Chapter 32"Stop, we can't let Dad's men follow us," biglang sabi ko kaya mabilis niyang tinabi ang kotse. She went out and she talked to Dad's men. Ilang sandali pa ay bumalik siya sa loob ng kotse."I told them that I'll be with you so they don't need to follow us. Sinabi ko rin na dalhin nila ang groceries and kotse mo sa penthouse mo. They have access, right?" tanong niya na ipinagkibitan ko lang ng balikat."They will find ways," sabi ko saka dahan-dahan muling napapikit.Ilang sandali pa ay nakarating kami sa sinasabi niya. The clinic was about to close but we used our names so they still let us in. Sobrang kinakabahan ako. I've been so stress this past few days. At ilang beses na ring sumakit ang tiyan ko.I am afraid of the possibility that my baby is in danger. Kung may mangyaring masama sa anak ko ay hindi ko mapapatawad ang sarili ko.The Doctor smiled at me. I guess she's just in her mid forties."Good evening," she greeted and I nodded a bit because of that.After a while
Chapter 33Hindi ko alam kung mapapanatag at makakahinga na ba ako ng malalim ngayong wala na si Zale sa kompanya. Part of me wants to be happy because I want to avoid him right?Pero sino ba ang niloloko ko?I wasn't happy.But it's fine. Mas mabuti itong ngayon.We won't see each other again. It's fine. And I am glad because Dad listened to me so his men were not treating me like a prisoner. Pero hindi pa rin ako makaalis ng bansa. Dad more powerful than me. Ang dami niyang connections kaya kahit anong gawin ko ay hindi ako makakuha ng ticket paalis ng bansa. At alam kong hinding-hindi na ako makakakuha hangga't hindi ako hinahayaan ni Daddy.The company is doing great. Nakabawi na. But I can't leave."Bar?" I rolled my eyes at Kyla."I am pregnant," inis na sambit ko sabay tayo para makauwi na."I didn't tell you to drink. Just chill amd unwind," she said so I rolled my eyes once again."If I want to unwind I would go to a peaceful place not in a bar," sabi ko saka mabilis na tu
Chapter 34I slowly opened my eyes and a white ceiling welcomed me. Kaagad na bumalik sa isipan ko ang mga nangyari kaya mabilis akong bumangon at napahawak sa tiyan ko.What happened?My baby?Did I lost my baby?Biglang bumukas ang pinto ng hospital room kung nasaan ako at pumasok si Kyla. Despite of her tired face she manage to still look elegant. Nang makita niyang nakaupo na ako sa kama ay mabilis siyang lumapit sa akin. "W-what happened? My baby?" nanginginig na sambit ko.She sighed.Mas lalo akong kinabahan.Nanlamig ako sa kaba. It's possible that I lost my baby. Dinugo ako. No, hindi pwede.Please, no."Thanks god that you are awake—""Kyla! My baby! Call the Doctor!" malakas na sigaw ko at unti-unti nang dumaloy ang masaganang luha mula sa mga mata ko.She sighed."The baby's fine but we need to leave now that you are awake. Dad can't know about this. At kapag nagtagal pa tayo dito ay baka malaman niya," sabi niya kaya napahinga ako ng malalim at napahimas sa tiyan ko."Ye
Chapter 35He's spacing out so he doesn't feel my presence. Dahil doon ay mahina akong tumikhim dahilan para mapatingin siya sa akin. Umayos siya ng tayo nang makita ako saka napalunok ng mariin."Didn't I tell you to go home, Zale?" malamig na may halong inis na sambit ko."I'll wait here until you're ready to talk to me," marahang sambit niya kaya sinamaan ko siya ng tingin.What? He'll stay here until when? I don't want to talk to him!"Go away, I won't talk to you!" inis na sambit ko kaya dumaan ang biglaang panghihina at pagmamakaawa sa mga mata niya. Mabilis akong nag-iwas ng tingin at naikuyom ko ang kamao ko."Please, I badly want to know the truth," nanghihinang sambit niya.I wonder if he ever fell asleep? Of course no! Sino ang makakatulog sa pag-upo sa sahig?"Just go, Zale," malamig na sabi ko.Nang muli ko siyang tingnan ay doon ko nakita ang nagingitim na ilalim ng mga mata niya. I rolled my eyes in annoyance. At ilang sandali pa ay bumaba ang mga mata niya sa tiyan ko.
