Lahat ng Kabanata ng It's Not Goodbye: Kabanata 41 - Kabanata 50

Isang linggo na kaming hindi nagkikita ni Chris kasi kailangan niyang pumunta ng Davao dahil doon siya kukuha ng board exam. Kasama niya si Bea doon at si CJ. Bukas na ang kanilang exam, sana nga lang makapasa silang tatlo para maging regular na sila sa trabaho.Araw ng Sabado at walang pasok, so I just stayed in my room at nanood lang ng mga movies sa N*****x. Hindi muna kami gagala ngayon ni Loraine kasi busy daw siya sa maraming performance task na gagawin. BS-Bio kasi ang kinukuha niyang kurso kaya more on researach and experiments. Ang bilis nga ng panahon, next year second year college na ang anak ko. Plano sana niya noon na sa Cebu mag-aaral kaya lang hindi pumayag si mama lalo na't wala kaming kamag-anak doon. Sa akin naman, okay lang na malayo sa akin si Loraine, kung 'yon talaga ang gusto niya, eh kaso si mama ang talagang ayaw. Mabuti nalang at nakumbinsi niya ang anak ko na dito nalang sa State University mag-aral kasi may BS-Biology naman dito. Pangarap ni Loraine na ma

Alas kwatro pa lang ng umaga ay gising na ang diwa ko bagama't nakapikit pa rin ang mga mata. Gustuhin ko pa mang matulog ngunit ayaw na talagang mag cooperate ng aking utak. Maraming bagay ang gumugulo sa aking isipan. Unang-una na tungkol du'n sa post ni Mitch Salazar pati na rin 'yong chat niya kay Loraine. Pangalawa, 'yong tungkol sa sinabi ng anak ko, na mahal ko si Chris higit pa sa isang kaibigan at ang pagsabi niya sa akin na sana hindi na raw ako nakikipag-close dito para hindi na ako napagsalitaan ng masama sa Facebook. At ang pangatlo ay 'yong panaginip ko tungkol kay Alex.Inabot ko ang salamin na nakapatong sa bedside table at tiningnan ko ang mga mata ko. Halatang namumugto ito sanhi ng pag-iyak ko kagabi. Alam ko kung bakit na naman ako nanaginip kay Alex. Kapag may problema ako, o kaya'y nasasaktan ako, agad siyang nagpaparamdam sa akin sa panaginip. He keeps on reminding me that he is just right here for me and that he wanted me to be happy.Twenty two years na nga an

Hindi agad ako nakatulog nang gabing 'yon. Walang ibang laman ng isip ko kundi si Chris at ang pagyakap nito sa akin kanina nang sunduin niya ako sa school. Kaya tuloy naitanong ko sa aking sarili kung ano ba talaga kaming dalawa? Oo nga't bestfriend ko siya pero bakit iba ang nararamdaman ko kanina sa mga titig niya? Lalo na nu'ng sabihin niyang hahalikan niya ako kapag di ako tumigil sa pagsasabi sa kanyang seloso siya. I guessed, he was not joking when he said it. Tumagilid ako sa higaan, maya't maya'y tumihaya na naman. Ayaw talaga akong dalawin ng antok kahit anong pilit kong ipikit ang mga mata ko.No! Hindi maaari ito. Magkaibigan lang talaga kami at ayaw kong may mamagitan pa sa aming kakaiba. Nangako kami sa isa't isa na maging mag bestfriends kami forever at ayaw kong sirain 'yon.Kaya naisip kong mag lie-low muna ako sa kanya. Hindi makakabuti na palagi kaming magkasama at baka hindi ko na mapigil ang damdamin ko. I'm just only human being and I am a woman. Mas lalo akon

Kasalukuyan akong nasa faculty room at nagpapahinga kasi kagagaling ko lang sa aking klase. Dahil medyo bored ako, nag-iskrol muna ako sa F******k at tumitingin sa mga bagong posts. Hanggang dumaan sa Newsfeed ko ang isang announcement tungkol sa International Training on Pedagogy na gaganapin sa Cebu City in three days. I was thinking of participating, for Continuing Professional Development (CPD) units. Kailangan kasi ito kapag nagre-renew ng lisensya and I remember na mag-e-expire na pala 'yong PRC license ko next year kaya kailangang makakuha ng CPD units. I told Kate about it, pero ayaw daw muna niya kasi malayo pa naman daw ang expiry date ng PRC i.d. niya. So no choice, kahit mag-isa lang ako, I need to take the opportunity kasi sayang din naman ang 18 units. Nag-register ako at nag inquire kung saan ipapadala ang registration fee, pero may option naman na pwede, sa first day na magbabayad pag nandu'n na sa venue. It is a five-day seminar at magsisimula ito sa Friday kaya da

Medyo napasarap ang tulog ko, at kung hindi pa ako nakatanggap ng tawag mula kay Chris, hindi pa yata ako magigising until this time. It's almost seven in the morning at hindi naman ako sanay gumising ng ganitong oras, may pasok man sa school o wala. "Hello buds!", sabi ko."Good morning buds. I guess, kagigising mo lang. Halata naman sa boses mo.""Yes buds. Napasarap tulog ko eh!", sagot ko naman."Uhm, ba't napatawag ka buds? May problema ba?""Wala naman buds. Gusto ko lang na ako mismo ang magsasabi sa iyo", sabi nito saka huminga ng malalim. Bigla tuloy akong kinabahan kung ano ang sasabihin niya sa akin."Buds---I--p-passed the exam!", natutuwang sabi ni Chris."Oh really? Wow---That's great! Congratulations buds! I'm happy for you!""Thank you so much buds!", aniya."Uhm, this calls for a celebration! Galing naman ng idol ko! Hand salute sir!", I softly chuckled."Yep, and I want to celebrate this success with you."Parang may kung anong bagay na naman ang humaplos sa puso ko