Chapter 33Hindi ko alam kung mapapanatag at makakahinga na ba ako ng malalim ngayong wala na si Zale sa kompanya. Part of me wants to be happy because I want to avoid him right?Pero sino ba ang niloloko ko?I wasn't happy.But it's fine. Mas mabuti itong ngayon.We won't see each other again. It's fine. And I am glad because Dad listened to me so his men were not treating me like a prisoner. Pero hindi pa rin ako makaalis ng bansa. Dad more powerful than me. Ang dami niyang connections kaya kahit anong gawin ko ay hindi ako makakuha ng ticket paalis ng bansa. At alam kong hinding-hindi na ako makakakuha hangga't hindi ako hinahayaan ni Daddy.The company is doing great. Nakabawi na. But I can't leave."Bar?" I rolled my eyes at Kyla."I am pregnant," inis na sambit ko sabay tayo para makauwi na."I didn't tell you to drink. Just chill amd unwind," she said so I rolled my eyes once again."If I want to unwind I would go to a peaceful place not in a bar," sabi ko saka mabilis na tu
Chapter 34I slowly opened my eyes and a white ceiling welcomed me. Kaagad na bumalik sa isipan ko ang mga nangyari kaya mabilis akong bumangon at napahawak sa tiyan ko.What happened?My baby?Did I lost my baby?Biglang bumukas ang pinto ng hospital room kung nasaan ako at pumasok si Kyla. Despite of her tired face she manage to still look elegant. Nang makita niyang nakaupo na ako sa kama ay mabilis siyang lumapit sa akin. "W-what happened? My baby?" nanginginig na sambit ko.She sighed.Mas lalo akong kinabahan.Nanlamig ako sa kaba. It's possible that I lost my baby. Dinugo ako. No, hindi pwede.Please, no."Thanks god that you are awake—""Kyla! My baby! Call the Doctor!" malakas na sigaw ko at unti-unti nang dumaloy ang masaganang luha mula sa mga mata ko.She sighed."The baby's fine but we need to leave now that you are awake. Dad can't know about this. At kapag nagtagal pa tayo dito ay baka malaman niya," sabi niya kaya napahinga ako ng malalim at napahimas sa tiyan ko."Ye
Chapter 35He's spacing out so he doesn't feel my presence. Dahil doon ay mahina akong tumikhim dahilan para mapatingin siya sa akin. Umayos siya ng tayo nang makita ako saka napalunok ng mariin."Didn't I tell you to go home, Zale?" malamig na may halong inis na sambit ko."I'll wait here until you're ready to talk to me," marahang sambit niya kaya sinamaan ko siya ng tingin.What? He'll stay here until when? I don't want to talk to him!"Go away, I won't talk to you!" inis na sambit ko kaya dumaan ang biglaang panghihina at pagmamakaawa sa mga mata niya. Mabilis akong nag-iwas ng tingin at naikuyom ko ang kamao ko."Please, I badly want to know the truth," nanghihinang sambit niya.I wonder if he ever fell asleep? Of course no! Sino ang makakatulog sa pag-upo sa sahig?"Just go, Zale," malamig na sabi ko.Nang muli ko siyang tingnan ay doon ko nakita ang nagingitim na ilalim ng mga mata niya. I rolled my eyes in annoyance. At ilang sandali pa ay bumaba ang mga mata niya sa tiyan ko.
