All Chapters of ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา: Chapter 941 - Chapter 950

ตระกูลเผยตอบตกลงเรื่องการแต่งงาน!ทันทีที่ได้ข่าวนี้ หลิงอวี๋ก็ให้สุ่ยหลิงไปแจ้งให้หลิงหว่านกับป้าสะใภ้ใหญ่ทราบป้าสะใภ้ใหญ่ก็รู้ว่ามันผิกปกติ จึงดึงหลิงหว่านพลางเอ่ยอย่างกังวล “จริงหรือ? แม่ฟังมิผิดใช่หรือไม่?”“ท่านย่าใหญ่ ท่านได้ยินถูกต้องแล้ว!”สุ่ยหลิงเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ฮูหยินเผยบอกว่า นางจะเชิญแม่สื่อมาคุยในวันพรุ่ง แล้วก็จะเลือกวันหมั้นหมายเจ้าค่ะ!”“ส่วนท่าน พรุ่งนี้ก็รออยู่ที่บ้าน​ เมื่อถึงเวลาพระชายาก็จะมาด้วยเจ้าค่ะ!”“ได้​ ๆ ๆ… เจ้ากลับไปบอกอาอวี๋ว่าข้าจะเตรียมต้อนรับแขกผู้มีเกียรติอย่างแน่นอน!”ป้าสะใภ้ใหญ่วิ่งไปรอบ ๆ ห้องอย่างตื่นเต้น “หว่านเอ๋อร์ เราทำความสะอาดในห้องกับในเรือนอีกรอบดีหรือไม่? วันพรุ่งต้องเตรียมอะไรไว้ต้อนรับแขกบ้าง? อีกอย่าง แม่คู่หมั้นต้องเตรียมอะไรให้เจ้าหรือ?”หลิงหว่านเห็นความตื่นเต้นของแม่​ ดวงตาก็รื้นชื้นขึ้นมาทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก ก่อนที่จะถึงวันนี้​ นางมิคิดมิฝันเลยว่าจะได้แต่งงานกับเผยอวี้! และคิดมิถึงด้วยว่าการแต่งงานของตนจะกำหนดกันอย่างรวดเร็วถึงเพียงนี้!ท่านแม่มิพร้อม แล้วตนจะพร้อมได้เยี่ยงไรกัน! “พี่สุ่ยหลิง กลับไปบอกกับท่านพี่

หวางซือเห็นฮองเฮาเว่ยจ้องมองตนเองด้วยความเกลียดชัง มีหรือจะเดาความคิดของฮองเฮาเว่ยมิออก นางจึงเอ่ยทันที“ฮองเฮา ลูกสาวอกตัญญูของหม่อมฉันมีลูกพี่ลูกน้องที่รักใคร่มากชื่อหลิงหว่าน นางเป็นลูกสาวของหลิงเสียงกังขุนนางต้องโทษเพคะ!”“หม่อมฉันได้ยินมาว่า องค์ชายเว่ยป่วยมาสองวันแล้ว เหตุใดท่านมิปล่อยให้หลิงหว่านไปรับใช้ เป็นอนุภรรยาในตำหนักองค์ชายเว่ยเล่าเพคะ?”หวางซือเอ่ยอย่างมีความหมาย “หลิงหว่านเข้าไปในตำหนักองค์ชายเว่ยแล้ว นางก็จะต้องเชื่อฟังคำของฮองเฮากับพระชายาเว่ย หากพวกท่านจะให้นางมีชีวิตอยู่ นางจะมีชีวิตอยู่...”ฮองเฮาเว่ยเข้าใจคำพูดของหวางซือทันที แล้วก็อารมณ์ดีขึ้นเลยนางสารเลวหลิงอวี๋ทำให้จ่างหนิงตาย ตนหงุดหงิดที่มิสามารถจับหลิงอวี๋มาจัดการได้ หากเอาตัวหลิงหว่านเข้าไปเป็นอนุภรรยาในตำหนักองค์ชายเว่ยได้ เช่นนั้นจะมิเป็นการตบหน้าหลิงอวี๋อย่างแรงหรือ?“หวางซือ หากเจ้าคิดเผื่อข้ากับองค์ชายเว่ยเช่นนี้ ข้าก็จะตอบแทนบุญเจ้า รอข้าเลือกวันก่อนเถิด แล้วข้าจะให้หลิงเยี่ยนเข้ามาเป็นชายารอง!”ฮองเฮาเว่ยนึกถึงเด็กในท้องของหลิงเยี่ยน สุดท้ายก็โล่งอกได้แล้ว“ขอบพระทัยฮองเฮาเพคะ!”ในที่สุดหว

