Lahat ng Kabanata ng Love by Mistake (The Billionaire's Slave): Kabanata 81 - Kabanata 90

Matapos naming kumain ay siya na rin ang kusang naghugas ng plato. I insisted but he didn't let me.Grabe, napakalaki ng ipinagbago niya. Hindi lang talaga ako makapaniwala."Why are you staring at me like that?" Kunot noong tanong niya nang mabalingan ako. Kanina pa kasi ako nakaawang habang pinapanood siyang naghuhugas. Ni hindi ko magawang tumayo sa kinauupuan ko."Kailan ka pa natutong maghugas?" Walang paligoy-ligoy na tanong ko na ikinangiti niya. And his smile looks him even more manly and gorgeous. "Since I was a kid." Tuwid na sagot niya na ikinasimangot ko bigla. Kung ganun marunong na pala siya noon pa pero hindi ko manlang nakitang tumulong. O baka naman talagang sinadya niyang huwag tumulong noon dahil alipin ang tingin niya sa'kin.Tipid lang akong ngumiti bago nag-iwas ng tingin. May mga pagkakataon talaga na naaalala ko ang mga nangyari noon, gaya ngayon. Yun nga lang ipinagpapasalamat ko na hindi na ganoon katindi ang epekto ng sakit gaya ng dati.Nang patapos na siy

Habang nagmamaneho pauwi ay walang humpay sa pag-agos ang mga luha ko. Patuloy at paulit-uulit na ume-echo sa aking pandinig ang mga siniwalat ni Brittany na siyang sobrang nagpagulantang sa akin."Alam mo Amina, I shouldn't be proud na sabihin ito but I guess you need to know this. Kahit anong gawin kong effort at pagpapapansin kay Drake noon, I mean kay Mr. Wilson, he still didn't want me because he's madly deeply inlove with you.""So we're really just remain friends and business partners. And being at his side for long years after you rejected him, he's still longing and hoping na muli kayong pagtatagpuin ng tadhana.""And one more important thing. Huwag ka sanang mabibigla but Drake knows everything about you and your child. Tumigil nga siya sa pangungulit but he's always been your stalker up until now. Yung incident sa hotel? He planned it. Dinamay pa ako ng loko. Napa-acting tuloy ako hahaha. He also knew that your the new owner of that hotel. Alam na alam niyang nandito ka na s

"Goodmorning my love." Nagising akong muli sa mga maliliit na halik na ginawad sa akin ni Drake. His small kisses envaded my whole face na siyang dahilan kaya ako napamulat."Uhmmmm" Ungol ko habang marahang nagdilat ng mga mata.Bumungad kaagad sa akin ang malambing at nakangiti niyang mukha. He combed my hair using his fingers."Breakfast in bed." Masayang ani niya. Saka ko pa lang napansin ang tray ng pagkain na nakalapag sa bedside table.Di ko mapigilang hindi mapangiti habang marahang kinukusot ang mgamata."Aga mo naman nagising." Turan ko habang inaayos ang kumot na siyang tanging nakatakip sa hubad kong katawan. Nang mapansin naman niya ito ay agad niyang kinuha ang suot kong T-shirt kagabi at siya pa ang kusang nagsuot nito sa akin."Ofcourse, I wanted to cook breakfast for you." Malambing na turan niya na parang hindi man lang makikitaan ng anumang kapaguran sa ginawa naming pagniniig ng makailang ulit kaninang madaling araw. Habang ako'y pagod na pagod at talagang tinatam

"Love, I'm so sorry again kung hindi na naman ako makakapunta diyan ngayon. There's something important that I really need to do." Mahinahong paliwanag ni Drake sa kabilang linya.I sighed. I don't know how to react dahil mahalagang araw ko ito ngayon ngunit hindi ko man lang siya makakasama."It's okay love. Pasensiya ka na sa abala. You take good care okay? I love you." At the end mas pinili ko nalang na umintindi."Thank you so much for your understanding love. Mahal na mahal ko rin kayo ni Amadeus." He responded before the call ended.Gumuhit ang malungkot na ngiti sa aking mga labi. It's my birthday today yet I can't tell him and demand his time dahil ayoko siyang maabala sa trabaho niya.Paano ko nga naman sasabihin gayung it's been three days, tatlong araw na siyang hindi nakakapunta sa penthouse kaya for sure wala siyang ideya.I missed him so bad already. We missed him. Ngunit hindi ko rin magawang dumalaw sa opisina niya dahil tiyak mawawala siya sa focus and I don't want to

Umupo ako sa may bench na nasa balcony habang yakap-yakap ang sarili. Nakakaramdam na ako ng lamig sa katawan ngunit wala akong ibang magagawa kundi ang magtiis.Natawa ako ng mapait. Kung ibang tao lang siguro ang gumawa nito sa 'kin tiyak lalaban ako at magwawala. Kailan nga ba ako nagpapatalo? Fuck! Sadyang ngayon lang kasi teritoryo ito ng lalaking mahal ko. Kaya magtitimpi ako hangga't kaya ko.This fucking love changed me a lot. Ni hindi ko alam kung bakit nakakaya kong magpigil basta pagdating kay Zander."Amari, gamitin mo' to!" Napalingon ako sa may pintuan. Mabilisang inabot ni Manang ang unan at kumot kaya agad ko itong kinuha."Ikukuha lang kita ng pagkain." Sambit ni Manang at sinarado itong muli na tila ba nagmamadali. Siguradong humahanap lang ito ng pagkakataon para di makita ni Zander.Muli akong umupo at inayos ang unan at kumot sa upuan. Mabuti nalang at tinutulungan ako ni Manang Celia. Kung wala ito, baka mamaluktot ako sa lamig.Maya-maya lang ay marahan na nama