LOGINShare
Chapter 4
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56"KUMUSTA ang meeting? Nakuha mo ba ang simpatya ng mga board member?"
Bungad ni Miguel, ang nag-iisang kaibigan niya.
Nanlaki ang mata ni Reyman at napatayo siyang bigla sa kanyang upuan.
"Bro! Kailan ka pa dumating?" Tumayo si Reyman at sinalubong niya ang kaibigan niyang si Miguel.
"Hahaha. Kakauwi ko lang noong isang araw bro. Kumusta? Balita ko mag-aasawa ka na?" Natatawang sabi ni Miguel.
"Hahaha. Kukuha ka lang nang spy iyong pangsinungaling. Wala pa sa isip ko iyan bro. Ikaw? Kumusta? Balita ko marami ka nang nabuntis na babae sa USA ah!" ani Reyman.
"Hahaha. Magaling ang spy mo bro!" anito sabay upo sa sofa at itinaas ang kanyang paa.
"Sira ulo ka talaga. Bakit naman naisipan mong umuwi? Akala ko tuluyan ka nang nalulong sa bisyo mo."
"Hay naku! Bro, wala na nga sana akong balak umuwi e, pero itong si dad. Pilit na pinauuwi ako, ipapakilala raw ako sa babaeng pakakasalan ko. Nakakatawa pare, uso na pala ang arrange marriage rito sa Pilipinas ha. Akala ko sa Chinese lang ginagawa iyon e!" saad ni Miguel.
"Really? E 'di hindi ka na makakapang-chiks niyan pare?" biro ni Reyman kay Miguel.
"Depende. Depende kung maganda ang babaeng ipapakasal sa akin." Sabay halakhak ni Miguel.
"Sira ulo! Ano bang napapala mo sa pangchichiks mo bro? Hindi ka naman magkakapera niyan!" saad ni Reyman.
"Ibabalik ko sa 'yo ang tanong bro, anong mapapala mo sa kakabusiness mo? Mamahalin ka ba niyan at mabibigyan ka nang anak?" ani Miguel kay Reyman.
"Sorry bro, wala pa ang tamang babae na paglalaanan ko nang mga pinaghirapan ko."
"Hahaha. Iyan ang gusto ko sa 'yo! Kaya ikaw lang ang kaibigan ko e, dahil sa lahat nang kaibigan ko ikaw lang ang matino. Bakit hindi ka na lang magpari bro? Mas mukhang bagay ka roon kaysa rito." Biro ni Miguel.
"Sira ulo! E kung patayin kaya kita ngayon, tatanggapin pa ba ako sa simbahan?" Sabay na nagtawanan ang magkaibigan.
"Bro, nakakamis iyong mga bata pa tayo. Palagi tayong magkasama. Iyong tatakas tayo para makipaglaro sa ibang bata. Tapos uuwi tayong puro bangas sa mukha," kuwento ni Miguel kay Reyman.
"Hahaha. Oo bro, kasi kapag natatalo tayo hindi tayo pumapayag at hinahamon na lang natin nang suntukan." Sabay tawang muli ni Reyman.
"Tama ka bro, mabuti na lang at mga guwapo tayo. Hindi nabawasan ang gandang lalaki natin, kahit puro pasá tayo sa mukha."
"Sige, purihin mo pa sarili natin bro. Total dadalawa lang naman tayo rito e!" wika ni Reyman kay Miguel.
"Ano pa bang gagawin natin dito? Malamang e 'di magbobolahan. Hahaha. Tara sa labas bro, inom tayo!"
Natigilan si Reyman. Marami pa kasi siyang trabahong tinatapos. Biglaan naman ang pagdating ni Miguel.
"Hoy! Pare, huwag mong sabihin sa akin na tatanggi ka? Puro ka trabaho kaya wala kang chiks!"
Tumayo si Miguel at hinatak sa braso si Reyman. Wala naman 'tong nagawa kun'di ang sumunod. Sa isip niya, minsan lang magyaya ang kaibigan niya. At kakauwi lang nito kaya mahirap tanggihan.
