Lahat ng Kabanata ng The Billionaire's Secretary : Kabanata 11 - Kabanata 20

Hindi ko nga ba alam kung bakit parang pinaglalaruan ako ng tadhana. Minsan ang mga bagay na gustong gusto na nating kalimutan at iwasan ay kusang magpaparamdam sa mga buhay natin. Sino nga ba naman ang may gustong masaktan ng paulit ulit? O kaya naman ay mahalungkat pang muli ang nakaraan na gusto na nating kalimutan. Eto ako ngayon. Nasa harapan ko ngayon ang lalaking unang nagpatibok ng aking puso at umangkin sa aking pagkababae. Naglalakad palapit sa akin na tila ba nagka amnisya. Walang bahid sa kanyang mukha na naaalala pa nya ako. Nagkukunwari lang ba ito? o talagang ibang iba lang talaga ang hitsura ko ngayon kesa nung nasa ospital? Ganun ata talaga ang mga mayayaman. Sa pantaha ko, sa dami ng nakikilala nilang mahahalagang tao sa pang araw araw nilang pamumuhay ay hindi na nila alintana ang mga maliliit na bagay o tao para pahalagahan. Ibang iba sa mga katulad naming mga laki sa hirap. Kitang kita ko si Marcus na palapit sa akin. Malaki ang pagkakangiti. Wala pa ding n

"Miss Solenn, hindi nga pwede yung sinasabi mo?" "Anong hindi pwede? Eh di ba ikaw ang driver nya?" Tiim bagang na pagsasabi ni Solenn kay George. Hindi malaman ng dalaga kung anu ang personal na relasyon ng dalawang lalaki pero ito ang kanina nyan unang nakitang magkasama sa party na nag iinuman ng dumating siya. Hindi mapigilan iemphasize ni Solenn ang salitang driver sa kaharap. "Ayyy oo nga pero hindi nya ko alalay para ihatid ko pa siya sa condo unit nya. " pagsimangot pa nito sa harap ni Solenn. Hindi maipaliwanag ni Solenn ang sitwasyon. Tauhan na maituturing si George ng binata pero ayaw man ito pagmalasakitan na iuwisa condonito kahit na lasing na lasing pa ang sariling amo. "Yung amo mo lasing, tapos nagpapahatid sa akin. Babae ako and I am wearing this." sabay turo sa magarbo pa nitong sexy dress. Tinignan siya mula ulo gang paa ng lalaki at mula ulo gang sa malulusog nitong dibdib. "Stop!" sabay pag muestra pa nito ng kanyang kamay na malapit sa pagmumukha ng driver

Sunod sunod na pag do door bell ang siyang nagpagising sa himbing na himbing na pagkakatulog ni Solenn. Sino ba tong door bell ng door bell na to? napaisip siya at napatingin sa cell phone. 8 am pa lang ng umaga at kulang pa siya sa tulog dahil 4 am na siya nakapag pahinga kagabi. "Saglit lang," pupungas pungas pa siyang bumangon mula sa pagkakahiga. Nagsuot ng step in na pambahay at tuluyang inunlock ang door knob at inikot ikot ang double lock sa itaas. Hindi niya mapigil ang tahulan ng mga aso na lalong nagpataranta sa kanya. Maluwang nyang binuksan ang pinto ng condo unit na halos silaw pa sya sa liwanag. walang hilamos.walang suklay..."Ano pong..." Hindi pa natatapos si Solenn sa pagtatanong ay para ba siyang lalagnatin sa nakita. "Ikaw???" Gulat na gulat na pagtatanong ni Marcus sa kanya. "AKO???" Gulat din na pagtatanong ng dalaga sa di inaasahang bisita. Nagpalinga linga pa ito sa likuran to check kung may nakikita ba ito na di nya nakikita na nagpapagulat sa kanya.

Humahangos na pumasok si George sa loob ng kwarto ng amo nyang si Marcus. Nakatayo ito sa may bintana at walang pang itaas habang nakapamulsa naman na nakadungaw sa kawalan. Seryoso ito at hindi maipinta ang mukha. "Boss Marcus?" pagmamadali pa ng driver habang hawak hawak ang kaliwanag dibdib nito sa hingal. "Bat ang tagal mo?" seryosong pagtatanong ng binatang bilyonaryo. :Kanina pa kita tinatawagan and I texted you several times." Seryoso pa nitong sabi habang naglakad sa gilid ng kama para punan ang liquor glass na nasa tabi nito. Sinulyapan ni George ang malaking orasan sa loob ng kwarto at nakita niyang 8:30 pa lamang naman ng umaga. 9 am naman madalas ang pasok nya sa amo dahil wala naman ito gaanong ginagawa pa sa ngayon. Napaisip siya sa kung anu bang dahilan ng pagmamadali nito. May party bang pupuntahan? May meeting na biglaan? May restaurant na gustong kainan? He was thinking a lot of possible things pero Marcus is not like that. Lahat ng bagay ay naka schedule. ka

"Where do you want to go?" may lambing sa boses ni Marcus ang mga salitang yun."Ha? Ikaw." wala sa loob na pagsagot ko sa kanya. Hindi ko alam kung ano ba talagang exact na nararamdaman ko. Alam kong sa puso ko ay may tinatagong kilig. Pero para lang kasing ambilis ng mga nangyari at di man lang ako nakapag isip. Pakiramdam ko ay para akong napasunod na lang sa agos at ngayon ay nasa loob na ako ng sasakyan ni Marcus. Walang anu ano. Walang paliguy ligoy. Para bang matapos kong magpaka Cinderella ng mga nakaraang araw ay eto naman ang continuation. Masarap pala ang buhay ng isang Disney Princess sa totoong buhay.Pilit kong inaalala kung anu bang nangyari bago ko natagpuan ang sarili na nasa front seat na ng sasakyan at si Marcus naman ang katabi ko para mag drive. Ang natatandaan ko lang ay nagmadali akong nag ayos ng mukha at nagpantalon ng sige sige ang pagtawag sa kanya ng matandang babae. Kinatok pa ako ni Mr. Gutierrez nung huli bago pa tuluyang lumabas. Hindi ko alam kung a