Ngumiti si Waylon. “Basta ayos lang sa'yo.”Natigil si Minzy at ngumiti. “Syempre ayos lang.”Tiningnan ni Waylon ang relo niya at sinabing, “Gumagabi na. Uuwi na ako.”Tumango si Minzy.Pagkatapos niyang umalis, lumiwanag ang mata ni Minzy.Nang bumalik si Waylon sa Emperon, 10:30 p.m na. Pinatay niya ang ilaw sa living room, umakyat, at napansin ang ilaw na nagmumula sa ilalim ng pinto, na nagbibigay ng liwanag sa madilim na corridor.‘Gising pa ba siya?’Kumatok si Waylon, pero walang sumagot. Binuksan niya ang pinto at nagulat sa nakita niya.Natutulog si Cameron habang nakaipit ang kumot sa mahaba niyang hita. Kalahati ng kumot ang nasa sahig habang suot niya ang silky nightgown na makikita ang katawan niya kapag gumalaw siya.Nag-igting ang panga niya. Sinusubukan ba nito ang pagpipigil niya? Hindi maganda ‘yon.Huminto si Waylon sa kama, lumapit, at pinatong ang kamay niya sa parehong gilid at walang pagda-dalawang isip na dinampian ng halik si Cameron.Gumalaw siya h
Umalis sa kwarto si Waylon.Kumunot si Cameron at napaisip nang malalim.Samantala, tanghali na sa Yaramoor.Nakauwi na si Freyja mula sa mga lecture niya. Hindi siya komportable na iwan si Colton at dad niya dahil alam niya na hindi gusto ni Colton ang dad niya. Mahina ang loob ng dad niya kaya malaking gulo kapag pinaiyak siya ni Colton.Kinuha niya ang kaniyang susi, binuksan ang pinto at agad naamoy ang alak.Kumuha ang dalawang lalaki ng snack at nagsimulang uminom. Nakaubos na sila ng dalawang dosenang beer.Kumuba pa si Brandon ng dalawang bote ng wine na tinatago nila. Halos ubos na ang isa non at nasa kalahati naman ang isa. Siguro ay lasing na siya habang umiiyak na parang bata habang hawak si Colton at isang bote na walang laman.Sinabi niya na humihingi siya ng tawad tungkol sa mga nangyari pati na rin sa pagiging walang kwenta niya.Marami rin ang nainom ni Colton at nakapatong ang ulo sa kamay niya, hindi siya nakikinig sa mga sinasabi ni Brandon. Sinalinan siya n
Kinabukasan…Nang magising si Freyja, nanunuyo ang lalamunan niya at wala siyang lakas na umalis sa kama.Dala ni Colton ang almusal sa tray at nakita niya ang mga marka sa leeg ni Freyja. Masaya siya sa kaniyang ‘trabaho’. “Ang aga mong nagising.”Inilagay niya ang pagkain sa mesa. Bukod sa simpleng almusal, may mangkok din ng sabaw. “Nag-aalala ako na baka sobrang pagod ka kaya ginawan kita ng sabaw.”Nagtaka si Freyja. “Kumakain ba ng sabaw ang mga tao sa umaga?”Umupo siya sa kama, kumuha ng sabaw at inihipan. “Gagaan ang pakiramdam mo diyan.”Inilapit niya ang sabaw sa bibig ni Freyja kaya hinigop niya yon at tinuro ang tray. “Gusto ko ng itlog. Balatan mo para sa akin.”Binaba ni Colton ang mangkok at ginawa ang sinabi ni Freyja.Pinakain niya na si Freyja noon pero sumasagot siya noon at sinasabing inuutusan siya nito. Pero ngayon, naiilang siya sa pagiging ‘masunurin’ nito.Nang mapagtanto na nakatitig si Freyja sa kaniya, tumingin si Colton. “Anong problema?”Sumanda
Tumingin sa paligid si Minzy.Kahit na walang nararamdaman sa kaniya si Waylon, hindi niya maiwasan na kunin ang atensyon niya. Hindi niya pa inaamin ang relasyon niya kay Cameron, at hindi pa sila kasal, kaya inakala niya na may pagkakataon pa siya.“Mr. Goldmann, gusto mo bang manood ng movie sa weekend? Wala akong makitang makakasama at ikaw lang ang kakilala ko sa Bassburgh.”Nahihiya siyang inimbita ni Minzy.Inangat ni Waylon ang kilay niya at pinag-isipan yon.Tumingin ang driver sa rearview mirror. “Sir, may sasakyan na sumusunod sa atin.”Kalmado si Waylon at mukhang alam kung sino ang nasa sasakyan, kaya kumurba ang labi niya.Tumalikod si Minzy at mukhang kinakabahan. “Sumusunod sa atin? Kakilala ba natin yan?”Walang pakialam si Waylon. “Sinong nakakaalam? Baka.”Nang makita ni Minzy na hindi kinakabahan si Waylon sa pagsunod sa kanila, sinasabing baka kakilala nila, at mukhang kalmado at maayos, inisip niya an baka kakilala ito ni Waylon.Gusto niyang malaman kun
