All Chapters of Fabricated Flame: Chapter 31 - Chapter 40

Chapter 31Hindi ako hinayaang lumabas ng building kung hindi natapos ang oras ng trabaho. Dad's really serious about caging me. Mas nadagdagan ang galit ko dahil habang nagmamaneho ako pauwi ay may nakasunod sa akin na alam kong mga tauhan ni Dad.Hindi pa ba siya kuntento na hindi niya ako hinayaang makakuha ng ticket? I'm sure he used his connections so I can't leave this country. This is too much.Nang makauwi ako ay mabilis akong naghanap ng makakain pero wala akong mahanap. My fridge is empty and I have no stocks. Kahit pagod na pagod ang katawan at ang isip ko ay mabilisan akong nagbihis ng damit saka pumunta sa malaking grocery store.I was too exhausted when I get there. Ngayong nandito na ako sa grocery ay saka ko naisip na sana nag utos na lang ako ng kung sino para bumili ng grocery para sa akin. But that realization is already too late because I am here.I rolled my eyes for my stupidity before getting a push cart to start.Inuna ko ang mga ibang kakailanganin ko tulad ng

Chapter 33Hindi ko alam kung mapapanatag at makakahinga na ba ako ng malalim ngayong wala na si Zale sa kompanya. Part of me wants to be happy because I want to avoid him right?Pero sino ba ang niloloko ko?I wasn't happy.But it's fine. Mas mabuti itong ngayon.We won't see each other again. It's fine. And I am glad because Dad listened to me so his men were not treating me like a prisoner. Pero hindi pa rin ako makaalis ng bansa. Dad more powerful than me. Ang dami niyang connections kaya kahit anong gawin ko ay hindi ako makakuha ng ticket paalis ng bansa. At alam kong hinding-hindi na ako makakakuha hangga't hindi ako hinahayaan ni Daddy.The company is doing great. Nakabawi na. But I can't leave."Bar?" I rolled my eyes at Kyla."I am pregnant," inis na sambit ko sabay tayo para makauwi na."I didn't tell you to drink. Just chill amd unwind," she said so I rolled my eyes once again."If I want to unwind I would go to a peaceful place not in a bar," sabi ko saka mabilis na tu

Chapter 35He's spacing out so he doesn't feel my presence. Dahil doon ay mahina akong tumikhim dahilan para mapatingin siya sa akin. Umayos siya ng tayo nang makita ako saka napalunok ng mariin."Didn't I tell you to go home, Zale?" malamig na may halong inis na sambit ko."I'll wait here until you're ready to talk to me," marahang sambit niya kaya sinamaan ko siya ng tingin.What? He'll stay here until when? I don't want to talk to him!"Go away, I won't talk to you!" inis na sambit ko kaya dumaan ang biglaang panghihina at pagmamakaawa sa mga mata niya. Mabilis akong nag-iwas ng tingin at naikuyom ko ang kamao ko."Please, I badly want to know the truth," nanghihinang sambit niya.I wonder if he ever fell asleep? Of course no! Sino ang makakatulog sa pag-upo sa sahig?"Just go, Zale," malamig na sabi ko.Nang muli ko siyang tingnan ay doon ko nakita ang nagingitim na ilalim ng mga mata niya. I rolled my eyes in annoyance. At ilang sandali pa ay bumaba ang mga mata niya sa tiyan ko.

Chapter 37I let him drive my car. Tahimik lang akong nakatingin sa labas. I badly want to ugnore his presence. But everytime he uses his rigut hand for hand break I can't contain to look at his wrist. Kitang-kita ang letrang 'C' at nahuli niya akong nakatitig doon dahilan para mabilis akong mag-iwas ng tingin. I swallowed hard and I stooped myself from saying anything.That tattoo doesn't mean anything for sure. Hindi ko iyon dapat pag-isipan ng kahit ano. That's just a letter. No more no less. After an hour we arrived in front of our building. Bigla ko siyang nilingon."Park my car," malamig na sabi ko bago lumabas. Hindi ko na siya binigyan ng pagkakataon."I'll borrow it for a moment. May pupuntahan lang ako saglit," biglang sabi niya kaya kumunot ang noo ko pero tumuloy lang ako papasok sa loob nang hindi siya sinasagot.I saw Kyla on the entrance. Kunot ang noo niya at nasa likod ko ang tingin. Kung kanina pa siya nandito ay siguradong nakita niya si Zale. I roll my eyes at he

Chapter 39I smirked when I saw Zale's pissed expression after I told him that John was the first one to know about my pregnancy. His face stayed on my tummy so I rolled my eyes."Get up, I'm hungry," inis na sambit ko saka bahagyang tinulak ang mukha niya paalis sa tiyan ko."Wait, sinasamahan ka niya na magpa-check up sa London?" tila hindi makapaniwalang tanong niya kaya tinaasan ko siya ng kilay."Get up, Zale! Don't start! Baka ibalik ko lahat ng sinabi mo," inis na sambit ko kaya dahan-dahan niyang inalis ang mukha niya sa tiyan ko.He sighed so I rolled my eyes again before fixing the comforter on my chest."What do you want to eat?" he asked before getting up. Mabilis akong nag-iwas ng tingin dahil hubo't-hubad siya at mukhang wala siyang pakialam.Kinuha niya ang boxers niya saka sinuot iyon. "What do you want to eat?" ulit niya saka marahan siyang umupo sa tabi ko dahilan para umayos ako ng upo.He gave me a soft kiss on my lips so I rolled my eyes. Napangisi siya matapos ma