Sa paborito nilang bar sila pumunta ni Miguel. Doon sila palagi umiinom noong nag-aaral pa siya sa kolehiyo. Sa USA kasi ito nagpatuloy nang pag-aaral kaya naman tuwing bakasyon lang ito umuuwi. Graduate ito nang BSBA sa US kaya naman magaling ito sa business. Siya na rin ang nagmamanage nang kompanya nang kanyang ama kaya naman napakaganda ng buhay nito sa America.
Kung titingnan ang status nilang dalawa ay lamang talaga si Miguel. Dahil marami itong alam kaysa sa kanya magkasabay lang silang lumaki pero nang tumungtong sila nang college ay nagkahiwalay na sila.
"So sino naman ang malas na babaeng pakakasalan mo bro?" curious na tanong ni Reyman.
"Hahaha. Hindi ko pa siya namemeet bro. Pero mayaman at maganda raw sabi ni dad. Alam mo naman na kapag maganda nanghihina talaga ang tuhod ko e, hahaha."
"Ngayon pa lang ipagdadasal ko na siya bro," ani Reyman.
"Sira ka bro, madali naman akong mainlove sa babae e. Lalo na kapag maganda. Pangalan pa nga lang niya nahihiwagaan na ako e, ano pa kaya sa personal?"
"Iyan ang sinasabi ko sa 'yo e! Bakit? Ano bang pangalan niya bro?" muling tanong ni Reyman.
"Fara Fabolosa bro,"
Napaisip si Reyman sa pangalan na binanggit nang kanyang kaibigan. "Fara? Medyo pamilyar ang name niya sa akin bro. Hindi ko matandaan kung saan ko narinig ang name niya."
"Huwag mo nang isipin bro, ang isipin mo na lang ay kung kailan ka mag-aasawa. Aabangan ko iyan bro!" Bago itinaas ang bote ng beer. "Cheers!"
Kabanata 3.B
"Basta bro, kapag ikakasal na ako ikaw ang bestman," wika ni Miguel sabay akbay sa balikat ni Reyman.
"Walang problema bro," tugon ni Reyman.
"Kumusta nga pala kayo ni Tito Philip?" tanong ni Miguel.
Natahimik si Reyman sa tanong ni Miguel. Paano ba niya masasagot ang tanong ng kaibigan niya kung ang ama na niyang kinasusuklaman ang kanyang maaalala.
Maganda ang dating pamumuhay ng pamilya ni Reyman. Ngunit nang tumungtong siya sa Third Year High School ay nawala lahat ang pangarap niya. Nalulong sa bisyo ang daddy niya at lumubog ang business na ikinabubuhay nila. Nahinto si Reyman sa pag-aaral nang isang taon. Kaya naman ngitngit na ngitngit siya sa galit sa kanyang ama. Wala na itong inisip kun'di ang sarili. Puro kayabangan ang alam gawin at hindi man lang isinaalang-alang ang kanyang pamilya. Kasabay noon ay nambabae pa ito kaya naghiwalay ang mommy at daddy niya. Naiwan siyang mag-isa sa malaki nilang bahay. Dahil ang Mommy ay umalis upang magpalipas nang sama ng loob, habang ang daddy naman niya ay patuloy na nagloko at ibinahay pa ang babae niya. Nalaman ni Reyman na nakasangla ang bahay nila at iyon ang ginagamit nang daddy niya upang ipagpatuloy ang bisyo at pambababae. Kaya naman naisipan ni Reyman na magworking student. Dahil madiskarte si Reyman, pinag-aral siya nang naging amo niya habang nagtatrabaho sa isang call center. Kinaya ni Reyman ang lahat hanggang sa makatapos siya nang pag-aaral. Maging ang kolehiyo ay nagawa niyang tapusin. At doon nagsimula ang lahat nang pagbabago sa buhay ni Reyman. Ang bahay nilang nakasangla ay natubos ni Reyman, matapos ang ilang taon nakaipon siya nang pera at naibalik niya ang dating negosyo nang kanyang ama.
Ngayon mag-isa lang siya sa bahay. Dahil simula nang kalimutan nang kanyang ama ang responsibilidad ay kinalimutan na rin niyang may ama siya. Isang araw may kumatok sa bahay niya. Nabungaran niya ang kanyang ama. Kaya parang bumalik ang ala-ala niya sa nakaraan.