Si Waylon ang unang lalaki na tumanggi sa kaniya.Siya rin ang una na hindi napakita ng paghanga o pagtingin tungkol sa kaniya.Kaya hindi niya makalimutan si Waylon kahit bumalik na siya sa Kong Port. Pakiramdam niya ay wala man lang sa kalahati ang ibang lalaki kumpara kay Waylon.Malungkot na bumalik si Minzy sa kaniyang hotel at biglang nakakita ng flash. Natigil siya at napagtanto na may kumukuha ng larawan niya.Patitigilin niya sana yon nang may bigla siyang naalala at tumigil sa kaniyang paglalakad.…Binalik si Waylon sa Emperon at nakita na wala doon ang sapatos ni Cameron.Tinawagan niya ito pero hindi sumagot.Inisip niya kung saan pumunta si Cameron kaya nag text siya kay Daisie.Samantala, sa martial arts center…Pagkatapos mabasa ang text mula kay Waylon, tumingin si Daisie kay Cameron na sumusuntok ng punching bag. Nang pumunta si Cameron para makita siya, nahulaan agad ni Daisie na dahil yon sa galit ito kay Waylon.Siguro ay seryoso ang bagay na ‘yon para i
“Mukhang kailangan ko ipakita sa'yo ang kaya kong gawin!”Sa halip na pakalmahin sila, nagtipon ang mga nanonood at pinalalabang sitwasyon.Wala sa mood si Cameron. Ngayon may nag alok ng kaniyang sarili para mailabas niya ang galit niya, agad na lumiwanag ang mata niya sa saya. “Sa totoo lang, wala lang ang black belt sa Taekwondo. Walang dapat ipagmalaki.”Suminghal si Conroy. Hindi pa siya nakakita ng mayabang na babae noon. “Babae, hindi ba't parang sumusobra ka na?”Humalukipkip siya, sinabi ni Cameron, “Hah, para lang sa mga talunan ang pagyayabang. Ang totoong master ay hindi bibigyan ng pagkakataon ang kalaban na makaganti.”Nagalit na si Conroy pagkatapos mainsulto nang paulit-ulit ni Cameron. Inangat niya ang kaniyang sleeves at sinabi, “Binigyan na kita ng pagkakataon pero hindi mo iningatan. Mukhang kailangan kita turuan ng leksyon ngayong araw.”Inangat ni Cameron ang kamay niya at sinabing, “Sandali.”Akala ni Conroy na natatakot si Cameron at mayabang siyang tumaw
“Ano?” Nang marinig ni Daisie ang sinabi ni Cameron, tiningnan niya si Conroy at tinanong, “Sinubukan mo siyang pag samantalahan? Ang lakas ng loob mo!”Pagkatapos niyang magsalita, sinipa niya ang lalaki, bumagsak ito sa sahig.Pinatigil ni Cameron si Daisie nang sisipain niya ito ulit. “Sige na, sige na. Tama na ‘yan. Binugbog ko na siya. Bullying na ‘yan kapag pinagpatuloy natin na bugbugin siya.”Samantala, may pumasok sa building.Nang makita niya ang eksena sa building, naningkit ang mata niya. “Anong nangyari dito?”Nang makita ni Cameron si Waylon, nagalit siya ulit at sinipa si Conroy.Gusto siyang pigilan ni Daisie pero masyado siyang mabagal.Nagulat si Conroy. Pagkatapos bumalik sa kaniyang huwisyo, sumigaw siya, “Bakit sinipa mo ako ulit?”‘Bakit niya ako ginaganito!?’Mabilis na lumapit si Waylon at hinawakan si Cameron. “Sige na, tumigil ka na.”Inilayo ni Cameron ang kamay nito at sinabing, “Labas ka na dito.”Naningkit ang mata ni Waylon at sinabing, “Labas
