Home / Romance / SOLD For Him (Tagalog) / Chapter 21 - Chapter 30

All Chapters of SOLD For Him (Tagalog): Chapter 21 - Chapter 30

83 Chapters

Chapter 20

BUMUKAS ang pinto ng study room ko at pumasok si Nanay Jossy na para bang maiiyak ito."Brandon, si Kara." Hindi na nito napigilan ang sarili. Umiyak na ito."Anong nangyari kay, Kara?" tanong ko sa kay Nanay Jossy."Naaksidente ang eroplano na sinasakyan niya. Hanggang ngayon ay pinaghahanap pa ang mga ibang pasahero."Agad akong tumayo at tinawagan ang mga tauhan ko. Hindi pwedeng mawala si Kara."Look for, Kara kahit anong mangyari ay hanapin ninyo ang asawa ko!" ma-awtoridad na utos ko sa kanila.Napasabunot ako sa aking buhok. Sana ay hindi ko hinayaan na umalis na mag-isa si Kara. Sana ay sinamahan ko na lang siya at sa private plane ko na lang siya pinasakay.Isinuklay ko ang aking kamay sa aking buhok. Hindi ko alam ang gagawin ko. Sana ay hindi ko na lang hinayaan na umalis si Kara. Kinuha ko ang brande na nakapatong sa mesa ko. Agad kong sinalinan ang baso at inisang lagok ang alak na iyon. Sunod-sunod.Hanggang sa itapos ko ang bote sa pader. Pinagtatapon ko ang mga mahahaw
Read more

Chapter 21

PANGITI ako dahil nakita ko ulit siya. Agad akong tinakbo ang pagitan naming dalawa. Sinalubong naman ako nang yakap nang aking ama."How are you, Kara?" tanong nito sa akin nang bumitaw ako mula sa pagkakayakap dito."I am okay 'pa.""Where is, Brad?" tanong nito sa akin.Malungkot akong tumingin sa kanya. "Hindi ko na sinama, 'pa. Hindi din naman ako matatagal. Alam n'yo naman na hindi ko kayang pakiharapan ang Pamilya---""I know. And I am sorry about that. Hindi ko alam na pinagbantaan ka na pala ni Mayumi at Miya. Kung hindi pa sinabi ni Tyler sa akin. Baka hanggang ngayon ay wala pa rin akong alam.""It is okay, 'pa. Naiintindihan ko naman.""Halika na, nasa dining area na sila at kanina pa sila nanghihintay."Pumasok na kami sa dining area. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko, dahil sa isang lalaki na kasama namin ngayon sa mesa. This isn't, Grand. Ibang tao ang kasama namin."Ate Ara!" tawag sa akin ni Tyler. Ngumiti ako.Sabay namang lumingon sa akin ang mga tao na nasa mesa
Read more

Chapter 22

HALOS mapugto ang hininga ko nang lubayan ako nito. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Dahil panay na ang liyad na ginagawa ko."Ooohh, Brandon!" sigaw ko.Sobrang sarap nang ginagawa nito sa aking pagkababae. Akala ko hindi ko na iyon malalasap pa.IMINULAT ko ang akong mga mata. Bumangon ako. Isang panaginip. Panaginip na ilang beses nang lumilitaw sa aking bawat pag tulog. Sino ang lalaking iyon. Hindi ko kasi maaninag ang mukha noong lalaki.Napasuklay na lang ako sa aking buhok."Mama, there is a man looking for you." Napalingon ako sa anak ko."Sino?" tanong ko sa kanya."I don't know. Hindi ko siya kilala."Agad akong lumabas sa kwarto ko at nakita ko ang lalaking nakatayo sa harap ng mga picture frame namin ni Brad."Ano ang kailangan mo sa akin?" tanong ko sa kanya.Humarap ito. Akala ko, hindi na kami magkikitang muli. Ngumiti ito. Mas lalo itong gumawpo."I just here to say I am sorry," sabi nito sa akin.Kumunot ang noo ko. Nagsisisi ba ito sa halikan na naganap sa aming dal
Read more