Chapter 36Natahimik siya dahil sa sinabi ko kaya dahan-dahan akong napatinghala para makita ang mukha niya. He's clenching his jaw. "I'll sleep. Just choose a guest room here," mabilis na sabi ko saka bumangon na mula sa pagkakahiga sa couch para umakyat na sa taas.Nang makarating ako sa kwarto ko ay habol-habol ko ang hininga ko. I feel so f*cking guilty.But what should I do?This is so complicated. Everything happens so fast. Hindi pa tuluyang pumapasok sa isip ko anh lahat.His fiancee lied so he's here again. I rolled my eyes.He's here for my baby?Inis akong sumalampak sa kama. Napatulala ako sa kisame habang nag-iisip ng kung ano-ano. And after awhile I feel sleepy so I change into my nighties to finally let my self sleep.The next day I woke up so early. Nang makatayo ako mula sa kama ay mabilis akong naduwal kaya tumakbo ako patungong banyo. And as usual I feel so weak after I vomit. And I almost crawl to go out of the toilet.Mas lalong nawala ang kagustuhan kong magtrab
Chapter 37I let him drive my car. Tahimik lang akong nakatingin sa labas. I badly want to ugnore his presence. But everytime he uses his rigut hand for hand break I can't contain to look at his wrist. Kitang-kita ang letrang 'C' at nahuli niya akong nakatitig doon dahilan para mabilis akong mag-iwas ng tingin. I swallowed hard and I stooped myself from saying anything.That tattoo doesn't mean anything for sure. Hindi ko iyon dapat pag-isipan ng kahit ano. That's just a letter. No more no less. After an hour we arrived in front of our building. Bigla ko siyang nilingon."Park my car," malamig na sabi ko bago lumabas. Hindi ko na siya binigyan ng pagkakataon."I'll borrow it for a moment. May pupuntahan lang ako saglit," biglang sabi niya kaya kumunot ang noo ko pero tumuloy lang ako papasok sa loob nang hindi siya sinasagot.I saw Kyla on the entrance. Kunot ang noo niya at nasa likod ko ang tingin. Kung kanina pa siya nandito ay siguradong nakita niya si Zale. I roll my eyes at he
Chapter 38I drove my way to my penthouse. At matamlay akong umupo sa couch nang makarating. Hindi ko maiwasang kabahan. Takot ako sa posibilidad na baka hindi sumunod si Zale.But it's fine. Pero sana, sana sa pagkakataong 'to sundan niya ako.Pero paano kung hindi?What if he realizes that he doesn't want to be with me? I am spoiled, arrogant, over confident and I always say a lot of hateful words towards him. He can back off. He can realize that Trisha is better. I am so insecure. Natatakot rin ako.Who would stay with me?Sino ang gustong makasama ako? I always act like I can do everything. I always push him away. I am always questioning him. I've never been good to him.My eyes began to water. It's fine. I'll accept whatever it is.Nang tumayo ako para umakyat sa itaas ay siya ring pagbukas ng pinto. Mabilis akong lumingon doon at tila biglang huminto ang mundo ko nang makita si Zale na pumasok. My tears fell as I stare at him. Sinalubong niya ang mga mata ko."S-So you are in
Chapter 39I smirked when I saw Zale's pissed expression after I told him that John was the first one to know about my pregnancy. His face stayed on my tummy so I rolled my eyes."Get up, I'm hungry," inis na sambit ko saka bahagyang tinulak ang mukha niya paalis sa tiyan ko."Wait, sinasamahan ka niya na magpa-check up sa London?" tila hindi makapaniwalang tanong niya kaya tinaasan ko siya ng kilay."Get up, Zale! Don't start! Baka ibalik ko lahat ng sinabi mo," inis na sambit ko kaya dahan-dahan niyang inalis ang mukha niya sa tiyan ko.He sighed so I rolled my eyes again before fixing the comforter on my chest."What do you want to eat?" he asked before getting up. Mabilis akong nag-iwas ng tingin dahil hubo't-hubad siya at mukhang wala siyang pakialam.Kinuha niya ang boxers niya saka sinuot iyon. "What do you want to eat?" ulit niya saka marahan siyang umupo sa tabi ko dahilan para umayos ako ng upo.He gave me a soft kiss on my lips so I rolled my eyes. Napangisi siya matapos ma
Chapter 40He's really serious!Hindi ako makapaniwala habang nakatingin sa isang tattoo shop. Para akong pumunta sa ibang dimensyon. Ibang-iba ang nandito. He brought me to a place I've never been before. It's still in Manila but I got to see a different face of life.It's average. No luxury."Dito ka magpapa-tattoo?" tanong ko nang pagbuksan niya ako ng pinto ng kotse.We even use his car because my car is too flashy he said.The tattoo shop is small. Too small."Yes," sabi niya saka marahang hinawakan ang baywang ko para igiya ako sa loob. I was just wearing a short and a white polo, nothing special. "Zale, Pare!" kaagad na bati ng isang lalaki nang makapasok kami.Zale gave him a high five. Mula sa pinaka loob ay lumabas ulit ang isa pang lalaki na mabilis ring bumati kay Zale. I don't know what to do when they look at me. Bahagyang nagsalubong ang kilay ko."Siya ba? Narinig ko kasi kay Tito Joey," sambit ng unang lalaking sumalubong kanina.Zale motioned them to shut up and the