Lumingon si Waylon kay Cameron. “Naaamoy ko hanggang dito yung pagseselos mo.”Ayaw umamin ni Cameron at sinabing, “Sinong nagsabi sa'yo na nagseselos ako?”“Kung hindi ka nagseselos, bakit ka galit na galit at bakit mo sinundan ang sasakyan ko kanina?”Nagulat si Cameron. Lumingon siya kay Waylon. “Alam mong sinusundan kita kanina?”Tumawa siya. “Oo. Kung tutuusin, walang gagawa nang ganoon bukod sa'yo.”Kinagat ni Cameron ang labi niya at walang sinabi. Hindi niya rin alam kung bakit gusto niyang sundan sila. Baka galit siya o baka dahil ayaw niyang malapit si Minzy kay Waylon?Pagkatapos ng ilang sandaling katahimikan, bigla niyang tinanong, “Type mo ba si Ms. Holland?”Kumunot si Waylon. “Sinabi ko ba na type ko siya?”“Walang lalaki ang hihindi sa mahinhin at mabait na babaeng tulad niya, hindi ba? Ayos lang. Pwede mong sabihin sa akin kung gusto mo siya. Maiintindihan ko.”Biglang tinapakan ni Waylon ang accelerator, dahilan para humigpit ang hawak ni Cameron sa handle
“Daisie.” Lumapit sila Leah at Morrison hawak ang kanilang wine glass. “Sobrang ganda mo ngayon.”“Thank you,” nakangiti na sinabi ni Daisie.Tinass ni Leah ang wine glass niya. “I propose a toast. Hiling namin ni Morrison sayo ang masayang pagsasama niyo ni Nollace.” Nakipag-clink si Daisie ng glass sa kaniya. “Sa inyo rin ni Morrison.” Matapos ang toast, lumapit Cameron kala Daisie at Waylon. Nasa likod nila sila Freyja, Colton, Maisie, at Nolan. Tinass ni Maisie ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ni Daisie. “Ang galing mo kanina.”Tumawa si Daisie. “Talaga?”Dagdag pa ni Nolan, “Ikaw ang dazzling pride namin habang buhay, kaya syempre oo.”Ngumiti si Daisie na parang siya ang little princess ng pamilya.Lumapit si Nollace. “Dad, Mom, toast para sa inyong dalawa. Thank you dahil pumayag kayo sa amin ni Daisie.” “Ma-swerte ka talaga.” Mahinahon na suminghal si Nolan, kinuha niya ang kaniyang wine glass, at pinag-clink niya ito kay Nollace. “Dapat simula ngayon ay maay
Para bigyan ng daan ang wedding carriage, hindi pinayagan ang ilang sasakyan na makadaan sa route mula palace papunta sa cathedral.Tumingin si Daisie sa labas ng carriage—puno ng mga tao ang kalsada, at lahat sila ay saksi sa ma-garbong senaryo na iyon. Si Nollace na nakaupo sa gilid ay nakasuot ng double-breasted dark blue military jacket. Mukha siyang matangkad at malapad, at may dalawang St. Patrick’s Stars sa kaniyang epaulet, nakalagay ang isa sa magkabilaan, may full set ng medal sa kaniyang dibdib, at iba pang mga komplikadong dekorasyon. Hinawakan niya ang likod ng kamay ni Daisie at bigla siyang ngumiti. “Ang pawis ng palad mo.” Lumingon si Daisie sa kaniya at nanginginig ang boses niya nang sumagot, “Kinakabahan ako.” Tinaas ni Nollace ang kamay ni Daisie at hinalikan niya ang likod nito. “Nandito ako, kaya huwag kang mag-alala. Relax ka lang.” Tiningnan ni Daisie ang wedding jacket ni Nollace. “Ang gwapo mo sa uniform na ‘to.”Tumawa si Nollace. “At sobrang gand
“Siya nga pala, nasaan si Cameron?” Tanong ni Morrison. Sumagot si Waykon, “Kasama niya si Dad maglakad-lakad. Kikitain ko na rin sila ngayon kaya iiwan ko muna kayong dalawa. Pwede niyo naman gawin kung anong gusto niyo sa free time niyo.”Matapos iyon sabihin, tumayo na si Waylon at iniwan ang couple.Umiling si Morrison. “Nagbago na siya ngayon simula nang nag-asawa siya.” “Nagsasalita ka naman na parang hindi ka rin nagbago.” Mabilis na tumayo si Leah at umalis sa restaurant.Binaba ni Morrison ang cup niya at mabilis na sumunod kay Leah. “Hoy, bakit mo naman ako iniiwan? Hintayin mo ako.” Lumabas sila Maisie at Saydie sa private room at nakasalubong nila sila Nolan at Quincy sa corridor.Tumango si Quincy. “Mrs. Goldmann.” Huminto si Maisie sa harap ni Nolan, at hinawakan ni Nolan ang kamay niya. “Tapos na ba kayo mag-usap?” “Syempre. ‘Di ba gusto mo pumunta sa Hathaways’ villa kasama si Dad ngayong tanghali?” Ngumiti si Nolan. “Hinihintay lang kita. Pupunta lang k
