All Chapters of A Deal With The Devil (Tagalog): Chapter 31 - Chapter 40

I can't help but to think about letting my self be in here with this demon again, its full of uncertainty am I right for taking risk to be with him?Tulala akong naglalakad sa hall way. Katelyn is nowhere to be found, and I was drawn thinking about my sudden decision."Riley,""Zeus why?""Nakita mo ba si katelyn?""Hindi""I see, tss san nanaman kaya yun nagpupupunta.""Umamin ka nga?Anong meron sa inyong dalawa?""Huh? of course nothing! I was just wondering, hindi mo ata kasama, pinapabayaan ka rito.""Let her, hindi naman sa lahat ng oras ay dapat kasama ko siya.""Hmm okay, but please take care of yourself.""I will zeus.""Good."napahinto kami ng may humarang sa amin.He was looking at me with his dar face."A-ah sige mauna na ako riley, Sage." hindi siya pinansin nito samantalang ako ay tumango lang. Nakahinga ako ng maluwag ng makitang walang lunang nakapaligid. Mabuti naman hindi yung para siyang buntot."Bakit?""I don't wanna see you with other guys, even with my cousin."

Hindi ko piniling umuwi sa bahay ni sage, mas pinili kong umuwi sa bahay para doon magpalipas ng gabi. Nagpaalam sakin si Katelyn na di siya makakauwi rito ngayon dahil biglaan raw siyang pinauuwi sa kanila. I wonder why. I shut my door as I laid on my bed. Wala akong ganang kumilos o kumain manlang. Gusto ko nalamang matulog. Ngunit hindi pa man ako nakakapikit ay may presensiya na akong naramdaman. "What are you doing here?""Who.is.that.guy?""Ah si caiden?What about him?"kinunutan ko siya ng nol saka ako bumangon, madilim ang mukha niyang nakatitig lamang sa akin habang nakasandal sa padir. "I don't like it when he's around you.""Walang nagsabing gustuhin mo.""Stay away from him.""Hindi ka nga makalayo kay luna, we're just even sage, Infact caiden is my first love." A pain written on his face na agad ding naglaho at napalitan ng blankong expresyon."You know what I can do to him Reign. Isang lapit mo pa, paglalamayan mo na siya""You can't do that sage, mauuna mo akong pata

Hindi ko alam kung san na ba siya pumunta, wala siya kahit sa bahay niya, I contacted Selene ngunit kahit sila ay hindi alam kung nasaan si Sage. Wala rin daw sa mansion nila. Nanghihina akong napaupo sa simento. I was nowhere to be found, katulad ng kung paanong hindi ko mahanap si Sage. Susuko na sana ako sa paghahanap ng may isa pang lugar na pumasok sa isip ko, hindi na ako nagaksaya pa ng oras at ginamit ang ability ko para marating agad ang lugar na iyon. Tahimik ang buong bahay ngunit hindi nakalock ang main door. Andito nga siya.Di na ako nagalinlangan pa at mabilis na pinasok iyon, dumeretso ako sa kwarto at naabutan ko siyang nakadapa sa kama habang suot suot parin ang suot niya kanina. Marahan akong lumapit at naupo sa edge ng kama. "Sage.""why are you here, go back Reign.""You're mad.""No I'm not.""Why did you do that to him?""Why did you let him kissed you." mapaklang balik tanong niya sa akin, puno ng sakit at hinanakit ang boses niya na kinabigat ng pakiramdam

How could life become so complicated. Bakit hindi nalang ito maging madali para sa atin? Why do we need to feel pain? Why do we need to suffer? Why do we need to be so curious? and why do we need to have too much questions in our mind that seems too hard to find its answers. Kung tutuusin simple lang naman dapat ang buhay ko eh, I have a loving mother and a protective lovable father who will do everything for me to be safe and secured, I have money, I could have everything, what I want I get, I have a comfortable and easy life. But why does everything need to have its end. Why do happiness could last? Why do a one simple whole family needs to end up broken and sad? Nagsimula lang naman magulo ang buhay ko ng mawala ang mga magulang ko, at pagkatapos nun ay hindi na nabalik sa normal ang lahat. Until I end up in this contract, a life contract with a man I've never expected I would fall into. Bumangon ako mula sa pagkakahiga at hinanap ng mga mata ko ang lalaking inaasahan kong makik

Tulala lamang ako sa kawalan pilit na inaabsorb at pinoproseso ng utak ko lahat ng narinig kanina. Hangang sa pamilyar na pigura ang humarang sa harapan ko. I slowly look at her face only to see that kind of mischievous face, I've doubted. "Shenlo Arden.""Or you may call me, Shenlo Rizen Mcdemort." Simpleng sagot niya na kinakunot nang noo ko, pansin ko ang pagkislap ng mga mata niya dahil sa luhang nagbabadyang tumulo. "Alam ko kung bakit ka tumawag sakin, please come with me, I'll tell you everything." Naguguluhan man ay tumayo na ako at sumunod sa kaniya, pinapasok niya ako sa kotse niys at hinayaan ko lamang na dalhin niya ako sa kung saan niya gusto. We stopped infront of a huge house, the area was totally far from the city."My house." simpleng sagot niya at bumaba na sumunod naman ulit ako as she invited me inside. Nagsusumigaw sa pagkaelegante ang buong bahay ngunit hindi yun ang nakaagaw nang pansin ko kundi ang isang malaking picture na nakasabit sa wall. Its me."Yes