"Anong ginagawa mo rito?" tanong ni Reyman sa kanyang ama.
"Anak..." paos at halos nanghihinang saad nang kanyang ama.
"Wala akong amang katulad mo! Lumayas ka! Hindi ba't pinabayaan mo ako? Ang kapal naman nang mukha mo para humarap ka pa sa akin. Lumayas ka!" pagtataboy ni Reyman sa kanyang ama.
Wala itong nagawa kun'di ang umalis. Hindi man lang nakapagpaliwanag ang kanyang ama. "Ano ba ang ipapaliwanag niya? Malinaw naman na pinabayaan niya ako?" bulong ni Reyman sa kanyang sarili.
Simula noon hindi na niya nakita ang kanyang ama. Wala na rin naman siyang pakialam.
"Hoy bro! Natulala ka na riyan!" bulyaw ni Miguel kay Reyman.
Ngumiti si Reyman at nagkibit-balikat lang. Ayaw niyang pag-usapan ang kanyang ama dahil para sa kanya. Matagal nang patay ito.
"Bro, uuwi na ako." Paalam niya kay Miguel.
"Ano? Agad-agad? Minsan na nga lang tayong lumabas e!"
"Marami pa akong tatapusin na trabaho bro, balitaan mo na lang ako kung kailan ang kasal," saad ni Reyman sabay tayo sa upuan at tuluyan nang tumalikod.
Ang totoo niya ay tatapusin pa niya ang naiwan niyang trabaho. Hindi niya puwedeng ipagpabukas pa iyon dahil mahalaga sa kanya ang araw. Marami pa siyang balak gawin bukas at kailangan niyang matapos ang nakabitin na trabaho niya ngayon.
Bumalik siya nang opisina at muling hinarap ang trabaho.
Pumasok ang kanyang assistant at binigyan siya nang kape.
"Sir, kape po."
"Salamat." Inabot ang kape at hinigop iyon. Saglit niyang naalala ang katulong niyang babae dahil sa kape. Kumusta na kaya ito sa bahay? Bigla siyang napatayo at agad na kinuha ang gamit niya.
"Sir? Saan po kayo?" tanong nang assistant niya.
"Uuwi na, baka wala na akong gamit sa bahay e!"
"Po?" naiwang nag-iisip ang assistant niya.
Habang nasa byahe si Reyman. Naisip niya na may CCTV naman ang bahay niya. Kung sakaling magnakaw na ang babaeng iniwan niya sa bahay ay ipapahanap naman talaga niya ang mukha nito. Puwede rin na ipa-tv niya ito. Lahat gagawin niya ang lahat para maparusahan ang babaeng iyon kapag may ginawa siyang masama.
Pagdating sa labas ay agad niyang iginarahe ang sasakyan niya. At agad na pumasok sa loob nang bahay. Pinagmasdan niya ang paligid. Mukhang wala namang nagbago sa bahay niya. Naging malinis pa lalo ang sahig at ang mas naging kapuna-puna ay ang amoy aroma na bumalot sa buong paligid.
Umakyat siya sa taas at sa hagdan pa lang ay naririnig na niya ang tinig nang isang babae. Kumakanta ito ngunit wala naman sa tono. Napangiwi si Reyman at lumapit sa nakaawang na pinto kung saan naroon ang dalaga. Nakita niyang nakaupo ito sa kama at kasalukuyang nagtutuyo nang buhok. Nakatapis lang ito nang tuwalya kaya napansin niya ang makinis at maputing balikat nito. Nakaramdam si Reyman nang kakaibang init sa katawan lalo na at nakainom siya nang alak. Mas lalo siyang nakaramdam nang kaba ng tumayo na ito, akmang tatanggalin ang nakatapis na tuwalya ay bigla na lang niyang naisipang isara ang pinto. Dali-daling umalis doon at pumasok sa kanyang kuwarto.
"Anong klaseng babae ba siya at hindi man lang niya naisipang magsara ng pinto?" iritang bulong ni Reyman.
