Lahat ng Kabanata ng Married a Secret Billionaire: Kabanata 801 - Kabanata 810

Sa sandaling iyon, nagsuot sina Neil at Aurelia ng tradisyonal na damit pangkasal mula sa Southeast Aciatic. Nakatayo sila sa harapan ng isang salamin. Matangkad at gwapo ang lalaki habang maliit at maganda naman ang babae. Para bang ginawa para sa kanila ang mga damit. Saktong-sakto ito sa kanila. Ito ang unang beses na suotin ito ni Aurelia at napakaliwanag ng ngiti niya. Ang totoo, basta't nakatayo siya sa tabi ni Niel, magiging masaya siya. Samantala, palihim siyang tinitignan ni Neil mula sa salamin. Hindi umalis ang mga mata niya sa kanya kahit isang segundo. Nasabik si Aurelia, “Manong, maganda ba ako?”Nagpakita siya ng sinserong ngiti na nagmula sa puso niya at nagsabing, “Oo.”“Mas maganda kaysa sa pangnomad na kasuotan ko?”“Oo.”Iyon ang katotohanan. Napansin niyang bagay sa kanya ang damit mula Southeast Aciatic. Maliit siya kagaya ng mga lokal na kababaihan rito. Kung hindi sa maputi niyang mukha at kulay chestnut na buhok, iisipin talaga ng iba na nag

Maganda ang pagpapakintab sa mamahaling alahas at pinag-isipan ang bawat isang detalye nito. Lalong-lalo na ang sapphire ring. Malaki at perpekto ang kulay ng batong ito. Isa itong pambihirang bagay at maibebenta sa napakalaking halaga kapag ini-auction ito. Tama ang kasabihan: “Ang kapalit ng isang regalo ay ang iyong sariling kalayaan”. Kapag tinanggap ni Cordelia ang mamahaling regalo, baka makontrol siya ni Victoria sa hinaharap. “Masyado ka namang mapagbigay, Kamahalan,” sinara ni Cordelia ang kahon habang nakangiti. “Ikinararangal kong gusto mong maging kaibigan ko. Paano ko magagawang tumanggap ng regalo mula sa'yo?” “Magkaibigan tayo, kaya ano naman kung bibigyan kita ng regalo?” Tumingin si Victoria sa kanya. “Hindi naman to mahal. Tanggapin mo na!”“Marami ka nang nakitang mamahaling bagay kaya natural lang na di mo naisip na mahal ito. Para sa mga pangkaraniwang mamamayang kagaya namin, isa itong mamahaling kayamanan!”Nanigas ang ngiti ni Victoria. Alam niyang

Dahil nandito na ang bisita, hindi makatwiran para kina Cordelia at Zephyr na palayasin siya. Hinawakan ni Cordelia ang braso ni Zephyr habang sinundan nila si Alexander. Madalas paunlakan ng mga Irwin ang mga maharlika sa Irwin Manor, pero bihira silang mag-imbita nang ganitong oras. Mabuti na lang at mabait si Alexander. Kumuha lang sila ng isang butler dahil hindi nila kailangang ng malaking paghahanda. Pagkatapos ilatag ng butler ang merienda, pinaalis siya ni Zephyr. Tatlong tao na lang ang natira sa sala. Gustong tumawa ni Cordelia nang nakita niya ang galit niyang mukha. Palihim niyang hinawakan ang kamay niya at nagpakita sa kanya ng isang malambing at determinadong ekspresyon. Kaagad na sumigla ang mukha ni Zephyr at nagsimula na siyang ngumiti nang malumanay. Nagtitigan sila, na para bang nakalimutan nilang may kasama sila. Para bang ang isa't-isa lang ang nakikita nila. "Ahem!"Nagpanggap na umubo si Alexander para ibalik sila sa realidad. Kaagad na binitawa

Alam ni Cordelia na hindi na siya makakatakas ulit ngayon. Binaon ni Zephyr ang mukha niya sa leeg niya at huminga nang malalim habang nagsalita siya. “Darling, matulog tayo dito ngayong gabi…”“Pero mag-isa ang anak natin sa kwarto…”“Ano naman ngayon? Kailangang matutong mapag-isa ang mga lalaki sa murang edad!”“Matatakot siya kapag nagising siya!”“Kung ganun, sinasabi mo bang matutulog ka ulit kasama niya?”Tumaas ang boses niya kasabay ng kilay niya. Simula nang nag-isang buwan si Zuko, si Zephyr mismo ang nagdisenyo ng nursery. Sinabi niyang dapat matutong mapag-isa ang mga lalaki simula kabataan nila habang nasasabik niyang dinekorasyonan ang kwarto. Gayunpaman, dinadala siya ni Cordelia sa malaking kwarto nila. Para madali niya siyang mapadede, hahayaan niyang matulog ang anak niya sa tabi niya. Sa umpisa, may espasyo pa si Zephyr sa kama. Nagbasa ng ilang as articles sa internet si Cordelia at natatakot siyang umikot si Zephyr at mapatay niya ang anak nila haba

Nagsisi si Victoria kaya lumihis siya ng tingin. Gayunpaman, lumingon siya pabalik at tinitigan nang diretso si Alexander. Ha, kalokohan! Isa siyang prinsesa kaya bakit siya magsisisi? Mayroon siyang matinding kapangyarihan. Dapat ba niyang tanggapin ang hatol para sa paglaban niya kay Cordelia na isang pangkaraniwang tao?Pumikit si Alexander at bumuntong-hininga nang mahaba. ‘Wala na siyang pag-asa!’Magkaiba na ang ugali nila simula noong bata pa sila. Mahilig magyabang ang kapatid niya habang hindi siya masyadong nagpapapansin. Gayunpaman, tuwing nagkakamali siya, palagi siyang nadadamay. Lalo na't pamilya sila. Walang pakialam ang ibang tao sa kung sino ba talagang nagkamali. Isisisi nila ang lahat sa mga maharlika. Tumingin si Alexander sa kanya at nagtanong muli, “Maglalakas ka ba ng loob na mangako?”Nagalit si Victoria sa pagkapahiya “Sino ka ba sa tingin mo? Bakit ko kailangang mangako sa'yo?”“Ha, kung ganun, hindi ka maglalakas ng loob?”Tinikom niya ang mg