Chapter 36Natahimik siya dahil sa sinabi ko kaya dahan-dahan akong napatinghala para makita ang mukha niya. He's clenching his jaw. "I'll sleep. Just choose a guest room here," mabilis na sabi ko saka bumangon na mula sa pagkakahiga sa couch para umakyat na sa taas.Nang makarating ako sa kwarto ko ay habol-habol ko ang hininga ko. I feel so f*cking guilty.But what should I do?This is so complicated. Everything happens so fast. Hindi pa tuluyang pumapasok sa isip ko anh lahat.His fiancee lied so he's here again. I rolled my eyes.He's here for my baby?Inis akong sumalampak sa kama. Napatulala ako sa kisame habang nag-iisip ng kung ano-ano. And after awhile I feel sleepy so I change into my nighties to finally let my self sleep.The next day I woke up so early. Nang makatayo ako mula sa kama ay mabilis akong naduwal kaya tumakbo ako patungong banyo. And as usual I feel so weak after I vomit. And I almost crawl to go out of the toilet.Mas lalong nawala ang kagustuhan kong magtrab
Chapter 37I let him drive my car. Tahimik lang akong nakatingin sa labas. I badly want to ugnore his presence. But everytime he uses his rigut hand for hand break I can't contain to look at his wrist. Kitang-kita ang letrang 'C' at nahuli niya akong nakatitig doon dahilan para mabilis akong mag-iwas ng tingin. I swallowed hard and I stooped myself from saying anything.That tattoo doesn't mean anything for sure. Hindi ko iyon dapat pag-isipan ng kahit ano. That's just a letter. No more no less. After an hour we arrived in front of our building. Bigla ko siyang nilingon."Park my car," malamig na sabi ko bago lumabas. Hindi ko na siya binigyan ng pagkakataon."I'll borrow it for a moment. May pupuntahan lang ako saglit," biglang sabi niya kaya kumunot ang noo ko pero tumuloy lang ako papasok sa loob nang hindi siya sinasagot.I saw Kyla on the entrance. Kunot ang noo niya at nasa likod ko ang tingin. Kung kanina pa siya nandito ay siguradong nakita niya si Zale. I roll my eyes at he
Chapter 38I drove my way to my penthouse. At matamlay akong umupo sa couch nang makarating. Hindi ko maiwasang kabahan. Takot ako sa posibilidad na baka hindi sumunod si Zale.But it's fine. Pero sana, sana sa pagkakataong 'to sundan niya ako.Pero paano kung hindi?What if he realizes that he doesn't want to be with me? I am spoiled, arrogant, over confident and I always say a lot of hateful words towards him. He can back off. He can realize that Trisha is better. I am so insecure. Natatakot rin ako.Who would stay with me?Sino ang gustong makasama ako? I always act like I can do everything. I always push him away. I am always questioning him. I've never been good to him.My eyes began to water. It's fine. I'll accept whatever it is.Nang tumayo ako para umakyat sa itaas ay siya ring pagbukas ng pinto. Mabilis akong lumingon doon at tila biglang huminto ang mundo ko nang makita si Zale na pumasok. My tears fell as I stare at him. Sinalubong niya ang mga mata ko."S-So you are in
Chapter 39I smirked when I saw Zale's pissed expression after I told him that John was the first one to know about my pregnancy. His face stayed on my tummy so I rolled my eyes."Get up, I'm hungry," inis na sambit ko saka bahagyang tinulak ang mukha niya paalis sa tiyan ko."Wait, sinasamahan ka niya na magpa-check up sa London?" tila hindi makapaniwalang tanong niya kaya tinaasan ko siya ng kilay."Get up, Zale! Don't start! Baka ibalik ko lahat ng sinabi mo," inis na sambit ko kaya dahan-dahan niyang inalis ang mukha niya sa tiyan ko.He sighed so I rolled my eyes again before fixing the comforter on my chest."What do you want to eat?" he asked before getting up. Mabilis akong nag-iwas ng tingin dahil hubo't-hubad siya at mukhang wala siyang pakialam.Kinuha niya ang boxers niya saka sinuot iyon. "What do you want to eat?" ulit niya saka marahan siyang umupo sa tabi ko dahilan para umayos ako ng upo.He gave me a soft kiss on my lips so I rolled my eyes. Napangisi siya matapos ma