Habang sa kabilang banda naman ay nagtaka si Fara dahil sa biglang pagsara nang pinto. Sa buong buhay niya ngayon lang siya nahintatakutan. Tila may mga kaluluwa na naliligaw lalo na at napakalaki nang bahay ni Reyman.
"Hindi kaya... hindi kaya may nagmumulto rito?"
Related chapters
Maid Ako Ng Amo Ko Chapter 5
DAHIL sa nangyari, nahirapan na akong makatulog nang gabing iyon. Para bang, may mga naririnig akong yabag sa labas. Nagtaklob ako nang kumot at ipinikit ko nang mariin ang talukap ng mata ko."Diyos ko! Huwag po kayong umalis sa tabi ko. Natatakot ako sa mga naririnig ko!" nanginginig ang boses ko sa pagdadasal.Mayamaya pa ay nakaramdam ako nang kalabog sa labas. Agad akong napabalikwas nang bangon at nagsumiksik sa tabi ng higaan. "Ano iyon?! Huwag mo naman akong takutin oh! Hindi ba't friends tayo? Huhuhu." Mangiyak-ngiyak na ako dahil sa takot.Sa loob nang kuwarto, pinahid ni Reyman ang pawis na namuo sa kanyang noo. "Anong klaseng babae ba siya at talagang sinasabi pa niya sa akin ang nararamdaman niya? Inaakit talaga niya siguro ako, ramdam pala niya na nakatingin ako sa kanyan kagabi, pero ipinagpatuloy pa niya ang paghuhubad. Anong palagay niya sa akin? Aakitin niya ako para perahan? Tsk! Mapagpanggap! Akala mo yata papatulan kita, puwes nagkakamali ka." Kinuha ni Reyman
Maid Ako Ng Amo Ko Chapter 6
Sa loob nang kuwarto, pinahid ni Reyman ang pawis na namuo sa kanyang noo. "Anong klaseng babae ba siya at talagang sinasabi pa niya sa akin ang nararamdaman niya? Inaakit talaga niya siguro ako, ramdam pala niya na nakatingin ako sa kanyan kagabi, pero ipinagpatuloy pa niya ang paghuhubad. Anong palagay niya sa akin? Aakitin niya ako para perahan? Tsk! Mapagpanggap! Akala mo yata papatulan kita, puwes nagkakamali ka." Kinuha ni Reyman ang kape at tensyon na tensyon na ininom iyon. Halos maubos pa niya ang kape at hindi na naramdaman ang init dahil mas nakaramdam siya ng init sa sinabi ng dalaga sa kanya.Isa pang iniisip ngayon ni Reyman ay ang trabaho niya sa opisina. Ngayon lang siya hindi nakapasok sa trabaho at dahil iyon sa babaeng burara. Napakasakit nang balakang niya na para bang napasama ang pagkadulas niya sa sahig. Baka madoktor pa siya nito kapag lumala ang sakit na iyon kaya't hanggang maaga pa ay magpapahinga na lang muna siya.Pagsapit nang tanghali ay sinubukan kong
Maid Ako Ng Amo Ko Chapter 7
Habang kumakain ay napapasulyap sa akin si sir, hindi ko alam pero parang kinikilig ako. Nagagandahan siguro siya sa akin, well hindi naman ako magtataka at sadyang alam ko na iyon."Sigurado ka ba na talagang naghahanap ka nang trabaho?" basag ni sir sa katahimikan."Po? O-opo sir, salamat po pala at tinaggap mo ako."Muli na namang tumitig sa akin si sir, parang hindi ako makakain sa ginagawa niyang pagtitig."Para kasing... para kasing hindi ka sanay sa gawaing bahay." Bigla akong nahinto sa pagkain at namumutlang tumitig kay Sir Reyman."Ba-bakit po sir? Pa-paano mo naman po nasabi. Nagagawa ko naman po ang lahat. Medyo naninibago lang po ako kasi... kasi..."&nb
Maid Ako Ng Amo Ko Chapter 8