แม่สื่อกับฮูหยินเผยได้รับการต้อนรับเข้าบ้านอย่างเป็นมิตรจากป้าสะใภ้ใหญ่ จากนั้นเถาจื่อกับสุ่ยหลิงก็รีบยกชามาให้ฮูหยินเผยนั่งลงแล้วขยิบตาให้แม่สื่อ แม่สื่อเข้าใจทันที พลางเอ่ยอย่างใจร้อน“พระชายาอ๋องอี้ ฮูหยินหลิง วันนี้ข้าเป็นตัวแทนของตระกูลเผยมาทำการสู่ขอ ถือเป็นเรื่องน่ายินดีอย่างยิ่งสำหรับตระกูลเผยกับตระกูลหลิงที่จะได้เป็นทองแผ่นเดียวกัน!”“หากฮูหยินหลิงมิคัดค้านอันใด ก็แลกเปลี่ยนชะตาของคุณหนูหลิงมาด้วยเถิด ข้าจะนำไปมอบให้ปรมาจารย์ผูกดวงให้ จะได้เลือกวันหมั้นหมายได้โดยเร็วที่สุด!”ใจของป้าสะใภ้ใหญ่ขอแค่อยากให้หลิงหว่านหนีจากเงื้อมมือของตำหนักองค์ชายเว่ยได้เท่านั้น นางจึงได้เตรียมชะตาของหลิงหว่านไว้แล้ว หลังจากได้ยินสิ่งนี้ นางก็หยิบชะตาของหลิงหว่านออกมามอบให้กับแม่สื่ออย่างมีความสุขฮูหยินเผยยิ้มเล็กน้อย แล้วเอ่ยกับป้าสะใภ้ใหญ่ “ผู้ใหญ่ในตระกูลบอกว่า เราควรหมั้นหมายกันไว้ก่อน รอให้เตรียมเรือนหอเสร็จแล้วค่อยจัดงานแต่งงาน! ฮูหยินหลิง สินสอดควรจะให้เท่าใดจึงจะเหมาะสมหรือ?”ป้าสะใภ้ใหญ่ตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วมองไปที่หลิงอวี๋หลิงอวี๋เองก็มิเข้าใจเรื่องพวกนี้เช่นกัน นางจึงมองไปที่

ครั้งที่แล้วฮูหยินเผยคุยกับหลิงหว่านตอนที่แจกโจ๊ก เด็กผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่มีความนับถือตนเองสูงมาก ในตอนนั้นหลิงหว่านยังสาบานที่จะมิแต่งงานกับเผยอวี้ด้วย แต่หลิงอวี๋มาขวางไว้ฮูหยินเผยอยากบังคับให้หลิงหว่านออกมา บังคับให้หลิงหว่านประกาศต่อทุกคนว่านางจะมิแต่งงานกับเผยอวี้!เช่นนี้แล้ว ตนจะอธิบายให้ลูกชายกับสามีเข้าใจได้ง่าย...นี่เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับความเป็นความตายของหลิงหว่าน ป้าสะใภ้ใหญ่ก็มิกล้าตัดสินใจโดยพลการหลิงอวี๋เองก็จนใจ ฮูหยินเผยบอกแล้วว่าตนไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจเรื่องใหญ่ที่สำคัญในชีวิตให้หลิงหว่านได้ หากหลิงหว่านเต็มใจ นางจะว่าเยี่ยงไรได้อีกเล่า!“หว่านเอ๋อร์...”ป้าสะใภ้ใหญ่เดินไปที่ห้อง แล้วเรียกหลิงหว่านออกมาหลิงอวี๋มองไปทางหลิงหว่านอย่างกังวล แม้ว่าหลิงหว่านจะเช็ดน้ำตาออกไปแล้วแต่ดวงตาของนางก็ยังแดงอยู่เล็กน้อยหลิงอวี๋เอ่ยอย่างเด็ดขาด “หว่านเอ๋อร์ มิว่าเจ้าจะตัดสินใจอย่างไร พี่ก็จะสนับสนุนเจ้า! เจ้ามิต้องกลัว หากเจ้าปฏิเสธตระกูลเผย พี่ก็ช่วยให้เจ้าหลุดพ้นจากคนผู้นั้นได้ ..”ฮูหยินเผยเหลือบมองหลิงอวี๋แล้วเอ่ยด้วยท่าทีร้าย ๆ “คุณหนูหลิง เจ้าอย่าถูกคนอื่นยุยง

“อวี้เอ๋อร์! มิได้เด็ดขาดนะ!”ฮูหยินเผยร้อนใจจนก้าวไปดึงเผยอวี้ไว้ นางจะปล่อยให้ลูกชายของตนเป็นลูกเขยแต่งเข้าได้เยี่ยงไรกัน!“ลุกขึ้น! แม่… แม่จะสู่ขอให้เจ้าเอง!”ตราบใดที่เขามิต้องเป็นเขยแต่งเข้า ฮูหยินเผยก็ยอมตกลงทั้งนั้นพูดแล้ว นางก็ฝืนยิ้มมองไปทางฮูหยินหลิง “ฮูหยินหลิง ข้าทำผิดไปแล้ว ข้าขอโทษ ท่านเห็นด้วยการแต่งงานของเผยอวี้กับหลิงหว่านเถิด!”ป้าสะใภ้ใหญ่รู้สึกเสียใจกับหลิงหว่าน นางมิรู้ว่าควรเห็นด้วยกับการแต่งงานครั้งนี้หรือไม่!เห็นได้ชัดว่าฮูหยินเผยถูกบังคับให้เห็นด้วยเรื่องการแต่งงาน หากหลิงหว่านแต่งงานไปแล้วจะมีชีวิตที่ดีหรือ?หลิงหว่านปฏิเสธ “ฮูหยินเผย ขอบคุณในเจตนาดีของท่าน! ท่านพาลูกชายของท่านกลับไปเถิดเจ้าค่ะ!”หลิงหว่านเองก็มีความเย่อหยิ่งของตัวเองเช่นกัน เมื่อครู่ฮูหยินเผยทำให้ตนกับท่านแม่อับอาย หากนางตกลงเช่นนี้ มันจะมิทำให้ตระกูลหลิงดูด้อยกว่าหรือ?!หลิงอวี๋มองอยู่ข้าง ๆ นางมิอยากเกลี้ยกล่อมฝ่ายใดเลยการแต่งงานเป็นเรื่องตลอดชีวิต หากหลิงหว่านรู้สึกคับข้องใจ ต่อไปนางกับเผยอวี้ก็จะไม่มีทางมีชีวิตที่ดีนางแค่หวังให้น้องสาวของตนมีความสุข มิว่าหลิงหว่านจะเลือกใค