเจียงเฉิง แต่ยาหลอมลมปราณของหมิงเหยากรุ๊ปนั้นมีชื่อเสียงมาก เขาเคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเล็กน้อย จึงตระหนักดีถึงความสำคัญของยาหลอมลมปราณต่อการบ่มเพาะของผู้ฝึกยุทธไม่ว่าจะในแง่ของมูลค่าทางการค้าหรือศักยภาพในการพัฒนา ยาหลอมลมปราณเป็นสิ่งที่ดีที่ไม่อาจหาสิ่งใดมาทดแทนได้!“คุณปู่ครับ เมื่อสักครู่นี้ผมได้บรรลุข้อตกลงความร่วมมือกับคุณฉินและคุณหนูซูเรื่องยาหลอมลมปราณในนามของตระกูลเจิ้งของเราแล้ว ในอนาคตเมื่อหมิงเหยากรุ๊ปขยายตลาดมายังเมืองหลัวไห่ สิทธิ์ตัวแทนจำหน่ายยาหลอมลมปราณจะถูกส่งมอบให้กับตระกูลเจิ้งของเรารับผิดชอบ!”เจิ้งอวี่อาศัยจังหวะนี้ประกาศข่าวดีออกไป“จริงเหรอ? นี่มันเยี่ยมมาก!”นายท่านเจิ้งดีใจมากชายชราที่เดิมทีหลังงอ จู่ ๆ เขาก็ยืดตัวตรง บรรยากาศรอบกายทั้งหมดเปลี่ยนไป เต็มไปด้วยพลังงานใครก็ตามที่สามารถควบคุมยาหลอมลมปราณได้ ก็เทียบเท่ากับการควบคุมชีวิตส่วนหนึ่งของเหล่าผู้ฝึกยุทธ นี่ไม่ใช่เพียงคำพูดลอย ๆ!ตอนนี้ เจิ้งอวี่ได้รับสิทธิ์จำหน่ายเม็ดยาของหมิงเหยากรุ๊ปในเมืองหลัวไห่ สำหรับตระกูลเจิ้งแล้ว จากนี้ไปตระกูลเจิ้งจะขึ้นมาอยู่เหนืออ

อีกฝ่ายสวมชุดสูทและรองเท้าหนัง แต่งตัวเหมือนคนที่ประสบความสำเร็จ สามารถบอกได้ทันทีว่าเขาเป็นนักธุรกิจที่ค่อนข้างฉลาดและมีความสามารถ“พ่อคะ หนูขอแนะนำให้รู้จัก นี่คือฉินหมิง ประธานบริษัทหมิงเหยากรุ๊ปแห่งเมืองเจียงเฉิง”“ส่วนคนข้าง ๆ นี้คือซูซินเหยา ประธานกรรมการบริหารของหมิงเหยากรุ๊ป เธอยังเป็นเพื่อนสนิทของหนูสมัยเรียนมหาวิทยาลัยด้วย…”เจี่ยงฉินแนะนำทั้งสองฝ่ายโดยย่อ“สวัสดีครับ/ค่ะ ลุงเจียง ยินดีที่ได้รู้จัก”ฉินหมิงและซูซินเหยาทักทายอีกฝ่ายอย่างสุภาพ“ประธานฉิน ประธานซู ฉันเตรียมมื้อกลางวันไว้พร้อมแล้ว โปรดตามมา เราไว้พูดคุยกันขณะที่ทานอาหารเถอะ”เจี่ยงเหวินเจิงทักทายอย่างอบอุ่น ภายใต้การนำของเขา หลายคนเดินเข้าไปในห้องอาหารที่อยู่ข้าง ๆห้องอาหารนี้ได้รับการตกแต่งอย่างหรูหรามาก ทั้งโต๊ะก็เต็มไปด้วยอาหารอันโอชะและไวน์ราคาแพง“ประธานฉิน ฉันได้ยินฉินฉินพูดเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้แล้ว ต้องขอบคุณไหวพริบและความกล้าหาญของคุณ เรื่องร้าย ๆ จึงไม่เกิดขึ้น ไม่อย่างนั้นผลที่ตามมาคงจะเป็นหายนะ”เจี่ยงเหวินเจิงชื่นชมอย่างไม่ลังเล“ลุงเจี่ยง ชมเกินไปแล้วครับ”ฉินหมิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“นายทำเกินไปแล้ว!”เจี่ยงฉินขึ้นเสียงอย่างมีโทสะ“นังสารเลว เลิกก็คือเลิก เธอไม่จำเป็นต้องพูดเรื่องไร้ประโยชน์พวกนี้กับฉัน!”“สรุปสั้น ๆ ก็คือ ฉันหาเจอแล้วว่าตอนนี้ฉินหมิงและซูซินเหยามาเป็นแขกที่ตระกูลเจี่ยงของเธอ ทำตัวว่าง่ายสักหน่อยแล้วส่งตัวทั้งสองคนมาซะ!”“ไม่อย่างนั้น อย่าหาว่าฉันหยาบคายกับเธอเลย!”ไช่เม่ากล่าวพร้อมกับรอยยิ้มเยาะเย้ยบนใบหน้า“นาย...บัดซบ!”เจี่ยงฉินโกรธมากจนใบหน้าเปลี่ยนเป็นสีเขียวคล้ำผู้หญิงเป็นเพศที่มีอารมณ์ความรู้สึกมากกว่าเสมอ หลังจากเลิกกับไช่เม่าเมื่อเช้านี้ เธอยังรู้สึกอึดอัดไม่สบายใจอยู่เล็กน้อยแต่ตอนนี้ เธอผิดหวังในตัวไช่เม่าอย่างมาก!“ไช่เม่า แกมันไร้ยางอาย!”“เมื่อคืนนี้ เห็นแก่ที่คุณหนูเจี่ยงอุตส่าห์วิงวอนร้องขอความเมตตาแทนแกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ฉันถึงได้ปล่อยแกไป ไม่คิดว่าแกจะพลิกสีหน้าเร็วขนาดนี้!”“จะบอกว่าแกเป็นพวกเศษเดนของมนุษย์ดี ก็ออกจะเป็นการดูถูกคำว่า ‘เศษเดน’ สองคำนี้เกินไปสักหน่อย!”ตอนนี้เอง เสียงเยาะเย้ยเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น ฉินหมิงและซูซินเหยาเดินออกมาพร้อมกัน“ไอ้หนู พวกแกสองคนอยู่ที่นี่จริง ๆ!”“เมื่อคืนนี้ฉันประมาทเลยตกอยู่ในม

เจี่ยงเหวินเจิงก้าวออกมาอย่างทันท่วงที“แจ้งตำรวจเหรอ?”“ตาแก่ อย่าทำตัวได้คืบจะเอาศอก!""ฉันขอเตือนแก ถ้าแกยังพอจะมีสมองอยู่บ้าง ถอยกลับไปแล้วไปยืนอยู่ตรงนั้นอย่างว่าง่ายซะ ไม่อย่างนั้น อย่าโทษว่าฉันไม่เกรงใจกับตระกูลเจี่ยงของแก!"ไช่หงเซินพูดอย่างเย็นชาครั้งนี้เขาก่อเรื่องโดยมีมูลเหตุ แม้แต่คนของกลุ่มอู่หลงจู่เขายังไม่เห็นอยู่ในสายตา จะกลัวเจี่ยงเหวินเจิงโทรแจ้งตำรวจได้ยังไง!“คุณ…” จมูกของเจี่ยงเหวินเจิงเกือบจะบิดเบี้ยวด้วยความโกรธเขารู้ว่าตระกูลไช่มีอำนาจและทรงอิทธิพลอย่างมากในถิ่นนี้ ตราบเท่าที่ไช่หงเซินไม่ได้ทำสิ่งชั่วร้ายอย่างเช่นการฆาตกรรมและลอบวางเพลิง แม้ว่าเขาจะแจ้งตำรวจมันก็ไม่มีประโยชน์อะไร“คุณฉิน คุณหนูซู เป้าหมายของไช่หงเซินคือพวกคุณสองคน รีบไปจากที่นี่เถอะ!”“ตราบเท่าที่คุณสองคนหนีไปอย่างปลอดภัยแล้ว ไช่หงเซินจะไม่ทำอะไรกับตระกูลเจี่ยงของเราแน่นอน”เจี่ยงเหวินเจิงจงใจลดเสียงของเขาขณะพูด“ใช่แล้ว คุณพ่อพูดถูก”“ซินเหยา เธอและฉินหมิงรีบหนีไปก่อน ไม่ต้องห่วงพวกเรา…”เจี่ยงฉินกระซิบเมื่อคืนนี้เธอได้เห็นทักษะวรยุทธของฉินหมิงแล้ว ก่อนที่อีกฝ่ายจะเริ่มโจมตี

"นายน้อย ไอ้หนูนี่มันแปลก ๆ ให้ผมจัดการเขาเถอะครับ!"ลูกน้องที่อยู่ข้างหลังไช่หงเซินเสนอตัวขอลงมือเองลูกน้องคนนี้เป็นชายวัยกลางคน ดวงตาของเขาวิบวับและออร่ารอบตัวเขาก็ถูกยับยั้งเอาไว้ยังไม่ถูกปลดปล่อยออกมา อย่างไรก็ตามสามารถบอกได้ทันทีด้วยการมองว่าเขามีตัวตนที่ทรงพลังมาก“อืม งั้นฉันจะปล่อยเขาให้แกจัดการ ส่วนฉันจะจัดการกับซูซินเหยาเอง!"ไช่หงเซินพยักหน้าและกล่าว เป้าหมายถูกเล็งไปที่ซูซินเหยาโดยตรง"ไอ้หนู มารับความตายซะ!"ชายวัยกลางคนแค่นเสียงเหอะอย่างเย็นชา ออร่าพวยพุ่งออกมาจากร่างของเขา จากนั้นเขาก็กางกรงเล็บแหลมคม พุ่งเข้าใส่ฉินหมิงอย่างดุร้าย“ระดับปรมาจารย์!”การแสดงออกของฉินหมิงเปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อก่อน ตอนอยู่ที่เมืองเจียงเฉิง เขาแทบจะไม่ได้พบกับยอดฝีมือระดับปรมาจารย์เลย แต่คิดไม่ถึงเลยว่ามาถึงเมืองหลัวไห่ ตัวเองจะพบกับยอดฝีมือระดับปรมาจารย์ซ้ำแล้วซ้ำเล่าแบบนี้โชคของเขาย่ำแย่เกินไปแล้ว!แน่นอนว่า มีสิ่งหนึ่งที่เขายังไม่รู้ ไช่หงเซินรู้จากไช่เม่ามาก่อนแล้วว่าระดับการบ่มเพาะของเขานั้นไม่ธรรมดา เพื่อป้องกันอุบัติเหตุใด ๆ ไช่หงเซินจึงเรียกตัวยอดฝีมือคนนี้มาจากที่อื่นเป