Napahinto naman si Reyman sa pagsigaw. Lalo na nang makita niya akong umiiyak at takot na takot. Lumapit ito sa akin at hinawakan ako sa balikat."Sorry. I lost my temper."Imbis na tumugon ay nagtatakbo na lang ako at nagtungo sa kuwarto saka roon nag-iiyak.Bakit ba kahit saan ako magpunta, palagi na lang ipanamumukha sa akin na wala akong alam? Bakit ba kahit na lahat naman ay ginagawa ko, palagi pa ring nagiging mali? Sinusubukan ko naman ang lahat e. Pero kulang pa rin. Habang buhay na lang ba akong sisinghalan at gagawing bobo nang mga nakakasalamuha ko?Naalala ko si dad, noong bata ako. Gustong-gusto kong makipaglaro sa mga batang naglalaro sa aming hardin. Naroon kasi ang mga kaibigan ni dad at masayang umiinom habang ang mga anak ng kumpare niya ay nagtatakbuhan sa hardin namin. Nagpaalam ako na gusto kong lumabas upang sana'y makipagkilala sa dalawang batang lalaki. Nguni
Maid Ako Ng Amo Ko Chapter 9
Tumungga si Reyman ng alak bago nagsalita."Bro, hindi ko pa nakikita ang babaeng karapatdapat kong mahalin. Alam mo naman na ayoko nang problema, kaya naman iniiwasan ko ang mga babae dahil malaking distraction lang sila sa business. Business against relationship, maraming nagseselos sa ganoon bro, kaya kapag nagmahal ako dapat handa na akong maglaan nang panahon sa kanya," aniya."No bro, hindi ikaw ang magdedecide kung kailan ka maglalaan ng panahon sa babae. Ito tandaan mo bro, once na makilala mo na ang babaeng iyan, mawawalan ka ng pakialam sa lahat ng nasa paligid mo. Alam mo ba kung bakit? Dahil makapangyarihan ang pag-ibig, hindi mo maididikta kung sino, saan at kailan mo ito matatagpuan. Kusa mo itong mararamdaman sa hindi tamang pagkakataon at panahon."Natawa si Reyman sa sinabi nang kaibigan. May mga natutunan din pala ito sa US kahit na papaano."Really huh? So where is she? Nasaa
Maid Ako Ng Amo Ko Chapter 10
"AYOS lang po ba kayo sir?"Napapitlag si Sir Reyman sa tanong ko. Kaya't agad nitong binawi ang tingin."Yes. Excuse me." Kinabig ako nito para makadaan siya at naiwan ako sa pintuang mag-isa.Hinabol ko siya ng tingin hanggang makapasok siya sa kuwarto niya.Pasuring-suring pa itong naglalakad, gusto ko man siyang tulungan ay hindi ko naman magawa. Sapagkat parang ayaw naman ni sir na magpatulong sa akin. Ano bang nangyayari sa akin at parang nag-aalala ako kay sir. Isinara ko ang pinto at umakyat na ako upang pumasok na rin sana sa kuwarto, ngunit napahinto ako sa paglalakad nang marinig kong parang may nagtatawag ng uwak sa loob ng kuwarto ni Sir Reyman."Hala! Gabing-gabi na nagsisisigaw pa si sir?" Lumapit ako sa pintuan niya at kinatok ko iyon."Sir! Sir! Ayos lang po ba kayo?" tanong ko pero wala akong narinig na tugon. "Sir?" muli kong tawa
Maid Ako Ng Amo Ko Chapter 11
"Sir, puwede bang ako naman ang magtanong sa 'yo? Magkano na po ba ang utang ko?" Natigilan sa pagkain si Sir Reyman at tumitig ito sa akin."Bakit? Balak mo pa bang dagdagan?" nakaarko ang kilay na tanong nito."Kung puwede sana sir, gusto kong umutang sa inyo. May balak kasi akong bilhin. Gusto ko sanang bilhin ang ngiti mo sir, magkano ba iyan at baka kaya ko pang pag-ipunan?" Makaraan ang ilang segundo na wala akong narinig na tugon ay nagpasya na akong umalis sa kusina. Mukhang mahal ang ngiti ni sir