Lahat ng Kabanata ng The Three Little Guardian Angels: Kabanata 2361 - Kabanata 2370

Hinawakan ni Colton ang kamay ni Freyja. “Freyja, ikaw…” “Kaya, nakapag-isip-isip na ako.” Tinanggal ni Freyja ang tie ni Waylon at hinawakan ang collar nito. Habang lumalapit siya ay kaniyang sinasabi, “Hangga't maaari ay tatayo ako sa tabi mo. Hindi na importante kung maabot ko ang height mo. Kailangan ko lang ipakita sa lahat na hindi ako useless pag wala ka.”Noong una, akala ni Colton ay magsasabi si Freyja na gusto niyang umalis ulit. Hindi niya inaasahan na sasabihin ni Freyja iyon, nagulat ng ilang sandali si Colton.Matapos ang ilang sandali, hinawakan siya ni Colton. Nakatutok sa kanilang dalawa ang ilaw na tumagos sa bintana. “Kailan ka aalis?”Inikot ni Freyja ang kamay niya sa leeg ni Colton at sinabi, “Bukas ng tanghali, kaya…”Diniin ni Colton si Freyja sa bintana at hinalikan siya. Hinubad ni Freyja ang jacket ni Colton at hinulog iyon sa sahig. Tumulo sa bintana ang patak ng hamog, kaya lumalabo ang ilaw na mula sa mga streetlumps. Sa makulimlim na ilaw, sa ilali

Kumunot ang noo ni Colton. ‘Bakit hindi niya ako pinapadalhan ng kahit anong text o tawag?” Dumating si Leonardo sa pinto. “Mr. Goldmann.”Wala sa sarili na sumagot si Colton, “Yeah?” “Nandito ang kapatid mo,” sagot ni Leonardo.Matapos iyon, tumagilid si Leonardo para papasukin si Waylon.Gumawa ng tsaa si Leonardo para kala Colton at Waylon, nilagay niya iyon sa teapot table at umalis ng opisina. Kinuha ni Waylon ang teapot at naglagay ng tea sa cup. “Narinig ko na bumalik na raw si Freyja sa Yaramoor?”“Yeah,” sagot ni Colton.“Sabihin mo na gusto mong sabihin. Dalawa lang tayo dito.” Tumawa si Waylon. Alam niyang may gumugulo sa isip ni Colton. Sumandal si Colton sa upuan at sinabi, “Ilang na simula ng umalis siya papunta sa Yaramoor pero wala pa rin siyang tawag sa akin. Nag-aalala ako sa kaniya.”Tumawa si Waylon. “Apat na araw pa lang. Hindi mo kailangan mag-alala.”Humalukipkip si Colton at sumagot, “Sana tinawagan man lang niya ako.”Tinapat ni Waylon ang teacu

Naging tahimik nang ilang sandali sa sala. Matagal na hindi nagsalita si Brandon, yumuko siya. “Fey… Ayoko lang na bigyan ka ng problema.” Dahan-dahan siyang nagsalita, “Hindi naman kailangan gumastos ng sobra para sa pagkain. Hangga’t makakain, ayos lang ‘yon sa akin. Ayos pa rin naman ako ngayon, ‘di ba?” Galit na suminghal si Freyja. “Sabihin mo na lang sa akin agad. Wala na bang pera ang mga Pruitt?” Hindi na nagsalita si Brandon. “Alam ko na agad kahit noong unang pasok ko pa lang sa bahay. Wala na ang sasakyan na nakaparada sa labas. Siguro binenta mo na. Hindi rin masyadong nagbago ang mga gamit sa bahay, pero lahat ng mga antiques ni mom dati ay wala na ngayon.” Tinuro ni Freyja ang cabinet na walang laman. ‘Sanay si mom sa magarbong buhay, at mga alaga niya ang mga antique niya kaya hindi niya kayang ibenta na lang ang mga iyon.‘Isa na lang ang naiisip kong posibilidad. Binenta ni Dad lahat ng antique at tinanggal niya ang mga katulong nang makulong si mom. ‘Ma

Hindi na makatanggi si Brandon kaya isasama na lang niya ang bisita nila. Bahagyang naningkit ang mata ni Colton. “Bisita?” ‘Bisita lang ba ako?’Lumapit si Freyja at tumingin kay Colton. “Kung hindi, anong gusto mo? Nandito ka sa bahay ko ngayon kaya kanino ka dapat makikinig?”Nag-igting ang ngipin ni Colton at mahina ang boses na sumagot, “Okay, makikinig ako sayo.”“Tama ‘yan, good boy.” Naglabas ng cash si Freyja at nilagay sa palad ni Colton. “Para sa grocery shopping ‘to. Huwag kayo magsayang ng pera.”Hindi nakapagsalita si Colton.Nang bumalik si Freyja sa college, pumunta si Colton sa supermarket kasama si Brandon para bumili ng ingredients pero hindi sila masyadong nag-uusap kaya medyo awkward ang paligid. Saka hindi rin naman nila masyadong kilala ang isa't isa.Hindi masyadong gusto ni Colton ang pamilya ni Freyja dahil kay Sandy at Ken. Pero tatay ni Freyja si Brandon kaya kailangan pa rin niyang magpakita ng respeto. “Ahem, anong itatawag ko sayo?” Si Brandon

Ngumiti si Waylon. “Basta ayos lang sa'yo.”Natigil si Minzy at ngumiti. “Syempre ayos lang.”Tiningnan ni Waylon ang relo niya at sinabing, “Gumagabi na. Uuwi na ako.”Tumango si Minzy.Pagkatapos niyang umalis, lumiwanag ang mata ni Minzy.Nang bumalik si Waylon sa Emperon, 10:30 p.m na. Pinatay niya ang ilaw sa living room, umakyat, at napansin ang ilaw na nagmumula sa ilalim ng pinto, na nagbibigay ng liwanag sa madilim na corridor.‘Gising pa ba siya?’Kumatok si Waylon, pero walang sumagot. Binuksan niya ang pinto at nagulat sa nakita niya.Natutulog si Cameron habang nakaipit ang kumot sa mahaba niyang hita. Kalahati ng kumot ang nasa sahig habang suot niya ang silky nightgown na makikita ang katawan niya kapag gumalaw siya.Nag-igting ang panga niya. Sinusubukan ba nito ang pagpipigil niya? Hindi maganda ‘yon.Huminto si Waylon sa kama, lumapit, at pinatong ang kamay niya sa parehong gilid at walang pagda-dalawang isip na dinampian ng halik si Cameron.Gumalaw siya h