Lahat ng Kabanata ng The Three Little Guardian Angels: Kabanata 571 - Kabanata 580

Maputla ang mukha ni Maisie. Yumuko siya at dinukot ang gintong singsing mula sa kaniyang bulsa. “Ito ang iniwan sa akin ng lolo ko. Ang sabi ng lalaking yun ay buhay pa ang lolo ko!”Hinawakan niya ang braso ni Nolan. “Nolan Goldmann, nagsinungaling ka sa akin, tama ba? Pwedeng buhay pa ang lolo ko, hindi pa siya patay!”‘Iisa na lang ang kamag-anak ko. Kung kaya niyang makagawa ng plano para lituhin kami, pwedeng buhay pa siya.’Muli siyang niyakap nang mahigpit ni Nolan. “Zee, alam kong masama ang loob mo, pero malinaw na malinaw na kung bakit binigay sa iyo ng lolo mo ang singsing ng mga de Arma.”Natulala si Maisie, at hindi niya mapigilang mapayukom ang mga kamay niyang nasa mainit na dibdib ni Nolan.‘Tama, bakit ipapasa sa akin ni lolo ang singsing na kumakatawan sa status ng patriarch o matriarch ng ng mga de Arma? Dahil gusto niyang manahin ko ang identity niya!’Hindi alam ni Maisie kung bakit siya nalulungkot. Kahit na wala siya masiyadong kontak sa lolo niya sa nagda

Sumakay sila sa elevator papunta sa executive steak house na nasa 12th floor. Mukhang naka-reserve ang buong restaurant. May mga bodyguards na nakabantay sa labas, at iilan lang ang waitressess na naiwan para mag-serve sa kanila.Naghihintay si Yorrick sa corridor. Tiningnan niya ang kaniyang relo nang dumating ang dalawa. “Maaga ka.”Walang emosyong nagtanong si Nolan, “Nasaan si lola?”“Nasa loob siya,” Sabi ni Yorrick, tumalikod at nagpatiuna.Hinawakan ni Nolan ang kamay ni Maisie habang naglalakad sila papunta sa dining room. Hindi nagtagal, nakita nila ang isang matandang babae na kulay puti ang buhok at nakatalikod sa kanila, nilalaro nito ang isang green rose sa isang vase.Lumapit si Yorrick sa tabi ni Madam Hathaway at yumuko. “Lola.”Dinala ni Nolan si Maisie sa harap ng mahabang white table papunta sa tapat ni Madam Hathaway.Pinasok naman ni Madam Hathaway ang bulaklak sa vase, tinabi ito at dahan-dahang tumingala. “Ilang taon na simula noong huli kitang nakita. Kum

Hindi yun itinanggi ni Nolan.Hawak-hawak ni Strix ang isang chess piece, nakita niyang hindi gumalaw si Nolan. “Hindi maganda ang sitwasyon niya nitong nagdaang tatlong taon. Namatay sa aksidente ang tunay niyang ama, habang nawalan naman siya ng anak. Walang magagawang mabuhay pagkatapos ng lahat ng yun.”Binaba ni Nolan ang chess piece niya, bahagyang nagbago ang walang emosyon niyang ekspresyon. Simula nang malaman niyang buntis noon si Maisie at nawala ang bata dahil sa aksidente, alam niyang habangbuhay ang utang niya sa kaniya.Kung hindi siya tinulak palayo mula sa kaniya, baka hindi nangyari ang insidenteng yun.Tinitigan siya ni Strix. “Bakit? Hindi ka pa ba niya napapatawad?”Binawi ni Nolan ang tingin niya mula sa chessboard pero hindi sumagot nang tumingin siya sa ibang direksyon.Pinagmasdan ni Strix ang chessboard. “Kung hindi ka pa niya napapatawad, hindi siya magsusumikap na mailigtas ka. Nakikita ko na hindi siya kailanman sumuko sa iyo.”Nakipagpalitan ng ting

Kung hindi sila mag-iingat, mamamatay lahat ng nasa barko.Nakatali sina Titus at Waylon sa deck. Hindi niya inakalang si Sue ay si Rowena.“Rowena, anong gusto mo? Huwag mong idamay ang bata. Sa akin mo ibuhos ang galit mo.”Sinubukan siyang kumbinsihin ni Titus, pero hindi yun tinanggap ni Rowena at parang nababaliw na sumagot nang pasigaw, “Manahimik ka!”Tuluyan na siyang nawala sa sarili. “Sa tingin mo ba maniniwala pa rin ako sa anumang sabihin ng isang Goldmann?”Nakita ni Titus na emotionally unstable na si Rowena kaya naman nagsimula na siyang mag-alala. Nagdilim ang mukha niya. “Rowena, wala kaming ginawang masama sa iyo.”Wala naman talaga silang ginawang masama sa kaniya. Kinupkop nila ito at pinalaki. Kailan nila ito trinato nang masama?Pinagkatiwalaan siya ni Titus, pero bumagsak siya dahil sa pagiging makasarili.“Sa tingin mo ba ay wala kayong ginawa sa akin?” Sigaw ni Rowena, “Ang laki ng ginawa ko para sa pamilya niyo. Paano niyo ako nagawang itaboy na lang?”

Hinawakan ni Maisie ang ulo ni Nolan. “Isa ka lang 17-year-old ngayon. Anong masama kung tatawagin mo akong Ms. Vanderbilt?”Tinulak ni Nolan ang kamay niya. “Pero lalaki din ako.”“Lalaki ka na ba kapag 17 ka na?”Walang maisagot si Nolan at umiwas na lang ng tingin. “Bakit ako mahuhulog sa iyo? Dahil lang maganda ka?”Binawi ni Maisie ang kamay niya pero hindi siya nagalit, “Oo. Gustong-gusto mo ang kagandahan ko kaya kinulit mo ako, kaya pinakasalan kita.”Tumaas ang kilay ni Nolan at tumitig kay Maisie, “Ganoon ba ako kababaw?”Pagkatapos sabihin yun, pinagmasdan niya ang maselan at inosenteng mukha ni Maisie at wala ng sinabi pa. Type niya nga ito.Ngumiti nang malawak si Maisie, lumapit siya sa mga labi nito hanggang isang pulgada na lang ang pagitan nila. Sa sobrang lapit nila ay naghalo na ang kanilang mga hininga. “Hindi ko alam kung mababaw ka. Ang alam ko lang ay mahal mo ako nang sobra.”….Isang linggong nasa ospital si Nolan. Halos magaling na ang sugat sa likod