kaya hindi niya mapresyuhan. Naiwang nakatulala si Sir Reyman habang ako naman ay napapangiting lumabas nang kusina.Sa wakas. Nakatakas din ako sa mga tanong niya.Sa opisina. "Sir, may meeting po kayo mamayang lunch. At siya nga pala sir, may kailangan po kayong malaman. Iyong isa po nating board member na si Mr. Gregorio ay nagkaroon po nang problema. May sakit po siya ngayon at medyo malala yata sir." "Ha? Sino ang tatayong spokesman niya mamaya?" ani Reyman. Mr. Gregorio is
Maid Ako Ng Amo Ko Chapter 12
DAHIL sa gusto kong matutong magluto. Kinuha ko lang naman iyong laptop ni Sir Reyman na nakapatong sa table nito sa kuwarto at sinerch kung paano magluto nang adobo. Makailang beses na tinitigan bago ibinalik sa lagayan at sinimulang magluto nang ulam. Actually, alas-tres ako nagsimulang maggayat nang panamya. At matapos ang dalawang oras na preparation. Naihanda na ko na ang lahat nang sangkap. Sinimulang painitin ang kawali bago ilagay ang langis. Sinunod ang bawang. Hinalo-halo at nang makitang medyo mapula na ang bawang ay saka inilagay ang sibuyas, sinunod ang manok bago tinakluban. "Sigurado akong masarap 'to kapag natapos ko. Sana naman maperpek ko."Matapos ang ilang minuto, nakikita ko nang mapula na ang manok. Sinunod ko na ang ibang panamya bago ko muling tinakluban. "Yes! Malapit na. Natatakam na akong tikman ang unang putaheng natutunan mo Fara. Siguradong mapapangiti mo na si Sir mo nito. Teka? Bakit ba iyong ngiti niya ang inaaalala ko? Dapat ang alalanin ko e kung
Latest chapter
Maid Ako Ng Amo Ko CHAPTER 84
#TARANTADONG_BABAE#LAST_CHAPTERKabanata 29 ISANG mainit na gabi ang pinagsaluhan naming dalawa ni Joshua. Sa pag-aakala kong magiging simpleng gabi lang ito’y doon ako nagkamali. Isang bagay na natuklasan ko kaya muling nagkaroon ng maraming katanungan sa aking isipan.“Are you ready?” bulong nito sa akin matapos ang mainit naming paghahalikan. Magkalapat ang aming katawan, parehong walang saplot kaya ramdam na ramdam ko ang init ng katawan nito, lalo tuloy akong nagiging mapusok dahil nagiging sabik ako sa mga mangyayari.Tumango ako bilang tugon kay Joshua, kaya mabilis itong nagsimula. Akala ko puro sarap lang ang mangyayari ngunit nagkamali ako. Dumaloy ang sakit sa aking pagkababae ng magsimula ng ibaon ni Joshua ang kaniyang pagkalalaki. Medyo napaatras pa ako dahil sa pag-aakala na baka sala lang ang pagpasok nito, ngunit talagang naiiyak ako dahil ramdam na ramdam kong pinupunit ang aking ba
Maid Ako Ng Amo Ko CHAPTER 83
Kabanata 28 NANG matapos akong magpasukat ay nagtungo naman kami ni Donna sa office. Gusto ko lang makita si Joshua dahil ilang araw na itong abala sa trabaho.“Ikaw na lang muna ang umakyat sa taas may pupuntahan lang ako,” paalam ni Donna sa akin.“Ha? Saan ka pupunta?”“May tatapusin lang akong trabaho— naiwan kong trabaho kahapon.” Pagkasabi nito ay dali-dali na itong umalis. Napakunot-noo na lang ako sa ginawa ni Donna. Ayaw lang niya siguro akong samahan sa loob.Nagtuloy na ako papuntang elevator at nang magbukas iyon ay kaagad na akong pumasok. Mag-isa lang ako sa loob, tila pumapanig sa akin ang panahon. Naaalala ko pa ’yong nangyari sa akin noong nakaraan. Kung paano ako ipinahiya ni Alisha. Ganoon pa man ay gagampanan ko na lang ang nagawa ko, total naman ginawa ko lang iyon para mailayo na rin si Joshua kay Alisha.Tumunog na ang operato
Maid Ako Ng Amo Ko CHAPTER 82
Kabanata 27 ILANG ORAS ang lumipas ngunit wala pa rin si Joshua. Umalis kasi ito kasama si Alisha. Siguro'y naisip ni Joshua na umalis upang mailayo si Alisha sa akin."Ano kayang nangyari? Bakit hanggang ngayon, hindi pa sila bumabalik?" Pabalik-balik ako sa bintana upang alamin kung nariyan na si Joshua. Ngunit palagi akong bigo. Inabot na ako ng gabi sa paghihintay ay wala pa ring Joshua na dumadating, kaya nagpasya na akong umalis sa bahay ni Joshua. Nag-taxi na lang ako upang makauwi sa bahay. Pagdating sa bahay ay si Uncle ang kaagad kong nasalubong. Nag-aalala itong lumapit at nagtanong sa akin. "Iha, are you alright? Nabalitaan ko ang nangyari kanina, sinubukan kong tawagan ka pero hindi mo naman sinasagot ang phone mo.""Sorry po, Uncle Leo. Naiwan ko po 'yong phone ko sa office. Okay naman po ako gusto ko lang po magpahinga ngayon. Excuse me po..." Malungkot na umakyat ako sa hagdan patungo sa kuwarto. Pagdating sa
Maid Ako Ng Amo Ko CHAPTER 81
Kabanata 26 DINALA ako ni Joshua sa bahay niya, kung saan solo na naman namin ang isa’t isa. Pinaupo ako ni Joshua sa sofa.“Maupo ka lang diyan, kukuha ako ng yelo.”Naupo naman ako sa upuan at hinintay si Joshua na nagpunta sa kusina. Hindi pa rin ako makapaniwala na nangyari sa akin ito. First time kong hindi gumanti sa kaaway ko. Siguro ay dahil nagi-guilty ako sa ginawa ko.Mayamaya pa'y dumating na si Joshua. Umupo ito sa tabi ko at hinawi ang buhok ko na nakataklob sa aking noo.“A-anong gagawin mo?” tanong ko.“May bukol ka sa noo, lalagyan ko ng yelo para bumalik sa dati.” Inilapat nito ang yelo sa noo ko at doon ko lang naramdaman na nagkaroon pala ako ng bukol. Medyo manhid pa kasi ang ulo ko dahil sa pagsabunot sa akin ni Alisha. Parang biglang humapdi ang mukha ko. May maliliit Palawan akong kalmot sa noo. Mabuti na lang at hindi nabawasan ang ganda ko ka
Maid Ako Ng Amo Ko CHAPTER 81
Kabanata 25 PAGMULAT ng mata ko’y si Joshua ang una kong nakita.“Hanggang sa panaginip, ikaw pa rin ang nakikita ko. Sana hindi na ako magising...” saad ko sa sarili ko.Naalipungatan ito dahil sa pagbulong ko. Napatingin ito sa akin at napatitig.Nagkurap-kurap ako ng mata.“Bakit parang totoo ka?” tanong ko sa kaniya.Hindi ito nagsalita, bagkus hinaplos nito ang mukha ko.Naramdaman ko ang kamay nito, kaya mabilis akong napabangon.“Hindi ito panaginip?!” gulat na gulat kong tanong.Doon na tumambad sa akin ang hubad na katawan ko. Ganoon din ito na naka-boxer short lang ang pang-ibaba.“O my God! A-anong nangyari?!” Hinila ko ang blanket at siyang itinabon sa katawan ko. Pasalamat na lang ako at nakasuot ako ng panty. Tanging iyon lang ang natabunan.Seryoso ang mukha nitong napatitig sa akin.&nbs
Maid Ako Ng Amo Ko CHAPTER 80