Masayang ngumiti si Daisie. Susuotin ko itong crown sa araw ng kasal ko na pwede maging endorsement para sa jewelry company at design ni mom.” Niyakap siya ni Nollace mula sa likod. “Pwede mo gawin ang kahit ano basta gusto mo.” …Dalawang araw bago ang kasal ay dumating na sa Yaramoor ang mga Goldmann at nag-stay sila sa hotel na inihanda ni Nollace. Pina-reserve ng royal family ang buong hotel para sa mga guest nila na mula sa Zlokova na pupunta sa kanilang kasal. Dumating na rin ang mga Boucher at mga Lucas, pati si Sunny ay nandoon.May mga pamilyar rin na bisita mula sa Zlokovian entertainment industry. Sila Hannah, Amy, James, at Charlie na mga malalapit na kaibigan ni Daisie ay pumunta rin. Nasa invitation list din sila Leah at Morrison. Nang pumunta si Maisie sa restaurant, sinamahan siya ng waiter papunta sa isang private room.Nang makita ang lalaking nakaupo sa gilid, ngumiti siya at sumigaw, “Godfather!” Dahan-dahang lumingon si Strix. Hindi sila nagkita ng
Tumawa silang lahat. Dumating na ang dilim, at napuno ng neon light ang buong city. Bumalik sila Daisie at Nollace sa Taylorton matapos ang dinner.Basa ang buhok niya nang lumabas siya sa shower. Kinuha ni Nollace ang towel niya at tinulungan siyang patuyuin ang kaniyang buhok. Umupo siya sa harap ng dresser at tiningnan ang tao na nasa likod ng salamin. May ngiti na nakatago sa sulok ng kaniyang bibig habang sinasabi, “Nolly, sobrang excited na talaga ako sa kasal natin.” “Talaga?” Dahan-dahang pinatuyo ni Nollace ang malambot na buhok ni Daisie. “Ako rin, excited na ako.” “Pwede ko na masabi ngayon na perfect na ang buhay ko, ‘di ba? Kasi ikakasal na ako at maglalakad ako sa altar kasama ang lalaking pinakamamahal ko.” Tumawa si Nollace at lumapit siya sa tainga ni Daisie. “Alam mo ba? Lahat din ng hiling ko sa buhay ay natupad na.”Tumingin si Daisie sa kaniya. “Anong mga hiling mo?” “Maging asawa ka, pakasalan ka, at magkaroon tayo ng sariling mga anak.”Nagulat si
”Oo, totoo ‘yon,” sagot ni Zephir. “Parang naging mas mature ka na nang bumalik ka galing sa bakasyon mo.” Tinapik ni Naomi ang balikat niya. “Hinihiling ko ang lahat ng best para sa mga susunod mong gagawin.” Ngumiti si Zephir pero wala siyang sinabi na kahit ano. …Hindi nagtagal, katapusan na ng buwan. Tapos na ang bakasyon nila, at bumalik na sila sa Bassburgh. Naghihintay sila Maisie at Nolan sa kanila sa courtyard. Matapos nilang lumabas ng kotse, tumakbo si Daisie palapit sa kanila. “Mommy! Daddy!” Niyakap niya sila Maisie at Nolan.Tinapik ni Nolan ang ulo niya at napangiti siya. “Malaki ka na. Huwag ka na umakto na para kang bata.” Ngumiti si Daisie sa kanila at sinabi, “Pero alam ko na lagi akong bata sa paningin niyo.” Tumawa si Maisie at tiningnan ang ibang tao. “Mukhang naging masaya kayong lahat. Pumasok muna kayo. Sama-sama dapat tayo kumain ngayong gabi.” Pumasok sila Freyja at Cameron sa bahay para tingnan ang kanilang mga anak. Magkasama sa iisang kw
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa