Lahat ng Kabanata ng Her Buried Desires: Kabanata 11 - Kabanata 20

SystemLimang wedding gown na ang nasusukat ko ngunit wala pa rin akong mapili. Its not because I didn’t like the designs recommended. Actually, ang iba nga ay nag surpass pa sa expectation ko. Hindi ako makapili all because of the fact that I couldn’t stop my mind from replaying what happened inside the fitting room. Hindi pa rin ako makapaniwala.Did I just let him touch me? Shit!But it’s okay, right? After all, we’re going to get married. Wala namang masama roon. Normal lang naman ang physical contact sa mga mag-asawa, right? It just felt awkward because of course, we had a past. Kaya gano’n. But technically, we’re not doing something wrong, right?Yes, it’s okay… it’s fine… pero bakit hindi ko makumbinsi nang tuluyan ang sarili ko? I felt like a teenager with a raging hormones caught doing something very inappropriate.Wala na rito si Aril because he said that he had to step out for an emergency. Hindi ko naman alam kung anong klaseng emergency iyong tinutukoy niya dahil linggo n

Client Buti na lang, naging abala ako sa buong linggo na ‘yon dahil sa mga ongoing projects sa firm. Paminsan minsan ay tumatawag si mommy para ibalita sa akin ang mga preparation na ginagawa nila. She tries her best to complement everything to my liking pero dahil sa nangyari noong nakaraang linggo ay nawalan ako ng gana makisali sa pagpaplano. I kinda feel bad because she seems to notice my lack of enthusiasm whenever we talk about it pero wala siyang sinasabi. Hindi ko alam kung dahil ba sa simpatya o awa sa sitwasyon ko kung kaya't hinahayaan niya 'ko at hindi na masiyadong kinukulit pa. As much as I don’t like to dwell too much on what I saw, may iilang pagkakataon na nahuhuli ko ang sariling napapatulala dahil doon. It's not healthy. Kaya pilit kong ibinabaling sa trabaho ang atensyon ko. Speaking of preparations, sa Batangas daw gaganapin ang kasal at beach wedding ang theme. Nakahanda na rin ang mga invitations. Mayroon daw mga kilalang pangalan ang dadalo kaya dapat haban

Act Nakataas ang kilay ni Caleb habang palipat lipat ang tingin nito sa aming dalawa ni Aril. Nakaupo na kami ngayon sa conference room habang naghihintay sa iba pang mga dadating. Nasa harapan namin si Caleb, habang magkatabi naman kami ni Aril. And because it's still early, kaming tatlo lang ang naroon. I couldn't bring myself to meet Caleb's gaze dahil pakiramdam ko ay mas malalaman niya ang kung anong kababalaghan ang nangyari sa loob ng opisina ko kanina. Alam kong naghihinala na siya dahil ni hindi ko man lang siya pinapasok doon at agad na inaya sa conference room nang makalabas. "Will you stop it? You are making her uncomfortable," iritadong sambit ni Aril sa pinsan. Lalong nagsalubong ang kilay ni Caleb dahil sa sinabi nito. "I'm not interested in whatever you have to say," matalim na sagot ni Caleb at mariin itong tinitigan. Halos mapasinghap ako nang biglang lumipat ang tingin niya sa akin. "And why would you be uncomfortable, Kierra Adelaide?" Napapikit ako ng mar

PicturePagkaraan ng ilang sandali, kumalma na rin kami ni Mommy. Nagsimula na siyang kumustahin ako tungkol sa trabaho habang nag aayos kami ng mga kubyertos sa hapag.Our conversation earlier made my heart feel lighter somehow.Hindi ko alam na kahit matagal ko na tanggap sa sarili that they will never love me like their real child, kakaibang sarap pa rin pala sa pakiramdam na marinig at maramdaman ang mga salitang 'yon mula sa kan'ya.If someone had told me years ago that I would hear those words from her lips, talagang hindi ako maniniwala.And I really thought that I had been numb for years. 'Yong tipong kahit anong sakit kapag pinapamukha sa aking hindi ako tunay na anak, hindi ko na iniinda. But the conversation we had made me feel a lot of emotions na matagal ko nang itinago. O, baka talagang kahit anong pilit kong maging matatag at umastang sanay na, nanlalambot agad ako kapag ito na ang pinag uusapan. It was really a sensitive matter for me.Natigil lang kami bigla nang may

LiarNapalunok ako at pinagtuunan na lang din ng tingin ang fountain sa ibaba. Of course I’m guilty. Iyon naman kasi talaga ang totoo. Umiiwas ako.“Is it really that hard to be honest with me? I just want to know what’s on your mind.”Ako naman ang bumuntong hininga ngayon. Ewan ko ba. Naguguluhan na rin ako.I looked at him. He looked at me too.This time, his eyes seemed to be begging me for something. Batid ko ang magkahalong pagod at pagsusumamo roon.May parte sa akin na gustong sabihin na lang agad sa kan’ya ang tungkol sa nalaman ko noong nakaraang linggo, but another part of me also doesn’t want to hear the end of it. Baka kasi lalo lang akong manlumo sa kung ano mang malalaman ko.I’m not really hoping to rekindle what we had in the past.Kung ano man ang mayroon kami ngayon, gusto kong isipin na dahil lang ito sa napipilitan kami sa sitwasyon na kinapapalooban namin. And whatever happens inside of this situation, gusto kong isipin na labas pa rin doon ang kung anong mayroon