All Chapters of Maid Ako Ng Amo Ko: Chapter 1 - Chapter 10

Ngunit bago pa mahuli ang lahat ay kinabig ko ang cellphone niya kaya parang laruan 'tong tumilapon sa sahig at nabasag ang screen. Nanlaki ang mata ko sa nagawa ko, lalo na nang makita ko ang awra ng lalaking kaharap ko. Nanlilisik ang mata nito at nagtatagis bagang. Lumabas din ang litid nito sa leeg at marahas na hinawakan niya ako sa kamay."Talaga bang inuubos mo ang pasensya ko ha?!" singhal nito sa akin.Hindi ako nakaimik at napalumod laway ako sa tensyon na nararamdaman ko. Hinila ako nito patungo sa upuan at doon ay pabagsak na pinaupo ako."Huwag mong tatangkain na tumayo riyan. Kun'di makakatikim ka sa akin!" anito na nahintatakutan naman ako. Sa buong buhay ko, ngayon lang ako nasinghalan ng lalaki. At ngayon lang ako nakakilala nang lalaking parang walang interest manlang sa akin. Hindi ba siya nagagandahan sa akin? Hindi manlang ba siya nakaramdam ng attraction? Kahit naman basa ang suot kong damit ay hindi pa rin maikakaila na maganda ako."Huwag po kayong tumawag ng

"KUMUSTA ang meeting? Nakuha mo ba ang simpatya ng mga board member?" Bungad ni Miguel, ang nag-iisang kaibigan niya. Nanlaki ang mata ni Reyman at napatayo siyang bigla sa kanyang upuan."Bro! Kailan ka pa dumating?" Tumayo si Reyman at sinalubong niya ang kaibigan niyang si Miguel. "Hahaha. Kakauwi ko lang noong isang araw bro. Kumusta? Balita ko mag-aasawa ka na?" Natatawang sabi ni Miguel. "Hahaha. Kukuha ka lang nang spy iyong pangsinungaling. Wala pa sa isip ko iyan bro. Ikaw? Kumusta? Balita ko marami ka nang nabuntis na babae sa USA ah!" ani Reyman."Hahaha. Magaling ang spy mo bro!" anito sabay upo sa sofa at itinaas ang kanyang paa."Sira ulo ka talaga. Bakit naman naisipan mong umuwi? Akala ko tuluyan ka nang nalulong sa bisyo mo." "Hay naku! Bro, wala na nga sana akong balak umuwi e, pero itong si dad. Pilit na pinauuwi ako, ipapakilala raw ako sa babaeng pakakasalan ko. Nakakatawa pare, uso na pala ang arrange marriage rito sa Pilipinas ha. Akala ko sa Chinese lan

Sa loob nang kuwarto, pinahid ni Reyman ang pawis na namuo sa kanyang noo. "Anong klaseng babae ba siya at talagang sinasabi pa niya sa akin ang nararamdaman niya? Inaakit talaga niya siguro ako, ramdam pala niya na nakatingin ako sa kanyan kagabi, pero ipinagpatuloy pa niya ang paghuhubad. Anong palagay niya sa akin? Aakitin niya ako para perahan? Tsk! Mapagpanggap! Akala mo yata papatulan kita, puwes nagkakamali ka." Kinuha ni Reyman ang kape at tensyon na tensyon na ininom iyon. Halos maubos pa niya ang kape at hindi na naramdaman ang init dahil mas nakaramdam siya ng init sa sinabi ng dalaga sa kanya.Isa pang iniisip ngayon ni Reyman ay ang trabaho niya sa opisina. Ngayon lang siya hindi nakapasok sa trabaho at dahil iyon sa babaeng burara. Napakasakit nang balakang niya na para bang napasama ang pagkadulas niya sa sahig. Baka madoktor pa siya nito kapag lumala ang sakit na iyon kaya't hanggang maaga pa ay magpapahinga na lang muna siya.Pagsapit nang tanghali ay sinubukan kong

Napahinto naman si Reyman sa pagsigaw. Lalo na nang makita niya akong umiiyak at takot na takot. Lumapit ito sa akin at hinawakan ako sa balikat.  "Sorry. I lost my temper."  Imbis na tumugon ay nagtatakbo na lang ako at nagtungo sa kuwarto saka roon nag-iiyak. Bakit ba kahit saan ako magpunta, palagi na lang ipanamumukha sa akin na wala akong alam? Bakit ba kahit na lahat naman ay ginagawa ko, palagi pa ring nagiging mali? Sinusubukan ko naman ang lahat e. Pero kulang pa rin. Habang buhay na lang ba akong sisinghalan at gagawing bobo nang mga nakakasalamuha ko?  Naalala ko si dad, noong bata ako. Gustong-gusto kong makipaglaro sa mga batang naglalaro sa aming hardin. Naroon kasi ang mga kaibigan ni dad at masayang umiinom habang ang mga anak ng kumpare niya ay nagtatakbuhan sa hardin namin. Nagpaalam ako na gusto kong lumabas upang sana'y makipagkilala sa dalawang batang lalaki. Nguni

 "AYOS lang po ba kayo sir?"  Napapitlag si Sir Reyman sa tanong ko. Kaya't agad nitong binawi ang tingin.  "Yes. Excuse me." Kinabig ako nito para makadaan siya at naiwan ako sa pintuang mag-isa. Hinabol ko siya ng tingin hanggang makapasok siya sa kuwarto niya.Pasuring-suring pa itong naglalakad, gusto ko man siyang tulungan ay hindi ko naman magawa. Sapagkat parang ayaw naman ni sir na magpatulong sa akin. Ano bang nangyayari sa akin at parang nag-aalala ako kay sir. Isinara ko ang pinto at umakyat na ako upang pumasok na rin sana sa kuwarto, ngunit napahinto ako sa paglalakad nang marinig kong parang may nagtatawag ng uwak sa loob ng kuwarto ni Sir Reyman.  "Hala! Gabing-gabi na nagsisisigaw pa si sir?" Lumapit ako sa pintuan niya at kinatok ko iyon. "Sir! Sir! Ayos lang po ba kayo?" tanong ko pero wala akong narinig na tugon. "Sir?" muli kong tawa