EpilogueChloe Lorin Navrus, she's unreachable but I can't believe I am able to kiss and hold her right now.Gustuhin ko mang lumayo at bumalik kay Trisha nang tapusin niya ang contract ay hindi ko kaya. I tried so hard to ignore the flame that I'm feeling for Chloe but I just can't.How can she act like a snow queen after what happened between us in Cebu?I can't f*cking sleep thinking that she can ignore me. She can push me that easily. Yes, ako lang ang baliw sa aming dalawa. Chloe Lorin Navrus can shatter me in small pieces. Siya lang ang may kakayahang gawin 'to.Kung alam ko lang na ganito. Sana hindi ko pinagbigyan ang sarili ko na magpanggap na boyfriend niya. Mas lalo lang akong nabaliw sa kanya. Mas lalo lang gumulo ang utak ko.But I have this toxic side. I don't care if I feel guilty. I don't care if I hurt Trish. I don't care about anything as long as I'm with Chloe."I'm sorry," nagsisising sabi ko kay Trisha. Kita ko ang pagdaloy ng mga luha mula sa mga mata niya kaya na
Chapter 57Hi! This will be Zale's Pov same as the epilogue. Thank you so much for supporting Zale and Chloe's story from the start until now.***Working in Navrus Corporation is already a lot sinceI was a fresh graduate when I entered here. Maganda silang magpasahod kaya hindi na ako naghangad pang lumipat ng ibang trabaho. This is fine. I am fine in this giant company. I am lucky because I got accepted."Akala ko ba si Ma'am Kyla lang ang anak nina Sir Navrus?" I heard my office mates talking while we are in the conference hall.Ngayon daw ipapakilala ang bagong magiging Ceo ng kompanya. We heard that it's the President's daughter.I am already two years working in this company and I've seen the President a lot of times. He's cold and strict. I've also seen his wife and their daughter. They are all elegant. Tila hindi basta-basta.But today, the younger daughter will sit as the Ceo. We haven't seen her.Lahat kaming mga empleyado ay tumahimik nang bumukas ang pinto ng conference ha
Chapter 56Hindi ko magawang alisin ang tingin ko sa suot-suot kong singsing. It's so beautiful. So elegant. Kasyang-kasya sa akin. The diamond is so huge. It's worth of millions, I'm sure.Nawala lang ang pansin ko sa singsing nang maeahang gumalaw si Zale sa tabi ko para mas lalo akong yakapin. Dahan-dahan ko siyang hinarap at nakita ko ang inaantok niyang mga mata na nakatutok sa akin. It's already nine in the morning yet we are lazy to get up.Bumangon lang kami kaninang alas sais nang sumuka ako pero pareho ulit kaming bumalik sa pagtulog. Akala ko tapos na ako sa pagsusuka tuwing umaga pero unti-unti na namang bumabalik. My OB warned me about this. Nagbabago lang ng kaunti pero nandoon pa rin. But I'm thankful that Zale's always here to assist me."You won't work?" mahinang tanong ko pero siniksik lang niya ang mukha niya sa leeg ko."Mamaya na," he murmured and his hot breath tickled me.I let him in that position as we both play each other's hand. Ilang sandali pa ay hinalika
Chapter 55I'm busy in my office when Kyla went in. Hindi ko siya tinapunan ng tingin at tuloy-tuloy lang ako sa pagbabasa ng papeles pero umupo siya sa upuan sa harap ng table ko. I sighed before looking at her.She smiled like she's teasing me so I rolled my eyes."Where's your bodyguard?" tanong niya kaya muli akong napairap."He has work," I answered because Zale's fixing his investments. And he's trying to get more connections. "Oh," Kyla said. Naningkit ang mga mata ko dahil parang may ibang kahuguhan ang naging reaksyon niya."Umalis ka nga," inis na sambit ko pero ngumisi lang siya lalo."Aren't you insecure?" she asked. I glared at her but she's not affected. May gana pa siyang humalukipkip habang nakangisi sa akin."Leave," malamig at inis na sambit ko pero hindi siya natinag."He proposed to his ex. Pero sayo hindi," she said.Napalunok ako at naikuyom ko ang kamao ko dahil sa narinig. Tumawa siya dahil sa naging reaksyon ko saka nanunuyanh tumayo. "I'll go now. Don't ove