Chapter 23

NASA hide out ako ngayon. Umuwi muna ako, dahil may mahalaga akong ipapagawa sa taong pinagkakatiwalaan ko."Ito, hanapin mo ito," utos ko sa kanya."Sige, boss.""Wag kang magpahalata. Gusto kong maibalik iyan sa totoong nag mamay-ari nyan.""Parang awa nyo na. Wala akong alam. Wala akong kasalanan!" sigaw nang isang lalaki na nagmamakaawa na buhayin ko siya.Pumasok si Daniel at inihagis sa aking harapan ang isang lalaki. Napasubsob ito sa sahig sa may paanan ko."Iyan na ang pinahahanap mo.""Maawa ka. Wag mo akong patayin. Nagmamamakaawa ako, may pamilya ako," umiiyak na daing nito.Umupo ako sa harapan nito na nakaluhod ang isang tuhod. Hinawakan ko ang buhok nito at dumaing ito."Sino ang nag utos sa iyo na kunin ang anak ko, mula sa ina nito at ipagpalit sa patay na bata?" tanong ko sa lalaki. Alam kong kasali ang ito sa krimen na naganap. Seven years ago."Hindi ko sila kilala. Nautusan lang ako. Dahil kailangan ko ng pera ng mga panahon na iyon. Pero, wala din. Hindi nabuhay
Read more

Chapter 24

ISANG linggo na ako dito sa kwartong ito, isang linggo na din akong nakakulong dito. Hindi nila ako pinalabas. Kahit na hindi naman ako tatakas.Bumukas ang pinto. Hindi ko nilingon ang pumasok. Wala naman ding saysay kong makikipagtalo pa ako sa kanya. Nanatili akong nakaupo sa kama at nakatingin sa labas ng bintana, dito sa kwarto ko."Sabi ni Nanay Jossy, ayaw mong kumain. Bakit?" tanong nito sa akin.Hindi ko siya sinagot. Ayaw kong magsalita. Dahil baka hindi ko mapigilan ang sarili ko at mabulyawan niya ako. Unti-unti na ding bumabalik ang mga nawala kong ala-ala. Pero, alam ko. Wala pa sa kalahati ang na alala ko."Talk to me, please. Ayaw kong tahimik ka," sambit nito sa akin.Nanatili pa rin akong tahimik. Bumuntonghininga ito."Anong gusto mong gawin ko? Sabihin mo para naman mapanatag ako.""Pakawalan mo ako," walang emosyong kong sambit."Hindi pwede. Papakawalan lang kita, pagkatapos ng engagement party natin."Napalingon ako sa kan'ya ng wala sa oras."Anong engagement?"
Read more

Chapter 25

NASA harapan ako ngayon ng salamin. Maya-maya din at baba na ako. Dahil ngayong gabing ito ang engagement party namin ni Brandon. Ewan ko ba. Dapat malungkot ako, dahil ikakasal ako sa lalaking hindi ko mahal.Pero iba ang sinasabi ng puso ko. Sobrang nagagalak ang puso ko. Pero palaging kumukontra ang isip ko. Isang banayad na haplos ang naramdaman ko sa balikat ko."You're so beautiful. Akala ko hindi na darating ang araw na ito na ikasal tayo," sambit nito sa akin.Nasa likuran ko ito at hinahaplos ang aking balikat, pababa sa aking braso. Dinadampian din nito ng halik ang aking balikat."Sino ba talaga ako sa buhay mo, Brandon?" tanong ko sa kanya.Dahil iyan din ang paulit-ulit na tinatanong ko sa sarili ko. Sino ba ako sa buhay ni Brandon noong 'di pa ako naaksidente."Ikaw ang buhay ko," iyon lang ang sagot niya sa bawat tanong ko.Hinalikan nito ang aking ulo. "Aantayin kita sa ibaba."Umalis na ito. Tapos na ang make-up ko. Napa buntonghininga na lang ako. Tumayo ako ay pumun
Read more

Chapter 26

HABANG hinahalikan ni Brandon ay itinulak ko siya. Agad akong bumangon. Itinakip ko sa hubad kong katawan ang kumot."What's wrong?" tanong nito sa akin. Hinalikan pa nito ang balikat ko.Umiwas ako at tumayo, nagbihis ako. Kakatapos lang namin na magtalik kanina."What is wrong with you, Kara!" sigaw nito sa akin."Ikaw. Ikaw ang dahilan kung bakit ako nagkaganito. You had sex with Miya last night."Nanlaki ang mga mata nito sa gulat. Gumalaw ang nakaawang na mga labi nito. Tapos ay tinignan niya ako ng walang emosyon. Biglang naging blanko ang mukha nito."Then? What is wrong with that? Yes, I have sex with her last night. Happy?"Pumatak ang luha ko. Sobrang sakit pala na marinig mula sa bibig nito ang katotohanan. Bakit nga ba ako nasasaktan? Hindi ko siya kilala ng lubusan. Am I in love with him. Nilapitan ko siya at sinampal. Hindi maawat-awat ang pagpatak ng mga luha sa aking mga mata."So, iyong sinabi mo kagabi? Lahat ng iyong ay mga kasinungalingan? Pawang pagpapanggap lang?
Read more