#tarantadong_babae_updatesKabanata 24 NAPAHINTO ito at muling napatitig sa akin, para ko itong nahi-hypnotize. Napatango-tango ito at muling naupo sa kaniyang inuupuan.Napangiti ako bago nagtungo sa swimming pool. Talagang nagpapa-cute ako sa kaniya. Alam kong nakatitig siya sa akin habang nagsi-swimming ako. At iyon ang gustong-gusto ko— ang makuha ko ang atensyon niya. Humanda ka sa akin, sisiguraduhin kong mababaliw ka sa akin at makakalimutan mo iyang Alisha mo.Ilang minuto ang lumipas, nagsawa na ako sa paglalangoy. Umahon na ako sa tubig, pero ang hindi ko inaasahan ay ang biglang abutan ako ni Joshua ng towel.“Sa-salamat.” Inabot ko ang tuwalya at isinaklob sa katawan ko.“Ang sarap maligo, kung sana ay naligo ka... E ’di sana'y nawala iyang init ng katawan mo.”Napakunot-noo ito sa sinabi ko, pero hindi nagsalita. Baka nahuli nito ang ibig kong
Maid Ako Ng Amo Ko CHAPTER 79
HALOS malaglag ang panga ko sa sinabi ni Uncle Leo. Hindi man lang ako tinanong nito bago siya nagdesisyon, kaya parang nakaramdam ako ng pagkadismaya.“May problema ba sa pagsama sa 'yo ni Joshua, ha iha?” tanong nito sa akin.“Wa-wala naman po, baka lang po kasi makaabala ako sa kaniya. Kailangan po siya sa office hindi po ba?”“No iha. Ako na bahala sa office ngayon. Sa ngayon, gusto ko munang matapos ’yong pinaggagawa ko sa iyo.”Napatingin ako kay Joshua. Nahuli ko ang mata nitong nakatitig sa akin. Kaya parang nailang ako sa suot ko. Nakapantalon at t-shirt lang naman ako. Ito ang sinuot ko ngayon dahil feeling ko, masyado namang pangit ang outfit kung naka-dress ako or naka-short.“So may problema pa ba, iha?” muling tanong ni Uncle sa akin ng hindi ako kaagad nakasagot.“Wala po. Sige, Uncle. Aalis na po kami para makarating kaagad
Maid Ako Ng Amo Ko CHAPTER 79
#TARANTADONG_BABAE UPDATESKabanata 22 ILANG ORAS din akong ginambala ng utak ko, palaging laman noon ay Joshua. Paulit-ulit kong naaalala ang ginawa ko. Nahihiya pa rin ako sa sarili ko kapag naiisip ko iyon. Ganoon na ba ako kadesperada, at tinangka ko siyang halikan?Nagulat na lang ako nang biglang may nagsalita sa harapan ko.“Ano girl, tulala?” nakangising pukaw sa akin ni Donna.“Kanina ka pa ba riyan?!” gulat na gulat kong tanong.“Oo. Kanina pa, ano bang iniisip mo't hindi mo naramdaman ang pagpasok ko sa opisina mo ha?”“Ha? Ah, wala naman... medyo hang over lang siguro.”Saka ko lang napansin na may dala itong paper bag.“Ano iyan?” tanong ko.“Lunch na kaya, wala ka bang balak kumain? Anyways, alam ko naman na ganito ang mangyayari, kaya heto... may dala akong pagkain para sa ating dalawa.” Inil
Maid Ako Ng Amo Ko CHAPTER 78
Tarantadong BabaeKabanata 21 “WILBERT?! A-anong ginagawa mo rito?” gulat na tanong.“Katulad ng ginagawa mo, nagpapalipas ng oras— umiinom upang saglit na makalimot.” Ngumiti ito sabay lagok ng alak.“Ah...” tamad kong sagot.“Mukhang mabigat ang problema mo ngayon a, may maitutulong ba ako?” anito.“Wala naman, nagpapalipas lang ako ng oras.”Hindi ko ugaling i-share sa iba ang nararamdaman ko—lalo na kay Wilbert na alam kong may pagtingin din sa akin.“Ibang-iba ka na talaga ngayon, Kim.”“Ha? Anong iba? Ako pa rin naman ito...” Ngumiti ako ng bahagya.“No. I mean malayong-malayo na ang Kimberly na nakilala ko noon kaysa ngayon. Look at you now, lalo kang gumanda sa paningin ko. Kung noon ay hangang-hanga na ako sa 'yo, ano pa kaya ngayon?”Napangiti ako sa sinabi