Chapter 54I was really so eager to visit Dad in jail the next day. Kitang-kita ko ang pagdadalawang-isip sa mukha ni Zale nang makauwi kami sa penthouse house. He knows that I'll visit Dad today. "Ipaubaya mo na lang 'to sa mga abogado," sabi niya.Nilingon ko siya sa tamad na nakahiga sa kama.Gulong-gulo ang buhok niya dahil pagkarating namin dito kanina ay muli kaming natulog. And now he's seriously hot on my bed. Wala siyang damit pang-itaas pero nagmumukhang hubo't-hubad siya dahil natatabunan ng comforter ang pang-ibaba niya katawan.I'm almost done and he sill there on the bed."Kung ayaw mong sumama bahala ka," inis na sabi ko dahilan para unti-unti siyang bumangon."I told you, your father must be in jail but we don't know what can he still do. Nag-aalala lang ako," he reasoned out again so I rolled my eyes."May mga pulis doon, Zale. Just hurry up. Inis na inis na ako sayo!" inis na sambit ko pero lumapit pa siya sa akin para marahan na humalik sa pisngi ko. I rolled my ey
Chapter 53Hindi ko alam ang mga nangyari. Hindi iyon klaro sa isipan ko. Malabo ang mga alaala ko. Basta paggising ko ay nasa hospital room ako. The last thing I remember was my hand full of blood and Mom's bathing with her own blood.Kaagad pumintig ng mabilis ang puso ko sa sakit at dahan-dahan akong umupo mula sa pagkakahiga dahilan para biglang mapabangon si Zale na nakatungo sa tabi ko."W-What happened?" nanginginig na sambit ko. Mabilis kong hinawakan ang tiyan ko.Tell me that I did't lost my baby.Tell me that my baby's safe."Are you okay?" mahinang tanong niya at hindi pinansin ang mga tinanong ko.I shook my head as I caressed my tummy."Zale, what happened?!" I demanded and that's when the door opened. Pumasok si Kyla na magang-maga ang mga mata at maraming dugo sa katawan.Nanlaki ang mga mata ko at kaagad na bumuhos ang masaganang mga luha ko. "Chloe," she sobbed and she went to me quickly. Mahigpit niya akong niyakap kaya mas lalong tumulo ang mga luha ko habang sinu
Chapter 52The next day I forced Zale to call Kyla since he noted her number before he changed a sim card. Pero limang ulit naming ginawa iyon ngunit walang sumasagot.In the end we gave up and we called Mark instead. Pero walang alam si Mark sa nangyayari. Wala siyang balita and it made me so frustrated."Your Dad gave up. He realised that he can't force you," Zale said after calling Mark.Napabuntong hininga ako at napailing."No," sabi ko dahil alam kong hindi iyon mangyayari. I have this feeling that something will happen. Kinakabahan ako sa hindi ko malamang dahilan. Pero napangiwi ako nang malingunan si Zale na kampante lang na nakasandal sa headboard ng kama habang mapupungay ang mga matang nakatingin sa akin. Nawala sa isip ko sa mga iniisip ko saka ko tinuon sa kanya lahat ng pansin ko."Hindi pa ako sanay na ganito ka. This is your another version. Chloe Lorin Navrus away from her company hits really different," he said while staring straight at me.Marahan siyang umayos ng
Chapter 51Sinabi niya sa akin lahat ng nangyari kung paano sila umabot sa ganoong plano. I listened carefully while we are cuddling on this medium sized bed. "When you didn't go home to me that night I immediately knew that something happened. Pero isinawalang bahala ko. I trust you. But I went crazy when I heard the news of your father's interview the following day. I followed your sister's car that night," he explained.I sighed.That's when my father's men nearly killed him."Hindi ka dapat pumunta sa bahay," sabi ko pero ngumisi lang siya ng sarkastiko saka umiling."Kung hindi lang ako napuruhan ay babalik ulit ako sa sumunod na araw. But I can't f*cking walk," he hissed.Napalunok ako saka napapikit ng mariin dahil sa narinig."Let's not talk about this," he said and I shook my head."No, I want to know everything," I insisted and he sighed."You need to rest," mahinang sabi niya saka mas inayos ang pagkakahiga namin.It feels illegal to be happy and content with him right now
Chapter 50"Please sleep. I'll wake you up later. Malayo-layo pa ang Pier. I'm sorry, we can't take a plane. Your Dad might track us," he whispered.Nanatili lang akong tahimik.I can't still believe that I am with him now. Mas lalong humigpit ang pagkakayakap niya sa akin. I close my eyes to feel the moment. And suddenly I feel asleep. Para bang sa ilang araw ay ngayon lang ako ulit nagkaroon ng maayos na tulog na walang inaalalang sakit.Nakatulog ako habang yakap-yakap niya. Ilang sandali pa ay naalimpungatan ako sa biglaang paggalaw ng sinasandalan ko. Dahan-dahan kong binuksan ang mga mata ko."Sigurado ka ba dito?" dinig kong sambit ni Mark kaya dahan-dahan akong umayos sa pagkakaupo. Zale immediately seek for my eyes so I sighed before gently nodded at him. I'm fine now."Anong oras na?" mahinang tanong ko saka marahan na inayos ang jacket na suot.Marahan niyang inayos ang buhok ko bago tumingin sa wrist watch na suot niya."Three AM, the ship will leave at five," he said so