Chapter 27

TAAS NOO akong naglakad papasok sa kusina. Hindi ko pinansin ang naghahalikan. "Pwede ba kayong lumabas? Magluluto ako. Hindi binababoy ang kusina," sambit ko sa kanilang dalawa. Hinawakan ni Brandon ang baywang ni Miya. Kaya agad akong umiwas ng tingin. Lumabas na ang dalawa. Tsaka ko pa lang pinakawalan ang luha na nagbabadya. Pinahid ko agad ang luha na iyon. Tumunog ang cellphone ko. Agad ko iyong sinagot. "Hello," sagot ko. "Labas tayo, treat ko." Kumunot ang noo ko. Tinignan ko ang name ng caller unknown number. "Who's this?" tanong ko sa kanya. "Alexander," maikli nitong sagot sa akin. "Where did you get my number?" tanong ko sa kanya. "I have my ways." Bigla akong napaisip. Siguro, dapat akong huminga muna. Malayo sa masasakit na nakikita ko. Huminga ako ng malalim. "Sige. Sunduin mo na lang ako. Magbibihis lang ako." Umakyat ako sa kwarto ko para magbihis, nanatili ang mga mata kay Miya na papalabas ng kwarto ni Brandon. Nakangisi itong tumingin sa akin. Iniwas k
Read more

Chapter 28

NASA elevator pa lang kami ni kara ay panay na ang mapalitan namin ng mapupusok na halikan. Hindi na rin ako nababahala na may kasabay kami sa elevator, dahil private elevator ang sinasakyan namin. Papunta ito sa penthouse ko. Kung nasaan ang anak naming si Brad.Nang tumunog ang elevator, ay agad akong lumabas, karga ko pa rin siya at naghahalikan pa rin kami. Dumiretso ako sa kwarto naming dalawa. Alam kong lasing si Kara. Pero hindi ko magawang tumigil. I miss her so much. Kailangan ko lang talaga na saktan ang babaeng mahal ko para kahit paano ay maprotektahan ko siya.Ibinaba ko siya sa kama, hindi ko nilubayan ang labi nito. Bumaba ang labi ko sa leeg nito, ay napahawak ito ng mahigpit sa akin. Hinubad ko ang damit nito at isinunod ko ang bra nito. Agad kong isinubo ang isang nipple nito, habang isang isang dibdib nito ay pinaglalaruan ng isang kamay ko."Ohh!"Napaliyad ito sa ginagawa ko. Nagtapat ang mukha namin ni Kara. Hinaplos ko ang kanyang mukha."I want you, Kara," bulo
Read more

Chapter 29

TUMAKBO ako. Hindi maawat-awat ang mga luha sa aking mga mata. Akala ko, wala ng sasakit pa. Akala ko tanggap ko na. Gusto ko na sanang magsimula kasama siya. Pero ganun pa rin.Naisipan kong puntahan siya sa opisina nito. Dahil na masyadong tahimik ang penthouse nito. Wala akong gagawin sa penthouse. Gusto ko sanang sabay kaming mag lunch. Pero mukhang malabo. Dahil nandoon naman pala si Miya. Kaya uuwi na lang ako.Nabigla ako ng may humila sa aking kamay. Napatingin ako sa mga kamay naming magkahawak. Lumamlam ang aking mga mata. Nang makasakay kami sa elevator ay nanatili akong tahimik. Hindi nito binitawan ang aking mga kamay.Hinila niya akong muli ng makarating kami sa basement. Binuksan nito ang sasakyan at pinapasok ako sa loob. Agad naman itong umikot sa driver seat at umupo doon."What are you doing here?" tanong nito. Napayuko na lang ako.Oo nga pala. Ayaw niyang nandito ako. Hindi ko mapigilan ang masaktan."Gusto ko lang na dalawin ka. Pero hindi na pala kailangan." Umi
Read more
PREV
123456
...
9
DMCA.com Protection Status